🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹
#ترجمه_کتاب_نفیس_القطره):
#قطره ای از دریای
#فضایل اهل
#بیت علیهم السلام ✨🍂
#بخش_دوازدهم
#قطره اى از
#درياى مناقب
#امام پيغمبران گذشته،
#پدر ائمّه طاهرين، سرور
#يكتاپرستان،
برادر
#رسول و فرستاده
#پروردگار عالم،
#فرمانرواى تمام
#مؤمنان،
حضرت
#علىّ بن ابى طالب
صلوات اللَّه عليه وآله الطيّبين ✨✨
عدّه اى ديگر گفتند: او پيغمبر است. و گروهى مثل عبداللَّه بن سبا و پيروانش گفتند: بلكه او خداست.
اميرالمؤمنين عليه السلام آنها را حاضر كرد و فرمود:
يا قوم؛ غلب عليكم الشيطان إن أنا إلّا عبداللَّه، فارجعوا عن الكفر.
اى قوم ؛ شيطان بر شما غلبه كرده است، از اين گفتار ناروا كه كفر است دست برداريد من بنده خداوندم.
بعضى از آنها توبه كردند و عدّه اى بر كفر خود باقى ماندند، و حضرت آنها را در آتش افكند. بعضى از آنها به شهرهاى ديگر پراكنده شدند و در آنجا گفتند: اگر در وجود او ربوبيّت نبود و او خدا نبود ما را در آتش نمى سوزانيد.
به خدا پناه مى بريم از اينكه پستى و بيچارگى به ما روى آورد. [۱]
مؤلّف رحمه الله گويد: همان طور كه در مقدّمه كتاب ذكر شد آنها با اين عمل به مقام پروردگار جسارت كردند و آن را كوچك شمرده و پائين آوردند، و سزاوار است كه گفته شود اينها با اين انديشه بى خريدار و اعتقاد باطل درحقيقت ؛ ائمّه عليهم السلام را آن طور كه شايسته آنهاست تعظيم نكرده اند بلكه مقام ربوبيّت را كوچك شمردند و او را با ممكنات مقايسه نمودند، و اين كفر و انكار است، خداوند ما را از لغزش هاى اعتقادى محافظت فرمايد.
۱۳۷ / ۴۴ - كلينى رحمه الله در كتاب «كافى» از يوسف پسر ابوسعيد نقل كرده است كه گفت: روزى نزد امام صادق عليه السلام بودم، به من فرمود:
هنگامى كه قيامت برپا شود و خداوند همه مردمان را جمع كند اوّل كسى را كه بخوانند حضرت نوح عليه السلام است. به او گفته مى شود: آيا تبليغ كردى و فرامين پروردگار را به قوم خود رساندى؟ مى گويد: بلى. به او گفته مى شود: چه كسى به عمل تو شهادت مى دهد؟ مى گويد: محمّد بن عبداللَّه صلى الله عليه وآله وسلم.
سپس در طلب حضرت محمّد صلى الله عليه وآله وسلم به راه مى افتد و مردم را كنار مى زند و از آنها عبور مى كند تا خود را به آن حضرت مى رساند، و او بر روى
توده اى از مشك كنار على عليه السلام نشسته است و اين فرمايش پروردگار است:
«فَلَمّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سيئَتْ وُجُوه الّذين كَفَرُوا» [۱] .
«و چون او را (يعنى على عليه السلام را) مقرّب درگاه خدا و رسول ببينند چهره كافران زشت و درهم كشيده گردد».
نوح خدمت پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم عرض مى كند: خداوند از من سئوال كرده است كه آيا تبليغ كرده اى و پيام ما را ابلاغ نموده اى؟ گفتم: بلى، فرموده است: چه كسى براى تو شهادت مى دهد؟ عرض كردم: محمّد صلى الله عليه وآله وسلم.
در اين هنگام پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم جعفر بن ابى طالب و حمزه را دستور دهد كه برويد و شهادت دهيد كه او وظيفه تبليغ را انجام داده است.
امام صادق عليه السلام فرمود:
فجعفر وحمزة هما الشاهدان للأنبياء عليهم السلام بما بلّغوا.
پس جعفر و حمزه دو شاهدند براى پيامبران كه ابلاغ رسالت نموده اند.
عرض كردم: فداى شما شوم، پس على عليه السلام كجاست و چه مى كند؟
فرمود: هو أعظم منزلة من ذلك.
مقام و مرتبه او بالاتر از اينها است. [۲]
۱۳۸ / ۴۵ - مجلسى رحمه الله از كتاب «مشارق الأنوار» روايتى را از طارق بن شهاب در اوصاف امام عليه السلام از اميرالمؤمنين عليه السلام نقل كرده است كه قسمتى از آن چنين است:
اى طارق ؛ امام كلمه پروردگار [۳]، حجّت الهى، نور خداوند و حجاب حق تعالى است.
امام جايگاهش بالاتر از همه و قلّه رفيع هدايت، و راه مستقيم سعادت
است، كسى كه آنها را بشناسد و دين خود را از آنها بگيرد از آنها محسوب مى شود.
و به اين مطلب اشاره دارد كلام پروردگار كه از قول ابراهيم حكايت فرموده است:
«مَنْ تَبِعَني فَإنَّهُ مِنّي» [۱] ......
#ادامه_دارد
----
📚منابع:
[۱]: فضائل ابن شاذان: ۷۰، مؤلّف رحمه الله آن را در اينجا به اختصار ذكر كرده است.
[۱]: سوره ملك، آيه ۲۷.
[۲]: الكافى: ۲۶۷/۸ ح ۳۹۲، بحار الأنوار: ۲۸۲/۷ ح۴، الوافى: ۷۳۰/۳ ح۶، تفسير برهان: ۳۶۴/۴ ح۲، المحتضر: ۱۵۶، تأويل الآيات: ۷۰۶/۲ ح۹.
[۳]: مقصود از «كلمة اللَّه» حجّت و برهان خداوندى است كه آن ذات لايتناهى را كه فكر و عقل بشر به آن راه پيدا نمى كند در حدّ امكان و طاقت بشرى به آنها معرّفى كند، و از صفات كمال و جلال او حكايت مى كند، امام عليه السلام را از اين جهت كه سر تا بپا مظهر قدرت، علم، حكمت و عظمت خداوند است «كلمة اللَّه» گويند.
[۱]: سوره ابراهيم، آيه ۳۶.
❌
#کپی فقط با ذکر
#صلوات به نیت
#فرج امام
#زمان عج ❌
⚜🔸💠🔸⚜
کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام
💫
@ya_amiralmomenin110 💫