#جریان_شناسی فرقه مسیر گم گشتگی (۳) نفیسه زارعی فرقه در زبان عربی به معنی دسته، گروه، جماعت و طایفه ای گفته می شود که از بقیه جدا شده باشند. این عبارت در آیه های نورانی قرآن تنها یک بار آمده است، آنجا که در آیه ی ۱۲۲ سوره ی توبه خداوند می فرمایند: «پس چرا از هر گروهی از ایشان دسته ای کوچ نمی کنند، منظور از این عبارت گروهی است که تعداد آن ها از طایفه بیشتر باشد و چه بسا طایفه به یک نفر اطلاق شود.» البته فخر رازی می گوید: «واژه ی مذهب در برخی از متون فرقه شناسی در ردیف فرقه به کار رفته است. اما علم و فرقه شناس های اسلامی شرط اصلی تفاوت فرقه های اسلامی از غیر اسلامی را در اقرار شهادتین و پذیرفتن آموزه های پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می دانند.» بر همین اساس بیشتر اهل فلسفه و متکلمان، غلو و جایز دانستن یک عمل نامشروع و خلاف دین و تناسخ و دشمنی با خاندان پیامبر را خروج از ملت اسلام به حساب می آورند و حتی در برخی از زمان ها این افراد را به شدیدترین شکل ممکن مجازات می کردند؛ البته گاهی هم بدون هیچ داوری و دلیل منطقی سبب شده تا فرقه های اسلامی از غیراسلامی قابل تشخیص نباشند و به راحتی نتوانند حکم تکفیر صاحبان فرقه را صادر کنند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97