1️⃣وقتی یک رفتار اجتماعی، از #عادت ناشی شده باشد، باید برای تغییر دادنش عادتها و تابوها را شکست
2️⃣اگر #غفلت و جهل و خرافه جای دانشها را در جامعه ای گرفت، باید آگاهی جامعه را بالا برد.
به چوب زدن روسری در خیابان انقلاب، آزادیهای یواشکی، چندشنبههای رنگارنگ و #کودتای_فرهنگی #زن_زندگی_آزادی، همه بر این تحلیل استوارند که در جامعه ما، #حجاب، رفتاری است که از عادت ناشی شده و ساختارهایش بر غفلت و جهل استوار است.
این کودتاگران فرهنگی، به کمک تبلیغات و رسانه، به دنبال ایجاد عادت جدیدی در طیفی از جامعه هستند. اما اگر این رفتار از عادت و جهل ناشی شده بود، چرا با این همه تلاش تغییر نکرده است؟
3️⃣برخی رفتارها، نه از عادت و جهل، بلکه از #فرهنگ جامعه برخاستهاند. اینگونه رفتارها بدون درگیری با فرهنگ جامعه و #عوامل_شکلگیری_فرهنگ تغییر نمیکنند.
🗿فرهنگ، عمیقترین تعلقات و آگاهیهای یک جامعه است که به تدریج و تحت تأثیر عوامل گوناگون، به شکل کنونی درآمده. مثلا یکی از مهمترین عوامل شکلگیری فرهنگ، رفتارهای گذشتگان و آثار فرهنگی به جای مانده از آنهاست؛ فرهنگ، محلی برای حضور گذشتگان در اکنون ماست.
گذشتگان با اثر گذاشتن در فرهنگ جامعه، در اکنون ما و در انتخاب و اختیارهای ما حاضرند؛ با به جای گذاشتن آداب و رسوم، مناسبات و نکوداشتها، سبک شادی و عزاداری و سبکزندگی، با معماری و شهرسازی، با خلق آثار ماندگار هنری؛ شعر، ادبیات و ضربالمثل، با پوششهای محلی، با خلق القاب و عناوین و تکریم یا هجو القاب و عناوین اجتماعی، با شعارها و ...
کسانی که اثر و امتدادی از خود در تاریخ به جای گذاشتهاند، در الان ما حاضرند؛ سعدی با «جور استاد به ز مهر پدر» و حافظ با «با دوستان مروت، با دشمنان مدارا».
♻️فرهنگ، مثل زیرساختی است که در گذشته بنا شده و باید بتواند وزن رفتارهای اکنون جامعه را تحمل کند. با این حساب، برای تغییر رفتارهای فرهنگی یک جامعه، نه تنها با کسانی که به این فرهنگ پایبندند، بلکه باید با گذشتگانی که فرهنگ اکنون را شکل دادهاند نیز درگیر شد. باید «به اندازه» و «در اندازه» آنها فرهنگ ساخت.
🔹#کودتای_فرهنگی بدون خلق چنین آثار فرهنگی، بدون معرفی آداب و رسوم جدید، بدون خلق سبک زندگی جدید و ...، دعوت به زندگی بدون فرهنگ است. و در جامعه ای که مردمش عادت دارند در هر روز و ساعت و در خم هر کوچه، نمادی از فرهنگ را حس کنند، چنین دعوتی محکوم به شکست است.
🔸و #تغییر_فرهنگی با دعوت به آثار فرهنگی وارداتی، در کشوری که حضور #فرهنگ_خویش در آن پررنگ است نیز، از پیش شکستخورده است.
🏷فرهنگ از تاریخ جامعه جوشیده و از گذشته سرچشمه میگیرد و مانند هوایی که در آن تنفس میکنیم ما را احاطه کرده و بر رفتار ما اثر میگذارد.
تاریخ و فرهنگ ما، هوایی را برای تنفس ما آفریده است. مثلاً فرهنگ، برای زندگی ما القاب و عناوینی درست کرده است. در جامعه ما بعضی مسجدی اند و بعضی هیئتی. بعضی خیّرند و بعضی ریش سفید. بعضیها کربلاییاند، بعضی مشهدی و بعضی حاجی. محرم که میشود یکی میاندار سینهزنی است و دیگری سینهزن و آن دیگری زنجیرزن، یکی آشپز روضه است، یکی علامتدار، یکی دمام زن، یکی خادم.
مردم ما با این القاب و عناوین زندگی میکنند و حرمتش را حفظ و برای به دست آوردنش تلاش میکنند و به آنها میبالند. حال فرهنگ وارداتی میخواهد به ما بگوید با چه القاب و عناوینی زندگی کنیم؟ همجنسباز یا بی غیرت؟ فاحشه یا بی حیا؟
فرهنگ بیگانه پیشنهاد نمیدهد که این کارها را بکن. بلکه میگوید این عناوین را به دست بیاور و با این القاب زندگی کن، همانطور که غربیها با این القاب زندگی میکنند.
⏹در جامعه ما، اگرچه ممکن است این ناهنجاریها اتفاق بیفتد، اما چه اندازه ممکن است کسی بتواند با این القاب در جامعه زندگی کند و برای کسب آنها تلاش کند؟ در فرهنگی که روسپیان نیز خود را از چنین القابی تبرئه میکنند.
📿در جامعه ما، آنچه ممکن است از سر #عادت یا #غفلت صادر شود، برهنگی و فحشا و خیانت است؛ اما رفتار #فرهنگی این جامعه، #بندگی و مناجات است و تسلیم و #توسل و #عفت
🪶برو این دام بر مرغ دگر نه
که عنقا را بلند است آشیانه
https://eitaa.com/s_h_taba