eitaa logo
کانال سیدمحمد خردمند
296 دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
128 ویدیو
185 فایل
سیدمحمد خردمند
مشاهده در ایتا
دانلود
(1) چه علائمی در ایجاد می کند: هر کودکی به روش خاص خود با پدیده ی سوگ روبرو می‌شود. رفتارها، افکار و احساساتی که به صورت شایع در کودکانِ در حال سوگ دیده می شود شامل: - دیدن رویای شخص از دست رفته. - تقلید رفتارهای شخص از دست رفته و ایده آل کردن رفتار و شخصیت او. - باز گویی وقایع پیش و هنگام مرگ، مراسم و خاطرات شخص از دست رفته. - احساس این که شخص از دست رفته به طریقی با اوست. - طرد‌ کردن دوستان قدیمی و جستجوی دوستان جدیدی که شرایط مشابهی را تجربه کرده اند. - تلفن زدن مکرر در ساعات مدرسه به منزل و چک کردن سلامتی افراد خانواده یا پیگیری سلامیت همکلاسی ها یا اقوام. - مشکل تمرکز و توجه روی تکالیف درسی. - جستجوی اطلاعات پزشکی در مورد شخص از دست رفته. - احساس نگرانی راجع به سلامت خویش و یا گاهی بی تفاوتی نسبت به آن. - نیاز به توجه و مراقبت از سوی اطرافیان. https://t.me/S_M_Kheradmand
(2) در کودکان افکار و عقاید کلیشه ای، پیرامون مسئله مرگ و درک از آن افکار و گفتار کلیشه‌ای فراوانی پیرامون مسئله مرگ و درک کودکان از مرگ، در بین بزرگسالان وجود دارد. این افکار و جملات غلط باعث می شود در فرایند سوگواری کودک خلل ایجاد کنند؛ نمونه هایی از این افکار و گفتارها عبارتند از: - بهتر است جلوی کودک داغدیده راجع به مرگ صحبت نکنیم! - بهتر است از صحبت هایی که در بچه ایجاد گریه می کند اجتناب کنیم! - بچه های خردسال آنقدر کوچک هستند که سوگ و اندوه را نمی فهمند! - اگر بگوئیم: «او به یک مسافرت طولانی رفت!» و یا «او به یک خواب عمیق رفت!» مشکل حل می شود. - باید به بچه گفت: «خدا او را از ما گرفت، چون خیلی خوب بود. خدا انسان های خوب را زودتر می برد!». - به بچه ها بگوئیم: «او تو را از آسمان نگاه می کند؛ بنابراین بهتر است مواظب رفتارهایت باشی!» - به کودکی که ناراحت است و اشک می ریزد بگوئید: «گریه نکن! عصبی و بیمار می شوی!» - فکر می کنند که: «بچه ها چه خوب بازی می کند! انگار نه انگار اتفاقی افتاده!» https://t.me/S_M_Kheradmand https://eitaa.com/s_m_kheradmand
(3) روان شناسان معتقدند، فرایندی طبیعی دارد و چنانچه هر مرحله به خوبی طی نشود بهبودی به تعویق می افتد؛ گرچه پیرامون این ادعا سخنان دیگری نیز وجود دارد. مراحل سوگ شامل: • انکار (فقدان عزیز): مطمئنم که نمرده! • درک فقدان: دیدی عزیزم از دست رفت و پرپر شد. • کرختی روانی: نا امیدی، گریه کردن، کرختی و سستی، گیجی و منگی، مشکل در تصمیم گیری، بی اشتهایی، بی خوابی، تحریک پذیری و فراموشکاری. • خشم: چرا او رفت؟ تقصیر من بود! تقصیر همسرش بود! • احساس گناه: من دارم تقاص پس می دهم، چرا نتونستم کاری براش بکنم؟ • احساس تهی بودن و از دست دادن تصویر ذهنی خود: خلا درونی. • احساس بیهودگی: همه چیز خراب شد! دیگه هیچی نمونده! • غم و غصه ی عمیق: از عزیز از دست رفته اش تقلید می کند؛ می گوید «او دوست می داشت که همیشه این طور عمل کنیم...!» • افسردگی عمیق: شدیداً افسرده و احتمال خود کشی؛ من دیگه نمی خوام باشم! • احساس نگرانی: نکند دوباره تکرار شود، نکند دوباره اتفاق بی افتد! البته مراحل فوق در افراد، بسته به شرایط بیرونی (مانند میزان و شکل حمایت اطرافیان) و درونی (مانند باور ها) متفاوت است و لزومی ندارد که فردی همه ی این مراحل را به همین شکل و ترتیب طی کند. همچنین این مراحل برای سنین بزرگسالی تعریف می شود گرچه شباهت هایی با دوره ی سوگ کودکان نیز دارد. https://t.me/S_M_Kheradmand
(4) موقعیت در کودکانی که در جریان یک سوگ، بی سرپرست شده اند برای جلوگیری از آسیب های احتمالی که به خود یا اجتماع می زنند می باید تحت حمایت خانواده ای آگاه، قرار گیرند. بهتر است با کودکان مصیبت دیده، بر اساس مقطع سنی شان رفتار شود و از افراط و تفریط محبت، خود داری شود. آن ها مایلند از واقعه صحبت کنند و این آرامشان می کند. باید به آن ها اجازه داده شود گریه کنند و با جملاتی چون: تو مرد شدی، مرد که گریه نمی کند و ... باعث به تعویق افتادن فرایند سوگ نشوند. کودکان 6-2 سال انتظار برگشت مرگ را دارند؛ 10-6 سال فکر می کنند اگر خوش شانس باشند مرگ به سراغشان نمی آید. آن ها ترس از دست دادن والد دیگر و یا عزیزان دیگرشان را دارند. نسبت به شرکت کردن کودک، در تشییع جنازه ی یک عزیز، هر طور کودک مایل است، عمل کنیم و یا لااقل او را در تصمیمی که داریم مشارکت دهیم. https://eitaa.com/s_m_kheradmand
... تا این جای کانال (ایتا) توفیق یافتیم در موضوعات زیر، مطالبی را به شکل مکتوب عرضه کنیم: : 19 مورد : 1 مورد : 4 مورد امید که مورد استفاده قرار گیرد. https://eitaa.com/s_m_kheradmand
(5) هیچ مشکل روانشناختی ای، ناگهان به وجود نمی آید. هر مشکلی تاریخچه ای دارد! تاریخچه ای که یا به آن توجه نشده و یا نخواسته اند که توجه شود! علاوه بر این چگونگی مراجعه به مشاور یا روانشناس نیز قابل بررسی است؛ اجبار دیگران، اصرار دیگران، با میل خود، برای رفع یک فشار بیرونی یا ...؟؟؟ https://t.me/S_M_Kheradmand
(6) پیرامون (1) سخنی با مراجعان مبتلا به وسواس خيلي از موضوعات هست كه لازم است ما در رسيدن به نتيجه ی مطلوب، به يك فرد يا گروه اعتماد كنيم. نتيجه ی طبيعي اين اعتماد حرف شنوي ما خواهد بود. براي درمان وسواس، قبل از آن كه برخي دستورات را اجرا كنيد و برخي را به دلايل شخصي يا تلقينات ديگران انجام ندهيد، خوب فكر كنيد و حتي تحقيق نمائید. من هم براي نوشتن اين متن، وقت گذاشته ام. زماني را صرف كرده ام كه ديگر باز نمي گردد. برايم مهم بوده كه بتوانم به روش مطلوب، كمكتان كنم. پس برايم مهم است كه شما به نتيجه ی لازم برسيد. اگر تمام مسير را – به غير از قسمت هايي كه خودم آن را به عنوان پيشنهاد مطرح مي كنم يا شما را در انجام آن مُخيّر مي كنم – به دقت پيش نرويد، بخشي از راه را ريل گذاري نكرده ايد و طبيعتا و به حسب اسباب ظاهري و نه امدادهاي غيبي - كه كاملا آن را باور داريم - به مقصود نخواهيد رسيد! جالب است بدانيد مردم حرف شنوي خود را در نوشته هاي تحقيقي و علمي نيز نشان می دهند! https://t.me/S_M_Kheradmand
(7) در پیام رسان ایتا (1) **سوالاتی از والدین که تمایل به داشتن فرزند دوم دارند: درباره ی اصل آمدن فرزند دوم توافق دارید و سوال از زمان آمدن اوست؟ توان مالی خانواده ی شما؟ فرصت تربیت فرزندان دیگر را دارید؟ از دوران بارداری و زمان تولد فرزند اولتان خاطرات خوشی دارید؟ آیا وظیفه نگهداری و مراقبت از فرزند اول، در طول روز بین والدین تقسیم می شود یا بیشتر بر عهده ی یکی است؟ آیا با تولد فرزند دوم این برنامه تغییر می کند؟ درباره ی رفتار و رابطه ی دو فرزند خود، تصوری دارید؟ در تصویرذهنی شما ارتباطاتشان شاعرانه و رویایی است؟ آیا تا به حال کتاب وجزوه ای در ارتباط با تربیت فرزندان خوانده اید؟ از سخنرانی های تربیتی استفاده نموده اید؟ خودتان (پدر ومادر) فرزند چندم خانواده اید؟ از چند نفر؟ چند برادر و چند خواهر؟ روابط شما با خواهران و برادران و نحوه ی برخورد والدینتان چگونه بوده است؟ حساسیت های ویژه ی هر کدام از پدر ومادر، از زبان همسر، در ارتباط با تولد و دوران تربیت فرزند اول چیست؟ (مثلاًحساسیت ویژه ای در برخورد یا خوراک و نجاست و پاکی هست؟) https://t.me/S_M_Kheradmand
(8) در پیام رسان ایتا (2) پیرامون فاصله ی سنی فرزند اول و دوم: در عین تأثیر مهم فاصله ی سنی مناسب بین فرزند اول ودوم، در تکامل و بهداشت روانی آن ها، یک قاعده ی کلی و توافق عمومی درباره ی فاصله ی سنی مناسب میان فرزندان وجود ندارد. *در فاصله ی 9 تا 18 ماه: با فرزندانی سروکار دارید که اغلب نیاز های مشترک و مشابهی دارند. بچه ی اول این فاصله ی سنی را درک نمی کند و احتمالاً از حضور فرزند جدید دلتنگ! در عین انتظار برای کاسته شدن تدریجی از وابستگی فرزند اول به مادر، وابستگی شدید او به مادر و پرخاشگری نسبت به دیگران از معضلات تربیتی محسوب می شود! در عین حال در صورت اختصاص وقت ویژه ی مادر به فرزند اول از بحران های تربیتی کاسته خواهد شد. به تدریج که بزرگتر می شوند، همبازی های خوبی خواهند بود. برای تشدید نکردن رقابت ها، والدین از دخالت در دعواهای آن ها و استفاده از برخورد های مقایسه ای پرهیز کنند. https://t.me/S_M_Kheradmand