حبیب بن مُظاهر و مسلم بن عوسجه با هم رفاقتی دیرینه دارند بعد از وهب که مسلم به میدان رفت و جنگید و به زمین افتاد حبیب بالای سرش آمد و سرش را به دامان گرفت ، صورتش را نزدیک صورت مسلم آورد و گفت : بخدا این جان کندن تو برایم سخت است و دوریت برایم مشکل است اگر چه میدانم ساعتی دیگر به تو می‌پیوندم ، اگر وصیتی داری بگو مسلم اشاره به امام کرد و گفت : اوصيك بهذا فقاتل دونه حتّى تموت دونه تو را به يارى اين آقا وصيت مى كنم، در ركابش با دشمنان جنگ كن تا كشته شوى. حبيب گفت: لأنعمنّك عينا، سفارش تو را به ديده منّت دارم، و چشم تو را با انجام وصيّت روشن خواهم كرد. آنگاه روح مسلم عليه السّلام به لقاء اللَّه پيوست.

دلشو نداری باز نکن شهادت مدافع حرم تو بغل رفیقش مثل مسلم بن عوسجه تو بغل حبیب

تو جلوتر از من در بهشت هستی ، سلام مرا به رسول خدا برسان پس از مسلم بن عوسجه، (يكى از ياران شيفته و مخلص و دلاور امام حسين عليه السّلام به نام) عمرو بن قرطه انصارى از امام حسين عليه السّلام اجازه رفتن به ميدان گرفت ، جنگید ..... تنش پر از زخم شد ، در اين هنگام به امام حسين عليه السّلام رو كرد و (عاشقانه) گفت: «يا بن رسول اللَّه اوفيت؟: اى پسر رسول خدا آيا به عهد خود وفا كردم؟ » امام حسين عليه السّلام فرمود: نعم انت امامى في الجنّة، فأقرئ رسول اللَّه عنّى السّلام، و اعلمه انّى في الاثر ، آرى تو جلوتر از من در بهشت هستى، سلام مرا به رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلم برسان، و به آن حضرت عرض كن كه من نيز به دنبال تو خواهم آمد. او آنقدر با دشمن جنگيد تا به شهادت رسيد، رضوان خدا بر او باد.

أَلسَّلامُ عَلي ادَمَ صِفْوَهِ اللهِ مِنْ خَليقَتِهِ، سلام بر آدم يار مخلص خدا از بين آفريدگانش أَلسَّلامُ عَلي شَيْث وَلِيِّ اللهِ وَ خِيَرَتِهِ، درود بر شيث ولي خدا و بهترين بندگانش، أَلسَّلامُ عَلي إِدْريسَ الْقــآئِمِ للهِ بِحُـجَّتِهِ، سلام بر ادريس كه براي خدا حجت او را به پا داشت، أَلسَّلامُ عَلي نُوح الْمُجابِ في دَعْوَتِهِ، درود بـر نـوح كه دعـايش قرين اجابـت بود، أَلسَّلامُ عَلي هُود الْمَمْدُودِ مِنَ اللهِ بِمَعُونَتِهِ، سـلام بر هـود كه كمـك و ياري خـدا يار او بود، أَلسَّلامُ عَلي صالِـح الَّذي تَـوَّجَهُ اللهُ بِكَرامَتِهِ، درود بر صـالح كه خـداوند تاج كـرامت بر سـرش نهاد، أَلسَّلامُ عَلي إِبْراهيمَ الَّذي حَباهُ اللهُ بِخُلَّتِهِ، سـلام بر ابراهـيم كه خـدا مقـام خلّـت و رفاقـت رابه او عـطا نمود، أَلسَّلامُ عَلي إِسْمعيلَ الَّذي فَداهُ اللهُ بِذِبْــح عَظيم مِنْ جَنَّتِهِ، درود بـر اسمـاعيل كـه خـداوند ذبـحي عظـيم از بهشت را فـداي او نمود، أَلسَّلامُ عَلي إِسْحقَ الَّذي جَعَلَ اللهُ النُّبُوَّهَ في ذُرِّيَّتِهِ، سـلام بر اسحـاق كه خـداوند پيامبري را در نسـل او قـرار داد، أَلسَّـلامُ عَلي يَعْقُوبَ الَّذي رَدَّ اللهُ عَلَيْهِ بَصَرَهُ بِرَحْمَتِهِ، درود بر يعـقوب كه خـداوند به رحـمت خود بينـاييِ چشـمش را به او بازگـرداند، أَلسَّلامُ عَلي يُوسُفَ الَّذي نَجّاهُ اللهُ مِنَ الْجُبِّ بِعَظَمَتِهِ، سلام بر يوسـف كه خـداوند به عظـمتِ خود او را از قعـر چاه رهايي بخشيد، أَلسَّلامُ عَلي مُوسَي الَّذي فَلَقَ اللهُ الْبَحْرَ لَهُ بِقُدْرَتِهِ، درود بر موسـي كه خـداوند به قدرت خود دريا را برايـش شـكافت، أَلسَّلامُ عَلي هارُونَ الَّذي خَصَّهُ اللهُ بِنُبُـوَّتِهِ، سلام بر هـارون كه خـداوند پيامبـري خود را به وي اختـصاص داد، أَلسَّلامُ عَلي شُعَيْب الَّذي نَصَرَهُ اللهُ عَلي اُمَّتِهِ، درود بر شعـيب كه خدا او را بر امتتش پيـروز نمود، أَلسَّلامُ عَلي داوُدَ الَّذي تابَ اللهُ عَلَيْهِ مِنْ خَطيـئَتِهِ، سلام بر داوود كه خداوند از لغزش او در گذشت، أَلسَّلامُ عَلي سُلَيْمانَ الَّذي ذَلَّتْ لَهُ الْجِنُّ بِعِزَّتِهِ، درود بر سليمان كه بخاطر شوكتش جن به فرمان او در آمد، أَلسَّلامُ عَلي أَيُّوبَ الَّذي شَفاهُ اللهُ مِنْ عِلَّتِهِ، سلام بر ايّوب كه خداوند او را از بيماريش شفا بخشيد، أَلسَّلامُ عَلي يُونُسَ الَّذي أَنْـجَـزَ اللهُ لَهُ مَضْـمُونَ عِدَتِهِ، درود بر يونس كه خداوند به وعده خود برايش وفا نمود، أَلسَّلامُ عَـلي عُزَيْر الَّذي أَحْياهُ اللهُ بَعْدَ ميتَتِهِ، سلام بر عُزَير كه خداوند او را پس از مرگش به حيات بازگردانيد، أَلسَّلامُ عَلي زَكَرِيـَّا الصّـابِرِ في مِحْنَتِهِ، درود بر زكريا كه در رنج و بلا شكيبا بود، أَلسَّلامُ عَلي يَحْيَي الَّذي أَزْلَفَهُ اللهُ بِشَهادَتِهِ، سلام بر يحيي كه خداوند به سبب شهادت مقام و منزلت او را بالا برد، أَلسَّلامُ عَلي عيسي رُوحِ اللهِ وَ كَلِمَتِهِ، درود بر عيسي، روح خدا و كلمه او، أَلسَّلامُ عَلي محمد حَبيبِ اللهِ وَ صِفْوَتِهِ، سلام بر محمد، محبوب خدا و يار مخلص او، أَلسَّلامُ عَلي أَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلِيِّ بْنِ أَبي طالِب الْمَخْصُوصِ بِاُخُوَّتِهِ، درود بر فرمانرواي مؤمنان علي بن ابيطالب، كه برادري رسول خدا به وي اختصاص يافت، أَلسَّلامُ عَلي فاطِمَهِ الزَّهْرآءِ ابْنَتِهِ، سلام بر فاطمه زهرا دختر رسول الله، أَلسَّلامُ عَلي أَبي محمد الْحَسَنِ وَصِيِّ أَبيهِ وَ خَليفَتِهِ، درود بر حسن بن علي وصي و جانشين پدرش،

بیاید با هم ناحیه مقدسه بخونیم

أَلسَّلامُ عَلَي الْحُسَيْنِ الَّذي سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ، سلام بر حسين كه جانش را تقديم نمود، أَلسَّلامُ عَلي مَنْ أَطاعَ اللهَ في سِـرِّهِ وَ عَلانِـيَـتِـهِ، سلام بر آن كسي كه در نهان و آشكار خدا را اطاعت نمود، أَلسَّلامُ عَلي مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ في تُرْبَتِهِ، سلام بر آن كسي كه خداوند شفا را در خاك قبر او قرار داد، أَلسَّلامُ عَلي مَنِ الاْ جابَـهُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ، سلام بر آن كسي كه (محلِ) اجابت دعا در زير بارگاه اوست، أَلسَّلامُ عَلي مَنِ الاْ ئِـمَّـهُ مِنْ ذُرِّيَّـتِـهِ، سلام بر آن كسي كه امامان از نسل اويند، أَلسَّلامُ عَلَي ابْنِ خاتَمِ الاْ نْبِيآءِ، سلام بر فرزند خاتم پيامبران، أَلسَّلامُ عَلَي ابْنِ سَيِّدِ الاْوْصِيآءِ، سلام بر فرزند سرور جانشينان، أَلسَّلامُ عَلَي ابْنِ فاطِمَهَ الزَّهْرآءِ، سلام بر فرزند فاطمه زهرا، أَلسَّلامُ عَلَي ابْنِ خَديجَهَ الْكُبْري، سلام بر فرزند خديجه كبري، أَلسَّلامُ عَلَي ابْنِ سِدْرَهِ الْمُنْتَهي، أَلسَّلامُ عَلَي ابْنِ جَنَّهِ الْـمَـأْوي، أَلسَّلامُ عَلَي ابْنِ زَمْـزَمَ وَ الصَّـفا، سلام بر فرزند سدره المنتهي، سلام بر فرزند جنه المأوي، سلام بر فرزند زمزم و صفا

یک عده تو کربلا خیمه ها را غارت کردند سال ۸۸ هم روز عاشورا یک عده اینطوری به تکایا ، حسینیه ها ، مساجد و پرچم و علامت عزای امام حسین جسارت کردند اگر فراموش کنیم تاریخ تکرار می‌شود

‍ ‍ عالـم همه قطره اند ودریاسـت حُســـینْ خـوبان همه بنده اند ومولاسـت حُســـینْ ترسم که شفاعت کند ازقاتِل خویش ازبـَس که کَرَم دارد وآقاسـت حُســـینْ 🕯🖤لبیک یا حسین ع 🖤 🕯

▪️جمله زیبای یک کانال عراقی در وصف حاج قاسم.... نمی دانم در کدام یک از این شب های محرم باید تو را یاد کنم؛ روز مسلم ابن عقیل چون تو فرستاده ( و میهمان ما بودی) یا روز حبیب ابن مظاهر،چون تو بهترین دوست بودی؟ یا روز قاسم چون تو قاسم بودی( اسمت قاسم بود) یا روز علی اکبر چون بدنت قطعه قطعه شد یا روز عباس چون تو حامل پرچم بودی و دو دستت قطع شد؟ ▪️ چیزی که می دانم این است که گریه برای تو تمامی ندارد و از غیب تو حیرانیم....امسال هر وقت به عبارت"سلام بر اصحاب حسین " می رسیم تو را نیز یاد می کنیم،در محرم امسال ، در طغیان اشک عاشقان ، تأثیر شما کاملاً مشخص است....

🏴ڪلیپ 👆👆 صابر خراسانی صبح #عاشورا😔😭

بهشت را ارزانیم بدار جون غلام سياه چهره از غلامان آزادشده ابو ذر غفارى، در كنار سپاه امام حسين عليه السّلام بود، امام عليه السّلام به او فرمود: «به تو اجازه دادم كه از اينجا بروى، تو براى كسب عافيت و سلامتى همراه ما بودى، اينك كه وضع چنين است، خود را در راه ما گرفتار نكن.» جون گفت: «اى پسر رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلم آيا من هنگام خوشى و رفاه، كاسه ليس شما باشم، و هنگام سختى و فشار، شما را به خودتان واگذارم؟ سوگند به خدا بدنم بدبو است، سرشت و اصالت خانوادگيم پست است، و چهره‌ام سياه مى باشد، بهشت را برايم ارزانى دار، تا بوى بدنم بوى خوش گردد، و سرشت و شخصيّتم شريف و چهره‌ام سفيد شود، نه به خدا سوگند از شما جدا نگردم تا اين خون سياه من با خونهاى شما آميخته گردد. جون پس از اين گفتار به ميدان رفت و با دشمنان جنگيد تا به شهادت رسيد» در روايات آمده، امام حسين (ع) به بالينش آمد، چنين دعا كرد: «اللّهمّ بيّض وجهه، و طيّب ريحه، و احشره مع الابرار، و عرّف بينه و بين محمّد و آل محمد، خدايا! چهره اش را نورانى، و بوى بدنش را خوش كن، و بين محمّد و آلش با او پيوند و آشنايى قرار بده.» دعاى امام (ع) به استجابت رسيد، از امام سجّاد (ع) نقل شده، بنى اسد بعد از ده روز جنازه جون را يافتند كه بوى خوش از آن مى وزيد.(نفس المهموم، ص ۱۵۰- بحار، ج ۴۵، ص ۲۳) (مترجم)

سپس عمرو بن خالد صيداوى به محضر امام حسين عليه السّلام آمد و عرض كرد: «اى ابا عبد اللّه الحسين! فدايت گردم تصميم گرفته‌ام كه به ياران (شهيد) بپيوندم، دوست ندارم بمانم و تو را بين زن و بچه ات غريب و تنها بنگرم و بدن كشته تو را ببينم.» امام حسين عليه السّلام فرمود: «به پيش رو، كه پس از ساعتى ما نيز به تو مى پيونديم.» عمرو بن خالد به ميدان شتافت و با دشمن جنگيد تا به شهادت رسيد، رضوان خدا بر او باد.

يكى از ياران امام حسين عليه السّلام حنظلة بن سعد شبامى (از طايفه شبام يكى از تيره هاى قبيله همدان) بود، به محضر امام حسين عليه السّلام آمد، در حالى كه جان خود را سپر امام عليه السّلام نموده بود، تيرها و شمشيرها و نيزه‌ها را كه متوجّه امام حسين عليه السّلام مى‌شد، به جان خود مى خريد، و صورت و گلويش را سپر امام عليه السّلام قرار داده بود. او مقابل صف دشمن آمد و آنها را به اين آيات قرآن (كه از زبان مؤمن آل فرعون، به حمايت از موسى عليه السّلام خطاب به فرعونيان، در سوره غافر آمده) مخاطب قرار داده و صدا زد: يا قَوْمِ إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ مِثْلَ يَوْمِ الْأَحْزابِ- مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَ عادٍ وَ ثَمُودَ وَ الَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ وَ مَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِلْعِبادِ- وَ يا قَوْمِ إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنادِ- يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ ما لَكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ(سوره غافر، آيه ۳۰- ۳۳) اى قوم من! من بر شما از روزى همانند روز (عذاب) اقوام پيشين بيمناكم و از عادتى همچون عادت قوم نوح و عاد و ثمود، و كسانى كه بعد از آنان بودند (از شرك و كفر و طغيان) مى ترسم، و خداوند ظلم و ستمى بر بندگانش نمى كند- اى قوم من بر شما از روزى كه مردم يك ديگر را صدا مى زنند (و از همديگر يارى مى طلبند و صدايشان به جايى نمى رسد) بيمناكم- از همان روزى كه روى مى گردانيد و فرار مى كنيد، امّا هيچ پناهگاهى در برابر عذاب خداوند براى شما نيست. اى قوم من! حسين عليه السّلام را نكشيد كه اگر او را بكشيد، بر اثر عذاب الهى بيچاره خواهيد شده، همانا آن كس كه به خدا نسبت دروغ بدهد، زيانكار است. سپس به امام حسين عليه السّلام رو نمود و عرض كرد: «آيا به سوى پروردگارمان و ياران (شهيدمان) نرويم؟ » امام حسين عليه السّلام فرمود: «برو به سوى مقامى كه براى تو بهتر از دنیاو آنچه در دنيا است مى باشد، به سوى مقامى كه فنا ناپذير است.» حنظله به ميدان شتافت و با شجاعتى چشمگير و قهرمانانه جنگيد و در برابر سختى هاى جنگ، مقاومت استوار نمود تا به شهادت رسيد، رضوان خدا بر او باد.

دوستان به اذان ظهر نزدیک میشویم و از ظهر به بعد تراکم مصائب بیشتر میشود امروز همچون امام شهیدمان نماز اول وقت را ترک نکنیم🌹 یاد همه نوکرای اهل بیت ، همه روزه گردونها ، همه مجلس بگیرا ، همه عزیزانی که سالهای قبل ایستگاه صلواتی میگرفتند ، نذری میدادند ، از دل و جون مایه میگذاشتند که محرم ارباب پرشور باشه بخیر بین دو نماز دعا کنید برا همه ، مریضا ، گرفتارا و برطرف شدن این بلای کرونا خدایا به خون گلوی علی اصغر اون جمع و اتحاد و دورهمی و روضه ها و تکیه ها را بهمون برگردون ما اینجوری پژمرده میشیم😭

🔹آیت الله حائری شیرازی (رحمت الله علیه) 🔸 امام حسین علیه السلام در شب عاشورا یک جور سخن گفت و در روز عاشورا یک جور دیگر. شب عاشورا، سخن از «نمی‌خواهم، احتیاج ندارم، بروید، بیعتم را برداشتم» بود. روز عاشورا می‌گوید: «بیائید به من کمک کنید، آیا یاور و مددکاری هست؟ هل من ناصر ینصرنی؟» 🔸 شب صحبت می‌کند تا مبادا خبیثی در بین طیّب‌ها باشد، و روز سخن می‌گوید تا مبادا طیّبی در بین خبیث‌ها مانده باشد. 🔸 شب غربال می‌کند تا فقط «صالحان» بمانند و روز غربال می‌کند تا فقط «اشقیاء» در مقابل او ایستاده باشند. @naghashefaghir_ir @haerishirazi

شهدای نماز👇👇👇

اقامه نماز ظهر در روز عاشورا وقت نماز ظهر فرا رسيد، امام حسين عليه السّلام به زهير بن قين و سعيد بن عبد اللّه حنفى امر كرد كه با نصف كسانى كه باقى مانده بودند (به ترتيب نماز خوف) پيش روى آن حضرت بايستند آنگاه امام حسين عليه السّلام با ساير اصحاب نماز خود را خواند، در اين هنگام تيرى به طرف حسين عليه السّلام آمد، سعيد بن عبد اللّه به پيش آمد و خود را سپر حسين عليه السّلام نمود، و همچنان استوار ايستاد و تيرها را به جان خريد، تا اينكه او بر اثر شدّت جراحات تيرها، به زمين افتاد، و در اين حال مى گفت: «خدايا! اين دشمنان را به لعنتى كه بر قوم عاد و ثمود كرده اى لعنت كن، خدايا سلام مرا به پيامبرت برسان، و از دردهايى كه بر اثر تيرها به من رسيد، به آن حضرت خبر بده، چرا كه من پاداش تو را در يارى ذريّه پيامبرت مى جويم.» سپس به شهادت رسيد، رضوان خدا بر او باد. در بدن او سيزده چوبه تير، غير از جراحات شمشيرها و نيزه‌ها ديده شد.

سپس سويد پسر عمرو بن ابى مطاع كه از رادمردان با شخصيّت بود، و بسيار با نماز انس داشت، به ميدان شتافت و همچون شير دلاور با دشمن جنگيد و در برابر زخمهاى سنگين و بسيارى كه بر بدنش وارد شده بود نهايت مقاومت و صبر را نمود، تا اينكه با بدن پر از زخم در ميان كشتگان افتاد. و همچنان بيهوش افتاده بود تا اينكه (به هوش آمد و) شنيد مى گويند: «حسين عليه السّلام كشته شد.» با زحمت زياد برخاست و از ميان كفشش، چاقويى را كه پنهان كرده بود، بيرون آورد، و با همان با دشمنان جنگيد، تا به شهادت رسيد، رضوان خدا بر او باد. بعضى اين قهرمان را كه سالخورده بود، آخرين شهيد از غير بنى هاشم ذكر كرده اند، كه بعد از شهادت امام حسين (ع) شهيد شد (مقتل الحسين (ع)، مقرّم، ص ۳۰۷) (مترجم)

ياران حسين عليه السّلام براى كشته شدن به سوى جنگ مى شتافتند، و از همديگر سبقت مى گرفتند، آن گونه بودند كه در وصف آنها چنين گفته شده: قوم اذا نودوا لدفع ملمّة و الخيل بين مدعّس و مكردس لبسوا القلوب على الدّروع و اقبلوا يتهافتون على ذهاب الانفس «آنان كسانى هستند كه هر گاه براى دفع گرفتارى خوانده شوند، در برابر دشمنانى كه گروهى از آنها نيزه دار، و گروه ديگر، در صف فشرده با اسلحه آماده شده اند، دلهاى خود را بر روى زره‌ها مى پوشند، و جان بر كف و شتابان به سوى نثار جان مى روند.»