در فراسوی تنهایی، شهریست. که تمام واژگانم را به سکون وا می‌دارد. و چه سخت است خاموشی واژگان غمزده... در هیاهوی پر تکرار زمین. من آموخته‌ام، که چگونه دردها را بر صفحه دفتر خاطرات بیآرایم همچون مردی شکسته قامت که غرورش مانع از سقوطش می‌شود. #سید_مجتبی_رسول_نژاد #دلنوشته @s_mojtabard

قایق خاطره‌ها را اعتباری نیست. گاهی تو را، تا اعماق خیال پیش می‌برد و گاهی تو را ... در میان خاطرات تلخ و شیرین غرق می‌کند. برای سفر در امتداد بی‌نهایت، فقط و فقط باید عاشق بود و بی‌پروا تکیه بر خاطره‌ها تاوان دارد عزیز من. تاوانی به سنگینی تنهایی و به بی‌رحمی دلتنگی... #سید_مجتبی_رسول_نژاد #شعر #دلنوشته @s_mojtabard

می‌خواهم بروم. از شهری که آدمهایش هیچ خاطراتی نمی‌سازند. می خواهم بروم شاید به نقطه‌ای دور دست. به جایی بکر و سرسبز که جز خودم، افکارم و وزش باد‌های بهاری نباشد. جایی همینجا روی زمین جایی پر از سکوت، در کنار تو... ✒️ _______________ #سید_مجتبی_رسول_نژاد #دلنوشته @s_mojtabard