✅اندوهگین بودنِ مومن در فراق امام"
✍این اندوه از نشانه های دوستی و علاقه به حضرت است. دلیلِ اینکه این کار از نشانه های اهل ایمان است، روایات بسیاری است که از امامان رسیده. روایاتی که بیان داشته اند از نشانه های یک فرد شیعه آن است که در اندوه امامان ناراحت باشد و تردیدی نیست غیبت مولایمان و غم هایی که بر ایشان وارد میشود، از بزرگترین علل اندوه امامان است.
امام صادق فرمودند: شخصِ اندوهگین به خاطر ما (اهل بیت) که غم و اندوهش برای ظلمی باشد که بر ما وارد شده، نفس کشیدنش، تسبیح گویی است و ناراحتی اش برای ما، عبادت است.
📚 مکیال المکارم؛ اصول کافی ج۲
🌺
📝
🔻مقام «مخلَصین»، منتهای دعای سالکان در این ایام پایانی
درباره عبادت «أحرار» و مقام سوزانیدن انانیّتها
▫️از ادعیه ایام پایانی ماه مبارک برمیآید که دعاها در این ایام در مرتبه دعای «مخلَصین» است. ما هم باید به حد ظریفیت خودمان همین درخواست را از خداوند داشته باشیم. یعنی دیگر باید عالیترین چیزها را از خداوند بخواهیم. همه درخواستمان این باشد که تمام وجودمان را توحید و توجه به خداوند در بربگیرد.
▫️امام سجاد(ع) در دعای ابوحمزه میفرمایند: «أَنَّ الرَّاحِلَ إِلَيْكَ قَرِيبُ الْمَسَافَةِ وَ أَنَّكَ لَا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِكَ إِلَّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمَالُ (الآمالُ) دُونَك» یعنی دست یافتن به آن مقام مخلَصین نزدیک است. اما ما خودمان با اعمالمان و آروزهای باطلمان خود را از تو پنهان نمودهایم.
▫️با رجوع به آیات قرآن پی میبریم که گروهی عبادت تاجرانه میکنند. یعنی برای ثواب کار نیک میکنند و از حرام چشم میپوشند تا به لذت بالاتر اخروی دست یابند.
▫️اما گروهی دیگر با خدا معامله نمیکنند؛ بلکه «خودسوزی» میکنند. این همان عبادت «أحرار» است.
▫️اصلا «رمضان» در لغت یعنی «سوزاندن». ماه «رمضان» ریشه همه گناهان (یعنی همانا أنانیّت) را میسوزاند.
▫️اگر تا به حال موفق به سوزاندن انانیّت خود نشدهایم، در این دهه آخر باید به این مهم بپردازیم. در این روزهای پایانی دیگر باید بار خود را ببندیم.
🔺عنقا شکار کس نشود دام بازچین
کاینجا همیشه باد به دست است دام را
استاد فیاض بخش
😊🤔
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
❓یک سوال مهم❓
🔆 چه طور میشود بعضیها، روزبهروز شک و تردید و شبهههایشان اضافه میشود و اما عدۀ دیگری، روزبهروز شکّشان، تردیدشان و شبهههایشان کمتر و یقینشان زیادتر میشود؟ پیش پایشان را میبینند؛ مسیرشان را میبینند؛ میدانند چهکار باید بکنند؛ میفهمند چهکار نباید بکنند؟
عدهای روزبهروز مطمئنتر میشوند و یک عده هم روزبهروز مشوشتر میشوند؛ مرددتر میشوند؛ دستوپایشان را گم میکنند و خودشان هم میدانند بهجایی نمیرسند؛ راه را گم کردهاند. حتی ممکن است پروفسور باشد و گمراه بشود؛ ممکن است بیشترین کتاب را هم خوانده باشد؛ ممکن است بیشترین ایثار و تلاش را هم کرده باشد.
این دو گروه، یک جایی از هم دور شدهاند؛ از هم زاویه پیداکردهاند. این را پیدایش کنید در زندگیتان.
(ادامه دارد ..
علما میفرمایند
میخواهید حکمت مسائل براتون روشن بشه
به زبان ساده راه رو از چاه تشخیص بدید
فقط و فقط یک راه داره
😎خیلی راحته و واقعا در دسترس همه
راهش فقط اینه
👇
❤️عمل به دانسته هاتون
تو هر موردی
امور روزمره زندگی
یا امور معنوی یا .......
😊ادامه داره
دوستانتون رو به کانال دعوت کنید
#شبهه
#حکمت_شناسی
دو شاخه نرگست
ای یـار دل بـنـد
چه خـوش عطری
درین ایـوان پراکند
اگر صد گونه غم داری
چو نرگس
به روی زندگی لبخند لبخند
#فریدون_مشیری
🌸🍃
⚡️ وادی فقاهت، وادي بسیار باعظمتي است. کمتر کاري است که به اندازه اين فعل رفيع، در سير معنوي جامعه و در درک معارف اهل بيت(ع) و در تقرب به خداي متعال، نقش داشته باشد.
#استاد_میرباقری:
«يک فقيه وقتي ميخواهد يک فتوا بدهد، گاهي چهل سال درس مي خواند؛ ادبیات میخواند، فقه میخواند، اصول، رجال و درایه میخواند، کتب فقها را ميبيند، يک ادواري را طي ميکند.... بعد ميآيد يک مسئلهاي را شروع میکند استنباط کردن.
اين چهل سال برای اين است که کار، کار مهمي است؛ ميخواهد به خداي متعال نسبت بدهد، ميخواهد به امام صادق(ع) نسبت بدهد، بگويد حکم خداي متعال اين است و امام صادق(ع) اين را فرموده است.
به خاطر همین است که چهل سال زحمت ميکشد والا اگر ميخواست همينطوري حرف بزند، لزومي نداشت چهل سال زحمت بکشد.
این وادی، وادي خيلي باعظمتي است. من اين را مکرر عرض کردم کمتر کاري است که به اندازه اين فعل رفيع، در سير معنوي جامعه و در درک معارف اهل بيت(ع) و در تقرب به خداي متعال، نقش داشته باشد. کمتر وادياي است که اين قدر قلوب نوراني در آن تربيت بشوند؛
اگر ميخواهيد وارد اين وادي بشويد به اندازه عظمتش شما بايد کار بکنيد و بايد تلاش بکنيد که اتصال خودتان را با مراتب علمي دستگاه فقاهت شيعه محکمتر، وثيقتر و متقنتر بکنيد.
گاهي ديده ميشود بعضي عزيزاني که شايد سوءنيت هم ندارند اما نوپاي در اين وادي هستند و تازهواردند (نه در استخواندارهاي اين وادي)، [که] شأن و مراتب علمي دستگاه فقاهت شيعه را ناديده ميگيرند.
اين [کار] به هر دو طرف خسارت ميزند. اين به اخلاصِ در کار خسارت ميزند و ممکن است در درازمدت در يک جايي، کار را خراب کند». ۹۲/۱۲/۱۶