حڪمتے داره ...
🔹وقتے ڪارے انجام نمے شه ،
حتما خیرے توش هست ...
🔹وقتے ڪسے را از دست میدے ،
حتما لیاقتت را نداشته ...
🔹وقتے تو زندگیت زمین بخورے ؛
حتماً چیزے است ڪه باید یاد بگیرے ...
🔹وقتے بیمار میشے ؛
حتماً جلوے یڪ اتفاق بدتر گرفته شده ...
🔹وقتے دیگران بهت بدے مے ڪنند ؛
حتماً وقتشه ڪه تو خوب بودن خودتو نشون بدے ...
🔹وقتے اتفاق بد یا مصیبتے برات پیش میاد ؛
حتماً دارے امتحان پس میدے ...
🔹وقتے همهے درها به روت بسته میشه ؛
حتماً خدا مے خواد پاداش بزرگے
بابت صبر و شڪیبایے بهت بده ...
🔹وقتے سختے پشت سختے میاد ؛
حتماً وقتشه روحت متعالے بشه ...
❤️وقتے دلتـــــ تنگ میشه ؛
حتماً وقتشه با خداے خودت تنها باشے .
شبتان نورانی ✨✨✨✨✨
📖بسم الله الرحمن الرحیم
يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَىٰ فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ
💠 ای داود! همانا تو را در زمین جانشین [و نماینده خود] قرار دادیم؛ پس میان مردم به حق داوری کن و از هوای نفس پیروی مکن که تو را از راه خدا منحرف می کند. بی تردید کسانی که از راه خدا منحرف می شوند، چون روز حساب را فراموش کرده اند، عذابی سخت دارند.
#سوره_ص_آیه_۲۶
#تفسیر_صفحه_۴۵۴
🔑 رفتار خليفهى خدا بايد پرتوى از افعال الهى باشد.
هدایت شده از صالحین تنها مسیر
بسم الله الرحمن الرحيم
(السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ
وَ عَلَی الْأَرْوَاحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنَائِكَ
عَلَيْكَ مِنِّي سَلامُ اللَّهِ أَبَدا مَا بَقِيتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ
مِنِّي لِزِيَارَتِكُم
ْ السَّلامُ عَلَی الْحُسَيْنِ وَ عَلَی عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلَی أَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلَی أَصْحَابِ الْحُسَيْنِ📖
صالحین تنها مسیر
💠#در اوج یگانگی در ابتداي زيارت اظهار داشتيد «يا ثارَاللّه» و خدا را خون خواه امام حسين(ع) ديديد،
💠#دریچه های تقرب به خدا
سپس اظهار مي داري:
(يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَی اللَّهِ وَ إِلَی رَسُولِهِ وَ إِلَی أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِلَی فَاطِمَةَ وَ إِلَی الْحَسَنِ وَ إِلَيْكَ بِمُوَالاتِكَ(
اي اباعبدالله! من از طريق ارادت ورزي به خود شما مي خواهم به خدا و رسول خدا و به اميرالمؤمنين و حضرت فاطمه و امام حسن و به خودتان تقرّب جويم.
ملاحظه بفرمائيد! خطاب به امام حسين(ع) مي گوئيد من با عشق به شما، به خدا تقرّب مي جويم، حتي اگر بخواهم به خدا تقرب پيدا کنم، با محبّت به شما ممکن است.
همچنين دريچه ي تقرب من به پيامبر و ائمه ي معصومين(ع)، همه و همه از طريق ارادت به شما صورت واقعي به خود مي گيرد.❤️
چون با زيارت حضرت سيد الشهداء(ع) و محبت به آن حضرت به همه ي اين تقرب ها مي توانيم دست يابيم،
و زائر حسين(ع) در چنين عقيده اي است و مي داند با اين زيارت تا اين جاها مي تواند سير کند.
مي گويند تشيع، مکتب عشق است.❤️⭕️
يعني عشقِ شعله ور به حسين(ع) وسيله ي تقرّب به خدا و همه ي مقربان درگاه الهي خواهد شد.
حتي با محبت به امام حسين(ع) مسير قرب به آن حضرت فراهم مي شود و حضرت در کربلا کاري کردند که هر قلب سالمي بتواند اين محبت را در خود زنده نگهدارد. 🌺❤️
از آن جايي که دين جز «حُب و بغض» نيست، اگر در فراز قبلي به جنبه ي «حُبّ» آن توجه فرموديد،
در فراز بعدي به جنبه ي «بغض» آن توجه مي کنيد و به حضرت عرضه مي داريد:
(وَ بِالْبَرَائَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ أَسَاسَ ذَلِكَ وَ بَنَی عَلَيْهِ بُنْيَانَهُ وَ جَرَی فِي ظُلْمِهِ وَ جَوْرِهِ عَلَيْكُمْ وَ عَلَی أَشْيَاعِكُمْ(
و با برائت و دوري از همه ي کساني که پايه ي اين تجاوز را بر شما اِعمال کردند، به خدا و رسول خدا و به شما تقرب مي جويم.
فراز قبلي که با «إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَی اللَّهِ»؛ شروع شد دو وجه داشت، در يک وجه اظهار داشتيد:
اي اباعبدالله! با مودّت به شما، به خدا و رسولش تقرّب مي جويم و در وجه دوم جهت تحقق کامل تقرب به خدا موضوع برائت و دوري از دشمنان اهل البيت(ع) را اظهار مي داريد، چون مي دانيد شرط تقرب به خدا حُبّ و بغضي است که بر محور حضرت امام حسين(ع) بگردد.
💠💠 زيرا گرايش دل به اباعبدالله(ع) بدون دوري از دشمنانِ روح حسيني(ع) ممکن نيست و راه تقرّب الهي گشوده نمي شود.
در يک کلمه مي توان گفت:
زيارت عاشورا يعني اين که با حضور قلب، به حسين(ع) دل بدهي و از خدا نور بگيري. ائمه ي ما(ع) حتي با زيارت امام حسين(ع) بر عالَم مادّه حکومت مي کردند.
⭕️💠
مثلاً اگر مي خواستند بدون طي کردن مسافت هاي عادي بروند قبر رسول الله(ص) را زيارت کنند، اول قصد زيارت اباعبدالله الحسين(ع) را مي کردند و از اين طريق طِي الارضِ شان شروع مي شد و بعد از زيارت قبر آن حضرت به زيارت قبر پيامبر(ص) مي رفتند.
⭕️❤️
امام کاظم(ع) در بغداد در زندان هستند، علي بْنِ مُسَيّب هَمْداني را با حضرت گرفته اند و زنداني کرده اند.
چون مدّت حبس به درازا مي کشد، علي بن مسيب از دوري خانواده اش دلتنگ مي شود.
حضرت مي فرمايند:
برو غسل کن. چرا اول غسل کند؟
چون بالأخره «شستشويي کن و آنگه به خرابات خرام»،
طهارت ظاهر، مقدمه ي طهارت باطن است.
⭕️❤️⭕️
غسل مي کند و مي آيد. حضرت مي فرمايند: چشم بر هم بگذار، سپس فرمودند: چشمت را باز کن. علي بن مسيب مي گويد: چون چشمانم را گشودم خود را در کنار قبر امام حسين(ع) يافتم و پس از آن با امام کاظم(ع) کنار مرقد مقدس امام حسين(ع) نماز مي گزارند و زيارت مي کنند. سپس امام فرمودند: چشمان خود را بر هم بگذار، وقتي مجدداً به امر ايشان چشمانم را باز کردم خود را نزد قبرِ پيامبر(ص) ديدم.
امام فرمودند:
اين قبر، قبر پيامبر(ص) است.
پس به نزد خانواده ات برو تجديد ديدار کن و به همين جا برگرد.
وقتي بر مي گردد دوباره مي فرمايند:
چشم بر هم بگذار و پس از آن که چشم خود را مي گشايد، خود را با آن حضرت در زندان بغداد مي يابد
علی بن مسيّبب دلش براي خانواده اش تنگ شده است و خانواده اش هم در مدينه ساکن هستند و مقصد هم مدينه است،
ولي بايد از کربلا گذشت و ابتدا بايد بر حسين(ع) نظر کرد. يعني دريچه ي ورود به عوالم غيب، نظر بر اباعبدالله(ع) است.
💠⭕️
با توجه به نکته ي فوق، عشق پيامبر و فاطمه (ع)بر امام حسين(ع) را معني کنيد و ببينيد آن بزرگواران در حسين(ع) چه مي ديدند؟ بدون شک اسراري فوق الفاظ در مسئله ي زيارت امام حسين(ع) پنهان است. اگر ملاحظه کنيد مي بينيد اکثر عبادات با زيارت امام حسين(ع) شروع مي شود.
به عنوان نمونه: عبادت شب قدر را ملاحظه کنيد، اول زيارت امام حسين(ع) است و پس از آن عبادات گرانقدر ديگري که در شب قدر توصيه شده است. ⭕️❤️
ادامه دارد...
@saLhintanhamasir