💠شرح زیارت جامعه کبیره ۹۹🌺

💚امروز براتون دو تا 💛آرزوی قشنگ دارم ❤️اول سلامتی و کانونی 💙گرم از عشق و محبت 💜دوم آرامش و دل خوش 💚امیدوارم خداوند هر دو را 💛به شماخوبان عنایت بفرماید ❤️ امروز تون پراز موفقیت

اخلاص 🌸حدیث قدسی 🌸 وَ قالَ اللّه ُ تَعالى يا مُوسى ! ما اُريدَ بِهِ وَجْهى فَكَثيرٌ قَليلُهُ وَ ما اُريدَ بِهِ غَيرْى فَقَليلٌ كَثيرُهُ. ; خداوند متعال فرمود اى موسى! آنچه كه به خاطر من و خالصانه انجام شود، اندكِ آن هم بسيار است. و آنچه به خاطر غير من انجام گيرد، بسيارِ آن هم اندك و ناچيز است.; بحارالانوار ، ج 74، ص 36.

فرمايد: «اِنَّ اَكْرَمَكُمْ عِنْدَالله اَتْقَيكُم برترين شما نزد خدا باتقواترين شما است، آن کس که بيشتر از بيروني ها دل كنده باشد به خدا نزديك تر است، و لذا عليم تر است. ✨✨ ما در مثال بالا «موضوع علم» را مطرح کرديم چون مي خواهيم درباره «نبوت» بحث كنيم و البته مي توان مثال «حيات»، «قدرت» و ... را هم مطرح کرد که چگونه با نزديکي به خدا از نور حيات و قدرت بهره مند مي شويم. با مقدماتي که گذشت مي توان جايگاه نبوت را اثبات كرد که چگونه نفس يک انسان مي تواند با خالق هستي مرتبط شود و در يک مأموريت خاص، انوار هدايت الهي و کلمات ربّاني را گرفته به مردم ارائه دهد. 💠 وقتي توجه انسان از طريق رعايت دستورات شريعت الهي، به عليم مطلق يعني خدا افتاد، «جان» او عالِم مي شود، آن هم علمي که «جان» را نوراني مي كند و حقايق معنوي عالَم براي آن جان کشف مي گردد. البته در اين حال او نمي تواند يافته هايش را به ديگران تعليم دهد بلكه فقط به حقايقي از عالم اعلا دست يافته است، به اين شخص به اصطلاح «عارف» مي گويند. در جلسات بعد إن شاءالله روشن خواهد شد انسان هر اندازه هم كه خوب شود اين طور نيست كه حتماً «پيغمبر» گردد. چون ممكن است كسي به مقام قرب الهي نايل شود اما خدا بنا نداشته باشد كه در آن زمان پيامبري را به بشر عرضه كند. فعلاً همين قدر مي گوييم كه پيامبران از طريق نزديك شدن به عليم مطلق به ارادة خداوند به آن حقايق غيبي که جهت هدايت کل بشريت نياز است، دست مي يابند، 💠 ولي اين كه علم پيامبران چه علمي است؟ و چگونه به دست مي آيد؟ و مبنايش چيست؟ بحث هايي است كه إن شاءالله در جلسه بعد خواهد آمد. عمده آن است كه فراموش نشود، وسعت انسان از همه ي عالمِ مخلوق بيشتر است ولي با اين همه اگر از نظر تعلق قلبي به موجوداتِ محدود نظر كند، «خود» را محدود كرده و با محدوديت ها متحد مي شود؛ ولي اگر «دل» از محدودها بركند و «جان» را متوجه نامحدود كرد، با نامحدود - در عين حفظ مراتب- متحد مي شود و حكم نامحدود بر «جان» او جاري مي گردد و از نور علم و حيات و قدرت آن حقيقت برخوردار مي شود. 💢⭕️⭕️💢 از خداوند مي خواهيم به لطف و كرم خودش و به حقيقت اهل بيت پيامبر(ع)ما را بيش از پيش با معارف پاك و ناب ديني آشنا گرداند. 💠💠 «والسلام عليكم و رحمةالله و بركاته» استاد طاهر زاده @saLhintanhamasir

🍀#آشتی با خدا ۵۸ ارتباط با علیم مطلق فکر مي کنم با توجه به نکاتي که عرض شد به اين قاعده ي مهم به نحو کامل التفات فرموده باشيد که «انسان به هر جا كه توجه كند با همان جا متحد مي شود!» 💢 حال اگر توجه انسان به عليم مطلق يعني خداوند بيفتد، علم حقيقي پيدا مي كند و ميزان آن علم به اندازه اي است كه توانسته باشد با قلب خود به عليم مطلق توجه كند. ❤️💢 «علم حقيقي» علمي است كه به «جان» انسان نور بدهد. و گرنه استاد شدن در معارف اسلامي و تاريخ و جغرافيا و گياه شناسي و غيره كه علم حقيقي و نوراني نيست! علم حقيقي علمي است که اولاً؛ موضوع آن حقايق عالم غيب باشد. ثانياً؛ انسان با روش قلبي و حضوري با آن حقايق مرتبط باشد و نه با روش حصولي و مفهومي. 💢 كسي كه توانست با حقايق مرتبط شود براي حفظ آن ارتباط، نماز جماعتش ترك نمي شود، از نماز شب هم محروم نيست، همچنان که با رعايت کامل دستورات شرعي عالِم حقيقي مي شود. 💢💠 كسي كه در معارف اسلامي و يا در علم فيزيك و شيمي و غيره به كسب اطلاعات و استدلالات مي پردازد كاري هم به عليم مطلق ندارد. هر چند اين اطلاعات براي نظام زندگي دنيايي لازم است و يا استدلالات مربوط به خداشناسي نيز به عنوان راه خبردارشدن از وجود خدا و معاد لازم است، امّا اين ها آدرس است براي رسيدن به مقصد، ارتباط با خدا و آشتي با او از طريق جان ممکن است. ⭕️ دانستن علوم رايج مثل فيزيك و شيمي براي آن است که انسان در زندگي دنيا به زحمت نيفتد، اما اگر كسي بخواهد با داشتن دكترا خود را مهم تر از يك فرد نمازخوان بداند و به مدرک خود مغرور باشد، همين مدرک، حجاب او خواهد شد و او را از خدا دور مي کند. ⭕️👌 به گفته ي مولوي: اين همه، علم بناي آخور است! كه عماد بود گاو و اشتر است علم آن باشد كه جان زنده كند مرد را باقي و پاينده كند پس اولاً: «خودِ» انسان، نامحدود است، ثانياً حدّ انسان با تعلقات او معين مي شود، ثالثاً: اگر تعلق جان انسان به حقايقِ نامحدود باشد، حدّ او از حدود وَهميات خيالي که ضد جان نامحدود انسان است، خارج شده و به وسعت حقيقي اش دست مي يابد! سپس معلوم شد كه انسان به هر جا «توجه» كند «خود»ش را در همان جا مي يابد؛ و با آنجا متحد مي شود.💠 چنانچه اگر «جان» انسان به عليم مطلق توجه كند «خود»ش را كنار عليم مطلق مي يابد و از انوار علم او بهره مند مي گردد. البته عليم مطلق يك حقيقت است، نه يک چيز! خداوند ذاتي است كه با اسماء و صفات خود جلوه مي كند و كسي نمي تواند با ذات خدا ارتباط برقرار كند بلكه مي تواند از جلوه هاي کمالي او بهره مند شود و جانش با آن جلوه هاي نوراني يگانه گردد. ✨✨✨ مي توان با جلوات خداوند همنشين شد و از طريق آن ها، نوراني شد و در وجود شدت يافت، و هر چه آن جلوه شديدتر باشد ميزان قرب انسان هم بيشتر خواهد شد. به طور كلي مي توان گفت همنشيني انسان با خدا، همنشيني با «هستي مطلق» است.✨💯 اگر كسي با عليم مطلق ارتباط پيدا كرد به تعليم الهي عالم مي شود. قرآن مي فرمايد: «وَ اتَقُوا اللهَ وَ يُعَلَّمُكُمُ الله» تقواي الهي پيشه كنيد و خدا شما را تعليم مي دهد. هركس به اندازه اي كه تقوا پيشه كند و جان خود را از غير خدا منصرف کند و به آداب شريعت الهي مؤدب شود، عالم است. 💢💠 به همين دليل اگر كسي تقوا نداشته باشد از آن رو كه «جانش» نوراني نيست عالم حقيقي نيست، هر چند هزاران كتاب خوانده يا نوشته باشد! منظور ما اين نيست كه بگوييم اين علوم غير مفيد است بلكه منظور ما آن است كه عزيزان مقصد الهي خود را گم نکنند و فکر کنند به سربردن با علوم کافي است، در حالي که مشغول شدن به آن علوم آنچنان نيست كه انسان را به «خود» واقعي اش برگرداند و از محدوديت خارج كند و وسعتش بخشد. ⭕️ هر اندازه انسان از خدا فاصله بگيرد از «هستي» حقيقي «خود» فاصله گرفته است. وقتي كه قرآن مي فرمايد: «اِتَّقُوالله»، يعني از «غير خدا» دل بكن تا نتيجه اش بشود «وَ يُعَلِّمُكُمُ الله» و خدا به شما علم دهد، پس كسي که تقوي نداشته باشد علم حقيقي نخواهد داشت و لذا علمي که بدان دل خوش است آن علمي نيست که موجب نجاتش شود. 👌💠 به عبارت ديگر علمي كه بر اثر تقوا به دست نيامده باشد راه ورود به عالم بيکرانه ي غيب نيست و موجب نورانيت «جان» نمي شود. چه اهميتي دارد كه مثلاً كسي بداند چند آجر در يك ساختمان به كار رفته است؟! ⭕️ و اگر كسي اين را نداند چه اتفاق مهمي براي او مي افتد؟! حداكثر اين است آن كسي كه چنين اطلاعاتي دارد از اين راه «نان» مي خورد و كسي كه اين نوع اطلاعات را ندارد از راه ديگر نان مي خورد. يکي با شناختن انواع فرش نان مي خورد! و يکي با شناخت انواع لباس، در هر صورت هيچ يک، از اين نظرها بر ديگري رجحان ندارند، چون از طريق تقوا مي توان با حقايق عالم بالا مرتبط شد و به واقع نسبت به بقيه اي که از حقايق بي بهره اند برتر گشت. قرآن مي

🌹 پاسخ شهید مطهری رحمه الله علیه به یک سوال مهم: 🔷 چه کنیم هوای نفس، ما را به آسانی به گناه نکشاند؟ ⭕️ اگر انسان #خیال را در اختیار خودش نگیرد یکی از چیزهایی است که انسان را فاسد می‌کند؛ یعنی انسان نیاز به "تمرکز قوّه خیال" دارد. اگر قوّه خیال آزاد باشد، منشأ فساد اخلاق انسان می‌‌شود. 🌺 امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: النَّفْسُ انْ لَمْ تَشْغَلْهُ شَغَلَک؛ 👈 یعنی اگر تو نفس را به کاری مشغول نکنی، "او تو را به خودش مشغول می‌‌کند". ☢ یک چیزهایی است که اگر انسان آنها را به کاری نگمارد طوری نمی ‌شود، مثل یک جماد است. این انگشتر را که من به انگشتم می‌ کنم، اگر روی طاقچه‌ ای یا در جعبه‌ ای بگذارم طوری نمی‌ شود. 🚫 ولی نفس انسان جور دیگری است، همیشه باید او را #مشغول داشت؛ یعنی همیشه باید یک کاری داشته باشد که او را متمرکز کند و وادار به آن کار نماید و الّا اگر شما به او کار نداشته باشید، او شما را "به آنچه که دلش می ‌خواهد" وادار می‌ کند و آن وقت است که "دریچه خیال به روی انسان باز می‌ شود"؛ در رختخواب فکر می‌ کند، در بازار فکر می‌ کند، همین‌ طور خیال خیال خیال، و "همین #خیالات" است که انسان را به هزاران نوع گناه می ‌کشاند... 📙 استاد مطهری، تعلیم و تربیت در اسلام، ص278 #کنترل_ذهن 🍒 @IslamLifeStyles