به این عکس خوب نگاه کنید... حاج آقای صدیقی با رقت قلب و اشک روان و قلب خالصی که رزق مدامشان هست؛ در منبر عزاداری بدون جمعیتی که تنها با حضور امام خامنه ای برگزار شد گفتند: "خدا نیاره اون روز رو که من باشم اما روضه خونِ روضه ی هرساله ی آقا نباشم. وقتی توفیق حضور نزد امام زمانمون رو نداریم در محضر نائب امام زمانمون خدمت میرسیم و عزاداری می‌کنیم." و یک قاب باشکوه از عزاداری عاقلانه و بامعرفت در عین حزن و ادای حق مصیبت را به نمایش گذاشتند که منبری و ذاکر به حسب ظاهر؛ تنها برای یک نفر ولی در حقیقت‌ برای صاحبان عزا که اهل بیت پیامبر ص هستند و بسیاری از دل های عاشق بگرید و بگریاند. با خودم فکر کردم اگر هرکدام‌ ما منبری‌ها؛ ذاکرها؛ مبلّغ ها و روضه خوان‌های آستان اهل بیت وقت ارائه ی سخنرانی و خواندن روضه و نوحه مان باور و یقین قلبی داشته باشیم که مادرمان زهرای مرضیه (س) و امام زمان (عج) در جلسه حضور دارند؛ و گوشه ای نشسته و نگاهمان می‌کنند هم حالمان؛ هم معرفتمان؛ هم سوز و اخلاصمان و هم تضرع و شکستگی درونی و هم اثر گذاریمان بر مستمع چیز دیگری خواهد شد. یک توفیق خدمت ناب؛ اصل و ماندگار در آستان اهل بیت؛ با یک باور قلبی زیبا #سحر_شهریاری #بچه_هیئتی

دنیا بدون روضه های تو برایم جهنم است... به حال خوب بعد از هیئت به لحظه ای که بعد از دعا دست به صورت میکشیدیم و اشک هایمان را پاک میکردیم چراغ ها روشن میشد با همان چشم های خیس دست همدیگر را به قبول باشه گفتن جانانه ای بین دست هایمان فشار میدادیم و لبخند میزدیم به تنها تلفیق با ارزش اشک و لبخند دنیا محتاجیم به هیئتِ بعد از حال بد... به حال خوبِ بعد از هیئت محتاجم... دلتنگ روضه ایم و مهیّا نمی شود بی اشکِ روضه عقده دل وانمی شود یارب چه کرده ایم که درشهرمدتی است تعطیل گشته روضه و برپا نمی شود بی بی سلام دعوتمان کن به روضه ها بی روضه درد عشق ، مداوا نمی شود بی بی تورابه حقِّ سلیمانیِ عزیز بنما عنایتی که گره وا نمی شود #بچه_هیئتی #سحر_شهریاری