#نم‌نم‌_عشق #قسمت_پنجاه_و_سه یاسر یک ساعت از کارکردن بچه ها گذشته بود که سروان جاویدی به سمتم اومد… +جناب سرگرد _چی شد جاویدی؟چیزیم فهمیدی؟ +چیزخاصی که نه…ولی..یه چیزی که عجیبه این وسط اینه که برخلاف تصور من و شما نوشته ی روی دیوار با خون انسان هست… به وضوح جاخوردم و گفتم.. _انسان؟مطمئنی جاویدی؟ +بله قربان،حتی من نمونه برداری کردم تا برای مرکز دی ان ای بفرستم و نتیجه رو به یقین اعلام کنم…بااینکه باتوجه به نوع انعقادخون به راحتی میشه گفت خون انسان هست… باکلافگی گفتم _میتونی مشخص کنی خون مربوط به کدوم قسمت از اعضای بدنه؟ +مسلمااین حجم ازخون مربوط به یکی از اعضای اصلی بدن هست.ولی حتما فردا جزئیات  رو توی گزارش درج میکنم. _خوبه…به کارتون برسین… وارداتاق خودم شدم…مهسو بیداربود…و گوشه ی تخت کزکرده بود… با مهربونی کنارش نشستم و گفتم.. _سلام خانوم خرسه…بهتری؟ نگاهی بهم انداخت وگفت.. +یاسرمنوازینجاببر…تحمل ندارم.. دستی به صورتم کشیدم و گفتم _آخه این وقت شب کجابریم؟هوم؟بریم بگیم خونمون چرانموندیم؟ +خواهش میکنم یاسر…خواهش _باشه یه کاریش میکنم… گوشیم رو ازجیبم درآوردم و شماره ی امیررو گرفتم +سلام..جانم داداش… _امیربیدارید بیایم طرفتون؟ +آره.داداش چیزی شده؟ _نه،میام میگم برات…ببخشیدا داداش +این چه حرفیه…منتظریم…یاعلی _یاعلی * امیردر رو بازکرد و واردخونه شدیم… ساک دستی مهسو رو که دستش بود دید و گفت +آبجی اومدین قهر؟جریان چیه یاسر؟ واردپذیرایی شدیم و مهسو و طناز کنارهم نشستن… نگاهی به امیرانداختم و گفتم… _اومدن سراغم..فهمیدن زیرآبی میرم… +چیییی؟کدومشون؟ _عقرب… +نه؟؟؟اون که تازه رسیده ایران… باکلافگی گفتم.. _روی دیواراتاق مهسو باخون نوشته بود به بازی خوش اومدی… طناز جیغ خفه ای زد و مهسو رو بغل کرد… مهسو آروم شروع کرد به اشک ریختن… _امیر،زودتر جمع و جور کنین پس فردا از کشور خارج میشیم…فقط…میشه مهسو این دوروزاینجاباشه؟ +این چه حرفیه داداش من…من و تو این حرفا رو داریم؟قدم آبجیمون روی چشم ماست مهسو گفت +پس تو کجا میمونی؟خب من میرم خونه بابااینا _نه به جز اینجا بقیه ی جاها امن نیستن…نگران منم نباشید…من جام امنه… از جام بلندشدم و همزمان مهسو هم بلندشد … به طرف در خروجی رفتیم…بچه ها توی اتاقشون رفتن… _مهسو،متاسفم که مجبوری اینجوری سر کنی…مطمئنم جات امنه..وگرنه .. +میفهمم یاسر…فقط..خودت چی _من جام امنه…تو فقط مراقب خودت باش… نگاهش پراز بغض بود لبخندی زدم و ناخودآگاه دستاشو گرفتم و گفتم _مراقب خودت باش…نه بخاطربادیگارد بودنم…نه بخاطرشغلم…بخاطر…خودم.. سریع دستاش رو رها کردم و به سمت دررفتم که گفت +یاسر…مراقب خودت باش… بلند گفتم _خداحافظ بچه ها…. و از درخارج شدم… #منودرگیربودن‌کن #توکه‌آغازوپایانی #توکه‌آرامش‌بعدازهجوم‌تندطوفانی… ✍نویسنده: محیا موسوی 🍃کپی با ذکر صلوات...🌈 .*°•❤️❤️‍🔥⃝⃡✨💕❥•°*. .....◍⃟💖.....🌊⃟💙¦••