eitaa logo
قول سدید
375 دنبال‌کننده
338 عکس
94 ویدیو
30 فایل
🇮🇷ًاتّقوا الله وَ قُولُوا قَولاً سَدیدا🇮🇷 مهدی عامری شهرابی کلام||سیاست||رسانه 🔻 قول سدید در بله ble.ir/join/MDhmNWRkYz 🔻ویراستی https://virasty.com/Sadid59
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴محرم حکیمانه ایرانی🇮🇷 🇮🇷محرم امسال، محرم خاصی بود. مردم و هیئت‌ها نشان دادند می‌توانند مجالس عزای حسینی را متناسب با شرایط زمان و مسائل روز جامعه مدیریت کنند. این محرم از بسیاری جهات با سال‌های گذشته تفاوت داشت و همین ویژگی، آن را به محرمی خاص تبدیل کرد. سالهای قبل در برخی هیئت‌ها همچنان این نگاه وجود داشت که نباید مجالس عزاداری رنگ و بوی سیاسی بگیرد و حتی طرح موضوعاتی مانند غزه و فلسطین در هیئت‌ها را نامناسب می‌دانستند، اما شکست رژیم صهیونی از ایران، به تقویت همبستگی و انسجام ملی انجامید و این همبستگی در هیئت‌ها بازتاب یافت. پیوندی که قرآن از آن با تعبیر «ولایت» یاد می‌کند، در این ایام هم در سطح «ولایت عرضی»؛ یعنی پیوند میان مردم با یکدیگر، و هم در سطح «ولایت طولی»؛ یعنی ارتباط مردم با امام عادل الهی، استحکام بیشتری پیدا کرد و نمود آن در مجالس عزاداری محرم به‌روشنی دیده شد. 🇮🇷ورود پرچم ایران در کنار کتیبه‌های حسینی به هیئت‌ها، در فضایی مقدس همچون حسینیه و مسجد، به شکلی خودجوش و همراه با اشعار متناسب با هویت ملی و مقاومت، تجلی عینی همین پیوستگی بود. اگر روزگاری سخن حاج قاسم مبنی بر اینکه «ایران حرم است» برای برخی به درستی فهمیده نمی‌شد، امروز در عراق، یمن و ایران، بسیاری به ژرفای این مفهوم پی برده‌اند. حضوری که مردم در حسینیه‌ها داشتند و عزاداری‌شان، گویی سوگواری در حرم است، خود گواهی بر این واقعیت است. 🇮🇷در اوج این نبرد اراده‌ها، حکمت رهبری آشکار شد؛ هم صلابت در مدیریت صحنه‌های جنگ و هم لطافت در هدایت فرهنگی و تدبیر هیئت‌ها را توأمان نشان داد. هنگامی که فرمودند «ای ایران» را بخوانید، این پیام به رسمیت شناخته شد و انسجام دینی و ملی را بیش از پیش تقویت کرد. شهید مطهری زمانی فریاد زد: «شمر ۱۴۰۰ سال پیش مرد، شمر امروز را بشناس.» امسال مردم، بیش از گذشته از اسرائیل و آمریکا به عنوان شیاطین امروز دنیا، بیزاری جستند و شعار «هیهات من الذله» را که از عاشورا آموخته بودند، در برابر فشارها و درخواست‌های تسلیم به کار گرفتند و مسیر عزت و استقلال را در رفتار نظام جمهوری اسلامی بازخوانی کردند. چه در ایران، چه در عراق و هر جا که شیعیان عزاداری کردند، محرم امسال، محرمی عزت‌مدارانه بود که جلوه‌ای از ایستادگی ملت ایران در برابر دشمنان را به نمایش گذاشت. 🇮🇷با توجه به تقدیم شهدا از سوی مردم، چه در میان سربازان، چه دانشمندان و چه مردم عادی، پیوند میان جامعه با آرمان‌های اصحاب حسین علیه‌السلام ملموس‌تر شده بود. این تجربه، نوعی درک مشترک از مفهوم ایستادگی و مظلومیت در برابر دشمن ایجاد کرده بود و در رفتار اجتماعی محرم نیز انعکاس یافت. مردم در همان خانه‌هایی که زیر بمباران‌های رژیم صهیونیستی ویران شده بود، مجالس عزاداری برپا کردند؛ مجالسی که نماد زنده‌بودن اراده مقاومت و استمرار مسیر امام حسین علیه‌السلام در مواجهه با ظلم و تجاوز بود. 🇮🇷مردمی که نسل در نسل، غربت امام حسین علیه‌السلام را در شب عاشورا فریاد می‌زدند و می‌گفتند امام حسین تنها بود و یاران معدودی داشت، امسال پاسخ «هل من ناصر ینصرنی» امام حسین را دادند و شب عاشورا پشت امام عادل الهی ایستادند. آنان نگذاشتند دوباره غربت برای امام تکرار شود. مردمی که سال‌های سال غربت اباعبدالله را درک کرده و برایش عزاداری کرده بودند، طبیعی است این فرصت را به دشمنان ندهند تا حسین دیگری در زمان دیگری تنها بماند؛ زیرا می‌فهمند ضربه این غربت را خودشان، هویتشان و تاریخشان خواهند خورد. همچنان‌که از وقتی اباعبدالله کنار رفت، مسلمانان و شیعیان روز خوش ندیدند و گرفتار حاکمان نالایق و ظالم شدند. 🇮🇷محرم امسال، تحقق عینی همان سخن تاریخی امام خمینی بود که فرمود: «ما ملت گریه سیاسی هستیم؛ دشمنان از این گریه‌ها می‌ترسند و با همین گریه‌ها سیل راه می‌اندازیم و علیه دشمنان کار می‌کنیم.» گریه‌های این محرم، برخلاف برخی سال‌ها که در تکرار و بی‌اثری می‌ماند، در خلأ نبود و با شرایط زمان پیوند خورد. این اشک‌ها به آگاهی و ایستادگی مردم عمق داد و به ابزاری برای وحدت و مقاومت در برابر دشمنان تبدیل شد؛ گریه‌هایی که در میدان، اثر خود را نشان دادند و به بخشی از حرکت ملت برای عزت و استقلال بدل شدند. 🇮🇷امسال، در سال ۱۴۰۴، هیئت‌های ما محرمی رقم زدند که متناسب با شرایط خاص ایران بود. همه این را حس کردند که این محرم، محرم امسال است؛ محرم ایران، محرم ایران مقاوم، محرم ایرانی که عزت می‌خواهد، محرم ایرانی که جلودارش امام خامنه‌ای است. ✍ 🗞 هفته‌نامه ؛ ش ۱۱۹۵، ص ۳. @sadid59
💠 سازش با تلگرام و تاختن به ایتا؟ 🔸این روزها هجمه‌های فراوانی علیه ایتا به راه افتاده است و عده‌ای اصرار دارند تا یک پیام‌رسان ملی را تخریب کنند. واقعیت این است که ایتا یک دستاورد ملی است. حمایت از نرم‌افزار ایرانی و زیرساخت داخلی، وظیفه‌ای است که با هیچ عقده‌گشایی سیاسی و جناحی نباید فدای آن شود. تخریب و اتهام‌زنی به یک پلتفرم ملی در شرایطی که کشور در جنگ رسانه‌ای است، نه اخلاقی است و نه عاقلانه. 🔸طبق آمار، ۴۰ میلیون نفر از مردم ایران ایتا را نصب کرده‌اند. آیا می‌شود این افراد نفر ناآگاه و محصور در یک حباب دانست؟ اگر این تعداد قابل توجه به نرم‌افزار ایرانی اعتماد کرده‌اند، باید به آنها توهین کرد و همه را در یک قالب خاص سیاسی و جناحی جا داد؟ 🔸برخی می‌گویند ایتا یک کلونی بسته است و کاربرانش در یک حباب زندگی می‌کنند. اما سؤال این است: آیا تلگرام حباب نیست؟ مگر هزاران شایعه، دروغ، فساد و ابتذال در آن منتشر نمی‌شود؟ مگر گروهی از جوانان در همان فضا در یک حباب ابتذال و بی‌خبری از جامعه گرفتار نشده‌اند؟ چرا آنجا را حباب نمی‌دانید، اما اگر جوانی در ایتا از نظام، اخلاق و معنویت دفاع کند، می‌شود «حباب»؟ اتفاقاً همان‌طور که خطر حباب ابتذال و شایعه در برخی شبکه‌های خارجی وجود دارد، این خطر برای هر رسانه‌ای قابل تصور است. اما راه‌حل، تخریب نیست؛ ارتقا و نقد منصفانه است. 🔸هیچ‌کس نمی‌گوید ایتا بی‌عیب است؛ طبیعتاً انتقادهایی وجود دارد و باید برای بهبود و ارتقای آن تلاش کرد. اما تخریب و زدن برچسب‌های ناروا به میلیون‌ها کاربر ایرانی در ایتا، نه‌تنها توهین به مردم است بلکه ضربه به زیرساخت‌های ملی و رسانه‌ای کشور در شرایط جنگ ترکیبی و رسانه‌ای است. آیا بهتر است مردم ما به جای استفاده از پلتفرم بومی، در یک حباب شایعه و ابتذال خارجی سرگردان شوند و از هر شایعه‌ای پیروی کنند؟ یا بهتر است از پلتفرمی استفاده کنند که در کنار نواقصش، بخشی از استقلال رسانه‌ای کشور را تامین می‌کند؟ 🔸در نهایت باید یاد بگیریم که با نقد منصفانه، برای ارتقای پلتفرم‌های داخلی بکوشیم، نه آنکه با تخریب و عقده‌گشایی سیاسی، یک دستاورد ملی را نابود کنیم. حفظ و تقویت زیرساخت‌های رسانه‌ای داخلی، یک ضرورت راهبردی در شرایط جنگ رسانه‌ای است؛ این یک شعار نیست، یک واقعیت است.
💠الگوی تبیین در بلاغ مبین ○امام سجاد، زین‌العابدین علیه‌السلام عبادت و دعا را به ابزاری برای حفظ و توسعه مکتب شیعه در سخت‌ترین دوران‌ها تبدیل کرد. ○باید توجه داشت امامت محدود به هدایت مردم زمان خودش نیست. امام، چون نماینده خدا بر زمین و برخوردار از علم الهی است، وظیفه‌اش هدایت تاریخ است. نشستن امروز ما در مجلس عزاداری و شیعه بودن ما، نتیجه همان هدایت تاریخی امام سجاد علیه‌السلام است. در روایتی آمده است که امیرالمؤمنین علیه‌السلام در جنگ‌ها برخی از دشمنان را نمی‌کشت، چون در نسل او یک شیعه متولد می‌شد و امام تاریخ را می‌دید و تصمیم می‌گرفت. این همان سنت هدایت تاریخی اهل‌بیت است. ○پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام، حکومت بنی‌امیه تلاش گسترده‌ای برای نابودی شیعه کرد. اما امام سجاد علیه‌السلام در سخت‌ترین اختناق سیاسی و امنیتی، کاری کرد که جمعیت شیعه افزایش یابد و نسل بعدی شاگردان امام باقر و امام صادق علیه‌السلام تربیت شوند. ○رهبر معظم انقلاب در کتاب حماسه امام سجاد علیه‌السلام اشاره می‌کنند که یکی از مأموریت‌های موفق امام سجاد علیه‌السلام، افزایش جمعیت شیعه و حفظ بدنه اجتماعی آن در دوران اختناق بوده است. ایشان با تدبیر، دعاها، سخنان روشنگرانه و ایجاد هسته‌های تربیتی و تبلیغی، خون سیدالشهدا را زنده نگه داشت و راه را برای استمرار جهاد فرهنگی و تمدنی شیعه آماده کرد. ○آیت‌الله خامنه‌ای بارها فرموده‌اند که تبلیغ و جهاد تبیین، همان کاری است که امام سجاد علیه‌السلام در دوران خود انجام داد و ما هم باید این مسیر را ادامه دهیم. امروز پیاده‌روی اربعین با حضور میلیون‌ها شیعه در عراق و گسترش جبهه مقاومت در فلسطین و یمن، نشان از همین مسیر است. در برخی ملت‌های منطقه فکر و منطق مقاومت و عزت‌طلبی برگرفته از منطق شیعه و سیدالشهدا و تربیت امام سجاد وجود دارد. ○امام زمان علیه‌السلام وقتی ظهور می‌کنند، مردم به راحتی حرف ایشان را خواهند فهمید؛ زیرا پیش از ظهور، نسل‌ها تربیت شده و آماده شده‌اند و این همان هدایت تاریخی اهل‌بیت علیهم‌السلام است.
💠خانواده؛ مأمن سکینه در طوفان زمانه ●در بخشی از پیام اخیر رهبر انقلاب اسلامی به مناسبت اربعین شهادت شهدای جنگ ۱۲روزه ایران، از روحانیون خواسته شده به این امور اهتمام داشته باشند؛ «هدایت معنوی و نورانی کردن دل‌ها و توصیه به صبر و سکینه». ●تعبیر قرآنیِ «سکینه» اگرچه در نگاه نخست، ناظر بر آرامش درونی مؤمنان در میدان‌های جهاد و نبرد است که جانب خداوند حاصل می‌گردد، اما مفهومی ریشه‌دارتر دارد که باید از دل آیات قرآن بیرون کشیده شود. ●یکی از مهم‌ترین ساحت‌های ظهور «سکینه» در زندگی انسان، ساحت خانواده است. خداوند در سوره روم، آیه ۲۱، می‌فرماید: «وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً» آیه‌ای که به‌روشنی خانواده و همسرگزینی را بستری الهی برای سکینه می‌داند؛ سکونت و آرامش حقیقی. این سکینه، نه صرفاً آرامش روانی، که نوعی قرار گرفتن در جایگاه طبیعی خودِ انسان است؛ نوعی تعادل وجودی که خدای متعال آن را از رهگذر زوجیت و مودّت و رحمت میان زن و مرد قرار داده است. ●امروز، یکی از میدان‌های جدی جنگ شناختی دشمن، هدف گرفتن همین سنگر آرامش است. جوانان ما با اضطراب‌های گوناگونی درگیرند؛ از بلاتکلیفی‌های اقتصادی و شغلی تا فشارهای فرهنگی و اجتماعی. در این میان، یکی از عمیق‌ترین اضطراب‌ها، تنهایی و نداشتن پشتوانه‌ عاطفی و خانوادگی است. ترویج تأخیر در ازدواج، زندگی مجردی، یا جایگزینی روابط سطحی و غیرمتعهدانه، دقیقاً برای آن است که سکینه را از وجود انسان‌ها بگیرند و انسان را در معرض انواع ناآرامی‌ها قرار دهند. ●در مقابل این طراحی دشمن، خانواده می‌تواند پناهگاه باشد؛ هم برای فرد، هم برای جامعه. به‌ویژه در شرایط جنگی و بحرانی، این مسئله بیشتر خود را نشان می‌دهد. در روزهای جنگ تحمیلی اخیر، دیدیم که خانواده‌هایی که در کنار هم بودند، چطور آرامش درون‌زا داشتند، چطور بین آنها امید زنده می‌ماند. وقتی یک عضو از خانواده شهید می‌شود، تازه عظمت آن حضور و سکینه‌ای که با خود داشت فهمیده می‌شود. هنگامی با حملات دشمن، دیوار خانه‌ای فرو می‌ریخت، خانواده مفهوم با هم بودن و سکونت را بهتر درک کردند. ●در اینجا رسالت روحانیت و اهالی قلم و منبر، تنها در توصیه‌ی اخلاقی خلاصه نمی‌شود؛ بلکه باید به صورت جدی، مسئله‌ی خانواده به‌مثابه سکینه را در دل معارف دینی برجسته کرد. هم برای ترویج ازدواج در سن مناسب، هم برای تقویت بنیان خانواده‌های موجود، هم برای مقابله با جایگزین‌های انحرافی که تحت عنوان سرگرمی، حیوانات خانگی، روابط بی‌قاعده و امثال آن تبلیغ می‌شود. ●رهبر انقلاب در نماز جمعه ۲۹ خرداد ۱۳۸۸ در اوج التهابات اجتماعی تأکید کردند که «سکینه، آرامشی است که خدا در دل‌ها می‌نشاند.» و مفصل پیرامون این بخش از برقراری سکینه سخن گفتند. باید دانست این آرامش، وسائطی دارد و خانواده، یکی از مهم‌ترین آن‌هاست. اگر این آرامش نهادینه شود، جامعه‌ای می‌سازیم که هم در جنگ نرم می‌ایستد، هم در میدان واقعی مقاومت. 🌐https://jahanbanou.ir/خانواده-مأمن-سکینه-در-طوفان-زمانه/
💠دیدار آرزوها، روی شانه پدران ◇در حرم امیرالمؤمنین علیه‌السلام، میان ازدحام زائرانی که آرام‌آرام به سوی ضریح می‌رفتند، پدری پسر کوچک خود را روی دوش گرفته بود. پسر، با چشمانی برق‌زده و پرهیجان، گفت: «بابا… دارم حرمو می‌بینم!» و پدر، با لبخندی آمیخته به اشک و شکر، پاسخ داد: «خدا رو شکر کن پسرم… با این سن کم اومدی زیارت. من اولین باره پام به اینجا می‌رسه.» حرفش مثل نسیمی آرام، قلبم را لرزاند. یاد روزهایی افتادم که کربلا برای ما یک رؤیا بود؛ آرزویی که در گریه‌های محرم و هیات‌های ما جاری می‌شد. دعای ما باز شدن راه کربلا بود. ◇امروز اما، به برکت خون‌هایی که ریخته و زحمتهای فراوانی که کشیده شد، راه کربلا باز شده؛ حالا کودکانمان، در آغوش و بر دوش پدرانشان، خاک نجف و کربلا را لمس می‌کنند. نسل ما تلاش پدران خود را دید، پدرانی که آرزوهای خود را برای محقق کردند. مردان بلند قد تاریخ که ما را بالا بردند. ◇همان‌طور که کربلا روزی آرزو بود و امروز رفتن به کربلا برای بسیاری از مردم تبدیل به خاطراتی خوش شده، روزی خواهد رسید که راه قدس هم باز می‌شود و شیرینی خاطرات سفر به بیت المقدس را به زودی بسیاری از مسلمین خواهند چشید. روزی که جنایتکاران در فلسطین دفن شده‌اند.
💠ننگ، سابقه توست! ▪️پس از آن‌که نخست‌وزیر کودک‌کُش رژیم صهیونیستی نام کتابی از اکبر گنجی را بر زبان راند، گنجی در توییتی با آه و ناله، نام برده شدن اثرش توسط «جنایتکارترین چهرهٔ عالم» را ننگی برای خود قلمداد کرد! ▪️یک کتاب، انعکاس اندیشه‌ها و اعتقادات نویسنده است. نمی‌توان از معرفی آن دلگیر شد، اما همزمان نسبت به محتوای آن بی‌تفاوت ماند یا آن را توجیه کرد. محتوای کتاب همان است که نویسنده باور دارد و خواننده باید با آن مواجه شود. آیا گنجی نسبت به آنچه نوشته و مورد پسند دشمن سفاک و هتاک ملت ایران واقع شده است هم موضعی دارد یا همچنان به همان مطالب مورد علاقه رژیم تروریست صهیونی معتقد است؟ ▪️گنجی از درون ایران و سپس از پایگاه‌های امن خارج‌نشینی، تیرهای زهرآلود خود را به سمت اعتقادات و آرمانهای مردم ایران پرتاب کرد؛ انکار مهدویت و ولایت، حمله به حاکمیت دینی، زیر سؤال بردن نیروهای مسلح و مدافعان وطن، و همراهی با فتنه گران در شعار «نه غزه، نه لبنان» در بحبوحه بالندگی جریان مقاومت. مگر نه آن‌که تضعیف ستون‌های اقتدار ملی جمهوری اسلامی دقیقاً همان مأموریتی است که اندیشکده‌ها و لابی‌های اسرائیلی میلیاردها دلار برای آن هزینه می‌کنند؟ پس چگونه است که کسی که این مسیر را آگاهانه پیموده، امروز از اینکه نتانیاهو او را «تحویل گرفته»، احساس شرمساری می‌کند؟ ▪️حمایت از پروژه اسرائیلی آمریکایی آشوب‌های خیابانی «زن، زندگی، آزادی» که مورد حمایت علنی نتانیاهو بود و او حتی شعار جنبش هرزگی را به زبان فارسی بر زبان راند، یادتان رفته است؟ ترویج براندازی نرم، تشجیع ناامنی داخلی، تطهیر تحریم‌ها و برافروختن آتش اختلاف در میان ملت ایران، کدامیک با سیاست‌های صهیونیستی همخوانی نداشت؟ آیا این جنس از «روشنفکری» چیزی جز ادامه همان سربازی برای رژیمی است که امروز در غزه کودکان را در گهواره می‌کُشد؟ ▪️حافظه تاریخی ملت ایران از بین نرفته است: هنوز فراموش نکرده‌ایم که در روزهایی که فرزندان این سرزمین در دفاع از حرم و حریم انسانیت جان می‌دادند، چگونه امثال گنجی، آن فداکاری‌ها را «ماجراجویی بی‌ربط» می‌خواندند. ▪️جالب آن‌که وی برای تطهیر گذشته‌اش مدعی می‌شود «من اسرائیل را نیز نقد کرده‌ام»، گویی چند ژست انتقادی تزئینی و دو خط نیشگون روشنفکرانه به تل‌آویو کافی است تا سابقه یک عمر عمل در راستای اهداف صهیونیسم از کارنامه‌اش محو شود! آنچه در محاسبه شخصیت‌ها معیار است، نه تک‌جمله‌های تزیینی، بلکه خط ممتد رفتار و کنش سیاسی آنان است. کارنامه یک فرد را نه با چند جمله «نقد دکوری»، بلکه با «خط کلی رفتارش» باید سنجید. ▪️سزاوار آن است که کسی که در آستانه شصت‌وپنج‌سالگی مدعی شرمساری از گذشته خویش است، نه سخن از خودکشی و خاک بر سر کردن بر زبان آورد، بلکه از فرصت توبه بهره گیرد و باقی عمر را در برائت از اردوگاه آمریکا، انگلیس و اسرائیل و در دفاع از مردم خود بگذراند؛ چرا که نمی‌توان هم ادعای مخالفت با اسرائیل داشت و هم در مسیر حمایت از آمریکا گام برداشت، زیرا همه تحرکات و فشارها در منطقه و علیه ملت‌ها، زیر سر همان سیاست‌های آمریکاست. اگر این توبه ممکن نیست، دست‌کم سکوت اختیار کند.
💠تغییر پارادایم اصلاحات؛ تعلیق هزینه‌سازی و بحران‌آفرینی 🔸اصلاح‌طلبان در تازه‌ترین بیانیه خود بار دیگر سخن از «آشتی ملی» به میان آورده‌اند. اما مرور کارنامه سیاسی آنان نشان می‌دهد که این شعار بیش از آن‌که ریشه در دغدغه‌های اجتماعی داشته باشد، تلاشی است برای بازسازی جایگاه از دست‌رفته، از این رو دست به نگارش بیانیه‌ای زده‌اند که خودابطال گر است! 🔸نخست باید پرسید: آیا ملت ایران اساساً نیازمند «آشتی ملی» است؟ واقعیت این است که در بحران‌های بزرگ مانند دفاع مقدس، حوادث طبیعی یا همه‌گیری کرونا و در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، مردم همواره در کنار یکدیگر و حاکمیت ایستاده‌اند و گروه‌های مردمی و جهادی نشان داده‌اند که شکاف اجتماعی واقعی در میان ملت وجود ندارد. اگر نزاعی هست، بیشتر محصول رفتار جریان‌هایی است که در میدان سیاست، به‌ویژه اصلاح‌طلبان، همواره راه تفرقه‌افکنی را در پیش گرفته‌اند. 🔸تجربه سال ۸۸ شاهدی روشن است؛ جریانی که با ادعای تقلب، کشور را به بحران کشاند و همان اعتراض‌سازی داخلی دستاویز اصلی تحریم‌های گسترده آمریکا و غرب شد. هزینه‌های تحمیل‌شده بر ملت، نتیجه مستقیم لجاجت و عدم پذیرش قواعد رقابت سیاسی بود. این‌جا تناقض آشکار رخ می‌نماید: اصلاح‌طلبان در برابر آمریکا همواره توصیه به «تعلیق» و عقب‌نشینی کرده‌اند؛ تعلیق غنی‌سازی، تعلیق استقلال علمی و سیاسی، تعلیق پیشرفت. اما در برابر ملت و نظام، نه‌تنها حاضر به تعلیق رفتارهای خسارت‌بار خود نشده‌اند، بلکه با طلبکاری دائمی، همواره خود را محق دانسته‌اند. اگر کوتاه آمدن پسندیده است از ادعاهای باطل خود درباره انتخابات سال ۸۸ کوتاه می آمدید و اجازه می دادید ملت روی خوش زندگی را ببیند! 🔷اینان اگر حقیقتاً دغدغه آشتی دارند، باید این منطق تعلیق را ابتدا در برابر ملت به کار گیرند و این موارد را تعلیق کنند: -اعتراض‌ دائمی و فرار از پاسخگویی -آشوب‌آفرینی و هزینه‌سازی برای مردم و نظام -طلبکاری سیاسی و اصرار بر تمامیت‌خواهی در قدرت 🔸آشتی ملی واقعی نه با بیانیه‌های پرطمطراق، بلکه با پذیرش مسئولیت گذشته و بازگشت به مردم ممکن است. اصلاح‌طلبان اگر صادقانه در پی آشتی‌اند، باید یک‌بار هم که شده همان‌طور که در برابر بیگانه کوتاه آمدند، در برابر ملت ایران کوتاه بیایند؛ از رفتارهای گذشته عذرخواهی کنند و از موضع طلبکاری به موضع مسئولیت‌پذیری تغییر مسیر دهند. 🔸این جمع، در حالی سخن از «عفو عمومی» می‌زنند که هیچ‌گاه قائل به عفو رقیب سیاسی نبوده و نیستند. عفو عمومی در قاموس آنان یعنی بخشش آشوبگران و نیروهای دشمن، اما هرگز نشانی از گذشت و مدارای سیاسی نسبت به رقیب و منتقدان در گفتار و رفتارشان دیده نشده است! 🔸اصلاح‌طلبان دائماً به دیگران توصیه می‌کنند که «ایدئولوژیک» رفتار نکنند؛ که البته مقصود آنان چیزی جز سکولاریسم نیست. اما همین جریان، خود بیش از هر جریان دیگری اسیر تعصب ایدئولوژیک است؛ ایدئولوژی‌ای به نام «اصلاحات» که نه ریشه در سنت ملی و اسلامی دارد و نه کارآمدی آن در تجربه‌های گذشته به اثبات رسیده است. آنان می‌خواهند دیگران از هویت اسلامی و انقلابی کوتاه بیایند، اما خود حاضر نیستند حتی اندکی از ایدئولوژی غرب‌زده و خودساخته‌شان فاصله بگیرند. این دقیقاً همان منطق استکبار است! 🔸در نهایت، بهترین «تغییر پارادایم» برای اصلاح‌طلبان این است که به‌جای اصرار بر ایدئولوژی غرب‌زده و تجربه‌شده خود، مدتی از قدرت فاصله بگیرند و به مردم و واقعیت‌های میدانی کشور نزدیک شوند. تجربه نشان داده است هر زمان که این جریان از مصدر تصمیم‌گیری دور بوده -چه در دولت‌های نهم و دهم و چه در دولت‌ سیزدهم- شرایط عمومی کشور و امید مردم به آینده به‌مراتب بهتر بوده است. در مقابل، بازگشت اصلاح‌طلبان همواره با تعطیلی، نزاع سیاسی، و توقف حرکت ملی همراه شده است. آشتی ملی یعنی همین: اصلاحاتِ پرهزینه و آغاز مسئولیت‌پذیری واقعی. از خودتان آغاز کنید. ✍ 🚀 ✳️ مطلب مرتبط
به یاد و پاس روحانی بااخلاصی که نه استاد اخلاق، که خود اخلاق بود! 💠رفتار مقدس موثرتر از گفتار مکرر! ▪️در دنیای امروز، بحث الهیات عملی و رفتار و عملکرد روحانیت به عنوان بخشی از این الهیات مورد توجه قرار گرفته است. این بدین معناست که در حوزه الهیات، صرفاً گزاره‌های نظری و علمی در کتاب‌ها کافی نیستند. داعی‌داران یک دین، به عنوان پرچمداران الهیات، می‌توانند با رفتار و عملکرد خود، مروج، مبلغ، و مدافع عقاید و الهیات باشند. به‌طور کلی، دینداری مردم به عملکرد دینداران و متدینین، به‌ویژه بزرگان و عالمان آن دین بستگی دارد. ▪️چرا که گزاره‌های الهیاتی و اخلاقی که به مردم آموزش داده می‌شود، عمدتاً از طریق عمل افراد منتقل می‌گردد، نه از طریق سخنرانی‌ها و کتاب‌ها. هنگامی که مردم روحانی را در قامت یک انسان اخلاقی ببینند، باور به خدا و توحید در ذهنشان تقویت می‌شود و مسائل مرتبط با نبوت و عصمت نبی برایشان حل می‌شود. بسیاری از شبهات دینی که در ذهن جوانان و دیگر افراد وجود دارد، ریشه در عملکرد نادرست یا عدم آگاهی دارد. در شرایطی که دشمنان دین و شیاطین به شبهه‌افکنی مشغولند، یکی از بهترین راه‌های مقابله با این شبهات، عملکرد روحانیون و علمای دین است که می‌توانند پاسخ‌های مناسبی ارائه دهند. ▪️در مسیحیت نیز کشیش‌ها آموزش‌هایی دریافت می‌کنند تا نوع رفتارشان با مردم به گونه‌ای باشد که علاقه به مسیحیت و عیسی مسیح را در دل مردم ایجاد کند. در ادبیات دینی ما نیز روایات متعددی وجود دارد که بر دعوت مردم به غیر از زبان تأکید می‌کند. به‌عنوان مثال، آیت‌الله مجتبی تهرانی بیان می‌کنند که «دیدن» بیشتر از «شنیدن» مؤثر است. ▪️اگر بخواهیم این بحث را عینیت ببخشیم، یکی از بهترین مصداق‌ها، حضرت رحمة‌الله‌علیه است. بسیاری از جوانان در طول ۵۰ یا ۶۰ سال خدمت ایشان، دینداری خود را از یک رفتار خوب و کوچک آغاز کرده‌اند؛ مانند محبت، هدیه، توجه، سلام و کمک به دیگران. این رفتارها بدون نیاز به توضیحات کلامی یا فلسفی، تأثیر عمیقی بر زندگی مردم گذاشته است. بسیاری از افراد بیان کرده‌اند که زندگی‌شان به واسطه عملکرد و رفتار آقای مقدس دگرگون شده است. ▪️البته روشن است که این رفتارها کافی نیست و باید معرفت‌افزایی در جنبه‌های مختلف انجام شود. تجربه و روایات نشان می‌دهد که مردم به نوع پوشش، راه رفتن و تعامل روحانیان بیش از سخنان آن‌ها توجه دارند. اگر این رفتارها با سخنان ایشان تطابق داشته باشد، بسیاری از مسائل حل خواهد شد، زیرا بسیاری از افراد به‌طور فطری آماده پذیرش حقایق دینی هستند. ◾️از این منظر، رفتارهای مرحوم آیت‌الله مقدس باید مورد تحلیل قرار گیرد و جنبه‌های آموزشی برای طلاب و روحانیون استخراج شود. ایشان به خوبی با مردم زیست کرده و با آن‌ها ارتباط برقرار کرده‌اند. اگرچه ایشان در منبرها و مساجد سخنرانی‌های زیادی داشته‌اند، اما آنچه در ذهن مردم باقی مانده، رفتارهای زیبای اخلاقی ایشان است که مبتنی بر روایات و سیره پیامبر و اهل بیت علیهم السلام است. ▪️این رفتارها موجب شد که ایشان به یک گنجینه در جامعه تبدیل شوند و طیف‌های مختلف با نظرات و سلیقه‌های سیاسی و اجتماعی متفاوت، نسبت به ایشان ارادت داشته و عملکردشان را می‌پسندیدند. نکته مهم این است که این ویژگی‌ها در آقای مقدس نهادینه شده و به صورت ملکه در آمده بود و هرگز تصنعی و ساختگی نبود. ▪️صفای باطن ایشان برای مردم روشن بود. بنابراین، صرف مهارت‌آموزی و داشتن برخی مهارت‌ها برای نشان دادن دین به مردم کافی نیست. باید به اخلاص و صفای باطن نیز توجه کرد. ایشان خالصانه و مومنانه به آنچه اعتقاد داشت عمل می‌کرد و این امور در اخلاق و منش ایشان نهادینه شده بود. این مسئله جدی است و نباید فراموش شود. ▪️ان‌شاءالله خداوند روح پاک ایشان را با اولیای دین محشور کرده و بر درجات معنوی ایشان بیفزاید. یاد و خاطره و میراث اخلاقی ایشان چراغ راهی برای طلاب و مؤمنان خواهد بود.
💠قالب جدید برای حرفهای تکراری! ▫️در گفتگو پیرامون دستاوردهای یک‌سالگی دولت آقای پزشکیان، آنچه به چشم آمد تنها یک قالب و شکل جدید بود؛ مصاحبه‌ای با مجموعه‌ای از حرف‌های تکراری. پس از گذشت یک سال، نه‌تنها مسئله تورم و ناترازی‌ها پابرجاست و مردم همچنان با قطعی برق و بحران آب روبه‌رو هستند و بسیاری از مشکلات فرهنگی و اقتصادی لاینحل باقی مانده است. هم‌زمان دیدیم که نمایندگان دولت و اصلاح‌طلبان نیز دغدغه‌هایی به‌مراتب دورتر از زندگی واقعی مردم داشتند؛ در حالی‌که مردم در برخی شهرها سه تا چهار ساعت برق و اینترنت ندارند، اولویت آنان را رفع فیلترینگ معرفی کردند! ▫️آنچه از این مصاحبه فهم شد، این بود که در طول یک سال گذشته، دولت همانند روزهای آغازین انتخابات، هیچ اقدام ملموسی نداشته است. کارشناسان تازه در حال برنامه‌ریزی‌اند که شاید کاری انجام دهند؛ در حالی‌که در عمل، جز برگزاری جلسات هیچ خروجی قابل‌لمسی دیده نمی‌شود. جلساتی که باید پیش‌تر و پیش از انتخابات برگزار می‌شد، نه پس از در دست گرفتن سکان کشور. همان نقدی که در زمان انتخابات مطرح بود، بار دیگر تکرار شد: نامزد ریاست‌جمهوری باید با برنامه بیاید، نه اینکه پس از یک سال تازه اعلام کند در حال برنامه‌ریزی است و فرصت سوزی کند ▫️مصاحبه اخیر رئیس‌جمهور نیز خود نشان از ضعف دیگری داشت: گفت‌وگو به صورت زنده پخش نشد، بلکه ضبط شده بود. به نظر می‌رسد همین هم نشان‌دهنده نگرانی اطرافیان رئیس‌جمهور از سخنان بی‌پرده و بدون آمادگی اوست. ▫️قالب جدید گفتگو، تلاشی بود برای آنکه دست‌کم شکل کار تغییر کند؛ چراکه نزدیکان رئیس‌جمهور می‌دانستند او سخن تازه‌ای برای ارائه به مردم ندارد. بنابراین فضای ظاهری گفتگو عوض شد، اما محتوای آن همان مکررات کلی بود. در این میان، تنها تفاوت محسوس این بود که آقای گنجی، به‌مراتب جدی‌تر و عمیق‌تر از دیگر حاضران پرسش کرد، هرچند باز هم پاسخ‌ها بی‌ارتباط و کلی باقی ماند. ▫️اگر رئیس‌جمهور خواهان وفاق و حمایت است، باید از این مسیر فاصله بگیرد و به دغدغه‌های واقعی مردم نزدیک شود. تغییر در ترکیب کارشناسان و مشاوران اطراف او ضرورتی فوری است؛ چراکه تکرار حرف‌های تبلیغاتی یک سال پس از در دست گرفتن دولت، نه‌تنها امیدی ایجاد نمی‌کند، بلکه نشان می‌دهد این یک سال عملاً بی‌دستاورد سپری شده است. ▫️یک سال برای کشور و ملت ما فرصت کمی نیست. اگر جز برگزاری جلسات و تکرار وعده‌ها حاصل دیگری وجود نداشته باشد، نتیجه طبیعی در جا زدن بلکه عقب گرد است.
مدیریت نمایشی در زبان/مدیریت جهادی در میدان ●ماجرای اخیر لغو کنسرت آقای همایون شجریان و حواشی آن را نباید به یک خطای فردی یک مسؤول بی اهمیت یا تصمیم جزئی در وزارت ارشاد تقلیل داد. آنچه رخ داده، بروز یک تفکر معیوب و ساز ناکوک در مدیریت کشور است. ●معاون هنری وزارت ارشاد؛ جوانی دهه‌شصتی که در فضای اصلاح‌طلبی با آداب و رسوم این طیف رشد کرده و دلبسته اندیشه جریان اصلاحات است. سابقه و مواضع او نشان می‌دهد که از اصحاب جدی این جریان است. این تفکر، شاخصه‌های روشنی دارد: پرگویی، پررویی، حاشیه‌سازی، ادعاهای بی‌پایه و ناتوانی در عمل. اصلاح‌طلبان صدای بلند و هیاهوی زیاد دارند اما برنامه و توانی برای ساختن و آباد کردن ندارند؛ نابلد، کم‌کار، مدعی و بحران‌آفرین و سیاسی کار و اهل نق زدن. نفعی به مردم نمی‌رسانند و تنها خروجی‌شان طلبکاری و مصرف وقت و سرمایه‌های کشور است. ●در سوی دیگر، الگوی دیگری حضور دارد: جوان مؤمن انقلابی، کاربلد اما گمنام. او اهل هیاهو و نمایش نیست، حساسیت‌های کودکانه و لوس‌بازی‌های سیاسی برایش معنا ندارد. می‌توان سخت‌ترین نقدها و حتی ناسزا را متوجه او کرد، اما در لحظه‌های حساس، نشان داده است که بزرگ‌ترین کارها را با کمترین هزینه و کمترین ادعا انجام می‌دهد. مراسمات با شکوه و بزرگ ملی برپا می‌کند، روستای زلزله‌زده را در کوتاه‌ترین زمان آباد می‌سازد، برای بی‌پناهان خانه می‌سازد و بی‌هیچ تبلیغ و خودنمایی، در ایام کرونا و جنگ خدماتی ماندگار ارائه می‌دهد. او ناشناس می‌ماند، اما آثار خدماتش در زندگی مردم باقی می‌ماند. ●این تقابل تنها به حوزه فرهنگ محدود نیست. ماجرای کنسرت شجریان نمونه‌ای از یک ماکت فکری است که در عرصه‌های گوناگون مدیریت کشور نیز بارها تکرار شده: در مسکن، سوخت، برق، سیاست خارجی و دیپلماسی. همان تفکر اصلاح‌طلبانه‌ای که خروجی‌اش جز حاشیه و بحران نیست، در هر عرصه‌ای ظاهر شده، هزینه‌های سنگین بر دوش مردم گذاشته و در بزنگاه‌ها به جای خدمت، بحران آفریده است. ●پرادعایی و نابلدی اصلاح‌طلبان نه‌تنها مشکلی را حل نکرده، بلکه بر مشکلات مردم و نظام افزوده است. در مقابل، نیروهای جهادی و انقلابی، در جاهای مختلف، با کمترین امکانات و بیشترین اخلاص، توانسته‌اند گره‌های بزرگ را باز کنند؛ همان‌گونه که پس از جنگ ۱۲ روزه، با ساماندهی آوارگان و بی‌خانمان‌ها، الگویی عملی از خدمت بی‌ادعا و کارآمد ارائه دادند. ●اکنون روشن است که این دو تفکر، دو سرنوشت متفاوت برای کشور رقم می‌زنند: یکی وابستگی به بیرون، هزینه‌تراشی تراشی و ادعاهای پوچ؛ دیگری خدمت، سازندگی و اتکا به خدا و مردم. بنابراین، ماجرای کنسرت یا هر رخداد مشابه، تنها آیینه‌ای کوچک است برای بازشناسی این دو راه و انتخابی که ملت باید همواره آگاهانه در برابر آن قرار گیرد.
💠بعثت از ولادت از آغاز تاریخ رسالت، سرنوشت برخی پیامبران از همان لحظه تولد با مأموریت الهی‌شان گره خورد. 🔸ولادت حضرت موسی کلیم‌الله، در اوج طغیان فرعون، به گونه‌ای رقم خورد که خود کاخ ستم مأمن و پرورنده‌ ایشان گردید تا پایه های همان طاغوت با عصای موسی ویران شود؛ و این خود نشانه‌ای بود از آنکه قدرت الهی، ابزار دشمن را به خدمت حق درمی‌آورد. 🔸ولادت حضرت عیسی مسیح نیز، در همان نخستین دم، پرده از حقیقت برداشت و سران کینه‌توز و احبار یهود را رسوا ساخت. او در گهواره با کلامی الهی به سخن آمد و رسالت خویش را آشکار کرد. 🔸و اما آنگاه که خاتم پیامبران، حضرت محمد مصطفی‌ صلی‌الله‌علیه‌وآله، چشم به جهان گشود، نشانه‌هایی شگرف سراسر گیتی را دربر گرفت. آتشکده فارس خاموش شد؛ کاخ‌های ستم ترک برداشت و فرو ریخت؛ و عالم گواهی داد که عصری تازه آغاز شده است. او آمده بود تا بندهای اسارت فکری و اجتماعی را بگسلد، پرده‌های خرافه را بدرد، و آزادی و عدالت حقیقی انسان را در پرتو توحید به ارمغان آورد. این ولادت‌ها، هر یک، خود بیانیه‌ای الهی بودند؛ نشانه‌هایی آشکار که رسالت پیامبران چیزی جز ستیز با طاغوت و عدالتخواهی و برافراشتن پرچم آزادی انسان در پرتو حقیقت نبود.
💠زنده باد مخالف شما، نه مخالف ما!! ▪️دکتر بیژن عبدالکریمی در عرصه سیاست و فرهنگ، سال‌هاست که به عنوان یک روشنفکر منتقد شناخته می‌شود؛ کسی که بارها حوزه، روحانیت و نهادهای نظام را مورد نقد قرار داده است. او در بسیاری از مواضع، هم‌سو با جریان اصلاح‌طلبی ظاهر شده و خود را در صف منتقدان رسمی قرار داده است. ▪️اما نقطه‌ی کلیدی ماجرا اینجاست: در مسأله «مقاومت»، عبدالکریمی همان حرفی را می‌زند که جمهوری اسلامی می‌گوید؛ همان حقیقتی که ریشه در واقعیت‌های عقلانی، تاریخی و ژئوپلیتیک منطقه دارد. همین هم‌صدایی کافی بوده تا اصلاح‌طلبانِ مدعی آزادی بیان، تاب تحمل او را نداشته باشند و در فضای مجازی هجمه سنگینی علیه او راه انداخته‌اند. آنان که همواره در زبان شعار مدارای فکری سر می‌دهند، در برابر کوچک‌ترین زاویه‌ای با خط فکری خود، چهره‌ای خشن و زورگو از خود نشان می‌دهند و بی‌پروا علیه او موضع می‌گیرند. زنده باد مخالف من فقط در میتینگها و مقالات آن‌ها کاربرد دارد نه در مناظرات و برخوردهای واقعی! ▪️اینجاست که باید حقیقت را به دکتر عبدالکریمی گوشزد کرد که عقب‌ماندگی و تنگ‌نظری از آنِ بخشی از اصلاح‌طلبان است که تحمل گفتگو را ندارد، نه حوزه و روحانیت. چرا که روحانیت و نهادهای اصلی نظام، بارها نقدهای عبدالکریمی و امثال او را شنیده و حتی در بسیاری موارد، در فضای عمومی مجال بیان آن‌ها را فراهم کرده‌اند. این ظرفیت شنیدن نقد، نشانه بلوغی است که در دل جریان انقلابی وجود دارد؛ بلوغی که اصلاح‌طلبان در طول سالیان متمادی از آن بی‌بهره مانده‌اند. ▪️نباید فراموش کرد همان‌ها که امروز پرچم آزادی بیان را در دست گرفته‌اند، سال‌ها سکان دولت را در اختیار داشتند و در عرصه‌های اقتصاد و فرهنگ، کشور را به شرایط کنونی کشاندند. اگر کارنامه آنان با انصاف ورق بخورد، چیزی جز ناکارآمدی و شعار باقی نمی‌ماند. اکنون هم به جای پاسخگویی صادقانه به مردم، از آزادی بیان تنها یک ابزار تبلیغاتی ساخته‌اند که در عمل در اردوگاه خودشان هیچ محلی از اعراب ندارد. البته این فقط در مورد آزادی بیان نیست، انتخابات و وفاق و ... هم چنین سرنوشتی دارند. ▪️در مقابل، این حقیقت آشکار است که آزادی بیان در جبهه انقلاب زنده است. این‌جا جایی است که نقد حتی علیه روحانیت و نظام شنیده می‌شود، بی‌آن‌که سد و مانعی بر سر راه باشد. این واقعیت است که باید به مردم تفهیم شود؛ تا روشن گردد آزادی بیان نه در شعارهای پرطمطراق غرب‌زده‌ها، بلکه در دایره انقلاب و میان نیروهای انقلابی معنا و مصداق حقیقی پیدا می‌کند.