صاحب‌قبر‌بی‌نشون‌سلام‌مادر... #فاطمیه #ایام_فاطمیه #لبیک_یا_خامنه_ای

چه‌حدیث‌جالبی‌... عکس‌حتمابازشود... #فاطمیه #ایام_فاطمیه #لبیک_یا_خامنه_ای

حدیث‌درباره‌دشنام‌دادن‌ودزدی... #فاطمیه #ایام_فاطمیه #لبیک_یا_خامنه_ای

🔉اذان 🌷شهید ابراهیم هادی👆 💠حَےِّعَلَےالْصَّلٰاة...💠 اذان‌بگو‌ابراهیمـ... خستہ‌ام‌ازدنیا...🥀 از رنگ‌رنگ‌عجیب‌وغریب‌این‌دنیا😔 باصداےطنیݩ‌اندازٺ‌اذانےبگو: بگوڪہ‌خداغریب‌شده‌اسٺ‌دراین‌دنیا... #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ @sadrzadeh1

اولین تصاویر ۴ شهید مدافع امنیت سپاه پاسداران و بسیج که دیروز در درگیری با گروهک‌های تروریستی در منطقه سراوان به درجه رفیع شهادت نائل گردیدند @sadrzadeh1

•◡•🌸`

‌ نگاه هایتان ، گاهـے نگران است گاهۍ ناراحت ، شاید هم دلگیر .. اما هر چھ هست هیچگاه سایه‌ی چشم هایتان را از سرمان برندارید :))💔 | #فاطمیه . #امام_زمان @sadrzadeh1

'🎙' #حاج‌مسعود‌پیرایش خونه‌تاریکه‌وسَرده تودلم‌خیلے‌غم‌ریخته... #صلی‌الله‌علیک‌یا‌فاطمة‌الزهرا‌‌‌‌‌‌ @sadrzadeh1

#سه‌شنبه‌های‌جمکرانی 🍂ابری شده آسمان قلبم مولا ماتم شده همزبان قلبم مولا... 🍂عمریست که ما چشم به راهت هستیم برگرد به جمکران قلبم مولا... #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج @sadrzadeh1

💢تصاویری از دیدار جمعی از خانواده شهدای حادثه تروریستی حرم حضرت احمدبن موسی (شاهچراغ) شیراز با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای @sadrzadeh1

•✨🌱‌• مقام‌زن‌براےمااین‌شکلیه‌دوستان تازه‌هرچقدرپیرتربشه‌باارزش‌تر‌میشه و‌تازه‌اگه‌فرزنداش‌شهید‌بشن فرمانده‌مون‌دربرابرش‌به‌خاک‌میوفته… #زن‌یعنے‌فـاطمـه‌همسـرعلے‌علیه‌السلام 🧕⃟🖤|‌‌‌#فاطمیات ـ ـ ـ ـ ــــــــــــــ ـ ـ ـ ـ @sadrzadeh1

| اگـر گـوش دل بـاز کـنـی، | صـدای شـهـدا را مـی شـنـوی ...! @sadrzadeh1

#اسم‌تو‌مصطفاست #قسمت_شصت_و_نه هر دختری دوست دارد وقتی باردار میشود یکی از اولین کسانی که خبردار میشود،مادرش باشد.دوست دارد به خانه پدرش برود،در گوشه ای از اتاق،آنجا که افتاب روشنش کرده،دراز بکشد و حس کند در گهواره است. دوست دارد مادرش نازش را بکشد و بگوید:((بلند شو،بلند شو دختر،باید زیرت جا بندازم!مبادا پک و پهلوت رو سرما بدی!)) هر دختری دوست دارد مادر بالای سرش بنشیند،موهایش را نوازش کند و بپرسد:((کی بریم برای خرید سیسمونی،دیگه وقتی نداری ها!)) اما من از این چیزها در میرفتم. آن قدر نگفتم تا وقتی که پدربزرگ بعد از یک بیماری سخت،بستری شد بیمارستان و بعد هم فوت کرد و رفتیم دیلمان برای خاک سپاری.وقتی بابابزرگ خوب و مهربان را با دنیایی خاطره گذاشتیم زیر خاک ،گریان و نالان سوار ماشین شدیم و راه افتادیم طرف سیاهکل . من با ماشین پدرم و تو با ماشین برادرم.ماشین شما در آن هوای بارانی جلو بود و ماشین پدرم دنبال شما. وقتی برای یک لحظه بین ما فاصله افتاد،بعد از مدت زمان کمی متوجه شدید و آمدید سراغمان.تصادف کرده بودیم. آنجا بود که سراسیمه دویدی طرف ماشین و رنگ و رو پریده گفتی:((سمیه؟)) و مامان داد زد:((مصطفی جان هول نکن ،بچه چیزیش نشده!)) #اسم‌تو‌مصطفاست #قسمت_هفتاد در همان راه به او گفته بودم. گفته بودم تا غصه اش کم شود . تو داد زدی:((بچه فدای سر سمیه!خودش چطوره؟)) آنجا نشان دادی که چقدر دوستم داری.با وجود حال بدی که مامان داشت،گل از گلش شکفت. کدام مادری است که از روابط خوب بین دختر و دامادش شاد نشود؟ ماه های اول بارداری افسرده بودم و بیشتر دوست داشتم گوشه ای دراز بکشم. حالم خوش نبود،اما بعد شدم یک پارچه انرژی . یک روز آمدی دیدی رفتم نشستم بالای اُپن آشپزخانه و نخود و لوبیا پاک میکنم و یک روز دیدی همان جا گوشت خرد میکنم. _اون بالا چه میکنی؟نکنه سرگیجه بگیری و بیفتی؟ _نه بابا ! خوب خوبم! _بچه عزیزه،اما مادرش عزیزتره ها! _حالا بذار بیاد،اون وقت معلوم میشه خاطر کی رو بیشتر میخوای! _به تو ثابت میکنم لب بود که دندون اومد! _جوجه رو آخر پاییز میشمرن آقا مصطفی! اما آخر پاییز رسید و معلوم شد که تو راست میگفتی:((باهمه عشقی که به بچه ها دارم،حاضرم اونا رو به خاطر تو قربانی کنم.میفهمی سمیه؟)) در طول دوران بارداری حواست بود چه ویاری دارم.مدام هم سفارش میکردی:((دولا نشو سمیه!تقلا نکن سمیه! بذار بردار نکن سمیه!)) #اسم‌تو‌مصطفاست #قسمت_هفتاد_و_یک اما همه این ها تا وقتی بود که کارهای مهم،از آن نوع کارهایی که خودت میگفتی((اگه سرم بره قولم نباید بره))،برایت پیش نمی آمد. اسفند ۱۳۸۷بود و قرار بود خانه تکانی کنیم. عید روز شنبه بود و من برنامه شستن دیوارها و آشپزخانه را گذاشته بودم برای روز پنجشنبه آخر سال که تو هم باشی. بعد یک شام خوشمزه و چای داغ گفتم:((اقا مصطفی،فردا باید بمونی برای تمیز کردن دیوارای اتاق و آشپزخونه!)) _من که فردا نیستم! _نیستی؟پس دیوارا رو کی باید بشوره؟ _فردا پنجشنبه اخر ساله و باید با حاج اقا بریم گدایی! _گدایی؟ _بله برای مسجد،طبق معمول سنواتی. صدای من بلنده و کمک میگیرم،کمک مردمی! با ناراحتی گفتم:((چراغی که به خانه رواست به مسجد حرامه!)) _ولی من باید برم! و رفتی. به همین سادگی. در فاصله ای که نبودی با سجاد به خرید رفتم. یک بلوز آبی روشن،یک شلوار طوسی و یک جفت کفش قهوه ای برایت خریدم. حتی شلوار را هم به پای او میزان کردم و دادم خیاط کوتاهش کرد. میدانستم نه بلوزی میپوشی که به تنت بچسبد و نه شلواری که فاقش کوتاه باشد. نه رنگ جیغ و نه کفش نوک تیز. برای همین ،خرید کردن برایت آسان بود. آن هارا کادو پیچ کردم.شب که آمدی کادویت را دادم و تو هم آن هارا پوشیدی و تشکر کردی.دیگر ناراحتی نماند، چون این یک قانون نا نوشته بین ما بود که قهر بی قهر. @sadrzadeh1