✍ فرق بین «سکرات موت» با «احتضار» چیست؟ واژه «احتضار» از باب «افتعال» و از ریشه «حضر» به معنای حاضر شدن است. برخی گفته‌اند به این دلیل که مرگ و فرشتگان قبض روح برای شخص حاضر می‌شوند، به این حالت، حالت احتضار می‌گویند.[1] به کسی که چنین حالتی برایش رُخ داده، «مُحتَضَر» گفته می‌شود.[2] شروع وقت احتضار زمانی است که روح به حلقوم می‌رسد.[3] در این زمان، شخص مشرف بر مرگ می‌شود و به طور کلی از دنیا روی برمی‌گرداند و رو به سوی عالم آخرت می‌کند. بر اساس تعدادی از روایات، در این لحظه پیامبر اسلام(ص) و ائمه معصومین(ع) و فرشتگانی که وظیفه قبض روح را دارند، نزد او حاضر می‌شوند.[4] «سکرات»، جمع «سکرة» است. «سکرة» در قرآن آمده است.[5] این کلمه در اصل به معنای خارج شدن از جریان طبیعی خود می‌باشد. بنابراین، واژه «سکرة»؛ یعنی به وجود آمدن اختلال در مسیر زندگی دنیوی و وقوع اضطراب و تغییر شدیدی که انسان هنگام مرگ و جدا شدن از علایق دنیوی با آن روبرو می‌شود.[6] سکرات مرگ، حالتی شبیه به حالت مستی است.[7] در بیان تفاوت این دو عبارت، می‌توان گفت: سکرات موت، اتفاقاتی است که هنگام قرار گرفتن شخص در حالت احتضار، برای او پیش می‌آید. [1]. ‏طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، ج 3، ص 272، تهران، کتابفروشی مرتضوی، چاپ سوم، 1375ش. [2]. ابن أبی الحدید، عبد الحمید بن هبه الله، شرح نهج البلاغة، ج 6، ص 253، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، چاپ اول، 1404ق. [3]. صدر الدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، شرح اصول الکافی، ج 2، ص 232، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، چاپ اول، 1383ش. [4]. هاشمى خویى، میرزا حبیب الله، حسن زاده آملىٍ، حسن، کمره‌اى، محمد باقر، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج 6، ص 42 - 43، تهران، مکتبة الاسلامیة، چاپ چهارم، 1400ق. [5]. ق، 19. [6]. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج 5، ص 160 - 161، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1360ش. [7]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 2، ص 254، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش.

#سال_نو_مبارک #عید_نوروز #لحظه_طلایی

🔍 چرا امامت از نسل امام حسن مجتبی علیه السلام ادامه پیدا نکرد؟ 📌 مفضل می گوید: به حضرت صادق (ع) عرض کردم چه شد که امامت در فرزندان امام حسین (ع) قرار گرفت و فرزندان امام حسن(ع) امام نشدند با این که هر دو پسر پیامبر (ص) و نواده او و سرور جوانان اهل بهشتند. 📌 فرمود موسى و هارون هر دو پیامبر و رسول و برادر بودند خداوند نبوت را در نژاد هارون قرار داد نه موسى هیچ کس نمى‏تواند بگوید چرا چنین کرد امامت همان خلافت خدا است کسى نمی‌‏تواند بگوید چرا خداوند در فرزندان امام حسین (ع) قرار داد و بفرزندان امام حسن (ع) نداد زیرا در کار خود حکیم است از او نمی توان پرسید چرا چنین کردى. مردم مورد بازخواست قرار می‌‏گیرند در کارهاى خود. منبع: مجلسی، بحار الانوار، جلد ۶۳،ص ۶۶٫

عيد رمضان آمد و ماه رمضان رفت صد شكر كه اين آمد و صد حيف كه آن رفت 🌸 #عيد_سعيد_فطر را به همه مسلمانان جهان تبريك عرض ميكنم 🌸

🎥 ⭕️ پاسخ کوبنده آذری ها به مهرعلیزاده و همتی #انتخابات #رئیسی #مشارکت_حداکثری

🎥 نماوا | به حرم تو برمیگردم 🎙 بانوای : حاج میثم مطیعی شاعر : رضا یزدانی #نسل_حسینی #محرم #امام_حسین

💢 کار کردن در #ایام_عزاداری 💠 سوال: آیا کار کردن در روز عاشورا و تاسوعای حسینی اشکال دارد؟ اگر کسی به خاطر نیاز مجبور به کسب و کار شود، حکم مسئله چیست؟ ✍🏻 پاسخ: ❇️ کار در این دو روز حرام نیست اما شایسته است در این ایام، به خصوص در روز عاشورا به عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) اشتغال داشته باشند و خود را از ثواب بزرگ آن محروم نسازند. 💢 سایت آیت الله خامنه ای #عاشورا #محرم

روزی یک کلمه، با قران مانوس شویم 👇👇👇👇 @baquran23

🔴در مسیر بندگی شما زیر کدام پرچم هستید؟ ♦️امام باقر عليه السّلام فرمودند: ما بَيْنَ الْحَقِّ وَ الْباطِلِ اِلاّ قِلَّةُ الْعَقْلِ. قيلَ: وَ كَيْفَ ذلِكَ يَابْنَ رَسولِ اللّه ِ؟ قالَ: اِنَّ الْعَبْدَ يَعْمَلُ الْعَمَلَ الَّذى هُوَ لِلّهِ رِضا فَيُريدُ بِهِ غَيْرَ اللّه ِ فَلَو اَنَّهُ اَخْلَصَ لِلّهِ لَجاءَهُ الَّذى يُريدُ فى اَسْرَعَ مِنْ ذلِكَ؛ ♦️ميان حق و باطل جز كم عقلى فاصله نيست. عرض شد: چگونه، اى فرزند رسول خدا؟ فرمودند: انسان كارى را كه موجب رضاى خداست براى غير خدا انجام مى دهد، در صورتى كه اگر آن را خالص براى رضاى خدا انجام مى داد، زودتر به هدف خود مى رسيد تا براى غير خدا. 📚محاسن، ج 1، ص 254، ح 280

♨️عزاداری يا عزاسازی؟! ✍ در چند سال اخیر، یک جریان خاص در قم، با تکیه بر سرمایه‌های عظیم مالی و شبکه‌های ماهواره‌ای در حال ترویج عزاسازی در آغاز ماه ربيع الأول به نام دهه محسنیه است. 🔻 بحث ایام محسنیه فراتر از صرف افراط در عزاداری است به طوریکه حتی برخی علما در این باره موضع گرفتند. 🔻آنها با اربعین مخالفند چون وحدت آفرین است و با محسنیه موافقند چون تفرقه آفرین است. 🔻 این بدعت‌ها را متاسفانه در وهله اول جریان سید صادق شیرازی بنا نهاد و مدیریت کرد، همانانی که: 1️⃣ قمه زنی را در بین شیعیان رواج دادند تا مذهب شیعه را بعنوان مذهب خشونت و خونریزی در شبکه های جهانی و ذهن غیرمسلمانان معرفی کنند. 2️⃣ توهین و لعن مقدسات اهل سنت را در برنامه خود قرار دادند تا جنگ شیعه و سنی و فتنه های مذهبی را شعله ور نگه دارند. 3️⃣ خود را مخالف با جمهوری اسلامی و گروههای مقاومت ضد اسرائیلی نشان دادند تا روحیه ایثار، شهادت و همدلی را در بین شیعیان منطقه تضعیف کنند و از بین ببرند. 🔻 به همین منظور جریان انقلابی حوزوی و دانشگاهی، باید استراتژی بلند مدت برای مقابله با جریانات انحرافی شیعی را در برنامه خود قرار دهد تا به وسیله روشنگری‌های عالمانه برای نشان دادن اسلام ناب، ذات پلید آنان را برای مردم دنیا آشکار کند. علی ابراهیمی

✍ آیا در حكومت حضرت مهدى (علیه السلام) تمام مردم اصلاح خواهند شد؟ ✍️:با توجه به روایات مشاهده می شود که حضرت مهدی (عج الله) بعد از ظهور ، اصلاحاتی در جهان انجام می دهند و این اصلاحات جهانی است و فقط شامل ملت ، دین و گروه خاصی نیست بلکه شامل تمامی افرادی است که در روی زمین زندگی می کنند. در ادامه به دو دسته از روایات که نشان دهنده اصلاح مردم در حکومت امام زمان (عج الله) است اشاره می کنیم. 1️⃣. هنگامی که امام زمان (عج) ظهور می کنند و تشکیل حکومت می دهند، طبق روش پيامبر و اميرالمومنين (علیه السلام) ابتدا با رحمت و مهربانی به بيان حقيقت دين و پيام اسلام برای جهان می پردازد و گروه فراوانی توبه می کنند و اصلاح می شوند . حتی بسیاری از غير مسلمانان نيز سخن ايشان را می پذيرند و گرد او جمع مي شوند. حضرت، به کمک و ياری آنها نهضت خود را شروع مي کند. 👈کسانی که سخن امام را نپذيرفته اند، اگر به اين دليل باشد که هنوز دلايل کافی نديده اند و اطمينان ندارند، به آنها مهلت داده می شود تا خوب بينديشند و کسی معترض آنها نمی شود. اما اگر بعد از اتمام حجت و اقامه دليل، باز هم به دشمنی خود ادامه دهند و بی دليل به مخالفت برخيزند، امام با آنها برخورد می کند. امام حسن مجتبى عليه السلام فرمودند:خداوند در آخرالزمان مردى را بر مى انگيزاند كه كسى از منحرفان و فاسدان نمى ماند مگر اينكه اصلاح گردد. (1) 2️⃣. با ظهور امام زمان (عج الله) عقول مردم کامل می شود و علم به نهایت رشد و شکوفایی می رسد. امام باقر (عليه السلام) می ‌فرمايند:« اذا قام قائمنا (عج الله) وضع يده علي رؤوس الناس فجمع بها عقولهم وکملت بها احلامهم ؛ زماني که قائم ما قيام کند دستش را بر سر بندگان خدا قرار مي دهد پس عقلها و خردهایشان را کامل وافکارشان را پرورده وتکميل مي کند. »(2) طبق این روایت و روایات مشابه امام زمان (عجل الله ) فقط عقلهای مردم را کامل می کنند بدین معنا که با علومی که از قرآن برای مردم روشن می کنند علم واقعی را در دسترس مردم قرار می دهند وسپس اين خود مردم هستند که بعد از اينکه عقلهايشان کامل گرديد درک می کنند که هدفشان از خلقت چیست و زندگی واقعی کدام است.با کامل شدن عقول مردم و تکمیل علم واقعی ، مردم اصلاح می شوند و رو به بدی نمی آورند. 1. اثبات الهداة ، ج 3 ، ص 524. 2. بحار الانوار ، ج52، ص 336 و كافى ، ج 1 ، ص 25. @porseman313

آیا آرزوی مرگ داشتن معصیت است؟ با توجه به اینکه بسیاری از روایات، ما را از آرزوی مرگ نهی کرده اند پس چرا از حضرت زهرا عبارت «اللهم عجل وفاتی سریعا» نقل شده است؟ و آیا آرزوی مرگ داشتن معصیت است؟ اگر معصیت است پس چرا حضرت زهرا مرگ خود را از خداوند طلب کردند؟ اولا طلب مرگ نمودن از خداوند می تواند دلایل گوناگون داشته باشد. اگر به دلیل برخورد با مشکلات زندگی و ضعف نفس باشد کاری قبیح و ناپسند است. اما اگر منشأ آن، ایمان قوی باشد نه تنها قبیح نیست بلکه ممدوح نیز می باشد. امیر المومنین علیه السلام می فرمایند: «هرگز آرزوى مرگ مکن، مگر آنگاه که صد در صد به رضایت الهى مطمئن باشى.»(۱) پس اگر کسی بداند خدا از او راضی است، آرزوی مرگ، مورد نهی نیست. به عبارت دیگر حضرت علی علیه السلام از آرزوی مرگ نهی فرمودند، به این دلیل که مبادا کسی قبض روح شود، در حالی که خدای متعال از او ناراضی باشد پس اگر مرگ مسبب جلب رضایت الهی و یا حتی سبب افزوده نشدن خشم و غضب او شود، آرزوی آن نه تنها مانعی ندارد بلکه مطلوب نیز می باشد.   دعایی از امام سجاد علیه السلام است که مـی فـرمایـنـد: «فان کان عمری مرتعا للشیطان فاقبضنی الیک»(۲) اگـر میخواهد عـمـر مـن ، مـرتع و چـراگاهى بـراى شیطـان باشد جانم را بگیر. واقعا چه کسی است که خدای متعال مطلقا از وی راضی باشد؟! جز حضرت زهرا سلام الله علیها و امثال این بانوی معظمه که رضای خدا، رضای ایشان و غضب خدا، غضب ایشان است. بنابراین در این دعا (الهم عجل وفاتی سریعا)، حضرت زهرا چیزی جز لقاء خداوند متعال طلب نفرمودند. جایی که زندگی دنیا فقط موجب تأخیر در ملاقات او با حضرت حق است، آرزوی مرگ از خداوند آرزوی تسریع در رسیدن به لقاء الله است. ثانیا؛ طبق روایات حضرت زهرا بعد از رحلت پدر بزرگوارشان، بی گناه و از روی ظلم مضروب و مجروح و به شدت بیمار و در آستانه مرگ قرار گرفتند و با چنین اوصافی طلب مرگ نمودن در واقع طلب شهادت است که چنین درخواستی از خداوند نه تنها قبیح نیست بلکه نوعی سعادت است. شهادت در راه خدا بالاترین درجه کمال انسانی است، آرزوی شهادت و مرگ در راه خدا آرزوی بالاترین درجه کمالاتی است که انسان پس از سال ها عبادت و بندگی خالصانه و انجام اعمال صالح ممکن است به آن برسد و ممکن است به آن نرسد، اما شهادت یک کمال تضمین شده است. پیغمبر (ص) فرمود: «برای هر صاحب عمل نیکی، فوق عملش، برّ و نیکی هست، مگر شهادت که دیگر مافوق این برّ و نیک، برّی نیست.»(۳) بنابراین، آرزوی شهادت (مرگ در راه خدا) یک آرزوی مطلوب و شوق به این نوع مرگ مطلوب و درعین حال معقول است چرا که پیامبر اکرم در آستانه رحلتشان به حضرت زهرا اینگونه بشارت دادند که؛ «…تو اولین کسی از خاندانم هستی که که به من ملحق خواهی شد.» ممکن است اشکال شود که شهادت با وفات از نظر معنایی متفاوت است چراکه وفات در مورد مرگ طبیعی است اما پاسخ آن این است که در لسان روایات لفظ وفات اعم از شهادت و مرگ طبیعی است فلذا شهادت را هم شامل میشود. ثالثا؛ طلب مرگ آن هم در فاصله زمانی کوتاه بعد از رحلت پیامبر به خاطر شرایط سخت سیاسی زمان بود که حکایت از عظمت مصیبت و نوعی اعلام انزجار از وضعیت موجود داشت. چه شده که پاره تن رسول خدا اینگونه به وضع موجود معترض است که آرزوی مرگ را بجا می بیند. ایشان انحراف و دوری از منویات پیامبر اکرم را آنقدر شدید می بینند که در کلامشان به صراحت پیداست آنجایی که به خاطر اعتراض بر غصب فدک، خطبه می خوانند می فرمایند؛ «ای کاش در این لحظه مرده بودم…»(۴) ممکن است گفته شود اینگونه دعا کردن را میتوان نشانه کم صبر بودن و ضعف دانست اما در پاسخ باید گفت که چنین دعایی از امام کاظم نیز نقل شده است چگونه میشود این عبارات را حمل بر کم صبری کرد در حالی که آنها در بالاترین مراتب رضا بودند. شخصیتی مثل امام حسین در سخت ترین شرایط به خداوند عرض می کند: «الهی رضا برضائک و صبرا علی بلائک» در ضمن خداوند اینگونه دعا را مذمت نکرده و حتی نصی از قرآن نیز در داستان حضرت مریم مشاهده می کنیم؛ «یالیتنی مت قبل هذا و کنت نسیا منسیا»(۵) بدیهی است که دعای حضرت به خاطر شوق وصال رسول خدا و طلب جمال پروردگار بوده است. (۱) نهج البلاغه نامه ۶۹٫ (۲) صحیفه سجادیه صفحه ۹۴٫ (۳)کافی جلد ۲ صفحه ۳۴۸٫ (۴) بحار الانوار جلد ۲۹ صفحه ۲۳۴٫ (۵) سوره مریم آیه ۲۳٫

#پرسش_انتظار ❔آیا امام مهدی «عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف» در میان مردم زندگی می‌کند و ما از شناخت او عاجزیم، یا این‌که در عالم دیگر است و ما او را نمی‌بینیم؟ 🔺می‌توان در کیفیت زندگی و غیبت امام مهدی «عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف» سه فرض را تصور کرد: ۱. امام مهدی «عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف» نه بر روی زمین، بلکه در عالمی غیر از عالم مادی حضور دارند؛ ۲. امام مهدی «عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف» روی کرۀ زمین و در میان مردم زندگی می‌کند، ولی به خواست الهی چشم‌ها توانایی دیدن آن حضرت را ندارند (غیبت شخص)؛ ۳. امام مهدی «عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف» در میان مردم زندگی می‌کند و مردم هم ایشان را می‌بینند، اما کسی از هویت ایشان مطلع نیست. یعنی شخصیت ایشان بر مردم مخفی است، نه شخص ایشان (غیبت شخصیت). 🔸آن‌چه از روایات پیشوایان دینی به دست می‌آید، فرضیۀ سوم است؛ یعنی حضرت در زمین و ناشناس در میان مردم زندگی می‌کند و مردم هم ایشان را می‌بینند، اما نمی‌شناسند. برخی از این روایات عبارت‌اند از: الف) امام صادق «عليه‌السلام» در تبیین کیفیت غیبت امام مهدی «عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف»، آن حضرت را به حضرت یوسف «عليه‌السلام» تشبیه کرده و فرموده‌اند: چرا مردم منکرند که خداوند با حجت خود چنان کند که با یوسف کرد؟ او (حجت خدا) در بازارهایشان راه می‌رود و بر فرش‌های آنان گام می‌نهد ولی مردم او را نمی‌شناسند؛ تا هنگامی که خداوند به او اجازه دهد که خود را معرفی کند. [۱] ب) آن حضرت در روایت دیگری فرموده‌اند: شباهت امام مهدی «عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف» با حضرت یوسف، در پسِ پرده بودن اوست؛ یعنی خداوند کاری کرده که مردم او را می‌بینند ولی نمی‌شناسند. [۲] این دو حدیث به وضوح بر زندگی عادی امام مهدی «عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف» در میان مردم (البته به‌طور ناشناخته) دلالت دارد. ج) از محمد بن عثمان (نایب دوم امام زمان «عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف») که از احوال حضرت کاملاً آگاه بوده چنین نقل شده است: به خدا قسم، صاحب این امر (امام مهدی «عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف») هرساله در موسم حج حاضر می‌شود و مردم را می‌بیند و می‌شناسد. آنان نیز او را می‌بینند، اما نمی‌شناسند. [۳] 🔸هر جمعه در دعای ندبه می‌خوانیم: بنفسی انت من مغیب لم یخل منا، بنفسی انت من نازح ما نزح عنا؛ جان فدایت! تو آن غایبی که از میان ما بیرون نیستی، جانم فدایت! تو آن دور‌شده از وطنی که از ما دور نیستی. بنابراین، طبق این روایات، فرضیۀ اول (زندگی کردن امام «عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف» در عالمی دیگر) و فرضیۀ دوم باطل می‌گردند. 🔸در روایتی از امیرمؤمنان «عليه‌السلام» در مورد امام زمان «عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف» چنین آمده است: مردم دنبال او می‌گردند، ولی او را نمی‌یابند. اما به خدا قسم حجت خدا روی زمین است؛ در راه‌ها پیاده می‌رود، در خانه‌ها داخل می‌شود، در شرق و غرب حرکت می‌کند، سخنان را می‌شنود و بر جماعت سلام می‌کند، می‌بیند ولی دیده نمی‌شود. [۴] 🔸خود امام مهدی «عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف» هم به ابن‌مهزیار فرمودند: پدرم با من عهد کرد نزدیک مردمی که خداوند به آن‌ها غضب کرده نباشم، و به من دستور داد در کوه‌های سخت و صعب‌العبور و سرزمین‌های بی‌آب و علف زندگی کنم. [۵] از این روایات استفاده می‌شود که حضرت حضوری همیشگی در جامعه داشته و با مردم دیدار و صحبت می‌کند؛ به منزل بعضی می‌رود، ولی مردم او را نمی‌شناسند، و این کارها را به‌طور ناشناس انجام می‌دهد؛ اما محل زندگی و سکونت ایشان داخل شهرها نیست، بلکه در بیابان‌ها و کوه‌ها و محل‌های دور از مردم است. 🔸همچنین حضرت دائماً در حال تغییر مکان خود هستند و جای ثابتی برای سکونت ندارند. [۶] 📚۱.کمال‌الدین، ج۲، ص۱۰. 📚۲.همان، ص۱۲۰. 📚۳.همان، ص۴۴۰. 📚۴.الغیبة، نعمانی، ص۱۴۴. 📚۵.بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۲. 📚۶.الاحتجاج، طبرسی، ج۲، ص۳۲۴. @porseman313

✍ غزوه سویق در چه سال و به چه دلیلی رخ داد ؟ غزوه سویق در ذی‌الحجه سال دوم هجری، برای مقابله با حمله سپاهی از مشرکان که ابوسفیان فرماندهی آن‌را بر عهده داشت رخ داد.[1] ماجرا از این قرار بود که ابوسفیان بعد از شکست در جنگ بدر، و بازگشت به مکه نذر کرد با همسرانش همبستر نشود تا آن‌که دوباره به نبرد با رسول خدا(ص) برخیزد. وی برای تشویق قریش جهت حمله به مسلمانان، اشعاری به این مضمون می‌خواند: «به شهر یثرب و اهالی آن‌جا حمله کنید که تمام ثروت‌هایشان غنیمت شما شود. اگر در روز بدر آنها پیروز شدند، اکنون نوبت شما است! سوگند خورده‌ام قبل از آن‌که قبایل اوس و خزرج را نابود کنید، نزدیک زنان نشوم و آبی به سر و تن نزنم؛ زیرا دلم از اندوه شعله‌ور است».[2] ابوسفیان به همراهی چهل،[3] صد[4] و یا دویست نفر[5] از کافران قریش از مکه خارج شد و از راه نجدیه تا منطقه «صدر قناة» و تا نزدیک کوه تیت در یک منزلی مدینه پیش رفت. او ابتدا و در تاریکی شب نزد حیی بن اخطب از سران قبیله یهودی بنی‌نضیر رفت تا از آنان کمک بگیرد؛ اما حیی درخواست او را رد کرد. سپس از سلام بن مشکم که خزانه‌‌دار بنی‌نضیر بود اطلاعاتی به دست آورد و نزد یاران خود بازگشت و برخی از آنان را به سوی‏ مدینه فرستاد. آنها به منطقه‌ی عریض رفته و چند نخل کوچک را سوزانده و یکی از انصار را در کشتزاری کشتند و بازگشتند.[6] به دنبال این حرکات ایذایی بود که رسول خدا(ص) ابولبابه را جانشین خود در مدینه قرار داده[7] و همراه با دویست نفر از یاران خود به تعقیب سپاه ابوسفیان پرداخت و تا منطقه قرقرة الکدر پیش رفتند؛ اما به آنان دست نیافت و از آن‌جا به سمت مدینه بازگشتند.[8] البته سپاه قریش که از تعقیب خود توسط پیامبر(ص) آگاه شدند، با ترس و هراس و برای سبک‌بار شدن خود، غذاها و آذوقه‌های خود که بیشتر «سویق»[9] بود را رها کردند تا با سرعت بیشتری به سمت مکه بگریزند! مسلمانان نیز این مواد غذایی را به غنیمت گرفتند؛ از همین‌رو، این غزوه به «غزوه سویق» معروف شد.[10] هنگام بازگشت سپاه اسلام، مسلمانان از رسول خدا(ص) پرسیدند که آیا می‌توانیم این لشکرکشی و مانور جنگی را به عنوان یک غزوه به شمار آوریم؟! ‌حضرتشان پاسخ مثبت دادند.[11] ~~~~~~~~~~~~~~~~ [1]. طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 2، ص 483، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق. [2]. همان، ص 484. [3]. مقریزی، تقی الدین‏، امتاع الاسماع بما للنبی(ص) من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع‏، تحقیق، نمیسی، محمد عبد الحمید، ج 1، ص 123، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1420ق. [4]. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ص 78، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ سوم، 1390ق. [5]. تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج ‏2، ص 485. [6]. همان، ص 484. [7]. امتاع الاسماع، ج ‏1، ص 123. [8]. ابن سعد کاتب واقدی، محمد بن سعد‏، الطبقات الکبری‏، تحقیق، عطا، محمد عبد القادر، ج 2، ص 23، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1410ق. [9]. سویق به آرد گندم یا جو گفته می‌شود، و در زبان متداول بر آردی که از آن به هنگام الک کردن بلغور به دست می‏آید، اطلاق می‏شود. بستانی، فؤاد افرام، فرهنگ ابجدی عربی - فارسی، مترجم، مهیار، رضا، ص 506، تهران، اسلامی، چاپ دوم، 1375ش. [10]. امتاع الاسماع، ج ‏1، ص 124. [11]. ابن هشام، عبد الملک، السیرة النبویة، تحقیق السقا، مصطفی، الأبیاری، ابراهیم، شلبی، عبد الحفیظ، ج 2، ص 45، بیروت، دار المعرفة، بیروت، چاپ اول، بی‌تا. @porseman313

✍ سوال: بیشتر پیامبران در منطقه آسیا و خاور میانه ظهور کردن؟ آیا مناطق دیگر زمین نیازی به ارشاد پیامبران نداشتن؟ مثلا در مناطق اروپایی یا مناطق سرد سیبری و قطب . پاسخ: طبق ادله عقلی لزوم بعثت پیامبران که درجای خود بیان شده است 📚الالهیات،علامه سبحانی،ج3 ص19 فصل هفتم ❗عقل حکم می کند که لطف خداوند اقتضا می کند برای هدایت همه مردمان پیامبران را ارسال کند ودر قرآن هم می بینیم که خداوند می فرماید: "ما در میان تمام امت ها پیامبرانی را مبعوث کردیم"نحل 36 ومی گوید: "هیچ امتی نبوده است مگر آنکه انذار دهنده ای داشته است"فاطر 24 ودر روایات اسلامی نیز به آنچه ما گفتیم اشاره شده است 📚 بحار الانوار،ج11 ص1 باب 1 ❗اما چرا پیامبران بزرگ از منطقه خاور میانه برخاستند؟ پاسخ آن است: "با توجه به وضع پیدایش جامعه بشری وظهور وتمدن انسانی این مساله جای شگفتی نیست زیرا مورخان بزرگ تصریح کرده اند که مشرق زمین گهواره تمدن انسانی است. تمدن مصر باستان وتمدن بابل در عراق وتمدن یمن در جنوب حجاز وهمچنین تمدن ایران. وشامات همه تمدن های معروف بشری هستند. انسان های متمدن نیاز زیادتری به آیین های الهی دارند تا هم قوانین حقوقی واجتماعی را تضمین کرده وجلوی مفاسد را بگیرد وهم فطرت الهی آنان را شکوفا سازد " پیام قرآن،ایت الله العظمی مکارم شیرازی،ج7 ص351 @porseman313

✍ اگر نماز، انسان را از فحشا و منکر باز میدارد، چرا بعضی از نمازگزاران مرتکب خلاف می شوند؟ اولا : تخمه پوک، هیچ گاه سبز نمی شود و نماز بدون حضور قلب، تخمه پوک است. نمازی سبب دوری انسان از مفاسد میشود که با حضور قلب باشد وگرنه حرکت لب و کمر چنین خاصیتی را ندارد. اگر مدرسه و دانشگاه به انسان رشد علمی میدهد به این معنا نیست که هر کس به مدرسه و دانشگاه رفت به آن رشد میرسد، بلکه به این معناست که مدرسه و دانشگاه بستر رشد است به شرط آن که با جدیت درس بخوانید و آنچه را میخوانید بفهمید. نماز نیز اگر با اصول و شرایطی که دارد اقامه گردد، مانع فحشا و منکر میشود. ان الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر ( سوره عنکبوت، آیه 45. ) ثانیا : نمازگزاری که گاهی خلاف میکند، اگر اهل نماز نبود خلافش بیشتر بود، زیرا همین نمازگزار برای صحیح بودن نمازش مجبور است بدن و لباسش پاک باشد، لباس و مکانش از مال مردم نباشد و همین مقدار مراعات احکام و مسائل، سبب دور شدن او از برخی گناهان و منکرات میشود، همان گونه که پوشیدن لباس سفید، انسان را از نشستن روی زمین آلوده باز میدارد. " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

هنوز کسی جلوی سفارت افغانستان شمع روشن نکرده ؟ چه حرفا رفیق! اونا که چشاشون آبی نیست امیرالمؤمنین علیه‌السلام : اِنَّ اللهَ تباركَ وَ تعالی یُبغضُ مِن عِبادِهِ المُتَلَوِّنَ خداوند تبارک و تعالی بنده چندرنگ و چند چهره خود را دشمن می‌دارد. (خصال، ج ٢، ص ١٤٤) #حدیث #زلزله_افغانستان #جمعه @porseman313

✍🏻 آیا پاداش ده برابر، برای انجام هر کار نیک است؟ پاسخ : قرآن می‏فرماید: من جاء بالحسنه فله عشر امثالها ( سوره انعام، آیه 160.) هر کس کار شایسته ‏ای بیاورد، ده برابر پاداش دارد. آنچه مهم است آوردن کار شایسته به قیامت است، نه انجام آن در دنیا. رساندن جنس به مقصد ارزش دارد، ولی اگر جنسی را در وسط راه از بین بردیم، ارزشی ندارد. بسیاری از کارهای به ظاهر نیک دچار آفاتی می‏شود که به مقصد نمی‏رسد: یا در آغاز، کار را با ریا و خودنمایی شروع می‏کنیم و هدف الهی نداریم، یا در وسط کار گرفتار غرور و عجب و خود خواهی می‏شویم و یا بعد از انجام کار، گناهی می‏کنیم و آثار آن را محو می‏کنیم. گرچه در این سه مورد کار شایسته انجام گرفته، ولی سالم به مقصد نرسیده است. لذا قرآن نمی ‏فرماید: هر کس کار شایسته انجام دهد ده برابر پاداش دارد ، بلکه می‏فرماید: هر کس کار شایسته خود را تا قیامت بیاورد، ده پاداش دارد. من جاء بالحسنه‏ @porseman313

✍ اخیرا از یکی از علما دیدم که قضیه شهادت امام جواد ع را منکر شده بودند و از جعلیات می دانستند خواستم از صحت این قضیه مطلع شوم ؟ مساله شهادت مظلومانه امام جواد علیه السلام مساله ای قطعی و غیر قابل خدشه است . شیخ صدوق می نویسد ؛ « اعتقاد ما شیعیان در مورد امام جواد علیه السلام آن است که او توسط سم معتصم مسموم شد و به شهادت رسید » اعتقادات الامامیه ، صدوق ، ص 98 شیخ عباس قمی می نویسد ؛ «از كتاب عيون المعجزات نقل شده كه چون حضرت جواد عليه السّلام وارد بغداد شد و معتصم انحراف امّ الفضل را از آن حضرت دانست او را طلبيد و به قتل آن حضرت راضى كرده زهرى براى او فرستاد كه در طعام آن جناب داخل كند، امّ الفضل انگور رازقى را زهرآلود كرده به نزد آن امام مظلوم آورد و چون حضرت از آن تناول نمود اثر زهر در بدن مباركش ظاهر شد و امّ الفضل از كرده خود پشيمان شد و چارهاى نمى توانست كرد، گريه و زارى مى كرد، حضرت فرمود ، الحال كه مرا كشتى گريه مى كنى؟ به خدا سوگند كه به بلايى مبتلا خواهى شد كه مرهم پذير نباشد. چون آن نونهال جويبار امامت در اوّل سن جوانى از آتش زهر دشمنان از پا در آمد، معتصم، امّ الفضل را به حرم خود طلبيد و در همان زودى ناسورى در فرج او به هم رسيد و هر چند اطبّا معالجه كردند مفيد نيفتاد تا آن كه از حرم معتصم بيرون آمد و آنچه داشت از مال دنيا صرف مداواى آن مرض كرد و چنان پريشان شد كه از مردم سؤال مى كرد و با بدترين احوال هلاك شد و زيانكار دنيا و آخرت گرديد. منتهی الامال ج 3 ص 1805 _ عیون المعجزات ص 132 _ دلائل الامامه ص 209 مسعودى در اثبات الوصيّة نيز قريب به همين نقل كرده الّا آن كه گفته ؛ « معتصم و جعفر بن مأمون هر دو امّ الفضل را واداشتند بر كشتن آن حضرت، و جعفر بن مأمون به سزاى اين امر در حال مستى به چاه افتاد، او را مرده از چاه بيرون آوردند » اثباه الوصیه ص 192 این مضمون در کتب دیگری نیز نقل شده است ؛ مناقب ابن شهر آشوب ج 4 ص 384_ بحار الانوار ج 50 ص 8_ المجالس السنیه ج 2 ص 634_ تفسیر العیاشی ج 1 ص 319_ جلاء العیون ص 968_ تفسیر البرهان ج 1 ص 471 " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

✍ چند کلمه با نا محرم می شود سخن گفت؟ عَنِ الصَّادِقِ عَنْ أَبِيهِ عليهم السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلي الله عليه و آله: أَرْبَعٌ يُمِتْنَ الْقَلْبَ ... وَ كَثْرَةُ مُنَاقَشَةِ النِّسَاءِ يَعْنِي مُحَادَثَتَهُنَّ ... چهار چيز دل را می ‏ميراند یکی از آنها گفتگوى زياد با زنان...   (منبع: بحار الأنوار، جلد ‏2، صفحه: 128) منظور از گفتگوي زياد يعني چقدر ؟ وَ نَهَى أَنْ تَتَكَلَّمَ الْمَرْأَةُ عِنْدَ غَيْرِ زَوْجِهَا أَوْ غَيْرِ ذِي مَحْرَمٍ مِنْهَا أَكْثَرَ مِنْ خَمْسِ كَلِمَاتٍ مِمَّا لَا بُدَّ لَهَا مِنْه‏ [من لا يحضره الفقيه؛جلد ‏4  ؛صفحه 6 ] امام صادق عليه السلام مي فرمايند : پيامبر نهى فرمود كه زن نزد غير همسرش يا خويشان محرمش بيش از پنج كلمه صحبت كند ، آن هم در صورت ضرورت اين روايت براي صحبت كردن معمولي بود ، خدا نكند كسي با نا محرم شوخي كند كه در روايتي از پيامبر اسلام آمده است :  هر كس با نامحرم شوخى كند، براى هر كلمه‏اى كه در دنیا با او سخن گفته است هزار سال او را در دوزخ زندانى مى‏كنند. (ثواب الاعمال وعقاب الاعمال -ترجمه انصارى،صفحه 567) داستانك: یکی از راویان می‌گوید در کوفه به زنی قرآن می‌آموختم، روزی با او شوخی کردم، بعد به دیدار امام باقر (علیه‌السلام) شتافتم، امام باقر علیه السلام فرمود: آن که (حتّی) در پنهان مرتکب گناه شود خداوند به او اعتنا و توجّهی ندارد، به آن زن چه گفتی؟ از شرمساری چهره‌ام را پوشاندم و توبه کردم، امام فرمود: تکرار نکن. (منبع:بحار الأنوار ، جلد ‏46، صفحه: 247) @porseman313

✍ فلسفه عظمت و اهمیت روز عرفه در چیست ؟ چرا این روز این قدر اهمیت دارد ؟ علامه مجلسی می نویسد ؛ « روز عرفه از اعیاد بزرگ اسلامی است ، و کسی که بتواند این روز را در عرفات باشد ، توفیق بزرگی دارد ، این روز اعمال و دعاهای فراوانی دارد و بهترین عمل در این روز ، دعا است » زاد المعاد ص256 این روز برای تقویت معرفت الهی و رابطه عمیق تر با حضرت حق و شناخت صفات جمال و جلال پرودگار بسیار مناسب و مغتم است . مفاتیح نوین ص852 شیخ صدوق از علی علیه السلام روایت می کند ؛ « یک یهودی به نزد پیامبر گرامی آمد و از او در باره فلسفه وقوف در عرفات سوال کرد .پیامبر گرامی پاسخ داد که عصر عرفه زمانی است که آدم در آن زمان خداوند را عصیان کرد و خداوند بر امتش وقوف در عرفات و تضرع و دعا را در آن موضع لازم شمرده است و در برابر آن بهشت را برای آنها تکفل کرده است و ساعتی که مردم از عرفات باز می گردند ، زمانی است که آدم کلماتی را از خداوند تعلیم دید که بوسیله آن توبه اش نزد خدا پذیرفته شد ، خداوند بابی دارد در آسمان به نام باب توبه و حاجات و رحمت و تفضل و احسان و جود و کرم و عفو ، هیچ کس در عرفات جمع نمی شود و تضرع نمی کند مگر آنکه از تمام خصلت های مطرح شده بهره مند می شود » امالی صدوق ص 194 در روایتی دیگر از امام صادق علیه السلام آمده است که وقتی آدم از باغ بهشتي به زمين فرود آمد، چهل روز هر بامداد بر فراز كوه صفا با چشم گريان در حال سجده بود. جبرئيل فرود آمد و پرسيد: چرا مي گريي، اي آدم؟ پاسخ داد چرا نگريم در حاليكه از جوار خداوند به اين دنيا فرود آمده ام؟ جبرئیل گفت به درگاه خدا توبه كن و بسوي او بازگرد. آدم گفت چگونه ؟ جبرئيل در روز هشتم ذيحجه آدم را به منی برد، آدم شب را در آنجا ماند و صبحگاهان عازم صحراي عرفات شد. جبرئيل هنگام خروج از مكه، احرام بستن و لبيك گفتن را به او آموخت و چون عصر روز عرفه فرا رسيد، آدم را به غسل فرا خواند و پس از نماز عصر، او را به وقوف در عرفات دعوت كرد و كلماتي را كه از پروردگار دريافت كرده بود به وي تعليم داد. آدم تا غروب آفتاب همچنان دعا ميكرد و با تضرع اشك مي ريخت. وقتي كه آفتاب غروب كرد همراه جبرئيل روانه مشعر شد و شب را آنجا گذراند. صبحگاهان در مشعر بپاخاست و به دعا پرداختتا اينكه سرانجام بخشيده شد ...» بحار الانوار ج11 ص178 در روایت دیگری از امام باقر علیه السلام آمده است که « امام سجاد علیه السلام در روز عرفه جمعی را مشاهده کرد که دست نیاز به سوی مردم دراز کرده و کمک می خواستند . حضرت فرمود وای بر شما آیا از غیر خدا در این روز حاجت می طلبید در حالی که در این روز امید می رود که فضل خداوند حتی شامل بچه هایی شود که در شکم مادران هستند » خصال ج2 ص517 شب عرفه نیز ارزش و اهمیت بسزایی دارد . پیامبر گرامی فرمود ؛ « دعا در شب عرفه مستجاب است ، و هرکس آن شب را به عبادت احیاء نگه دارد ، پاداش عبادت صد و هفتاد سال را خواهد داشت و آن شب ، شب مناجات با قاضی الحاجات است و هرکس در آن شب توبه کند ، توبه اش مقبول است » زاد المعاد ص166 " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

امام باقر (علیه السلام) می فرمایند: اِنَّ الْعَبْدَ لَیُذْنِبُ الذَّنْبَ فَیُزْوى‏ عَنْهُ الرِّزْقُ بنده گناه مى‏کند و به سبب آن، روزى از او گرفته مى‏شود. کافى، ج ۲، ص ۲۷۰، ح ۸ #شهادت_امام_محمد_باقر علیه السلام تسلیت @porseman313