✍ اگر نماز، انسان را از فحشا و منکر باز میدارد، چرا بعضی از نمازگزاران مرتکب خلاف می شوند؟ اولا : تخمه پوک، هیچ گاه سبز نمی شود و نماز بدون حضور قلب، تخمه پوک است. نمازی سبب دوری انسان از مفاسد میشود که با حضور قلب باشد وگرنه حرکت لب و کمر چنین خاصیتی را ندارد. اگر مدرسه و دانشگاه به انسان رشد علمی میدهد به این معنا نیست که هر کس به مدرسه و دانشگاه رفت به آن رشد میرسد، بلکه به این معناست که مدرسه و دانشگاه بستر رشد است به شرط آن که با جدیت درس بخوانید و آنچه را میخوانید بفهمید. نماز نیز اگر با اصول و شرایطی که دارد اقامه گردد، مانع فحشا و منکر میشود. ان الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر ( سوره عنکبوت، آیه 45. ) ثانیا : نمازگزاری که گاهی خلاف میکند، اگر اهل نماز نبود خلافش بیشتر بود، زیرا همین نمازگزار برای صحیح بودن نمازش مجبور است بدن و لباسش پاک باشد، لباس و مکانش از مال مردم نباشد و همین مقدار مراعات احکام و مسائل، سبب دور شدن او از برخی گناهان و منکرات میشود، همان گونه که پوشیدن لباس سفید، انسان را از نشستن روی زمین آلوده باز میدارد. " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

هنوز کسی جلوی سفارت افغانستان شمع روشن نکرده ؟ چه حرفا رفیق! اونا که چشاشون آبی نیست امیرالمؤمنین علیه‌السلام : اِنَّ اللهَ تباركَ وَ تعالی یُبغضُ مِن عِبادِهِ المُتَلَوِّنَ خداوند تبارک و تعالی بنده چندرنگ و چند چهره خود را دشمن می‌دارد. (خصال، ج ٢، ص ١٤٤) #حدیث #زلزله_افغانستان #جمعه @porseman313

✍🏻 آیا پاداش ده برابر، برای انجام هر کار نیک است؟ پاسخ : قرآن می‏فرماید: من جاء بالحسنه فله عشر امثالها ( سوره انعام، آیه 160.) هر کس کار شایسته ‏ای بیاورد، ده برابر پاداش دارد. آنچه مهم است آوردن کار شایسته به قیامت است، نه انجام آن در دنیا. رساندن جنس به مقصد ارزش دارد، ولی اگر جنسی را در وسط راه از بین بردیم، ارزشی ندارد. بسیاری از کارهای به ظاهر نیک دچار آفاتی می‏شود که به مقصد نمی‏رسد: یا در آغاز، کار را با ریا و خودنمایی شروع می‏کنیم و هدف الهی نداریم، یا در وسط کار گرفتار غرور و عجب و خود خواهی می‏شویم و یا بعد از انجام کار، گناهی می‏کنیم و آثار آن را محو می‏کنیم. گرچه در این سه مورد کار شایسته انجام گرفته، ولی سالم به مقصد نرسیده است. لذا قرآن نمی ‏فرماید: هر کس کار شایسته انجام دهد ده برابر پاداش دارد ، بلکه می‏فرماید: هر کس کار شایسته خود را تا قیامت بیاورد، ده پاداش دارد. من جاء بالحسنه‏ @porseman313

✍ اخیرا از یکی از علما دیدم که قضیه شهادت امام جواد ع را منکر شده بودند و از جعلیات می دانستند خواستم از صحت این قضیه مطلع شوم ؟ مساله شهادت مظلومانه امام جواد علیه السلام مساله ای قطعی و غیر قابل خدشه است . شیخ صدوق می نویسد ؛ « اعتقاد ما شیعیان در مورد امام جواد علیه السلام آن است که او توسط سم معتصم مسموم شد و به شهادت رسید » اعتقادات الامامیه ، صدوق ، ص 98 شیخ عباس قمی می نویسد ؛ «از كتاب عيون المعجزات نقل شده كه چون حضرت جواد عليه السّلام وارد بغداد شد و معتصم انحراف امّ الفضل را از آن حضرت دانست او را طلبيد و به قتل آن حضرت راضى كرده زهرى براى او فرستاد كه در طعام آن جناب داخل كند، امّ الفضل انگور رازقى را زهرآلود كرده به نزد آن امام مظلوم آورد و چون حضرت از آن تناول نمود اثر زهر در بدن مباركش ظاهر شد و امّ الفضل از كرده خود پشيمان شد و چارهاى نمى توانست كرد، گريه و زارى مى كرد، حضرت فرمود ، الحال كه مرا كشتى گريه مى كنى؟ به خدا سوگند كه به بلايى مبتلا خواهى شد كه مرهم پذير نباشد. چون آن نونهال جويبار امامت در اوّل سن جوانى از آتش زهر دشمنان از پا در آمد، معتصم، امّ الفضل را به حرم خود طلبيد و در همان زودى ناسورى در فرج او به هم رسيد و هر چند اطبّا معالجه كردند مفيد نيفتاد تا آن كه از حرم معتصم بيرون آمد و آنچه داشت از مال دنيا صرف مداواى آن مرض كرد و چنان پريشان شد كه از مردم سؤال مى كرد و با بدترين احوال هلاك شد و زيانكار دنيا و آخرت گرديد. منتهی الامال ج 3 ص 1805 _ عیون المعجزات ص 132 _ دلائل الامامه ص 209 مسعودى در اثبات الوصيّة نيز قريب به همين نقل كرده الّا آن كه گفته ؛ « معتصم و جعفر بن مأمون هر دو امّ الفضل را واداشتند بر كشتن آن حضرت، و جعفر بن مأمون به سزاى اين امر در حال مستى به چاه افتاد، او را مرده از چاه بيرون آوردند » اثباه الوصیه ص 192 این مضمون در کتب دیگری نیز نقل شده است ؛ مناقب ابن شهر آشوب ج 4 ص 384_ بحار الانوار ج 50 ص 8_ المجالس السنیه ج 2 ص 634_ تفسیر العیاشی ج 1 ص 319_ جلاء العیون ص 968_ تفسیر البرهان ج 1 ص 471 " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

✍ چند کلمه با نا محرم می شود سخن گفت؟ عَنِ الصَّادِقِ عَنْ أَبِيهِ عليهم السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلي الله عليه و آله: أَرْبَعٌ يُمِتْنَ الْقَلْبَ ... وَ كَثْرَةُ مُنَاقَشَةِ النِّسَاءِ يَعْنِي مُحَادَثَتَهُنَّ ... چهار چيز دل را می ‏ميراند یکی از آنها گفتگوى زياد با زنان...   (منبع: بحار الأنوار، جلد ‏2، صفحه: 128) منظور از گفتگوي زياد يعني چقدر ؟ وَ نَهَى أَنْ تَتَكَلَّمَ الْمَرْأَةُ عِنْدَ غَيْرِ زَوْجِهَا أَوْ غَيْرِ ذِي مَحْرَمٍ مِنْهَا أَكْثَرَ مِنْ خَمْسِ كَلِمَاتٍ مِمَّا لَا بُدَّ لَهَا مِنْه‏ [من لا يحضره الفقيه؛جلد ‏4  ؛صفحه 6 ] امام صادق عليه السلام مي فرمايند : پيامبر نهى فرمود كه زن نزد غير همسرش يا خويشان محرمش بيش از پنج كلمه صحبت كند ، آن هم در صورت ضرورت اين روايت براي صحبت كردن معمولي بود ، خدا نكند كسي با نا محرم شوخي كند كه در روايتي از پيامبر اسلام آمده است :  هر كس با نامحرم شوخى كند، براى هر كلمه‏اى كه در دنیا با او سخن گفته است هزار سال او را در دوزخ زندانى مى‏كنند. (ثواب الاعمال وعقاب الاعمال -ترجمه انصارى،صفحه 567) داستانك: یکی از راویان می‌گوید در کوفه به زنی قرآن می‌آموختم، روزی با او شوخی کردم، بعد به دیدار امام باقر (علیه‌السلام) شتافتم، امام باقر علیه السلام فرمود: آن که (حتّی) در پنهان مرتکب گناه شود خداوند به او اعتنا و توجّهی ندارد، به آن زن چه گفتی؟ از شرمساری چهره‌ام را پوشاندم و توبه کردم، امام فرمود: تکرار نکن. (منبع:بحار الأنوار ، جلد ‏46، صفحه: 247) @porseman313

✍ فلسفه عظمت و اهمیت روز عرفه در چیست ؟ چرا این روز این قدر اهمیت دارد ؟ علامه مجلسی می نویسد ؛ « روز عرفه از اعیاد بزرگ اسلامی است ، و کسی که بتواند این روز را در عرفات باشد ، توفیق بزرگی دارد ، این روز اعمال و دعاهای فراوانی دارد و بهترین عمل در این روز ، دعا است » زاد المعاد ص256 این روز برای تقویت معرفت الهی و رابطه عمیق تر با حضرت حق و شناخت صفات جمال و جلال پرودگار بسیار مناسب و مغتم است . مفاتیح نوین ص852 شیخ صدوق از علی علیه السلام روایت می کند ؛ « یک یهودی به نزد پیامبر گرامی آمد و از او در باره فلسفه وقوف در عرفات سوال کرد .پیامبر گرامی پاسخ داد که عصر عرفه زمانی است که آدم در آن زمان خداوند را عصیان کرد و خداوند بر امتش وقوف در عرفات و تضرع و دعا را در آن موضع لازم شمرده است و در برابر آن بهشت را برای آنها تکفل کرده است و ساعتی که مردم از عرفات باز می گردند ، زمانی است که آدم کلماتی را از خداوند تعلیم دید که بوسیله آن توبه اش نزد خدا پذیرفته شد ، خداوند بابی دارد در آسمان به نام باب توبه و حاجات و رحمت و تفضل و احسان و جود و کرم و عفو ، هیچ کس در عرفات جمع نمی شود و تضرع نمی کند مگر آنکه از تمام خصلت های مطرح شده بهره مند می شود » امالی صدوق ص 194 در روایتی دیگر از امام صادق علیه السلام آمده است که وقتی آدم از باغ بهشتي به زمين فرود آمد، چهل روز هر بامداد بر فراز كوه صفا با چشم گريان در حال سجده بود. جبرئيل فرود آمد و پرسيد: چرا مي گريي، اي آدم؟ پاسخ داد چرا نگريم در حاليكه از جوار خداوند به اين دنيا فرود آمده ام؟ جبرئیل گفت به درگاه خدا توبه كن و بسوي او بازگرد. آدم گفت چگونه ؟ جبرئيل در روز هشتم ذيحجه آدم را به منی برد، آدم شب را در آنجا ماند و صبحگاهان عازم صحراي عرفات شد. جبرئيل هنگام خروج از مكه، احرام بستن و لبيك گفتن را به او آموخت و چون عصر روز عرفه فرا رسيد، آدم را به غسل فرا خواند و پس از نماز عصر، او را به وقوف در عرفات دعوت كرد و كلماتي را كه از پروردگار دريافت كرده بود به وي تعليم داد. آدم تا غروب آفتاب همچنان دعا ميكرد و با تضرع اشك مي ريخت. وقتي كه آفتاب غروب كرد همراه جبرئيل روانه مشعر شد و شب را آنجا گذراند. صبحگاهان در مشعر بپاخاست و به دعا پرداختتا اينكه سرانجام بخشيده شد ...» بحار الانوار ج11 ص178 در روایت دیگری از امام باقر علیه السلام آمده است که « امام سجاد علیه السلام در روز عرفه جمعی را مشاهده کرد که دست نیاز به سوی مردم دراز کرده و کمک می خواستند . حضرت فرمود وای بر شما آیا از غیر خدا در این روز حاجت می طلبید در حالی که در این روز امید می رود که فضل خداوند حتی شامل بچه هایی شود که در شکم مادران هستند » خصال ج2 ص517 شب عرفه نیز ارزش و اهمیت بسزایی دارد . پیامبر گرامی فرمود ؛ « دعا در شب عرفه مستجاب است ، و هرکس آن شب را به عبادت احیاء نگه دارد ، پاداش عبادت صد و هفتاد سال را خواهد داشت و آن شب ، شب مناجات با قاضی الحاجات است و هرکس در آن شب توبه کند ، توبه اش مقبول است » زاد المعاد ص166 " کانـالـــ پـرسـمــــــانـــــ 313 " http://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

امام باقر (علیه السلام) می فرمایند: اِنَّ الْعَبْدَ لَیُذْنِبُ الذَّنْبَ فَیُزْوى‏ عَنْهُ الرِّزْقُ بنده گناه مى‏کند و به سبب آن، روزى از او گرفته مى‏شود. کافى، ج ۲، ص ۲۷۰، ح ۸ #شهادت_امام_محمد_باقر علیه السلام تسلیت @porseman313

* متن شبهه :* *⚜️ چرا شیعیان به جای اینکه مثلاً برای روز رحلت و شهادت نبی اکرم (ص) یا شهادت امام علی (ع) یا شهادت حضرت زهرا (س) عزاداری کنند و این روزها را احیاء کنند بیشتر روی تعظیم و بزرگداشت ایام محرم تأکید میکنند؟! آیا‌ مقام‌ امام حسین ع از آنها بالاتر است؟* *✅ پاسخ شبهه :* 🔹اولا : معیار ما سنّت معتبر (قولی و فعلی) پیامبر (ص) و اهل بیت(ع) است خود ایشان به ما فرمودند که برای تعظیم ایام محرم قیام و شهادت امام حسین (ع) حساسیت و ارزش بیشتری قائل باشیم و حکمت این امر را نیز قطعاً خودشان بهتر از ما میدانند و شکی نیست که در روز عاشورا و شهادت امام حسین ع راه حق از باطل تا ظهور امام زمان ع مشخص شد و انسانهای آزاده از کربلا و قیام امام درس شهامت و شهادت و شجاعت و ایستادگی در برابر ظلم وظالمان را فرا میگیرند بنابراین کربلای امام حسین علیه السلام صراط مستقیم و سنت صحیح پیامبر ص را برای همه امتها روشن کرد 👈🏻امام صادق علیه السلام جواب این شبهه را اینگونه پاسخ میدهد👇🏻 «عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْفَضْلِ الْهَاشِمِيُّ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ (ع) يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ كَيْفَ صَارَ يَوْمُ عَاشُورَاءَ يَوْمَ مُصِيبَةٍ وَ غَمٍّ وَ جَزَعٍ وَ بُكَاءٍ دُونَ الْيَوْمِ الَّذِي قُبِضَ فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ (ص) وَ الْيَوْمِ الَّذِي مَاتَتْ فِيهِ فَاطِمَةُ (ع) وَ الْيَوْمِ الَّذِي قُتِلَ فِيهِ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) وَ الْيَوْمِ الَّذِي قُتِلَ فِيهِ الْحَسنُ (ع) بِالسَّمِّ؟! فَقَالَ إِنَّ يَوْمَ الْحُسَيْنِ (ع) أَعْظَمُ مُصِيبَةً مِنْ جَمِيعِ سَائِرِ الْأَيَّامِ» 📚منابع : علل الشرایع، ج 1، ص 225 وسائل الشیعه ج۱۴ص۵۰۳ همان طور که در آخر این روایت مشاهده میکنید از حادثۀ کربلا و عاشورا نه به «نهضت» یا «حماسه» بلکه به «یوم» تعبیر شده زیرا کاملاً مشخص است که امام (ع) در مقام بیان مصداق برای قاعدۀ کلّیِ قرآنی بودند یعنی قرآن فرموده «ایام الله» را بزرگ بدارید اما بیان ننموده که دقیقاً چه روزی مصداق آن «ایام الله» است اما روایت مذکور به طور خاص روز شهادت امام حسین (ع) را به عنوان یکی از مهمترین مصادیق و نمونه های «ایام الله» مشخّص و تعیین نموده است : «يَوْمَ الْحُسَيْنِ (ع)» امام رضا ع نیز فرمودند ان (یوم) الحسین اقرح جفوننا امالی شیخ صدوق ص۱۹۰ دوما : دلیل که اثبات میکند شهادت امام حسین (ع) و ایام محرّم یکی از بزرگترین مصادیق «ایام الله» است و به همین دلیل باید به بهترین شکل تعظیم شود سیرۀ عملی پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت (ع) میباشد به این معنا که وقتی رفتار و عمل ایشان را مطالعه و مشاهده میکنیم متوجه میشویم که این ذوات مقدسه آنگونه که ایام شهادت اباعبدالله (ع) را مهم و بزرگ میداشتند سایر روزها و مناسبت ها را در این حدّ تعظیم نمیفرمودند رحلت یا شهادت هیچ پیامبر و امامی در نظر مبارک اهل بیت (ع) در این مرتبه از عظمت و اهمیت نبوده است به بیان دیگر از ارزش بسیار زیاد و جایگاه بی نظیری که ائمه (ع) برای این ایام و ذکر مصیبت های آن قائل بودند میفهمیم که این روزها مصداق همان «ایام اللهِ» قرآنی است که باید دائماً یادآوری و تکرار شود : «وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيّامِ اَلله» 👈🏻جالب آنکه این تعبیر «یوم» فقط برای امام حسین (ع) به کار برده شده اما برای سایر روزها حتی رحلت پیامبر گرامی اسلام (ص) یا شهادت امام علی (ع) «یوم» وارد نشده است و همین امر بیانگر عظمت و شرافت خاصّ این روز نسبت به سایر مناسبت ها بوده و ضرورت احیاء و بزرگداشت این روزها را به عنوان «ایّام الله» آشکار میسازد ضمن اینکه در روایت مورد بحث مصیبت امام حسین (ع) در مقایسه با دیگر مصائب بزرگتر و عظیم تر شمرده شده است از جمله روایاتی که در همین زمینه و در منابع اهل سنّت آمده خبری است از نُجَيّ حضرمی که از پدرش چنین نقل نموده : «انه سار مع علی رضی الله عنه و كان صاحب مطهرته فلما حاذى نينوى وهو منطلق إلى صفين فنادى على اصبر أباعبد الله اصبر أبا عبد الله بشط الفرات قلت وما ذاك قال دخلت على النبي صلى الله عليه وسلم ذات يوم وإذا عيناه تذرفان قلت يا نبي الله أغضبك أحد ما شأن عينيك تفيضان قال بل قام من عندي جبريل عليه السلام قيل فحدثني ان الحسين يقتل بشط الفرات قال فقال هل لك ان أشمك من تربته قلت نعم قال فمد يده فقبض قبضه من تراب فأعطانيها فلم أملك عينی ان فاضتا» مسند احمد بن حنبل، ج 1، ص 446، ح 64

💠 آیا اقوام در قیامت همچنان رابطه فامیلی دارند💠 🔳 باتوجه به آیه زیر روابط فامیلی در قیامت از بین میرود: 🔹فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَ لَا يَتَسَآءَلُونَ (مومنون آیه 101) چون‌ قيامت‌ بر پا گردد، بين‌ مردم‌ روابط‌ نَسَبی نخواهد بود؛ و بين‌‌ خويشاوندان‌ گفتگوئی نيست‌. ✅ چون‌ روابط‌ اين‌ دنیا از شئون‌ همین دنیاست ‌و قیامت شئون‌ ديگری دارد که در آن روابط فامیلی جایگاهی ندارد. 💢 در این دنیا روابط انسانها بر اساس نیازشان به همدیگر است، لذا در قیامت که منفعت رساندن بر اساس تقواست، دوستی‌های غير خدائی‌ تبديل‌ به‌ دشمنی میشود و انسان‌ از پدرش‌، مادرش، همسرش و پسرش‌ فرار ميكند. 🔹 الاخِلّآءُ يَوْمَئِذِ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ. (زخرف ۴۷) دوستان‌‌ در آن‌ روز، بعضی با بعضی دیگر‌ دشمنند، مگر‌ پرهيزكاران‌. ✅ نتیجه اینکه: اگر رابطه قومی و قبیله ای در این دنیا بر محوریت دین نباشد، در قیامت از بین خواهد رفت و هیچ گونه کمکی نخواهد کرد. مگر کسانی که ارتباطشان خدایی باشد، مانند زن و شوهری که اهل ایمان باشند، در بهشت هم باهم خواهند بود. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🔰 مخاطب این چند جمله دوستانند، ▫️آنان که شیرینی زندگی دین‌مدارانه را چشیده اند، نه دشمنان و فحاشان! ⚠️ چرا حجاب؟ 💠 مرحوم آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی با استناد به خطبه‌‌ای از امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام (بحارالانوار، ج ۵، ص ۳۱۶) می‌فرمود: «در این عالم، میدان تکامل برای انسان باز است و در این سیر تکاملی تا جایی می‌توان پیش رفت که این قطره به اقیانوس هستی متصل شود، لذا تمام دستورات الهی و امر و نهی‌ها برای همین سیر تکاملی من و شماست. احکام شرعی یکی از الطاف بزرگ خداست برای رسیدن به مقامات بالا و بالاتر معنوی. انسان با طرح و تدبیر خودش امکان ندارد به کمال مطلق برسد، خداوند باید راهنما باشد. من خانه محبوب را نمی‌دانم، نشانی را باید خودش برای من بفرستد که از کدام راه به او برسم. راهنمایی خدا همین اوامر و نواهی اوست. علت قراردادن احکام و امر و نهی از جانب خدا، همین است». 🔹 حجاب هم یکی از این دستورات و احکام خداست. ای کاش همه‌ی احکام الهی و باید و نبایدهای دین را از این زاویه نگاه کنیم. 🌹 ملتمس دعا میثم مطیعی #قران #حجاب #ایران

🎥 روز قیامت جلوتون رو میگیره آهای مردای بی غیرت ،آهای زنای بی حجاب با شماست...... #شب_جمعه #حجاب #مهسا_امینی

✍ برخی عمامه به سرها در اتفاقات اخیر با دوقطبی سازی به آتش فتنه دامن زدند حجت‌الاسلام پناهیان در مراسم وداع با پیکر بسیجی شهید مهدی زاهدلویی: برخی عمامه به سرهای به اصطلاح محقق رحلت بانویی را شنیدند و عجولانه بیانیه دادند اما برای شهادت جوان‌هایمان عامدانه سکوت کردند. از هنرمند و ورزشکار که انتظاری نیست برایشان اشتباه پیش می آید اما چرا باید عمامه به سر ، بین دمیدن برآتش فتنه و تفرقه باشد. عالم دینی سرسپرده هیچ جناحی نیست و نباید به دوقطبی سازی و آتش فتنه دامن بزند، اگر دوقطبی سازی در جامعه نباشد مشکلات کشور حل شدنی است. حجاب تنها بهانه بود و نباید بازی منافقین و دشمنان نظام را خورد بلکه امر مهم تر، نقشه منافقانه دوقطبی ساز در کشور است. #زن_عفت_افتخار #ایران #حجاب @porseman313

✍ آیا اگر بعد از مسح سر، انگشتان دست خشک بود، باید با کف دست، پا را مسح کرد؟ اصل در مسح پا برای وضو، آن است که با رطوبت باقی مانده در کف دست انجام شود، حال چه با انگشتان و چه با قسمت گودی کف دست صورت گیرد. در هر حال، مراجع عظام تقلید در این باره می‌گویند: اگر رطوبت کف دست فقط به اندازۀ مسح سر باشد، مى‌تواند[1] سر را با همان رطوبت مسح کند و براى مسح پاها از اعضای دیگر وضو رطوبت بگیرد.[2] [1]. آیات عظام گلپایگانى، صافى، بهجت، سیستانى شبیری زنجانى: (احتیاط واجب آن است که می‌تواند ..) [2]. آیت الله بهجت: ( و بنا بر احتیاط واجب باید اوّل از ترى موى ریش و ابرو کمک بگیرد و اگر در آنها ترى نبود از دستها رطوبت بگیرد)؛ آیات عظام خوئى، تبریزى، شبیری زنجانى، سیستانى، خامنه‌ای: (براى مسح پاها از ریش خود رطوبت بگیرد)؛ امام خمینى، سید روح اللّٰه، توضیح المسائل (محشّٰى)، محقق و مصحح: بنى هاشمى خمینى‌، سید محمد حسین، ج 1، ص 159و201، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ هشتم، قم، 1424 ه‍ ق. https://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c

✍ عسکری یا عسگری ؟ بسیاری از مردم در نگارش صحیح عسگری یا عسکری به اشتباه عمل می کنند. در حالی که آنچه مهم است برداشت‌های غلط معنایی از این دو عبارت است که دستمایه دشمنان دین و امامت امام عصر علیه‌السلام قرار گرفته و بدین‌وسیله این غلط اصطلاحی و لغوی را به دایره موضوع اعتقادی کشانده است. شنیده می‌شود که گفته‌اند حسن عسگری عقیم بوده و فرزندی نداشته است و عبارت عسگری که لقب ایشان است به معنای عقیم و بی‌دانه است؛ فلذا همین شهرت به عقیم بودن دلیل بر عدم وجود فرزندی برای اوست. تاریخ گواه است که «عسکری» از مشهورترین القاب آن حضرت است؛ همان طور که امام هادی علیه‌السلام را به این لفظ لقب داده‌اند و عسکر محله‌ای بوده در شهر سامرا که لشکرگاه و محل توقف سپاه خلفای عباسی در آنجا قرار داشت. خلفای عباسی برای زیر نظر داشتن فعالیت‌های فرهنگی، علمی و سیاسی امام هادی علیه‌السلام، آن حضرت را در سال 236 ه.ق از مدینه به سامرا انتقال و در محله عسکر سکونت دادند. چون امام حسن علیه‌السلام و پدر بزرگوارش امام هادی علیه‌السلام در محله عسکر قرارگاه سپاه در شهر سامرا زندگی می‌کردند و به عسکری لقب یافتند و این لقب مشترک بین آن حضرت و پدرشان امام هادی علیه‌السلام است و آنها را عسکریین گفته‌اند. اگر بنا بود این لفظ به (گاف) نوشته یا تلفظ شود، باید امام هادی نیز عقیم می‌بود و از نعمت فرزند محروم تلقی می‌شد. از سوی دیگر عسکر لفظی عربی است و به معنای لشکر است. عسکری اسم منسوب است و منسوب به عسکر است و اصولا در زبان عربی حرف گاف وجود ندارد. پس آنچه صحیح است، عسکری (با کاف) است، نه عسگری (با گاف). در به وجود آمدن شایعه عقیم بودن حضرت، عوامل مختلفی چون خلفای عباسی، جعفر کذاب و فردی به نام زبیری تاثیری به‌سزا داشتند. این شایعه و عوامل حکومتی عباسی باعث شدند که عده قلیلی از مسلمانان معتقد باشند که امام حسن عسکری فرزندی دارد و او مهدی موعود (عج) است ولی طرفداران این عقیده، خیلی کم بودند، چنانکه نعمانی که در زمان غیبت صغری می‌زیسته، می‌نویسد: این جمعیت کمی که بر این عقیده پا بر جا ماندند همان‌هایی هستند که علی بن ابیطالب درباره‌شان می‌فرماید: در پیمودن راه حق از کمی نفرات وحشت نکنید. شایسته است مردم و رسانه‌ها کمر همت ببندند و در ترویج کلمه صحیح عسکری به جای عسگری کوشش کنند. #عید_ولایت #امام_زمان (عج) #اغاز_ولایت_امام_زمان (عج) https://eitaa.com/joinchat/2853830665C232c32048c