تفسیر سوره انفال - آیه ۲۵ «فتنه»، به معناى شرک، کفر، بلا و آزمایش، شکنجه و عذاب است و در این آیه به معناى بلا و مصیبت‏ هاى اجتماعى است. در آیه‏ قبل، دستور اطاعت از پیامبر بود، اینجا پرهیز از فتنه. پس معلوم مى‏ شود که یکى از مصادیق فتنه، عدم اطاعت از پیامبر است و مفهوم این آیه، با آیه‏ «واعتصموا بحبل اللّه جمعیاً و لا تفرّقوا» یکسان مى‏ باشد. مصداق دیگر فتنه، فساد و فحشا مى‏باشد که باعث فروپاشى یک نظام مى‏ شود و آسیب آن عمومى و فراگیر است. مثل فساد حکّام بنى‏امیّه که چون ولایت پیشواى حقّ را کنار زدند، مسلمانان را قرن‏ ها به ذلّت کشاندند. سکوت و ترک امر به معروف و نهى از منکر، باعث فتنه و فراگیرشدن عذاب است، چنانکه پیامبر فرمودند: خداوند هرگز تمام مرم را به خاطر گناه بعضى از آنان مجازات نمى‏ کند، مگرزمانى که منکرات در میان آنان آشکار گردد و دیگران در حالى که توان انکار و برخورد با آن را داشته باشند، سکوت کنند که اگر چنین شد، خداوند همه‏ آنان (خاصّ و عام) را عذاب مى‏ کند. چنانکه حضرت على (ع) فرمودند: اگر گناهى پنهانى انجام گیرد، خداوند عموم مردم را عذاب نمى‏ کند، امّا اگر گروهى منکراتى را آشکار انجام دهند و مردم آنان را سرزنش نکنند، هر دو گروه مستوجب عقوبت مى‏ شوند. معناى پرهیز از اعمالى که باعث فتنه شده ودر همه تأثیر مى‏ گذارد، عزلت و کناره ‏گیرى از مسائل نیست، بلکه لزوم هوشیارى و توجّه انسان را مى‏رساند. #قرآن #ماه_رمضان #قرائتی #تفسیر_قرآن #خوشنویسی #بداهه_نویسی #منشاوی #خط_نستعلیق @atoofimohsen