#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_180 دعای #سی_یک 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " در یاد کردن #توبه و درخواست آن " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_181 دعای #سی_یک 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " در یاد کردن #توبه و درخواست آن " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_سی_یک_29 دعای سیدالساجدین (ع ) در یاد کردن #توبه و درخواست آن: 🔹اللَّهُمَّ فَكَمَا أَمَرْتَ بِالتَّوْبَةِ، وَ ضَمِنْتَ الْقَبُولَ، وَ حَثَثْتَ عَلَى الدُّعَاءِ، وَ وَعَدْتَ الْإِجَابَةَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اقْبَلْ تَوْبَتِى، وَ لا تَرْجِعْنِى مَرْجِعَ الْخَيْبَةِ مِنْ رَحْمَتِكَ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ عَلَى الْمُذْنِبِينَ، وَ الرَّحِيمُ لِلْخَاطِئِينَ الْمُنِيبِينَ🔹 🔸خدايا همچنان كه به توبه امر كردى و پذيرفتن آن را وعده فرمودى، و به دعا ترغيب كردى و نويد اجابت دادى، پس بر محمد و آل او درود فرست، و توبه مرا بپذير، و مرا از رحمت خود نااميد باز مگردان كه توبه گناهكاران را قبول مى فرمايى، و نسبت به خطاكارانى كه پشيمان شده اند، مهربان هستی🔸 #سی_یک ◀️کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

#شرح #دعا_سی_یک_29 قسمت اول «🔴 اللَّهُمَّ فَکمَا أَمَرْتَ بِالتَّوْبَهِ» خدایا همینطور که به توبه امر کردی «وَ ضَمِنْتَ الْقَبُولَ» و ضمانتِ قبولی هم داده‌ای، خدا که بدهکار نیست، اما خدا آقایی می‌کند و می‌گوید شما توبه کنید و من قبول می‌کنم، «وَ حَثَثْتَ عَلَی الدُّعَاءِ» اینجا یک نکته‌ی لغوی‌ای هست که دوست دارم توجه کنید. «حثیث» مشتق از «حثّ» است، در قرآن یک جمله داریم که «یَطْلُبُهُ حَثِیثًا » دیگر غیر از آن در خاطر ندارم که جایی باشد، «حثّ» به معنای تشویق کردن و راغب کردنِ کسی یه چیزی است، خدای متعال ما را نسبت به دعا تشویق کرده است، دعا خیلی مهم است که خدا ما را به آن تشویق کرده است. «وَ ضَمِنْتَ الْقَبُولَ وَ حَثَثْتَ عَلَی الدُّعَاءِ» خدایا ما را به دعا تشویق کرده‌ای، ما را راغب کرده‌ای، مرتّب به ما گفته‌ای که دعا کن، چشم! البته «راغب اصفهانی» در کتاب «مفرداتِ قرآن» می‌گوید: «حثّ» به معنای «حظّ» هم هست، البته دیگران هم این را گفته‌اند، «حظّ» به معنای لذّت بردن است، گاهی اوقات به معنای شانس است، خیلی اوقات در بین اعراب به معنای شانس بکار می‌رود، ولی لغویّون می‌گویند «حضّ» تقریباً بمعنای «حثّ» است. در قرآن خوانده‌اید که «وَ لا یَحُضُّ عَلى‌ طَعامِ الْمِسْکِینِ » یعنی یکدیگر را راغب نمی‌کنید که بروید به مسکین‌ها برسید، این جرمِ بزرگی است، یکی از چیزهایی که انسان بی‌خیال یتیمان و مسکین‌ها بشود… یک عدّه یک دارالأیتامی باز کرده‌اند، تو می‌توانی حتّی یک چیز جزئی هم بدهی. اینکه می‌گویم برای برخی چیزها بی‌خیال می‌شویم، یکی از آن‌ها یتیم‌خانه است، برو یک کمکی کن، اصلاً صد تومان بده، اگر هم توانستی یک گوسفند بده، حتّی در قرآن هست که خیلی جاها گنهکاران در جهنّم می‌گویند ما کسی را به اطعام مساکین تشویق نمی‌کردیم. اینکه «یَتِیمًا ذَا مَقْرَبَهٍ » یتیمی که با تو خویشاوندی هم دارد، یتیم است، پدر یا مادرِ او فوت کرده است و با تو هم خویشاوندی دارد، «أَوْ مِسْکِینًا ذَا مَتْرَبَهٍ » مسکینِ خاک نشین، یک وقتی اصلاً روی خاک نشسته است. خلاصه می‌گوید «وَ حَثَثْتَ عَلَی الدُّعَاءِ» ما را به دعا تشویق نموده‌ای، آنجا هم می‌گوید «وَ لا یَحُضُّ عَلى‌ طَعامِ الْمِسْکِینِ» که گفتم «حثّ» و «حضّ» هم تقریباً به یک معناست، که از آنجا مسکین را هم برای شما گفتم. 👈ادامه دارد .... 👤آیت الله #فاطمی_نیا #سی_یک کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_سی_یک_29 قسمت دوم «🔴 وَ حَثَثْتَ عَلَی الدُّعَاءِ» خدایا، خودِ تو امرِ به دعا کرده‌ای و ضمانتِ قبولیِ آن را کرده‌ای و ما را به دعا تشویق و ترغیب کرده‌ای، «وَ وَعَدْتَ الْإِجَابَهَ» تشویق کرده‌ای و وعده به اجابت داده‌ای، حال که اینطور شد «فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اقْبَلْ تَوْبَتِی» بر پیغمبر و آلِ او رحمت و درود بفرست و توبه‌ی من را قبول کن، «وَ لَا تَرْجِعْنِی مَرْجِعَ الْخَیبَهِ مِنْ رَحْمَتِک» مرا به «خیبه» بازنگردان، «خیبه» به این می‌گویند که انسان دست خالی بشود و رستگار نشود و زیانکار بشود، در قرآن هم «وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها»[۶] آمده است، «وَ لَا تَرْجِعْنِی مَرْجِعَ الْخَیبَهِ مِنْ رَحْمَتِک إِنَّک أَنْتَ التَّوَّابُ عَلَی الْمُذْنِبِینَ، وَ الرَّحِیمُ لِلْخَاطِئِینَ الْمُنِیبِینَ» خدایا! تو برای گنهکاران توّاب و مهربان هستی، برای آن خطاکارانی که به سویِ تو بازمی‌گردند. قبلاً خدمت شما گفته‌ام که وقتی به خدا «تَوّاب» می‌گویند، توبه‌ی خدا مثلِ ما نیست، توبه‌ی خدا دو معنا دارد، یکی این است که توفیقِ توبه می‌دهد و بعد هم که توفیقِ توبه داد توبه را قبول می‌کند، پس این خدا چقدر آقا و بزرگوار است. امیرالمؤمنین علیه السلام و ائمه‌ی دیگر علیهم السلام مطالبی قریب به این مضامین دارند که توبه‌ی بنده بینِ دو توبه‌ی خدا قرار می‌گیرد، در یاد داشته باشید که «اِنّمَا التّوبَهِ بَینَ التّوبَتِیْن»، توبه‌ی بنده بینِ دو توبه‌ی خدا قرار می‌گیرد، ابتدا خدای متعال توبه می‌کند، برای چه؟ توفیقِ توبه می‌دهد… تو دگرگون می‌شوی و توبه‌ای می‌کنی، حال که تو توبه کرده‌ای یک مرتبه‌ی دیگر هم توبه‌ی تو را قبول می‌کند، آن هم معنای دوّمِ توبه‌ی خداست. پس خدا «توّاب» است یعنی خدا توبه دهنده و توبه پذیر است. مطلبِ دیگر اینکه این «فَکمَا أَمَرْتَ» این «ک» چیست؟ آیا «ک» تشبیه است یا چیزِ دیگری است؟ لغویّون در اینطور جاها اختلاف دارند و می‌گویند گاهی برای تشبیه است و گاهی برای تعلیل است. کتاب «المنجد فی اللغه والأعلام» را یک مسیحی نوشته است که «لُوِیس مَعْلُوف یسوعی» نام دارد، تصوّر می‌کنم که این کتاب تابحال بیش از صد مرتبه چاپ شده است، خیلی جالب است که او مسیحی است ولی در «المنجد فی اللغه والأعلام» شواهدِ قرآنیِ زیادی می‌آورد، چرا؟ برای اینکه دیگر آنجا کفر و ایمان مطرح نیست، اگر قرآن را به عنوانِ کتابِ خدا قبول کند که قبول کرده است، اگر قبول نکند بعنوان یک کتابِ عربیِ قدیمی که قبول می‌کند! ایشان این «ک» را اینطور نوشته است، «الکافُ للتَشبیه» «ک» برای تشبیه است «وَ قَد یَکونُ للتَعلیل» گاهی برای بیانِ علّت می‌شود. در «المنجد فی اللغه والأعلام» مثالِ قرآنی آورده است، می‌گوید: «فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَمَا هَدَاکُمْ» خدا را یاد کنید برای اینکه شما را هدایت کرده است، «فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَمَا هَدَاکُمْ أی لِماهَدَاکُمْ» چون شما را هدایت کرده است… حالا بهرحال گاهی اوقات «ک» تشبیه است و گاهی اوقات «ک» تعلیل است. اینجا سیدعلیخان می‌فرماید: «وألکافُ انما للتَعلیل» یا تعلیل است «فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَمَا هَدَاکُمْ»… همانطور که خودِ تو امر کرده‌ای بهمین علّت هم توبه‌ی من را قبول کن. وقتی انسان از یک شخصِ بزرگی چیزی می‌خواهد، می‌گوید خودت گفته‌ای، یعنی این را علّت قرار می‌دهد. 👤آیت الله #فاطمی_نیا #سی_یک کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

👆فایل صوتی شرح آیت الله #فاطمی_نیا ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_65 ◀️ نتیجه از دست دادن دوستان وَ قَالَ (علیه السلام): فَقْدُ الْأَحِبَّةِ غُرْبَةٌ. از دست دادن دوستان غربت است (زيرا مانند دور ماندگى از وطن است). #دوست 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ غربت واقعى: 📋 امام(عليه السلام) در اين گفتار بسيار كوتاه و پرمعنايش به اهميت دوستان صميمى اشاره كرده مى فرمايد: «از دست دادن دوستان غربت است»; (فَقْدُ الاَْحِبَّةِ غُرْبَةٌ). روشن است كه انسان در وطن علاقه هاى فراوانى دارد; كه در مسائل مادى و معنوى از آنها بهره مى گيرد و احساس تنهايى نمى كند چون در وطن خويش است و در مشكلات بدون پناه نيست، آرامش خاطر دارد و احساس امنيت مى كند; ولى در غربت و دورى از وطن همه اينها را از دست مى دهد، خود را تنهاى تنها مى بيند; بدون يار و ياور و بى پناه و بدون آرامش. امام مى فرمايد: انسان اگر در وطن خويش هم باشد ولى دوستان را از دست دهد گويى در غربت و دور از وطن است. همين مضمون در نامه 31 ( نامه_امام_علی_به_امام_حسن علیه السلام )كه اندرزنامه امام به فرزند دلبندش امام حسن مجتبى(عليه السلام) است به صورت ديگرى نقل شده فرمود: «الْغَريبُ مَنْ لَيْسَ لَهُ حَبيبٌ; غريب كسى است كه دوستى ندارد». در حديث ديگرى از مستدرك الوسائل از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) نقل شده است كه فرمود: «الْمَرْءُ كَثيرٌ بِأخيهِ; انسان به وسيله برادران (دينى) خود كثرت و فزونى مى يابد». اضافه بر اينها، انسان داراى روح اجتماعى است و جوامع بشرى در سايه همين روح به وجود آمد. تمدن ها، پيروزى هاى علمى و پيشرفت صنايع و علوم همه مولود اين روح اجتماعى است. به همين دليل انسان پيوسته تلاش و كوشش مى كند دوستان بيشتر و بهترى پيدا كند و آنها كه علاقه به انزوا دارند و از انتخاب دوست عاجزند در واقع بيمارند. حال اگر دوستانش را از دست دهد گرفتار حالتى مى شود كه گويى بخشى از وجود خود را از دست داده است. پيام اين كلام حكمت آميز اين است كه هر مسلمانى بايد بكوشد و دوستان بيشترى براى خود فراهم سازد ولى مسلم است كه هر كسى شايسته دوستى نيست بلكه بايد دوستانى انتخاب كرد كه كمك بر دين و دنيا باشند. #نهج_البلاغه_حكمت_65 #دوست 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#مقاله دوستی و آداب آن از نگاه امیرالمؤمنین علی علیه‏ السلام #دوست 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

✳️مرحوم میرزا اسماعیل #دولابی : دوستان امیرالمومنین(علیه السلام) در این عالم همیشه روزه‌ اند !!!! 📜 در ادعیه آمده : اللهمَّ ارزُقنی التجافی عن دار الغُرورِ وَ الانِابَه اِلی دار الخُلوُدِ این انابت همان رغبت است به سوی خدا و ائمه(ع) و دارخلود. به سوی قیامت و راههای خوبان که رو به بهشت و دار همیشگی می‌روند. والاسعدادَ للمَوتِ قبل حُلوُلِ الفوتِ (همان مدرک) برای رفتن از دنیا آماده شود پیش از فوت. رغبت آنقدر شدید می‌شود که خوردن و خوابیدن و آشامیدن را از یاد تو می‌برد. می‌خوری اما رغبت آنقدر زیاد است و سرگرمت می‌کند که با خوردن و خوابیدن و خواهش‌های راه که از تو سر می‌زند گویی روزه‌ات باطل نمی شود. حالیت نیست که خورده‌ای. چون می‌گویند دوستان امیرالمومنین(ع) در این عالم همیشه روزه‌اند. بله روزه‌اند و هرچه این کارها را می‌کنند روزه‌شان باطل نمی‌شود، چون توجه ندارند. حواسشان به روزه‌شان است، که راهش را به سوی خدا برود، چون رغبت به خدا دارد. کانّهُ نیت روزه از غیر او کرده است. چون رغبتش دائم است هر وقت هم که چیزی از او سر بزند، یک لقمه نان یا آب یا لباس استفاده کند، اینها مبطل روزه‌اش نیست. اگر یادتان باشد هم ضرری ندارد. اگر توجه نداشته باشد که هیچ. امیدوارم چنان سرگرم مقصد و راه باشیم که متوجه ماه رمضان ظاهری نشویم و اگر لفت و لیسی کردیم روزه‌مان باطل نشود. کمی مال دنیا و یک سال یا پنج سال ارزاق تهیه کردن و وسعت کسب، اگر توجه نداشته باشید حساب نمی‌‌شود. توجه است که انسان را گنهکار می‌کند. توجه به بیراهه گناه است و توجه به معصیت عصیان است. توجه به عبادت عبادت است و توجه به وجه الله، نفس عبادت است. توجه اصلاً مال وجه الله و وجهه خدایی است. رغبت و لذت جایش آنجاست. شکر آنجا، رضایت آنجا. همه چیز در بهشت و این طرف خوابیده است که مشغول آن هستی و داری می‌روی. ✍️کتاب طوبی محبت؛ جلد3 – ص 101 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

👆آرامگاه مرحوم حاج محمد اسماعیل #دولابی (تولد ۱۲۸۲ - وفات ۹ بهمن ۱۳۸۱) در #قم 🎥فیلمی جذاب از زندگی آن عارف بی بدیل در خودسازی و عرفان عملی 👇 https://www.aparat.com/v/vXrY0/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%D9%85%D8%B1%D8%AD%D9%88%D9%85_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D8%B3%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%84_%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%A8%DB%8C_%D8%B1%D9%87_%D8%AF%D8%B1_%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C_%D8%B9%D8%B1%D9%81%D8%A7%D9%86 🙏 شادی روحش فاتحه همراه 14 عدد #صلوات #حدیث_سرو 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

💠 #چله_ی_زیارت_عاشورا 31 ▪️حضرت امام صادق (علیه السلام) فرموده:هرکس بوسیله خواندن #زیارت_عاشورا ، جدم حسین (علیه السلام) را زیارت کند (چه از راه دور یا نزدیک) به خدا قسم خداوند هر حاجت مادی و معنوی داشته باشد به او می دهد. ▪️به نیابت از آقا و مولایمان امام زمان علیه السلام با هم زمزمه میکنیم : ♦️ السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَةَ اللَّهِ و َابْنَ خِیَرَتِهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ و َابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیّینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِساَّءِ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکُمْ مِنّی جَمیعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ یا اَباعَبْدِاللَّهِ ..... ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔴 #زیارت_عاشورا 🎤 علی #فانی ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#موانع_استجابت_دعا ۳۴ 🌵 در برابر پدر و مادرت ؛ تیــز نباش ! بی‌ادب نباش ! خار نداشته باش! خضوع، فروتنی، نرمش، ادب، و مهربانی در برابر والدین ؛ اگر در تو نباشـــد ؛ دعاهایت نه بالا می‌روند ! نه تو را بالا می‌برند! 👤 استاد #شجاعی 🙏لطفا با ما شنونده ی این سلسله گفتگو ها باشید ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ نیمه شب نماز ( #نماز_شب ) نمی خواهی بخوانی ، نخوان ، ولی بنشین و جسم و روح و هستی خود را بگذار در مقابل خدا !!! 👤مرحوم حاج اسماعیل #دولابی 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#انس_با_قرآن ⏪برنامه ی روزنامه ی ✅ #ختم_قرآن کریم 👈 روزی یک صفحه #صفحه_512 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ اعمال روزها و شب های #هفته 🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز #چهارشنبه 👉🏻 1da.ir/rqjEC 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🎵حُبُّ عَلیِّ بْنِ ابیطالِب 👤مرحوم حاج اسماعیل #دولابی 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ گر چه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود تا #ریا ورزد و سالوس مسلمان نشود رندی آموز و کرم کن که نه چندان هنر است حیوانی که ننوشد می و انسان نشود گوهر پاک بباید که شود قابل فیض ور نه هر سنگ و گلی لؤلؤ و مرجان نشود #اسم_اعظم بکند کار خود ای دل خوش باش که به تلبیس و حیل دیو مسلمان (سلیمان ) نشود عشق می‌ورزم و امید که این فن شریف چون هنرهای دگر موجب حرمان نشود دوش می‌گفت که فردا بدهم کام دلت سببی ساز خدایا که پشیمان نشود حُسن خُلقی ز خدا می‌طلبم خوی تو را تا دگر خاطر ما از تو پریشان نشود ذره را تا نبود همت عالی #حافظ طالب چشمه خورشید درخشان نشود 🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی #حافظ_غزل_227 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔴#اسم_اعظم بکند کار خود ای دل خوش باش که به تلبیس و حیل دیو مسلمان (سلیمان) نشود 👈به نظر می رسد “سلیمان” به جای " مسلمان " در بیت فوق زیبا تر است. آقای دکتر #الهی_قمشه_ای می گویند: “یکی از جذاب ترین تعبیرات ” نفس و عشق ” ، قصه دیو و سلیمان است که از دیرباز در ادب پارسی به اشاره و تلمیح از آن یاد شده است . قصه چنین است که سلیمان فرزند داود ، انگشتری داشت که اسم اعظم الهی بر نگین آن نقش شده بود و سلیمان به دولت آن نام ، دیو و پری را تسخیر کرده و به خدمت خود در آورده بود ، چنانچه برای او قصر و ایوان و جام ها و پیکره ها می ساختند (قرآن / سبا / ١٣) . این دیوان ، همان لشکریان نفسند که اگر آزادباشند ، آدمی را به خدمت خود گیرند و هلاک کنند و اگر دربند و فرمان سلیمان روح آیند ، خادم دولتسرای عشق شوند. روزی سلیمان انگشتری خود را به کنیزکی سپرد و به گرمابه رفت . دیوی از این واقعه باخبر شد . در حال خود را به صورت سلیمان در آورد و انگشتری را از کنیزک طلب کرد . کنیز انگشتری به وی داد و او خود را به تخت سلیمان رساند وبر جای او نشست و دعوی سلیمانی کرد و خلق از او پذیرفتند ( از آنکه از سلیمانی جز صورتی و خاتمی نمی دیدند . ) و چون سلیمان از گرمابه بیرون آمد واز ماجرا خبر یافت ، گفت سلیمان حقیقی منم و آنکه بر جای من نشسته ، دیوی بیش نیست. اما خلق او را انکار کردند . و سلیمان که به ملک اعتنایی نداشت و درعین سلطنت خود را ” مسکین و فقیر ” می دانست ، به صحرا و کنار دریا رفت و ماهیگیری پیشه کرد. دلی که غیب نمایست و جام جم دارد ز خاتمی که دمی گم شود ، چه غم دارد؟ حافظ اما دیو چون به تلبیس و حیل بر تخت نشست و مردم انگشتری با وی دیدند و ملک بر او مقرر شد ، روزی از بیم آنکه مبادا انگشتری بار دیگر به دست سلیمان افتد ، آن را در دریا افکند تا به کلی از میان برود و خود به اعتبار پیشین بر مردم حکومت کند . چون مدتی بدینسان بگذشت ، مردم آن لطف و صفای سلیمانی را در رفتار دیو ندیدند و در دل گفتند : که زنهار از این مکر و دستان و ریو به جای سلیمان نشستن چو دیو و بتدریج ماهیت ظلمانی دیو بر خلق آشکار شد و جمله دل از او بگردانیدند و در کمین فرصت بودند تا او را از تخت به زیر آورند و سلیمان حقیقی را به جای او نشانند که به گفته ی حافظ : اسم اعظم بکند کار خود ای دل خوش باش که به تلبیس و حیل ، دیو سلیمان نشود و بجز شکر دهنی ، مایه هاست خوبی را به خاتمی نتوان زد دم از سلیمانی و به زبان مولانا : خلق گفتند این سلیمان بی صفاست از سلیمان تا سلیمان فرق هاست و در این احوال ، سلیمان همچنان بر لب بحر ماهی می گرفت . روزی ماهی ای را بشکافت و از قضا ، خاتم گمشده را در شکم ماهی یافت و بر دست کرد …” #حافظ_غزل_227 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ حکایت #عارف_و_خرش قسمت چهارم (این قسمت به علت طولانی بودن در 11 بخش ارائه میگردد انشاالله ) بخش 2 🌺 آدمی خوارند اغلب مردمان از سلام علیکشان کم جو امان خانهٔ دیوست دلهای همه کم پذیر از دیومردم دمدمه از دم دیو آنک او لا حول خورد همچو آن خر در سر آید در نبرد هر که در دنیا خورد تلبیس دیو وز عدو دوست‌رو تعظیم و ریو در ره اسلام و بر پول صراط در سر آید همچو آن خر از خباط عشوه‌های یار بد منیوش هین دام بین ایمن مرو تو بر زمین صد هزار ابلیس لا حول آر بین آدما ابلیس را در مار بین دم دهد گوید ترا ای جان و دوست تا چو قصابی کشد از دوست پوست دم دهد تا پوستت بیرون کشد وای او کز دشمنان افیون چشد سر نهد بر پای تو قصاب‌وار دم دهد تا خونت ریزد زار زار همچو شیری صید خود را خویش کن ترک عشوهٔ اجنبی و خویش کن همچو خادم دان مراعات خسان بی‌کسی بهتر ز عشوهٔ ناکسان ادامه دارد .... #مثنوی_معنوی_دفتر_دوم_9 برنامه ی #مثنوی_خوانی #مولوی - #مثنوی_معنوی 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔴آدمی خوارند اغلب مردمان 👈 اغلب این مردم آدم خورند بسلام و علیکشان اعتماد مکن‏ . اینها دلشان خانه دیو است به افسون این دیو مردم فریب مخور . کسى که از سخن دیو لا حول بخورد و بسخن او اعتماد کند بالاخره در راه رفتن مثل آن خر با سر بزمین مى‏خورد. هر کس که در دنیا فریب دیو خورده و تعظیم مزورانه دشمن دوست نما را بپذیرد. در راه اسلام و بر پل صراط بواسطه گامهاى لرزانش با سر بزمین خواهد آمد . عشوه‏هاى یار بد را نپذیر جویاى دام باش و با ایمنى در زمین راه نرو . هوشیار باش که صد هزار ابلیس با لا حول برابر تو مى‏آیند اینها مارهایى هستند اى آدم ابلیس را در اینها ببین‏ . دل بدل تو داده و مى‏گوید جانم دوست عزیزم براى اینکه پوست از کله این دوست بکند واى بر کسى که از دست دشمنان افیون بچشد. چون قصاب سر بپاى تو مى‏نهد و دل بدل تو مى‏دهد تا خونت را بریزد. مثل شیر باش و صید خودت را خودت بکن و بعشوه و افسون بیگانه و خویش اعتنا نکن‏. اعتماد به اشخاص پست را مثل اعتماد به آن خادم بدان انسان بى‏کس باشد بهتر است که به افسون و عشوه‏گرى ناکسان اعتماد کند . 👈بسیاری از مردم در هر عصری و در هرجامعه‌ای، به‌لحاظ سرگرم بودن به مسائل مادی و دل‌بستگی‌های این جهانی، در زمرهْ اغیار از حقایق سیر و سلوک روحانی و معنوی محسوب می‏شوند. بنابراین، هوشمندانه باید مراقب کنش‏ها و رفتارهای مردم بود و فریفتهْ رفتار ظاهری آنها نشد؛ زیرا به ظاهر لاف دوستی می‏زنند، ولی در باطن درصدد فریفتن این و آنند. مولانا می‌گوید: کسی که شیفتهْ سخنان فریبنده دیگران شود، مانند آن خر صوفی، بالأخره هنگام حرکت با سر به زمین واژگون می‏افتد. جان کلام این است که اگر در راه کمال به دیگران تکیه کنی، تو را می‌فریبند و به مقصود نخواهی رسید. شیر، شکار درندگان دیگر را نمی‌خورد و تو اگر مانند شیر، خود در پی مقصود خود باشی، عشوه و فریب بیگانه و آشنا دامن‌گیر تو نخواهد بود. مولانا می گوید: باید مواظب تلبیس شیطان بود. شیطان دشمن دوست‌نماست؛ کسی که در این دنیا حیله و نیرنگ شیطان را باور کند و در دام شیادی‏های شیطان فریفته شود، از گیجی و پریشانی با سر به زمین خواهد خورد. مولانا به فریب آدم و حوّا در بهشت اشاره می‏کند که مطابق باب سوم سفر پیدایش در تورات، ابلیس به صورت مار بر حوا ظاهر شد و او را به خوردن میوهْ معرفت ترغیب کرد و پس از آن، حوا آن میوه را به آدم خورانید و هر دو از بهشت رانده شدند. شیطان برای فریب دادن انسان از سخنان خوش‌آیند و گمراه کننده استفاده می‏کند. #مثنوی_معنوی_دفتر_دوم_9 بخش2 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2