◀️ سرنوشت دنياپرستان ( #هفت_عيب_بزرگ_دنیا ):
قسمت 7
⏺ امام(عليه السلام) در اين بخش به بيان حالات مؤمنانى مى پردازد كه به عكس دنياپرستان، قناعت پيشه و ساده زيست هستند، مى فرمايد: «انسان مؤمن، تنها با چشم عبرت به دنيا مى نگرد از مواهب آن به مقدار ضرورت بهره مى گيرد و آهنگ دلرباى آن را با بغض و دشمنى مى شنود»; (وَ إِنَّما يَنْظُرُ الْمُؤْمِنُ إِلَى الدُّنْيَا بِعَيْنِ الاِعْتِبَارِ، وَيَقْتَاتُ مِنْهَا بِبَطْنِ الاِضْطِرَارِ، وَ يَسْمَعُ فِيهَا بِأُذُنِ الْمَقْتِ وَالاِْبْغَاضِ).
«يقتات» از مادّه «قوت» به معنى بهره گيرى از قوت دنياست و «مقت» به معنى غضب و «ابغاض» به معنى خشم است. آرى! مؤمنان راستين چشم عبرت بين دارند و گوشى كه حقايق را مى شنود و در برابر نداى شيطان و هواى نفس، بدبين و خشمگين اند آن ها بر اساس كفاف و عفاف زندگى مى كنند و به اندازه نياز از دنيا بهره مى گيرند و خود را آلوده آنچه دنياپرستان گرفتارش هستند، نمى كنند. درست است كه آنچه امام(عليه السلام) درباره مؤمنان مى فرمايد به صورت جمله خبريه است ولى در واقع، منظور، امر كردن است يعنى شخص مؤمن بايد به ديده عبرت به دنيا بنگرد و به مقدار ضرورت از آن قناعت كند و پيام دنيا و دنياپرستان را با خشم بشنود.
مرحوم علامه مجلسى در جلد 22 بحارالانوار حديثى از امام صادق(عليه السلام) نقل مى كند كه مناسب اين مقام است. امام (عليه السلام) مى فرمايد: #سلمان فارسى از بازار آهنگران در كوفه عبور مى كرد، جوانى را ديد كه ناگهان صيحه اى زد و به روى زمين افتاد، مردم اطراف او جمع شدند و هنگامى كه سلمان را ديدند به او گفتند: اى بنده مقرب خدا! اين جوان گرفتار بيمارى صرع است چيزى در گوش او بخوان تا شفا يابد. سلمان نزديك او شد جوان به هوش آمد و چشم باز كرد و به سلمان گفت: اى بنده خدا! آن گونه كه اين ها خيال مى كنند من بيمار نيستم از كنار اين آهنگران عبور مى كردم كه ديدم با پتك بر آهن مى كوبند; به ياد اين آيه شريفه افتادم كه مى فرمايد: «(وَلَهُمْ مَّقَامِعُ مِنْ حَدِيد); و براى آنان گرزهايى از آهن (سوزان) است». هنگامى كه به ياد اين آيه افتادم از ترس عذاب الهى هوش از سرم پريد، سلمان او را به عنوان برادر خويش برگزيد و در قلبش شيرينى محبت الهى وارد شد و همچنان با او بود تا زمانى كه آن جوان بيمار شد. سلمان به سراغ او آمد و در كنار بالينش نشست، جوان در حال جان دادن بود، سلمان به فرشته مرگ خطاب كرد و گفت: با اين برادرم مدارا كن، فرشته مرگ به او گفت: اى بنده خدا من با همه مؤمنان مدارا مى كنم.
#ياد_مرگ
👈 ادامه دارد .....
#نهج_البلاغه_حكمت_367
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #بقره
#بقره_259
أَوْ كَالَّذِى مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ وَهِىَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّى يُحْى هَذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِاْئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ يَوْماً أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالَ بَلْ لَبِثْتَ مِاْئَةَ عَامٍ فَانْظُرْ اِلَى طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَانْظُرْ إِلَى حِمَارِكَ وَ لِنَجْعَلَكَ ءَايَةً لِلنَّاسِ وَانْظُرْ إِلَى الْعِظَامِ كَيْفَ نُنْشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْماً فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرُ
یا همانند كسى (عُزَیر) كه از كنار یك آبادى عبور كرد، در حالى كه دیوارهاى آن بر روى سقفهایش فرو ریخته بود (و مردم آن مرده و استخوانهایشان در هر سو پراكنده بود، او با خود) گفت: خداوند چگونه اینها را پس از مرگ زنده مىكند؟ پس خداوند او را یك صد سال میراند و سپس زنده كرد (و به او) گفت: چقدر درنگ كردى؟ گفت یك روز، یا قسمتى از یك روز را درنگ كردهام! فرمود: (نه) بلكه یكصد سال درنگ كردهاى، به غذا و نوشیدنى خود (كه همراه داشتى) نگاه كن (كه با گذشت سالها) تغییر نیافته است. و به الاغ خود نگاه كن (كه چگونه متلاشى شده است، این ماجرا براى آن است كه هم به تو پاسخ گوییم) و (هم) تو را نشانه (رستاخیز) و حجتى براى مردم قرار مىدهیم. (اكنون) به استخوانها(ى مَركب خود) بنگر كه چگونه آنها را بهم پیوند مىدهیم و بر آن گوشت مىپوشانیم. پس هنگامى كه (این حقایق براى آن مرد خدا) آشكار شد، گفت: (اكنون با تمام وجود) مىدانم كه خداوند بر هر كارى قادر و تواناست.
آیهى قبل گفتگوى حضرت ابراهیم با نمرود را بازگو كرد كه پیرامون توحید گفتگو مىكردند و هدایت از طریق استدلال بود و ابراهیم با استدلال پیروز شد. نمونهى دوّم خروج از ظلمات به نور، در این آیه است كه پیرامون معاد گفتگو مىشود و هدایت از طریق نمایش و به صورت محسوس و عملى صورت مىگیرد.
👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇
https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6
دعای #ششم
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در #صبح و #شب:
«18» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
وَ وَفِّقْنَا فِي يَوْمِنَا هَذَا وَ لَيْلَتِنَا هَذِهِ وَ فِي جَمِيعِ أَيَّامِنَا
1. لِاسْتِعْمَالِ الْخَيْرِ
2. وَ هِجْرَانِ الشَّرِّ
3. وَ شُكْرِ النِّعَمِ
4. وَ اتِّبَاعِ السُّنَنِ
5. وَ مُجَانَبَةِ الْبِدَعِ
6. وَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ
7. وَ النَّهْيِ عَنِ الْمُنْكَرِ
8. وَ حِيَاطَةِ الْإِسْلَامِ
9. وَ انْتِقَاصِ الْبَاطِلِ
10. وَ إِذْلَالِهِ وَ نُصْرَةِ الْحَقِّ وَ إِعْزَازِهِ
11. وَ إِرْشَادِ الضَّالِّ
12. وَ مُعَاوَنَةِ الضَّعِيفِ
13. وَ إِدْرَاكِ اللَّهِيفِ
خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست، و ما را در اين روز و شبمان، و در تمام اياممان براى اين امور موفّق بدار:
1. به كارگيرى خير،
2. و دورى از شر،
3. و شكر نعمتها
4. و پيروى از روشهاى نيك،
5. و دورى از بدعتها،
6. و امر به معروف،
7. و نهى از منكر،
8. و پاسدارى از اسلام
9. و كم كردن و خوار ساختنباطل،
10. و يارى و گرامى داشت حق،
11. و راهنمايى گمراه،
12. و كمك كردن به ناتوان،
13. و پناه دادن به درمانده و گرفتار.
👈 براى هر كدام از سيزده موردى كه امام سجّاد عليه السلام در ضمن دعا بيان كردهاند توضيحى مختصر بيان مىشود.
#دعا_ششم_18
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6
#دعا_ششم_18
قسمت 9
12- كمك كردن به ناتوان
وَ مُعَاوَنَةِ الضَّعِيفِ
قسمت 1
🔴 مؤمن حق ندارد مالش را در هر راهى به مصرف برساند، چرا كه در اين صورت مالش را ضايع كرده است. و خداوند تباه نمودن ثروت مادى را دشمن مىدارد.
كسانى كه انفاق مىكنند تا جايگاهى پيدا كنند، راه به جايى نمىبرند ولى برخى انسانها مسير صرف مال را براى رسيدن به ديگران قرار مىدهند.
حضرت سليمان عليه السلام رزق و مكنت را تنها براى خود نمىخواست بلكه براى دستگيرى و رسيدگى ديگران طلب مىكرد تا اراده حق را پياده كند و مكارم اخلاقى و انسانى را در جامعه آن روز عملى سازد. او هرگز از مال و مقام به ديد ابزار نادرست و خوشگذرانى كه خلاف رضايت خدا بود، نگاه نمىكرد بلكه الگوى مصرف صحيح را در بين مردم رواج مىداد. از رزقهاى معنوى و ملكوتى اين است كه انسان از خداوند بخواهد، توفيق يارى به نيازمندان نصيب او بشود.
قرآن مجيد اين توفيق را يك گردنه مىداند و انسان ناسپاس از آن گردنه مهم بالا نرفته است؛ پس با داشتن آن همه وسايل سعادت، راه نجات را نپيموده است كه خداوند او را مورد ملامت و سرزنش قرار مىدهد و مىفرمايد:
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ* وَ مَآ أَدْرَيكَ مَا الْعَقَبَةُ* فَكُّ رَقَبَةٍ* أَوْ إِطْعمٌ فِى يَوْمٍ ذِى مَسْغَبَةٍ* يَتِيًما ذَا مَقْرَبَةٍ* أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ
پس شتابان و با شدت به آن گردنه سخت وارد نشد؛* و تو چه مىدانى آن گردنه سخت چيست؟* آزاد كردن برده،* يا طعام دادن در روز گرسنگى و قحطى،* به يتيمى خويشاوند،* يا مستمندى خاكنشين.
به اين ترتيب اين گردنه سخت گذر را كه انسانهاى ناسپاس هرگز خود را براى گذشتن از آن آماده نكردهاند، مجموعهاى از اعمال خير بر محور خدمت به خلق و كمك به ضعيفان و ناتوانها، دور مىزند.
گذشتن از اين گردنه با توجه به علاقه شديدى كه بيشتر مردم به مال و ثروت دارند كار آسانى نيست. اين آزمايش به لطف الهى و با استمداد از ايمان و اخلاص به انجام مىرسد.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 105
👌 دعای #ششم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6
#دعا_ششم_18
قسمت 9
12- كمك كردن به ناتوان
وَ مُعَاوَنَةِ الضَّعِيفِ
قسمت 2
🔴 عقبه چيست؟
بعضى عقبه را «هواى نفس» تفسير كردهاند كه جهاد با آن را جهاد اكبر ناميدهاند.
«هواى نفس» گردنه اصلى عبور انسان از درّه حيوانى به مقام روحانى است.
بعضى از مفسّران گفتهاند:
عقبه، گردنه سختى در قيامت است كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در اين باره فرموده است:
پيش روى شما گردنه صعب العبورى است كه سنگين باران از آن نمىگذرند و من مىخواهم بار شما را براى عبور از اين گردنه سبك كنم.
سغب به معنى گرسنگى است. و يوم ذى مسغبة يعنى روز گرسنگى است كه در بيشتر جوامع بشرى گروهى هميشه از گرسنگان هستند و آيه تأكيدى بر اطعام گرسنهها در روزهاى قحطى و خشكسالى و مانند آن است.
حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله مىفرمايد:
مَنْ أَشْبَعَ جائِعاً فى يَوْمِ سَغْبٍ، أَدْخَلَهُ اللَّهُ يَوْمَ القِيامَةِ مِنْ أَبْوابِ الجَنَّةِ، لايَدْخُلُها إِلَّا مَنْ فَعَلَ مِثْلَ ما فَعَلَ.
كسى كه گرسنهاى را در ايام قحطى سير كند، خدا او را در قيامت از درى از درهاى بهشت وارد مىسازد كه هيچ شخص ديگر از آن وارد نمىشود، جز كسى كه عملى همانند او انجام داده باشد.
و از بهترين صدقهها اين است كه به يارى ناتوان بشتابيم؛ چون پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله فرمود:
عَوْنُكَ الضَّعِيفَ مِنْ أَفْضَلِ الصَّدَقَةِ.
از برترين خيرات كمك تو به ناتوان است.
«على بن موسى الرّضا هنگامى كه مىخواست غذا ميل كند، دستور مىفرمود سينى بزرگى كنار سفر بگذارند و از هر غذايى كه در سفره بود از بهترين آنها برمىداشت و در آن سينى مىگذاشت سپس دستور مىداد آنها را براى نيازمندان ببرند. سپس اين آيه را تلاوت مىفرمود: فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ سپس فرمود: خداوند متعال مىدانست كه همه قادر بر آزاد كردن بردگان نيستند؛ پس غذا دادن را راهى به سوى بهشت خود قرار داد.» «1» گاهى اوقات انسان به خاطر گناه زنگار دل مىگيرد يعنى قلب او در اثر معاصى مانند سنگ سفت و سياه مىشود و اندك اندك ارزشها نزد او بىحاصل مىشود.
در روايت است كه:
مردى نزد رسول اللّه صلى الله عليه و آله رفت و از قساوت قلبش شكايت كرد. (قلب او در اثر بىتوجهى به خيرخواهى و يارى به ديگران سخت شده است) حضرت فرمود: آيا دوست ندارى نرم دل شوى و به خواستهات برسى؟ به يتيم مهربانى كن و دست محبت بر سر او بكش و از غذايت به او بده، پس دلت نرم شود و به خواستهات مىرسى. «2» در اينجا به اندرز حضرت اميرمؤمنان عليه السلام خوب بينديشيد كه به چه كسى تذكر فرموده و چه انتظارى از ما دارد؟!
در نامه خود به#عثمان_بن_حنيف ، كارگزار خويش در بصره نوشت:
وَ ما ظَنَنْتُ انَّكَ تُجيبُ الى طَعامِ قَوْمٍ عائِلُهُمْ مَجْفُوٌّ وَ غَنِيُّهُم مَدْعُوٌّ ... فَاتَّقِ اللَّهَ يَابْنَ حُنيْفٍ وَلْتَكْفِكَ اقْراصُكَ، لِيَكُونَ مِنَ النَّارِ خَلاصُكَ.
خيال نمىكردم مهمان شدن به سفره قومى را قبول كنى كه محتاجشان را به جفا مىرانند و توانگرشان را به مهمانى مىخوانند! ... پسر حنيف! از خدا پروا كن و قرصهاى نان خودت تو را بس باشد، تا اين روش موجب خلاصىات از آتش جهنم گردد.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 105
👌 دعای #ششم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2