#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6
#دعا_ششم_18
قسمت 9
12- كمك كردن به ناتوان
وَ مُعَاوَنَةِ الضَّعِيفِ
قسمت 1
🔴 مؤمن حق ندارد مالش را در هر راهى به مصرف برساند، چرا كه در اين صورت مالش را ضايع كرده است. و خداوند تباه نمودن ثروت مادى را دشمن مىدارد.
كسانى كه انفاق مىكنند تا جايگاهى پيدا كنند، راه به جايى نمىبرند ولى برخى انسانها مسير صرف مال را براى رسيدن به ديگران قرار مىدهند.
حضرت سليمان عليه السلام رزق و مكنت را تنها براى خود نمىخواست بلكه براى دستگيرى و رسيدگى ديگران طلب مىكرد تا اراده حق را پياده كند و مكارم اخلاقى و انسانى را در جامعه آن روز عملى سازد. او هرگز از مال و مقام به ديد ابزار نادرست و خوشگذرانى كه خلاف رضايت خدا بود، نگاه نمىكرد بلكه الگوى مصرف صحيح را در بين مردم رواج مىداد. از رزقهاى معنوى و ملكوتى اين است كه انسان از خداوند بخواهد، توفيق يارى به نيازمندان نصيب او بشود.
قرآن مجيد اين توفيق را يك گردنه مىداند و انسان ناسپاس از آن گردنه مهم بالا نرفته است؛ پس با داشتن آن همه وسايل سعادت، راه نجات را نپيموده است كه خداوند او را مورد ملامت و سرزنش قرار مىدهد و مىفرمايد:
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ* وَ مَآ أَدْرَيكَ مَا الْعَقَبَةُ* فَكُّ رَقَبَةٍ* أَوْ إِطْعمٌ فِى يَوْمٍ ذِى مَسْغَبَةٍ* يَتِيًما ذَا مَقْرَبَةٍ* أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ
پس شتابان و با شدت به آن گردنه سخت وارد نشد؛* و تو چه مىدانى آن گردنه سخت چيست؟* آزاد كردن برده،* يا طعام دادن در روز گرسنگى و قحطى،* به يتيمى خويشاوند،* يا مستمندى خاكنشين.
به اين ترتيب اين گردنه سخت گذر را كه انسانهاى ناسپاس هرگز خود را براى گذشتن از آن آماده نكردهاند، مجموعهاى از اعمال خير بر محور خدمت به خلق و كمك به ضعيفان و ناتوانها، دور مىزند.
گذشتن از اين گردنه با توجه به علاقه شديدى كه بيشتر مردم به مال و ثروت دارند كار آسانى نيست. اين آزمايش به لطف الهى و با استمداد از ايمان و اخلاص به انجام مىرسد.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 105
👌 دعای #ششم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6
#دعا_ششم_18
قسمت 9
12- كمك كردن به ناتوان
وَ مُعَاوَنَةِ الضَّعِيفِ
قسمت 2
🔴 عقبه چيست؟
بعضى عقبه را «هواى نفس» تفسير كردهاند كه جهاد با آن را جهاد اكبر ناميدهاند.
«هواى نفس» گردنه اصلى عبور انسان از درّه حيوانى به مقام روحانى است.
بعضى از مفسّران گفتهاند:
عقبه، گردنه سختى در قيامت است كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در اين باره فرموده است:
پيش روى شما گردنه صعب العبورى است كه سنگين باران از آن نمىگذرند و من مىخواهم بار شما را براى عبور از اين گردنه سبك كنم.
سغب به معنى گرسنگى است. و يوم ذى مسغبة يعنى روز گرسنگى است كه در بيشتر جوامع بشرى گروهى هميشه از گرسنگان هستند و آيه تأكيدى بر اطعام گرسنهها در روزهاى قحطى و خشكسالى و مانند آن است.
حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله مىفرمايد:
مَنْ أَشْبَعَ جائِعاً فى يَوْمِ سَغْبٍ، أَدْخَلَهُ اللَّهُ يَوْمَ القِيامَةِ مِنْ أَبْوابِ الجَنَّةِ، لايَدْخُلُها إِلَّا مَنْ فَعَلَ مِثْلَ ما فَعَلَ.
كسى كه گرسنهاى را در ايام قحطى سير كند، خدا او را در قيامت از درى از درهاى بهشت وارد مىسازد كه هيچ شخص ديگر از آن وارد نمىشود، جز كسى كه عملى همانند او انجام داده باشد.
و از بهترين صدقهها اين است كه به يارى ناتوان بشتابيم؛ چون پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله فرمود:
عَوْنُكَ الضَّعِيفَ مِنْ أَفْضَلِ الصَّدَقَةِ.
از برترين خيرات كمك تو به ناتوان است.
«على بن موسى الرّضا هنگامى كه مىخواست غذا ميل كند، دستور مىفرمود سينى بزرگى كنار سفر بگذارند و از هر غذايى كه در سفره بود از بهترين آنها برمىداشت و در آن سينى مىگذاشت سپس دستور مىداد آنها را براى نيازمندان ببرند. سپس اين آيه را تلاوت مىفرمود: فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ سپس فرمود: خداوند متعال مىدانست كه همه قادر بر آزاد كردن بردگان نيستند؛ پس غذا دادن را راهى به سوى بهشت خود قرار داد.» «1» گاهى اوقات انسان به خاطر گناه زنگار دل مىگيرد يعنى قلب او در اثر معاصى مانند سنگ سفت و سياه مىشود و اندك اندك ارزشها نزد او بىحاصل مىشود.
در روايت است كه:
مردى نزد رسول اللّه صلى الله عليه و آله رفت و از قساوت قلبش شكايت كرد. (قلب او در اثر بىتوجهى به خيرخواهى و يارى به ديگران سخت شده است) حضرت فرمود: آيا دوست ندارى نرم دل شوى و به خواستهات برسى؟ به يتيم مهربانى كن و دست محبت بر سر او بكش و از غذايت به او بده، پس دلت نرم شود و به خواستهات مىرسى. «2» در اينجا به اندرز حضرت اميرمؤمنان عليه السلام خوب بينديشيد كه به چه كسى تذكر فرموده و چه انتظارى از ما دارد؟!
در نامه خود به#عثمان_بن_حنيف ، كارگزار خويش در بصره نوشت:
وَ ما ظَنَنْتُ انَّكَ تُجيبُ الى طَعامِ قَوْمٍ عائِلُهُمْ مَجْفُوٌّ وَ غَنِيُّهُم مَدْعُوٌّ ... فَاتَّقِ اللَّهَ يَابْنَ حُنيْفٍ وَلْتَكْفِكَ اقْراصُكَ، لِيَكُونَ مِنَ النَّارِ خَلاصُكَ.
خيال نمىكردم مهمان شدن به سفره قومى را قبول كنى كه محتاجشان را به جفا مىرانند و توانگرشان را به مهمانى مىخوانند! ... پسر حنيف! از خدا پروا كن و قرصهاى نان خودت تو را بس باشد، تا اين روش موجب خلاصىات از آتش جهنم گردد.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 105
👌 دعای #ششم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
🌹 یک غزل زیبا از مرحوم فیض کاشانی در #روز_سیزدهم_محرم - #حضرت_زینب سلام الله علیها خطاب به امام حسین علیه السلام :
👈 نگارا در غمت جانم حزین است
بهر جزو دلم در وی دفین است
ترا رحمی بباید یا مرا صبر
چه سازم چون نه آنست و نه اینست
امیر حسن را خوی آنچنانست
اسیر خلق را عشق اینچنین است
تقاضای جناب حسن آنست
تمنای خیال عشق این است
دلم تا خستهٔ ابرو کمانیست
بهر جایم بلائی در کمین است
چه سازم با دل سودا پرستی
که بهر بیغمان دایم غمین است
چه سازم با جفای بیوفائی
که آئین شکست و عقل و دین است
همانا رأی و حکم او همانست
همانا سرنوشت من همین است
بلی دلدار با من آنچنانست
از آنحال دل #فیض اینچنین است
#فیض_خوانی #فیض_کاشانی
#فیض_کاشانی_غزل_94
#ماه_محرم
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
✳️ #خطبه_حضرت_زینب_کوفه
✅ پرسش : #خطبه تاریخی #حضرت_زینب ( سلام الله علیها ) در کوفه چگونه بود؟
👌پاسخ اجمالی آیت الله #مکارم_شیرازی : حضرت زینب(س) در خطبه کوفه، این گونه فرمودند: «اى كوفيان! اى نيرنگ بازان و پيمان شكنان و...! هرگز اشك چشمانتان خشك مباد و ناله هايتان آرام نگيرد. آيا براى برادرم گريه مى كنيد؟ آرى به خدا سوگند بايد كه بگرييد، چرا كه شما شايسته گريستنيد؛ پس فراوان گريه كنيد و اندك بخنديد، چرا كه ننگ گريبان شما را گرفت و لكه آن براى هميشه به دامن شما نشست... شما به خشم خدا گرفتار گشته و خوارى و بيچارگى بر شما حتمى شد... اگر پيامبر از شما بپرسد، اين چه كارى بود كه با اهل بيت من كرديد،... چه پاسخ خواهيد داد؟».
👈 پاسخ تفصیلی و متن کامل این خطبه را در لینک زیر می توانید بخوانید و بشنوید
#خطبه_حضرت_زینب
🆔 @sahife2
#خطبه_حضرت_زینب 4
با این بیان قوی، با این کلمات رسا، آن هم در آن شرائط دشوار، اینگونه صحبت میکرد. اینجور نبود که یک عده مستمع جلوی حضرت زینب نشسته باشند، گوش فرا داده باشند، او هم مثل یک خطیبی برای اینها خطبه بخواند؛ نه، یک عده دشمن، نیزهداران دشمن دور و برشان را گرفتهاند؛ یک عده هم مردم مختلفالحال حضور داشتند؛ همانهائی که مسلم را به دست ابنزیاد دادند، همانهائی که به امام حسین نامه نوشتند و تخلف کردند، همانهائی که آن روزی که باید با ابنزیاد در می افتادند، توی خانههایشان مخفی شدند - اینها بودند توی بازار کوفه - یک عده هم کسانی بودند که ضعف نفس نشان دادند، حالا هم نگاه می کنند، دختر امیرالمؤمنین را می بینند، گریه می کنند. حضرت زینب کبری با این عده ناهمگون و غیر قابل اعتماد مواجه است، اما اینجور محکم حرف میزند. او زن تاریخ است؛ این زن، دیگر ضعیفه نیست. نمیشود زن را ضعیفه دانست. این جوهر زنانه مؤمن، اینجور خودش را در شرائط دشوار نشان میدهد. این زن است که الگوست؛ الگو برای همه مردان بزرگ عالم و زنان بزرگ عالم.
انقلاب نبوی و انقلاب علوی را آسیبشناسی میکند؛ میگوید شماها نتوانستید در فتنه، حق را تشخیص بدهید؛ نتوانستید به وظیفهتان عمل کنید؛ نتیجه این شد که جگرگوشه پیغمبر سرش بر روی نیزه رفت. عظمت زینب را اینجا میشود فهمید.
ادامه دارد
#مقام_معظم_رهبری 13890201
#خطبه_حضرت_زینب_رهبری
🆔 @sahife2
◀️ سرنوشت دنياپرستان ( #هفت_عيب_بزرگ_دنیا ):
قسمت 8
⏺ اميرمؤمنان(عليه السلام) در پايان مى فرمايد: «وضع دنيا به قدرى ناپايدار است كه هرگاه گفته شود فلان كس توانگر شد (ديرى نمى پايد كه) گفته مى شود بى خير و بى نوا گشت و هرگاه از فكر بقاى او (در اين جهان) شاد شوند (چيزى نمى گذرد كه) خبر مرگ او آن ها را محزون مى كند. اين حال دنياى آنهاست و هنوز روزى كه در آن غمگين و مأيوس شوند فرانرسيده است»; (إِنْ قِيلَ أَثْرَى قِيلَ أَكْدَى! وَ إِنْ فُرِحَ لَهُ بِالْبَقَاءِ حُزِنَ لَهُ بِالْفَنَاءِ! هذَا وَلَمْ يَأْتِهِمْ «يَوْمٌ فِيهِ يُبْلِسُونَ»).
«اثرى» به معناى توانگر شد از ماده «ثروت» گرفته شده است.
«اكدى» به معناى بخيل و فقير و بى نوا گرديد از ماده «كُدية» (بر وزن حُجره) در اصل به معناى سختى و صلابت زمين است سپس آن را به افراد بخيل و گاه فقير اطلاق كرده اند.
«يبلسون» از ماده «ابلاس» در اصل به معناى اندوه است و به معناى يأس و نااميدى نيز به كار مى رود.
امام(عليه السلام) در اين بخش از كلام خود بى اعتبارى و سرعت تغيير دنيا را بيان مى فرمايد و نشان مى دهد كه ميان توانگرى و فقر و همچنين زندگى و مرگ فاصله چندانى نيست; شب مى خوابد و توانگر است، صبح برمى خيزد و فقير، چراكه ثروت هاى او براثر حادثه اى بر باد رفته و ورشكست شده و به خاك سياه نشسته است.
گاه در نهايت سلامت و شادابى زندگى مى كند اما حوادث پيش بينى نشده ناگهان خرمن زندگى او را درو مى كند و همه را متحير مى سازد.
قرآن مجيد نيز ناپايدارى دنيا را بارها به گياهانى تشبيه مى كند كه در فصل بهار مى رويند و سرسبز و خرم و پرطراوت اند اما چيزى نمى گذرد كه خزان فرامى رسد و همگى خشكيده و زرد مى شوند و تندباد خزان، آن ها را جدا كرده و به هر سو پراكنده مى كند.
تهامى، شاعر و اديب نكته دان شيعه و شهيد راه ولايت قصيده معروفى دارد كه به مناسبت از دست دادن فرزند دلبندش سروده و از بهترين اشعار عرب در اين زمينه است و با اين شعر آغاز مى شود:
حُكْمُ المَنِيَّةِ فِي البَرِيَّةِ جاري
ما هذِهِ الدُّنيا بِدارِ قَرارِ
حكم مرگ در تمام انسان ها جارى است و اين جهان جاى قرار و ثبات نيست.
سپس مى افزايد:
بَيْنا تَرى الإنسانَ فيها مُخْبِراً
حتّى يُرى خَبَراً مِن الأخبارِ
در حالى كه انسان زنده است و از حوادث مختلف خبر مى دهد ناگهان طومار زندگانى اش پيچيده مى شود و خودش جزء اخبار مى گردد
#نهج_البلاغه_حكمت_367
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #بقره
#بقره_261
مَّثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَ لَهُمْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِى كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِّائَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضَعِفُ لِمَنْ يَشَآءُ وَ اللَّهُ وَ سِعٌ عَلِيمٌ
مثل كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مىكنند، همانند بذرى است كه هفت خوشه برویاند و در هر خوشه یكصد دانه باشد و خداوند آنرا براى هر كس بخواهد (و شایستگى داشته باشد،) دو یا چند برابر مىكند و خدا (از نظر قدرت و رحمت) وسیع و (به همه چیز) داناست.
سفارش به انفاق و منع از اسراف و تبذیر، بهترین راه براى حلّ اختلافات طبقاتى است. همچنان كه پیدایش و گسترش ربا، زمینه ساز و بوجود آورندهى طبقات است. لذا در قرآن آیات لزوم اتفاق و تحریم ربا در كنار هم آمده است
1- انفاق، تنها پاداش اخروى ندارد، بلكه سبب رشد وتكامل وجودى خود انسان مىگردد. «مثل الذین ینفقون»
2- ستایش قرآن از كسانى است كه انفاق سیرهى همیشگى آنان باشد. «ینفقون» فعل مضارع دلالت بر استمرار دارد.
3- انفاق، زمانى ارزشمند است كه در راه خدا باشد. در اسلام اقتصاد از اخلاق جدا نیست. «فى سبیل اللّه»
4- استفاده از مثالهاى طبیعى، هرگز كهنه نمىشود و براى همه مردم در هر سن و شرایطى كه باشند قابل فهم است. تشبیه مال به بذر و تشبیه آثار انفاق به خوشههاى متعدّد پر دانه. «كمثل حبّة انبتت سبع سنابل»
5 - تشویق و وعدهى پاداش، قوىترین عامل حركت است. پاداش هفتصد برابر. «واللّه یضاعف»
6- لطف خداوند، محدودیّت ندارد. «واللّه یضاعف ... واللّه واسعٌ علیم»
7- اگر انفاق مال، تا هفتصد برابر قابلیّت رشد و نموّ دارد؛ «كمثل حبّة انبتت سبع سنابل فى كلّ سنبلة مأة حبّة» پس حساب كسانى كه در راه خدا جان خود را انفاق مىكنند چه مىتواند باشد؟! «واللّه واسعٌ علیم»
👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇
https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6
دعای #ششم
دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) در #صبح و #شب:
«18» اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
وَ وَفِّقْنَا فِي يَوْمِنَا هَذَا وَ لَيْلَتِنَا هَذِهِ وَ فِي جَمِيعِ أَيَّامِنَا
1. لِاسْتِعْمَالِ الْخَيْرِ
2. وَ هِجْرَانِ الشَّرِّ
3. وَ شُكْرِ النِّعَمِ
4. وَ اتِّبَاعِ السُّنَنِ
5. وَ مُجَانَبَةِ الْبِدَعِ
6. وَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ
7. وَ النَّهْيِ عَنِ الْمُنْكَرِ
8. وَ حِيَاطَةِ الْإِسْلَامِ
9. وَ انْتِقَاصِ الْبَاطِلِ
10. وَ إِذْلَالِهِ وَ نُصْرَةِ الْحَقِّ وَ إِعْزَازِهِ
11. وَ إِرْشَادِ الضَّالِّ
12. وَ مُعَاوَنَةِ الضَّعِيفِ
13. وَ إِدْرَاكِ اللَّهِيفِ
خدايا! بر محمّد و آلش درود فرست، و ما را در اين روز و شبمان، و در تمام اياممان براى اين امور موفّق بدار:
1. به كارگيرى خير،
2. و دورى از شر،
3. و شكر نعمتها
4. و پيروى از روشهاى نيك،
5. و دورى از بدعتها،
6. و امر به معروف،
7. و نهى از منكر،
8. و پاسدارى از اسلام
9. و كم كردن و خوار ساختنباطل،
10. و يارى و گرامى داشت حق،
11. و راهنمايى گمراه،
12. و كمك كردن به ناتوان،
13. و پناه دادن به درمانده و گرفتار.
👈 براى هر كدام از سيزده موردى كه امام سجّاد عليه السلام در ضمن دعا بيان كردهاند توضيحى مختصر بيان مىشود.
#دعا_ششم_18
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6
#دعا_ششم_18
قسمت 10
13- فريادرسى ستمديدگان و درماندگان
وَ إِدْرَاكِ اللَّهِيفِ
قسمت 1
🔴 عدالت خداوند اقتضا مىكند كه همه بندگان، داراى نعمت باشند؛ امّا بعضى انسانها بيش از حد خود مىخواهند. بنابراين حدّ و مرز انسانيّت را فراموش مىكنند و دچار زياده خواهى در انباشتن مال و منال مىشوند و حق مستمندان و ضعيفان را مىخورند. امّا خداى متعال به صالحان وعده داده است كه پاداششان را كامل خواهد بخشيد.
وَأَمَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ الصلِحتِ فَيُوَفّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَاللَّهُ لَايُحِبُّ الظلِمِينَ
و اما كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، خدا پاداششان را به طور كامل مىدهد؛ و خدا ستمكاران را [كه به دين كافر شدند، يا از دين فقط به اسم آن قناعت كردند] دوست ندارد.
صالحان كسانى هستند كه در رعايت حقوق ضعيفان و درماندگان اهتمام جدى دارند و حق را به حقدار مىرسانند.
«لهيف» به ضعيفى گفته مىشود كه عزّت و نيرو ندارد و قدرت جلوگيرى از ستم و شكست را هم ندارد، پس ستمديده و مضطر است.
مراد از «ادراك اللّهيف» يعنى خواستهاى براى كمك و فريادرسى كه در آن نجات باشد.
زيد شحّام گفت: من از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود:
هر كه به فرياد برادر مؤمن ناتوان و دادخواه خود كه در كارش بىتاب شده برسد و گره از كار او بگشايد و بر انجام حاجتش كمك نمايد؛ براى او نزد خداوند هفتاد و دو رحمت است كه يكى از آنها را زود به او برساند كه با آن كار زندگيش را بسازد و هفتاد و يك رحمت خود را براى هول و هراسهاى روز قيامت ذخيره كند.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 105
👌 دعای #ششم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_6
#دعا_ششم_18
قسمت 10
13- فريادرسى ستمديدگان و درماندگان
وَ إِدْرَاكِ اللَّهِيفِ
قسمت 2
🔴 دادرسى و عدالت
در مكتب اهل بيت دادرسى بندگان ضعيف از نمونههاى عدالت بر شمرده شده است كه امام على عليه السلام مىفرمايد:
أَحْسَنُ الْعَدْلِ نُصْرَةُ الْمَظْلُومِ.
بهترين عدالت، يارى دادن ستمديده است.
داود نبى عليه السلام خطاب به پروردگار گفت: كدام بنده نزد تو محبوبتر است؟
خداى تعالى به داود وحى فرمود كه:
اى داود! هيچ بندهاى نيست كه ستمديدهاى را يارى رساند يا در ستمى كه بر او رفته همدردى كند، مگر اين كه گامهاى او را در آن روزى كه گامها مىلغزد، استوار نگه دارد. «3» صادق آل محمد عليه السلام، يارى رساندن حق به امداد رسانان را از برترين اعمال عبادى و روحانى مىدانند و مىفرمايد:
هيچ مؤمنى، مؤمن ستمديدهاى را يارى نرساند، مگر آن كه اين كار او برتر از يك ماه روزه و اعتكاف در مسجد الحرام باشد و هيچ مؤمنى نيست كه بتواند برادر خود را يارى رساند و ياريش دهد، مگر اين كه خداوند در دنيا و آخرت او را يارى كند و هيچ مؤمنى نيست كه بتواند برادرش را يارى دهد اما تنها و بىياورش گذارد، مگر اين كه خداوند در دنيا و آخرت او را تنها و بىياور گذارد.
معصومان ما در سلوكهاى اخلاقى به ما آموختند كه بايد تا مىتوانيد هواى ضعيفان را داشت و جانب آنها را رعايت نمود؛ حتى اميرمؤمنان عليه السلام دروصيت نامه خويش به فرزندانش اين سفارش را تأكيد مىكند كه دشمن ستمگر و يار ستمديده باشيد؛ زيرا حمايت و جانبدارى ضعيفان از سيره عملى و حقيقى اهل بيت بوده است.
حضرت على عليه السلام درباره بيعت خود به مردم چنين فرمود:
... ايُّهَا الناَّسُ، اعينُونى عَلى انْفُسِكُمْ، وَ ايْمُ اللَّهِ لَأَنْصِفَنَّ الْمَظْلُومَ مِنْ ظالِمِهِ، وَ لَاقُودَنَّ الظَّالِمَ بِخَزامَتِهِ، حَتّى اورِدَهُ مَنْهَلَ الْحَقِّ وَ انْ كانَ كارِهاً.
... اى مردم! مرادر راه سركوبى نفس سركش خود يارى كنيد، به خدا قسم داد ستمديده را از ستمكار مىگيرم و افسار ستمكار را مىكشم تا به آبشخور حق وارد سازم گرچه به آن ميل نداشته باشد.
حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله مىفرمايد:
مرا در ميان ضعيفان بجوييد؛ زيرا شما به واسطه مردمان ضعيف است كه روزى مىخوريد و يارى مىشويد. «3» پس بايد از حقوق درماندگان و ستمديدگان دفاع كرد و حق را به جاى آورد تا از ظلمتهاى قيامت در امان بمانيم و نورى براى روزى حشر اندوخته سازيم.
مولاى متقيان على عليه السلام در عهدنامه جامعى كه براى مالك اشتر فرستاده است؛ فرمود:
وَ لَيْسَ شَىءٌ ادْعى الى تَغْيِيرِ نِعْمَةِ اللَّهِ وَ تَعْجيلِ نِقْمَتِهِ مِنْ اقامَةٍ عَلى ظُلْمٍ، فَانَّ اللَّهَ يَسْمَعُ دَعْوَةَ الْمُضْطَهَدينَ وَ هُوَ لِلظَّالِمِينَ بِالْمِرْصادِ.
چيزى در تغيير نعمت خدا و سرعت دادن به عقوبت او قوىتر از ستمكارى نيست كه خداوند شنواى دعاى ستمديدگان و در كمين ستمكاران است.
هر گاه معصومى از درگاه خداوند عذر مىخواهد واظهار تقصير مىكند به يقين در بندگان ضعيف؛ كوتاهى و غفلت مىبيند پس با دعا و مناجات عاشقانه در صدد توجه به آن است.
حضرت سجّاد عليه السلام در مناجات خويش با حق تعالى مىفرمايد:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِي فَلَمْ أَنْصُرْهُ وَ مِنْ مَعْرُوفٍ أُسْدِيَ إِلَيَّ فَلَمْ أَشْكُرْهُ وَ مِنْ مُسِيءٍ اعْتَذَرَ إِلَيَّ فَلَمْ أَعْذِرْهُ وَ مِنْ ذِي فَاقَةٍ سَأَلَنِي فَلَمْ أُوثِرْهُ. « صحيفه سجّاديه: دعاى 38»
خدايا! از تو پوزش مىخواهم درباره ستمديدهاى كه در حضور من به او ستم شد و من ياريش ندادم و از احسانى كه نسبت به من شده و سپاسش را به جا نياوردم و از بد كنندهاى كه از من پوزش خواسته و من پوزش او را نپذيرفتم و از نيازمندى كه از من درخواست كرده و من او را به خود ترجيح ندادم. #مالک_اشتر
👈پایان این فراز
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 5 ، ص: 105
👌 دعای #ششم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
🌹 یک غزل زیبا از مرحوم فیض کاشانی در #روز_چهاردهم_محرم :
👈 صحرا وباغ و خانه ندانم کجا خوش است
هرجا خیال روی تو باشد مرا خوش است
در دوزخ ار خیال توام همنشین بود
یاد بهشت می نکنم بس که جا خوشست
غمخوار گومباش غمین از بلای ما
ما عاشقان غمزده را در بلا خوشست
با آب چشم و آتش دل گشته ام مقیم
برخاک کوی دوست که آب وهوا خوش است
مقصود مازدیدن خوبان لقای تست
زاهد ترا بقا خوش و ما را لقا خوش است
خوبست دلبری و جفا و ستمگری
گه گه زمهوشان و گهی هم وفا خوش است
خوبان این زمانه زکس دل نمیبرند
حسن ارچه در کمال بود با حیا خوش است
از دلیران وفا نکند #فیض کس طمع
الحق زخوبرویان رسم جفا خوش است
#فیض_خوانی #فیض_کاشانی
#فیض_کاشانی_غزل_95
#ماه_محرم
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#چله_ی_زیارت_عاشورا_غیرمعروفه 4
▪️ زیارت عاشورای معروفه همان زیارتی معروف و مشهوری است كه برای زیارت امام حسین(ع) در روز عاشورا وارد شده .
زیارت عاشورای غیر معروفه با زیارت معروفه متداوله در اجر و ثواب شریك است بدون مشقت گفتن صد مرتبه لعن و صد مرتبه سلام ( یعنی در این زیارت غیر معروفه دیگر صد مرتبه لعن و صد مرتبه سلام كه در زیارت عاشورای معروفه وارد شده، وجود ندارد) و این برای آنانكه شغل مهمی دارند فوزی است عظیم.
▪️به نیابت از آقا و مولایمان امام زمان علیه السلام با هم #زیارت_عاشورا_غیرمعروفه را چهل روز زمزمه میکنیم :
♦️ السَّلامُ عَلَیكَ یا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیكَ یا ابْنَ الْبَشِیرِ النَّذِیرِ وَ ابْنَ سَیدِ الْوَصِیینَ السَّلامُ عَلَیكَ یا ابْنَ فَاطِمَةَ سَیدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَیكَ یا خِیرَةَ اللَّهِ وَ ابْنَ خِیرَتِهِ السَّلامُ عَلَیكَ یا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ .....
👈 نرم افزار زیارت
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_حكمت_368
فلسفه #ثواب و پاداش و #عقاب و کیفر خدا
وَ قَالَ (علیه السلام) : إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ وَضَعَ الثَّوَابَ عَلَى طَاعَتِهِ، وَ الْعِقَابَ عَلَى مَعْصِيَتِهِ، ذِيَادَةً لِعِبَادِهِ عَنْ نِقْمَتِهِ، وَ حِيَاشَةً لَهُمْ إِلَى جَنَّتِهِ.
حضرت علی که درود خدا بر او باد فرمودند : همانا خداوند پاداش را بر اطاعت، و كيفر را بر نافرمانى قرار داد، تا بندگان را از عذابش برهاند، و به سوى بهشت كشاند.
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
◀️ فلسفه #ثواب و #عقاب:
⏺ امام(عليه السلام) در اين كلام نورانى و فشرده و كوتاه به فلسفه ثواب و عقاب در برابر اطاعت و معصيت اشاره كرده، مى فرمايد: «خداوند سبحان ثواب را بر اطاعتش و كيفر را بر معصيتش مقرر داشته است تا بندگانش را از عذاب خود بازدارد و آن ها را به سوى بهشتش سوق دهد»; (إِنَّ اللّهَ سُبْحَانَهُ وَضَعَ الثَّوَابَ عَلَى طَاعَتِهِ، وَ الْعِقَابَ عَلَى مَعْصِيَتِهِ، ذِيَادَةً لِعِبَادِهِ عَنْ نَقْمَتِهِ وَ حِيَاشَةً لَهُمْ إِلَى جَنَّتِهِ).
«ذيادة» در اصل از ماده «ذود» (بر وزن ذوب) به معناى منع كردن و جلوگيرى نمودن است كه در قرآن مجيد در سوره قصص آيه 23 درمورد دختران شعيب به آن اشاره شده و مى فرمايد: «(وَ وَجَدَ مِنْ دُونِهِمْ امْرَأتَيْنِ تَذُودَانِ); در كنار چاه آب مدين به جز چوپان ها دو زن را ديد كه از رفتن گوسفندان خود به سوى چاه آب جلوگيرى مى كردند». در كلام نورانى مورد بحث مفهومش اين است كه خداوند عقاب را بر گناه قرار داده تا بندگانش را از عذاب خود بازدارد. «حياشة» مصدر حاش يحوش ـ آن گونه كه ارباب لغت ازجمله ابن منظور در لسان العرب، گفته اند ـ به معناى سوق دادن صيد به سوى دام يا به سوى افرادى كه آماده صيد كردن هستند مى باشد سپس به معناى هرگونه سوق دادن، به كار رفته و در كلام نورانى بالا به همين معنا استفاده شده است زيرا امام(عليه السلام) مى فرمايد: خداوند ثواب و عقاب را بر طاعت و معصيت قرار داده تا بندگانش را به سوى بهشتش سوق دهد. (توجه داشته باشيد كه اين واژه اجوف واوى است و اجوف يايى آن به معناى ديگرى است.)
تعبير به «وضع الثواب...» سبب شده است كه در ميان شارحان نهج البلاغه بحث هايى درباره هماهنگى اين كلام با مذهب اشاعره يا عدليه صورت گيرد. مى دانيم اشاعره منكر حسن و قبح عقلى هستند بنابراين اوامر و نواهى را تابع مصالح و مفاسد نمى دانند و همچنين ثواب و عقاب را امر عقلى نمى شمرند بلكه معتقدند همه اين ها قراردادى و طبق وضع شارع مقدس است در حالى كه پيروان مكتب عدل (شيعه و معتزله) معتقدند كه حسن و قبح، عقلى است; آنچه خداوند امر فرموده داراى مصلحتى بوده و آنچه نهى كرده داراى مفسده اى و اين مصالح و مفاسد سبب اوامر و نواهى پروردگار شده است. ثواب و عقاب نيز يك امر عقلى است چراكه مطيع و عاصى نمى توانند در ترازوى عقل يكسان باشند به همين دليل خداوند به مطيعان پاداش نيك و به عاصيان كيفر و مجازات مى دهد.
ولى قابل توجه اين كه اگر خداوند هيچ ثواب و عقابى بر اطاعت و معصيت قرار ندهد بلكه همان مصالح و مفاسد را كه در طاعات و معاصى است سبب امر و نهى قرار دهد كارى برخلاف عدالت و حكمت و حكم عقل انجام نداده است. مثلاً اگر طبيب به بيمار دستور دهد فلان دارو را مصرف كن و اين امر طبيب داراى فوائدى براى اين بيمار باشد همين نكته براى صحت امر طبيب كافى است و نياز به پاداش و جزاى اضافه اى ندارد و همچنين اگر بيمار را از بعضى كارها بازدارد به دليل زيانى كه در آن كارهاست، نهى او حكيمانه است و نيازى به كيفر ندارد. اوامر و نواهى الهى نيز اگر تنها به دليل مصالح و مفاسد آن ها باشد كاملاً حكيمانه است و نيازى به پاداش و كيفر ندارد. ولى خداوند براى لطف و رحمت بيشتر و ايجاد انگيزه در طاعات و نفرت از معاصى، براى اطاعت ثوابى قرار داده و براى معصيت عقابى.
اين در واقع شبيه همان قاعده لطف است كه ارباب علم كلام مى گويند و خلاصه اش اين است كه شخص حكيم هنگامى كه چيزى را از كسى مى خواهد آنچه او را به اطاعت نزديك مى كند و از معصيت بازمى دارد در نظر مى گيرد بى آن كه او را اجبار كرده باشد: (اللُّطفُ هو ما يكونُ المكلَّفُ معه أقرَبَ إلى فعلِ الطاعةِ وأبعَد مِن فِعلِ المَعصيةِ ولم يَكُن له حظٌّ فى التَّمكينِ (أي القدرَةِ) ولم يبلُغْ حَدَّ الإلجاءِ). بنابراين حسن و قبح عقلى، و وضع ثواب و عقاب بر طاعت و معصيت بر اساس حكمت الهى نه تنها منافاتى با يكديگر ندارند بلكه مؤيد يكديگرند.
👈 ادامه دارد .....
#نهج_البلاغه_حكمت_368
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
👈 بیشتر بخوانید :
📘 کتاب #ثواب_الاعمال و #عقاب_الاعمال (#شیخ_صدوق رحمت الله علیه)
https://eitaa.com/sahife2/32406
#نهج_البلاغه_حكمت_368
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #بقره
#بقره_262
الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَ لَهُمْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ لَا يُتْبِعُونَ مَا أَنْفَقُواْ مَنّاً وَ لَا أَذَىً لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يَحْزَنُونَ
كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مىكنند و سپس به دنبال آنچه انفاق كردهاند، منّت نمىگذارند و آزارى نمىرسانند، پاداش آنها برایشان نزد پروردگارشان (محفوظ) است و نه ترسى دارند و نه غمگین مىشوند.
هدف اسلام از انفاق، تنها سیر كردن شكم فقرا نیست، بلكه این كار زیبا باید بدست افراد خوب، یا شیوه خوب و همراه با اهداف خوبى باشد.
1- شروع نیكو كافى نیست، اتمام نیكو هم شرط است. «ینفقون... ثمّ لایُتبِعون... منّاً»
2- اسلام حافظ شخصیّت محرومان وفقراست و كوبیدن شخصیّت فقرا از طریق منّت را سبب باطل شدن عمل مىداند. «لا یتبعون... منّاً و لا اذىً»
3- اعمال انسان، در یكدیگر تأثیر دارند، یعنى یك عمل مىتواند عمل دیگر را خنثى كند. انفاق براى درمان فقر است، ولى منّتگذارى آنرا مایهى درد فقرا مىگرداند. «ینفقون... لا یتبعون... منّاً و لا اذىً»
4- خداوند، آینده انفاق كننده را تضمین كرده است. «لا خوف علیهم ولا هم یحزنون»
5 - كسى كه بدون منّت و آزار وفقط براى خدا انفاق مىكند، از آرامشى الهى برخوردار است. «ینفقون اموالهم فى سبیل اللّه... لا خوف علیهم ولا هم یحزنون»
👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇
https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour
🆔 @sahife2