رسول اكرم (ص) فرموده: از جمله كسانى كه در صف بندگان بد خدا قرار دارند كسانى هستند كه مردم از مجالست با آنان كراهت دارند زيرا زبانشان آلوده به #فحش و #دشنام است.
و نيز آن حضرت فرموده است: بپرهيزيد از فحش كه خداوند فحش و متظاهر به فحاشى را دوست ندارد.
حضرت موسى بن جعفر فرموده: خداوند بهشت را حرام نموده بر كسانى كه داراى زبانى فحاشاند، حيا و آزرمشان كم است، باك ندارند از اينكه خودشان چه مىگويند و باك ندارند كه دربارهى آنان چه گفته مىشود.
از طرفی زبان از جوارحى است بسيار خطرناك و مضر و آفتش از آفت تمام اعضا و جوارح بيشتر است.
از جمله آفات زبان #دشنام و سب و بدگويى به افراد در حضور آنان است.
مردم از زبان اين قبيل اشخاص وحشت دارند و تا جايى كه بتوانند از آنان مىگريزند.
اين گروه در جامعه مبغوض اند و در پيشگاه الهى مطرود.
امام صادق (علیه السلام) فرمود: مبغوضترين خلق خداوند بندهاى است كه مردم از او براى شر زبانش پرهيز دارند.
اگر شخص بد #زبان به انسان شريفى #دشنام و سب نمايد
اما او در مقابل، سكوت كند و چيزى نگويد، عملش مايه ى خشنودى بارى تعالى و موجب خشم شيطان است،
و خداوند در مقابل سكوتش به وى اجر خواهد داد.
اما اگر فحاش بد بگويد
و شنونده، مقابله به مثل نمايد و #فحش او را با فحش پاسخ دهد،
آن دو، مصداق اين حديث شريف خواهند بود.
رسول اكرم (ص) فرموده: دو نفر كه به يكديگر دشنام مىگويند
دو شيطان اند كه به هم كمك مىكنند و به صورت معامله ى پاياپاى فحش مبادله مىنمايند.
ناگفته نماند كه مسئوليت آن كس كه #فحش را آغاز نموده به مراتب سنگينتر از كسى است كه فحش را پاسخ مىدهد،
زیرا او به وجود آورنده ى اين صحنه ى گناه است
و اگر پاسخگو در سخنان خويش شتم نكند و در كلام از حد تجاوز ننمايد به موجب روايت، وزر او نيز به عهده ى آغازكننده ى دشنام خواهد بود.
حضرت موسى بن جعفر عليه السلام دربارهى دو مردى كه به يكديگر #دشنام مىدادند فرمود:
آن كس كه فحش را آغاز نموده ظالمتر است، گناه خودش و گناه شخص مقابلش به عهدهى اوست
در صورتى كه شخص مقابل در كلام خود تعدى و تجاوز نكرده باشد.
بعضى از افراد بر اثر معاشرت با اشخاص بد #زبان و فحاش آنچنان به #دشنام گويى و سب ديگران خو گرفته و عادت كردهاند كه حتى در ملاقاتهاى عادى و ضمن احوالپرسى سخنانشان آميخته به سب و بدگويى است.
اينان تمام كلماتى را كه مىگويند در نامه ى عملشان ثبت مىشود و در قيامت مورد محاسبه و موآخذه قرار مىگيرند.
به علاوه حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله به اين گروه اعلام خطر نموده و فرموده است:
سباب المومن كالمشرف على الهلكه.
كسانى كه فحاش اند و به مسلمانان دشنام مىگويند بدانند :
با اين عملى كه انجام مىدهند در پرتگاه تباهى و هلاكت قدم گذاردهاند.
يعنى اگر به خود نيايند و روشى را كه در پيش گرفتهاند ترك نگويند و همچنان به عمل ناپسند خود ادامه دهند، سقوط مىكنند و سرانجام پرونده ى اعمالشان در زندگى دنيا به بدبختى و سيهروزى بسته مىشود.