ادامه ی برنامه ی روزانه ی ختم
صحیفه سجادیه
#دعا_سی_یک_6
دعای سیدالساجدین (ع ) در یاد کردن توبه و درخواست آن:
🔹هذَا مَقَامُ مَنْ تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِى الذُّنُوبِ، وَ قَادَتْهُ أَزِمَّةُ الْخَطَايَا، وَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ، فَقَصَّرَ عَمَّا أَمَرْتَ بِهِ تَفْرِيطا، وَ تَعَاطَى مَا نَهَيْتَ عَنْهُ تَغْرِيرا🔹
🔸اينك در حضور تو است بنده اى كه دستخوش گناهان شده و عنان او به دست خطاها سپرده، و شيطان بر او چيره گشته، و بهانه جسته در اطاعت فرمان تو كوتاهى نموده، فريفته شده و به آنچه نهی کرده ای مرتکب شده است🔸
#سی_یک #توبه
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
انس با صحیفه سجادیه
ادامه ی برنامه ی روزانه ی ختم صحیفه سجادیه #دعا_سی_یک_6 دعای سیدالساجدین (ع ) در یاد کردن توبه و درخ
📖اقرار به گناه و نجات از غضب خدا
شرحی کوتاه از استاد حسین انصاریان
#دعا_سی_یک_6
بى بهره بودن از عنايت رب جليل زواياى گوناگونى دارد، به گونه اى كه احساس نياز را در نهاد آدمى برمى انگيزد كه به طور طبيعى انسان نيازمند را وادار مى كند كه به دنبال پناهگاه امنى برود و در نزد او زانو بزند ولى از آن جا كه نهاد آدمى حقيقتى نامحدود و نيازهاى او نيز بى نهايت است، تنها حقيقت نامحدود مى تواند ظرف بى نهايت را پر كند، بر اين پايه؛ ظرف ماده با همه گستردگى كه دارد چون محدود است، هيچ گاه نمى توان نياز حقيقى نامحدود را برآورده نمايد. ناگزير انسان براى برطرف كردن نيازمندى و كمبودهاى مادى و معنوى خود بايد به آن حقيقت بى انتها وصل گردد تا به صورت دعا يا مناجات عارفانه يا اعتراف به گناه؛ به خواسته خويش دست يابد.
اعتراف به خطاكارى اسباب رحمت و حلم و احسان را فراهم مى كند و هر كه به خداوند حسن ظن داشته باشد به يقين اقرار او به عفو و گذشت الهى منجر شود و اين اقرار بايد بسيار خاضعانه و خالصانه باشد و اعتقاد بر آن كه اعمال و كردار او مانند جاهلان به قدرت خداوند يا منكران لطف حق است.
حضرت امام سجاد عليه السلام در دعا اين وضعيت روحى را چنين توصيف مى فرمايد:
«هَذَا مَقَامُ مَنْ تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِي الذُّنُوبِ وَ قَادَتْهُ أَزِمَّةُ الْخَطَايَا وَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ فَقَصَّرَ عَمَّا أَمَرْتَ بِهِ تَفْرِيطاً وَ تَعَاطَى مَا نَهَيْتَ عَنْهُ تَغْرِيراً كَالْجَاهِلِ بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهِ أَوْ كَالْمُنْكِرِ فَضْلَ إِحْسَانِكَ إِلَيْهِ» اين جايگاه كسى است كه دست هاى گناهان او را دست گردان كرده اند، و مهارهاى خطاها او را به دنبال خود كشيده اند، و شيطان بر او چيره شده و از باب ضايع كردن امر نسبت به آنچه امر فرمودى كوتاهى كرده، و به خاطر غفلتش از عاقبت كار، آنچه را نهى كردى مرتكب شده، مانند كسى كه قدرتت را بر وجودش جاهل و فراوانى احسانت را نسبت به خودش منكر است.
سپس حضرت در جاى ديگر طلب عفو و ترحم از درگاه خداوند مى فرمايد:
«مَوْلَايَ ارْحَمْ كَبْوَتِي لِحُرِّ وَجْهِي وَ زَلَّةِ قَدَمِي وَ عُدْ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهْلِي وَ بِإِحْسَانِكَ عَلَى إِسَآءَتِي فَأَنَا الْمُقِرُّ بِذَنْبِي الْمُعْتَرِفُ بِخَطِيئَتِي وَ هَذِهِ يَدِي وَ نَاصِيَتِي أَسْتَكِينُ بِالْقَوَدِ مِنْ نَفْسِي» «2» سقوط و به رو در افتادنم، و لغزش گامم را رحمت آر، و به نادانيم با بردباريت و به بدكرداريم با احسانت به من بازگرد. من به گناهم اقرار دارم و به خطايم اعتراف مى كنم. اين دست و سر من است كه براى قصاص از نفسم آن را به زارى تسليم مى كنم.
و ذات حق تعالى هم همين حال را مى خواهد كه زمينه گذشت و مغفرت آماده گردد كه حضرت باقر عليه السلام بر اين قصد پروردگار سوگند ياد مى فرمايد:
لا وَ اللَّهِ ما أَرادَ اللَّهُ مِنَ النَّاسِ إِلَّا خِصْلَتَينِ أَنْ يُقِرُّوا لَهُ بِالنِّعَمِ فَيَزيدَهُمْ وَ بِالذُّنُوبِ فَيَغْفِرَها لَهُمْ.
نه به خدا قسم، خداوند از مردم دو چيز خواسته است: يكى اين كه اقرار به نعمت هاى الهى كنند تا بيفزايد و ديگر اين كه اقرار به گناهان كنند تا بيامرزد.
و مى فرمايد:
وَ اللَّهِ ما يَنْجُو مِنَ الذَّنْبِ إِلَّا مَنْ أَقَرَّ بِهِ.
به خدا سوگند از گناه نجات نيابد مگر كسى كه به آن اعتراف كند.
معاوية بن عمار گفت: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود:
إِنَّهُ وَ اللَّهِ ما خَرَجَ عَبْدٌ مِنْ ذَنْبٍ بِإِصْرارٍ وَ ما خَرَجَ عَبْدٌ مِنْ ذَنْبٍ إِلَّا بِإِقْرارٍ.
هر آينه به خدا سوگند هيچ بنده به اصرار بر گناه از آن بيرون نرود و هيچ بنده اى از گناه مگر به اعتراف بر آن خارج نشود.
سرچشمه اقرار به خطاى نفس و غلبه شهوات، اعتراف به ربوبيت اللّه و رسالت پيامبران او و آنچه كه از نزد آنان رسيده است، مى باشد.
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند
#دعا_سی_یک_6
دعای سیدالساجدین (ع ) در یاد کردن #توبه و درخواست آن:
🔹هذَا مَقَامُ مَنْ تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِى الذُّنُوبِ، وَ قَادَتْهُ أَزِمَّةُ الْخَطَايَا، وَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ، فَقَصَّرَ عَمَّا أَمَرْتَ بِهِ تَفْرِيطا، وَ تَعَاطَى مَا نَهَيْتَ عَنْهُ تَغْرِيرا🔹
🔸اينك در حضور تو است بنده اى كه دستخوش گناهان شده و عنان او به دست خطاها سپرده، و شيطان بر او چيره گشته، و بهانه جسته در اطاعت فرمان تو كوتاهى نموده، فريفته شده و به آنچه نهی کرده ای مرتکب شده است🔸
#سی_یک
◀️ کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
اللَّهُمَّ َّ هَذَا مَقَامُ مَنْ تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِي.pdf
حجم:
641.2K
#شرح
#دعا_سی_یک_6
✳️ اللَّهُمَّ َّ هَذَا مَقَامُ مَنْ تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِي الذُّنُوب ...
🔴 اين جايگاه كسى است كه دست هاى گناهان، او را دست گردان كرده اند،
و مهارهاى خطاها، او را به دنبال خود كشيده اند،
و شيطان بر او چيره شده
و از باب ضايع كردن امر نسبت به آنچه امر فرمودى كوتاهى كرده،
و به خاطر غفلتش از عاقبت كار، آنچه را نهى كردى مرتكب شده،
مانند كسى كه قدرتت را بر وجودش جاهل
و فراوانى احسانت را نسبت به خودش منكر است،
تا هنگامى كه ديده هدايت برايش باز شده،
و ابرهاى كوردلى، از صفحه باطنش برطرف گشته،
ستمهايى كه بر خود كرده، به شمار آورده،
و در امورى كه پروردگارش را مخالفت كرده به انديشه نشسته؛
در نتيجه گناه بزرگش را بزرگ،
و عظمت مخالفتش را عظيم ديده.
◀️انسان دشمنان عجيب و غريب و معاندان بسيار خطرناكى دارد. از جمله دشمنان او، #جهل و نادانى و عدم معرفت به حقايق ملكوتى و مسائل الهى و شرعى است. قرآن و روايات، جهل را دشمن انسان دانسته، و رهائى از اين دشمن را به وسيله سلاح #علم و معرفت، و آگاهى و دانائى واجب دانسته است.
⏹دست به دست شدن گناهكار در دست دشمنان
⏹علم و جهل در روايات
⏹تفسيرى از #هواى_نفس در قرآن
⏹هواى نفس در روايات
⏹ #شيطان ، دشمن انسان
#سی_یک
◀️کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12
#دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه
#دعا_دوازدهم_6
#اقرار_به_گناه 1
❇️ بى بهره بودن از عنايت رب جليل زواياى گوناگونى دارد، به گونهاى كه احساس نياز را در نهاد آدمى برمىانگيزد كه به طور طبيعى انسان نيازمند را وادار مىكند كه به دنبال پناهگاه امنى برود و در نزد او زانو بزند ولى از آن جا كه نهاد آدمى حقيقتى نامحدود و نيازهاى او نيز بىنهايت است، تنها حقيقت نامحدود مىتواند ظرف بىنهايت را پر كند، بر اين پايه؛ ظرف ماده با همه گستردگى كه دارد چون محدود است، هيچ گاه نمىتوان نياز حقيقى نامحدود را برآورده نمايد. ناگزير انسان براى برطرف كردن نيازمندى و كمبودهاى مادى و معنوى خود بايد به آن حقيقت بىانتها وصل گردد تا به صورت دعا يا مناجات عارفانه يا اعتراف به گناه؛ به خواسته خويش دست يابد.
#اقرار و #اعتراف به خطاكارى اسباب رحمت و حلم و احسان را فراهم مىكند و هر كه به خداوند #حسن_ظن داشته باشد به يقين اقرار او به عفو و گذشت الهى منجر شود و اين اقرار بايد بسيار خاضعانه و خالصانه باشد و اعتقاد بر آن كه اعمال و كردار او مانند جاهلان به قدرت خداوند يا منكران لطف حق است.
حضرت امام سجاد عليه السلام در دعا اين وضعيت روحى را چنين توصيف مىفرمايد:
«هَذَا مَقَامُ مَنْ تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِي الذُّنُوبِ وَ قَادَتْهُ أَزِمَّةُ الْخَطَايَا وَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ فَقَصَّرَ عَمَّا أَمَرْتَ بِهِ تَفْرِيطاً وَ تَعَاطَى مَا نَهَيْتَ عَنْهُ تَغْرِيراً كَالْجَاهِلِ بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهِ أَوْ كَالْمُنْكِرِ فَضْلَ إِحْسَانِكَ إِلَيْهِ» #دعا_سی_یک_6
اين جايگاه كسى است كه دستهاى گناهان او را دست گردان كردهاند، و مهارهاى خطاها او را به دنبال خود كشيدهاند، و شيطان بر او چيره شده و از باب ضايع كردن امر نسبت به آنچه امر فرمودى كوتاهى كرده، و به خاطر غفلتش از عاقبت كار، آنچه را نهى كردى مرتكب شده، مانند كسى كه قدرتت را بر وجودش جاهل و فراوانى احسانت را نسبت به خودش منكر است.
سپس حضرت در جاى ديگر طلب عفو و ترحم از درگاه خداوند مىفرمايد:
«مَوْلَايَ ارْحَمْ كَبْوَتِي لِحُرِّ وَجْهِي وَ زَلَّةِ قَدَمِي وَ عُدْ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهْلِي وَ بِإِحْسَانِكَ عَلَى إِسَآءَتِي فَأَنَا الْمُقِرُّ بِذَنْبِي الْمُعْتَرِفُ بِخَطِيئَتِي وَ هَذِهِ يَدِي وَ نَاصِيَتِي أَسْتَكِينُ بِالْقَوَدِ مِنْ نَفْسِي» #دعا_پنجاه_سه_4
سقوط و به رو در افتادنم، و لغزش گامم را رحمت آر، و به نادانيم با بردباريت و به بدكرداريم با احسانت به من بازگرد. من به گناهم اقرار دارم و به خطايم اعتراف مىكنم. اين دست و سر من است كه براى قصاص از نفسم آن را به زارى تسليم مىكنم.
و ذات حق تعالى هم همين حال را مىخواهد كه زمينه گذشت و مغفرت آماده گردد كه حضرت باقر عليه السلام بر اين قصد پروردگار سوگند ياد مىفرمايد:
لا وَ اللَّهِ ما أَرادَ اللَّهُ مِنَ النَّاسِ إِلَّا خِصْلَتَينِ أَنْ يُقِرُّوا لَهُ بِالنِّعَمِ فَيَزيدَهُمْ وَ بِالذُّنُوبِ فَيَغْفِرَها لَهُمْ.
نه به خدا قسم، خداوند از مردم دو چيز خواسته است: يكى اين كه اقرار به نعمتهاى الهى كنند تا بيفزايد و ديگر اين كه اقرار به گناهان كنند تا بيامرزد.
و مىفرمايد:
وَ اللَّهِ ما يَنْجُو مِنَ الذَّنْبِ إِلَّا مَنْ أَقَرَّ بِهِ.
به خدا سوگند از گناه نجات نيابد مگر كسى كه به آن اعتراف كند.
معاوية بن عمار گفت: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود:
إِنَّهُ وَ اللَّهِ ما خَرَجَ عَبْدٌ مِنْ ذَنْبٍ بِإِصْرارٍ وَ ما خَرَجَ عَبْدٌ مِنْ ذَنْبٍ إِلَّا بِإِقْرارٍ.
هر آينه به خدا سوگند هيچ بنده به اصرار بر گناه از آن بيرون نرود و هيچ بندهاى از گناه مگر به اعتراف بر آن خارج نشود.
سرچشمه اقرار به خطاى نفس و غلبه شهوات، اعتراف به ربوبيت اللّه و رسالت پيامبران او و آنچه كه از نزد آنان رسيده است، مىباشد.
👈ادامه دارد ...
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج6، ص: 395
#دوازدهم
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#دعا_سی_یک_6
🔹هذَا مَقَامُ مَنْ تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِى الذُّنُوبِ، وَ قَادَتْهُ أَزِمَّةُ الْخَطَايَا، وَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ، فَقَصَّرَ عَمَّا أَمَرْتَ بِهِ تَفْرِيطا، وَ تَعَاطَى مَا نَهَيْتَ عَنْهُ تَغْرِيرا🔹
https://eitaa.com/sahife2/27286