🔴 #شفاعت خواستن شهید حاج قاسم #سلیمانی از #شهيد_محسن_فخري_زاده #فخري_زاده 🆔 @sahife2

✳️ حکایت #پادشاهی_که_دو_غلام_ارزان_خرید 🌺 نقل اعراضست این بحث و مقال نقل اعراضست این شیر و شگال جمله عالم خود عرض بودند تا اندرین معنی بیامد هل اتی این عرضها از چه زاید از صور وین صور هم از چه زاید از فکر این جهان یک فکرتست از عقل کل عقل چون شاهست و صورتها رسل عالم اول جهان امتحان عالم ثانی جزای این و آن چاکرت شاها جنایت می‌کند آن عرض زنجیر و زندان می‌شود بنده‌ات چون خدمت شایسته کرد آن عرض نی خلعتی شد در نبرد این عرض با جوهر آن بیضست و طیر این از آن و آن ازین زاید بسیر برنامه ی #مثنوی_خوانی #مولوی - #مثنوی_معنوی #مثنوی_معنوی_دفتر_دوم_23 قسمت 8 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️حکمت آفرینش وعلت غائی آن(3) 👈مولانا با عقیدهْ غلام موافقت دارد که اعراض نقل می‏‏پذیرد و می‌گوید: این گفت‌وگوها و بحث‏های ما و این قصه‏های شیر و شغال، همه نقل اعراض است و نشان می‏‏دهد که هر موجود عرضی از آغاز پیدایش تحولاتی می‏‏پذیرد و جلوه‏های گوناگون می‏‏یابد. هل أتی آغاز سوره «الدهر» در قرآن کریم است. در این سوره از خلقت انسان صحبت می‌شود؛ از مرحله نطفه تا تولد، رشد و آن‌چه از انسان سر می‌زند و سرانجام آن‌چه در جهان دیگر به پاداش کارهای خودش می‏‏رسد. مولانا می‏‏گوید: همه عالمیان وجود عرضی هستند، اما سرانجام پس از مراحل گوناگون ـ مطابق سوره دهرـ به جهان دیگر نیز منتقل می‏‏شوند. آثار حیات ظاهری و این جهانی ما از صُوَر مادی یا از صُوَر مثالی پدید می‏‏آید و آن صورت‏ها خود از اندیشه که منبع وجود هر چیزی است سرچشمه می‏‏گیرد. «افلاطون میان عالم روحانی و عالم جسمانی به یک عالم مثال معتقد بود که در آن صُوَر مثالی همه کائنات موجود است و هرچه در عالم ماده نقش هستی می‏‏پذیرد، نخست در عالم مُثُل تحقق می‏‏یابد. مولانا می‏‏گوید: عقل کل یا عقل اول، نخستین صادر شده از هستی مطلق الهی است. این عقل کل، صُوَر مثالی هم‌چون پیامبران را برمی‌انگیزد و این جهان حاصل یک فکرت عقل کل است. باز مولانا به سورهْ دهر باز می‏‏گردد: هستی هر چیزی نخست به این جهان یا عالم اول می‌آید که به موجب آیهْ 2 سورهْ دهر پروردگار او را آزمایش می‏‏کند (نبتلیه) و بعد به آن جهان یا عالم ثانی می‏‏رود که در آن‌جا جزای نیک و بد را می‌بیند. مضمون این کلام نیز تاْییدی بر نظریهْ نقل اعراض به آن جهان است. شاها، بنده مرتکب جنایتی می‏‏شود که آن جنایت جزو اعراض است، ولی آن عرض برای او به زنجیر و زندان مبدّل می‏‏شود. پس اعمال اگر چه از قبیل اعراض‌اند و خاصیت اعراض این است که در دو زمان باقی نمی‏‏ماند: «و لایبقی زمانین»، ولی اثرش منتقل می‏‏شود. هم‌چنین اگر بنده کار شایسته‌ای انجام دهد؛ مگر آن عرض در این سعی و تلاش به خلعتی که جوهر است تبدیل نشد؟ بنابراین، مولانا این‌جا نتیجه می‏‏گیرد: هر عملی یک وقوع عرضی دارد و یک نتیجه و گویی این عمل به آن نتیجه تبدیل می‏‏شود, همان‌طور که اعراض جوهر می‏‏شوند و هر دو از یک‌دیگر می‏‏زایند، مانند مرغ و تخم‌مرغ. #مثنوی_معنوی_دفتر_دوم_23 قسمت 8 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_228 دعای #چهل_دو 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " هنگام #ختم_قرآن " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_چهل_دو_9 دعای سیدالساجدین(ع) " هنگام #ختم_قرآن " : 🔹اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ احْطُطْ بِالْقُرْآنِ عَنَّا ثِقْلَ الْأَوْزَارِ، وَ هَبْ لَنَا حُسْنَ شَمَائِلِ الْأَبْرَارِ، وَ اقْفُ بِنَا آثَارَ الَّذِينَ قَامُوا لَكَ بِهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَ أَطْرَافَ النَّهَارِ حَتَّى تُطَهِّرَنَا مِنْ كُلِّ دَنَسٍ بِتَطْهِيرِهِ، وَ تَقْفُوَ بِنَا آثَارَ الَّذِينَ اسْتَضَاءُوا بِنُورِهِ، وَ لَمْ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ عَنِ الْعَمَلِ فَيَقْطَعَهُمْ بِخُدَعِ غُرُورِهِ🔹 🔸خدايا! درود بر محمد و آل او فرست، و بار گناه را به حرمت قرآن از دوش ‍ ما فرو افكن، و خوهای پسندیده نيكوكاران را به ما ارزانی بخش و ما را پيرو آنان گردان كه در ساعات شب و آغاز و انجام روز به عبادت تو بر مى خيزند تا به بركت آن ما را از هر آلودگى پاك كنى، و تابع آنها قرار ده كه از روشنى او بهره مند شدند و آرزوى دنيا ايشان را از عمل آخرت باز نداشت و به فسون و نيرنگ فريبشان نداد تا از كار درمانند🔸 #چهل_دو #نماز_شب ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_چهل_دو_9 🔴 در پرتو قرآن، به چه چیزهایی دست می‌یابیم؟ قسمت 1 ۱. نجات یافتن از بار سنگین گناهان «وَ احْطُطْ بِالْقُرْآنِ عَنَّا ثِقْلَ الْأَوْزَارِ»؛ از خدای متعال می‌خواهیم که به برکت و هدایت قرآن کریم و به عظمت و اعتبار آن، بار سنگین گناهان را که به آن مبتلا هستیم، از دوش ما بردارد. این ترکیب بسیار بدیع و جالب است و اشاره به بارهای سنگین دارد. ثقل حکایت از نفس‌گیر بودن است که وقتی این سنگینی بر دوش کسی باشد، نمی‌تواند حرکت کند. اگر زیر پای این شخص خالی باشد، این ثقل او را پایین هم می‌برد. مثلاً فرض کنید کسی در میانه‌ی مرداب است و بار ۵۰۰ کیلویی هم روی دوش او گذاشته‌اند؛ چنین شخصی مدام پایین می‌رود و غرق می‌شود. حتی اگر زیر پای شخص محکم باشد و چنین بار سنگینی روی دوش او گذاشته شود، از حرکت باز می‌ماند و متوقف می‌شود و نمی‌تواند سیر داشته باشد. گناه چنین اثری دارد؛ یعنی باعث توقف می‌شود و انسان نمی‌تواند سیر کند. ضمن اینکه باعث سقوط و غرق شدن در دریای عذاب است. اینکه فرموده‌اند: «تَخَفّفُوا تَلْحَقُوا»؛ یعنی سبک شوید تا برسید. با این بار سنگین که ما داریم، اصلاً نمی‌توانیم راه برویم و اگر هم راه برویم، خیلی آهسته خواهیم رفت. کسی که سبک‌بار است، با سرعت و وضعیت مناسبی پیش می‌رود. 👈 ادامه دارد ... 👤 استاد #حاج_علی_اکبری #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_چهل_دو_9 🔴 در پرتو قرآن، به چه چیزهایی دست می‌یابیم؟ قسمت 2 ۲. همانند شدن با ابرار «وَ هَبْ لَنَا حُسْنَ شَمَائِلِ الْأَبْرَارِ»؛ این عبارت هم خیلی زیبا است. شمائل جمع شمال و به معنای خُلق است. البته به معنای سیما و چهره هم گفته می‌شود. ابرار جمع بَرّ و از اصطلاحات قرآنی است. حکایت از شخصیتی است که مکارم اخلاق (فهرست طولانی فضیلت‌ها) را به همراه ریشه و پایه‌ی توحیدی در عالی‌ترین سطح درون خود تثبیت کرده باشد. وقتی کلمه‌ی ابرار را می‌شنوید، ذهن شما سراغ آیات مربوطه می‌رود و شاید یکی از زیباترین آیات مربوط به ابرار، آیه‌ی شریفه‌ی «إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا؛ به‌يقين ابرار و نيكان از جامى مى‌نوشند كه با عطر خوشى آميخته است» باشد. شما در این آیات شخصیتی توحیدی و قیامت‌ترس و قیامت‌گرا را می‌بینید که خالص و عاشق حق است. در کنار این ویژگی‌ها فهرستی از ایثار و اطعام و دستگیری را باید بیاورید. پس شخص برّ، از نظر فکری و عقیدتی و اخلاقی، شخصیتی زیبا است که حقیقتاً دلبری می‌کند. شمائل ابرار در نگارگری قرآن کریم در احسن وجه تصویرگری و ارائه شده است که یک نمونه را در سوره‌ی مبارکه‌ی انسان مشاهده کردید. شمائل ابرار، شمائل اولیای خدا و ائمه‌ی اطهار (علیهم السلام) است که همگی وجیه در دنیا و آخرت هستند و از مقربان محسوب می‌شوند. جای‌جای قرآن نگارخانه‌ی این جلوه‌های آسمانی و چهره‌های جذاب است که هر یک را می‌بینیم، مات و مبهوت می‌شویم. اگر کسی خود را به قرآن کریم بسپارد، وارد چرخه‌ی همانندسازی با ابرار می‌شود و این جذبه با جلوه‌های ربوبی ترکیب می‌شود و فطرت و روح را به وجد و هیجان می‌آورد و تمنای این مقامات را در انسان تقویت می‌کند و اشتهای رسیدن به این مراتب را در انسان به وجود می‌آورد و عشق به اولیا را در انسان ایجاد می‌کند. این کارِ قرآن کریم است. «هَبْ لَنَا» یعنی به من هم هبه کن. این کلمه با «اعطنا» خیلی تفاوت دارد. هبه، معنای لطیف و مبتنی بر ارائه‌ی کریمانه و فرحناک و وجدآور دارد؛ چنان‌که قرآن در مورد فرزند می‌گوید: «رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً؛ پروردگارا، از جانب خود به من فرزندی پاکیزه ببخش» یا «هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيَّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ؛ همسران و فرزندانى به ما ببخش که چشمان ما به ایشان روشن گردد». جالب است که غالباً در مورد همسر و فرزند استفاده شده است. شما اینجا بیان می‌دارید که من این ویژگی را با قرآن و در محضر قرآن و با شفاعت قرآن می‌خواهم. «هَبْ لَنَا» یعنی ما به‌واسطه‌ی راهنمایی قرآن کریم به منظومه‌ی دلنشین صفات ابرار و شمائل آنان دست یابیم. اوج این شمائل، شمائل محمد و آل محمد (علیهم السلام) است. 👈 ادامه دارد ... 👤 استاد #حاج_علی_اکبری #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_چهل_دو_9 🔴 در پرتو قرآن، به چه چیزهایی دست می‌یابیم؟ قسمت 3 ۳. دنباله‌روی از نیکان «وَ اقْفُ بِنَا آثَارَ الَّذِينَ قَامُوا لَكَ بِهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَ أَطْرَافَ النَّهَارِ»؛ این درخواست نیز در پرتو و به وساطت و به شفاعت قرآن کریم است. ما توقع داریم که به مدد قرآن کریم پشت سر کسانی قرار بگیریم و آثار کسانی را دنبال کنیم که ویژگی‌شان این است: «قَامُوا لَكَ بِهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَ أَطْرَافَ النَّهَارِ»؛ با قرآن در قسمت‌های مختلف شب و روز برای خدا حرکت می‌کنند و دائم‌الارتباط با قرآن کریم هستند و شب و روز آنان با قرآن است. این تعبیر حکایت از این دارد که این افراد خالصانه نزد قرآن می‌آیند. در مورد کلمه‌ی «قاموا» باید معنای ظاهری و باطنی را مورد نظر داشت. معنای ظاهری حکایت از آن است که این افراد در نماز‌های خود به صورت خالصانه قرآن می‌خوانند و دنباله‌رو بودن یعنی ما هم همان روش را داشته باشیم. «قاموا» یک معنای واقعی هم دارد و آن اینکه این افراد، قرآن کریم را عمود خیمه‌ی زندگی خود قرار داده و تربیت و سیاست و اقتصاد و فرهنگ خود را با قرآن کریم برپا کرده و قوام داده‌اند. امام سجاد (علیه السلام)، کسانی را مقتدای ما قرار می‌دهد که ارتباطشان با قرآن کریم وسیع است و تمام شبانه‌روز آنان را در بر می‌گیرد. معنای فراگیر این قیام برای خدا همان است که زندگی‌شان رنگ خدایی داشته باشد. البته معنای ظاهری هم زیبا و مناسب است؛ چراکه زندگی مؤمن در نماز، خدایی می‌شود و قوام نماز به قیامِ آن و قیام نماز به قرآن است. ما در نماز خیلی کم قرآن می‌خوانیم و به چند سوره‌ی معروف بسنده می‌کنیم. البته سوره‌ی کوثر، کوچک‌ترین سوره‌ی قرآن به لحاظ الفاظ و بزرگ‌ترین سوره‌ی قرآن به لحاظ معنا است؛ با وجود این می‌توان سوره‌های متعددی از جزء سی‌ام قرآن را در نماز خواند. اگر کسی با توجه به معنا، سوره‌ی مبارکه‌ی مطففین را در نماز بخواند، منهدم می‌شود و اوج می‌گیرد. سوره‌های جزء سی، طولانی نیست و آیات کوچکی دارد. بسیاری از سوره‌ها را از جمله سوره‌ی فجر و سوره‌ی واقعه سفارش شده است که در نماز بخوانیم. ما هم که امام جماعت می‌شویم، تردید داریم که اگر بخوانیم مردم گله‌مند می‌شوند یا نه! البته اشکال از خودِ ما است که مردم را این‌گونه عادت داده‌ایم. اولیای خدا در نماز خود بسیار قرآن می‌خواندند و ما نمی‌خوانیم. دیگران (اهل سنت) در نماز خیلی قرآن می‌خوانند و قائل به قرائت سوره‌ی کامل نیستند و از میانه‌ی سوره شروع می‌کنند و به پایان می‌برند. ما باید این نقص را جبران کنیم. قبلاً در مورد #حفظ قرآن و سوره‌های خاص به جوانان توصیه کردیم. این سوره‌ها واقعاً انسان را بیدار می‌کند. سوره‌ی زلزال را ربع القرآن می‌دانند، ولی ما اصلاً در نماز‌ها آن را نمی‌خوانیم. در این مورد، وظیفه‌ی روحانی‌ها و ائمه‌ی جماعات سنگین است و باید امام جماعت‌های قاری آماده شوند و به مساجد بیایند تا کام مردم شیرین شود. در نمازهای واجب احتیاط این است که به‌صورت حفظی خوانده شود، اما در نمازهای مستحب هیچ مشکلی وجود ندارد و شما می‌توانید همین امشب در نماز شب خود، این سوره‌ها را بخوانید. «إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا؛ و [نيز] نماز صبح را زيرا نماز صبح همواره [مقرون با] حضور [فرشتگان] است». قرآن الفجر ذیل نافله‌ی شب تعریف می‌شود. برخی قرآن الفجر را نماز صبح و بعضی آن را نافله‌ی صبح می‌دانند. تعبیر صلاه الفجر به کار نرفته، بلکه از تعبیر قرآن استفاده شده که به قرائت اشاره دارد. 👈 ادامه دارد ... 👤 استاد #حاج_علی_اکبری #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife

#شرح #دعا_چهل_دو_9 🔴 در پرتو قرآن، به چه چیزهایی دست می‌یابیم؟ قسمت 4 ۴. طهارت «حَتَّى تُطَهِّرَنَا مِنْ كُلِّ دَنَسٍ بِتَطْهِيرِهِ»؛ این ارتباط و انس با قرآن کریم و این تلاوت‌ها و بهره‌ها و دنباله‌گیری روش و سبک اولیا ما را به نقطه‌ای می‌رساند که خود را در دریای موّاج فیض و لطف و مغفرت الهی یا در چشمه‌ی قرآن کریم شست‌وشو کنیم. تمام منازل ابرار و مقامات اولیا و شمائل انبیا و ... همگی روی شالوده‌ی طهارت استوار است. قرآن کریم وقتی می‌خواهد به اولیای کامل خود مدال دهد، مدال طهارت می‌دهد و می‌گوید: «إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَکُمْ تَطْهيراً؛ ز این نیست که خداوند می‌خواهد پلیدی را فقط از شما اهل‌بیت دور کند و شما را به‌راستی پاک سازد». در مراتب پایین‌تر هم پایه و اساس کاخ سعادت و خوشبختی و طبقات و درجات آن وابسته به طهارت است که زیرساخت محسوب می‌شود. قبلاً این بحث در مناسبت‌های مختلف تقدیم شد. در همین جملاتی که خواندیم، از خدا ‌خواستیم سنگینی گناه از دوش ما برداشته شود. حال در مقام تکمیل آن جمله می‌گوییم اگر ما به قرآن دل و وقت بدهیم و روح بسپاریم، نتیجه‌ی ویژه‌ی آن دستیابی به مقام شامخ طهارت است و این هنر قرآن کریم است. این پاکسازی و چرک‌زدایی و ظلمت زدایی هنر قرآن است و چنان آتش ندامت را در وجود انسان روشن می‌سازد که تو را به خودت می‌آورد. در مقامات بعدی قرآن تو را در مقام تائبین و طاهرین به وجد می‌آورد و تو را جزء جویندگان پاکی قرار می‌دهد و دوستدار طهارت و اهل طهارت روح و دل و روان و عمل می‌شوی. همه‌ی مراتب وجود و شخصیت تو پاک می‌شود و دست تو را می‌گیرد و تو را به حمام حق می‌برد. وقتی که برمی‌گردی، فرشته‌ها تو را نگاه می‌کنند و می‌بینند که چه بودی و چه شدی! آتش‌گیره‌های قرآنی گاهی انسان را می‌گیرد و پاکسازی‌هایی انجام می‌دهد که در هیچ جای دیگری به دست نمی‌آید. آلودگی فکر و جان ما به شرک، در حضرت قرآن است که به توحید می‌رسد و در حمام قرآن است که می‌توان دوش توحید گرفت. در قرآن هرچه جلوتر بروی، سهمت از طهارت بیشتر می‌شود و طهارت هم مراتب دارد که مرتبه‌ی کامل آن، سهم ولیّ کامل است. کسانی که دنبال اولیا هستند، به مراتبی از پاکی دست پیدا می‌کنند. 👈 ادامه دارد ... 👤 استاد #حاج_علی_اکبری #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_چهل_دو_9 🔴 در پرتو قرآن، به چه چیزهایی دست می‌یابیم؟ قسمت 5 ۵. آرزوی صادق «وَ تَقْفُوَ بِنَا آثَارَ الَّذِينَ اسْتَضَاؤُوا بِنُورِهِ»؛ ما را پیرو و شیعه و رهجو و رهگیر کسانی قرار ده که از نور قرآن بهره‌مند شده‌اند. ویژگی این افراد این است که: «لَمْ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ عَنِ الْعَمَلِ». نقش آرزو‌ها در دعای هشتم تقدیم شد و از سوزندگی و سازندگی آن سخن گفتیم. اگر آرزو‌ها رجای صادق باشند، پیشران هستند و چنانچه دروغین باشند، غل و زنجیری در پای سالک هستند. آرزو‌ها، کسانی را که به نور قرآن منور شده‌اند، از عمل باز نمی‌دارد. چه آرزویی انسان را باز نمی‌دارد؟ رجای صادق. اگر با آرزو‌های دروغین جلو برویم، با نیرنگ و فریب خود، ما را از حرکت باز می‌دارد و از راه خارج می‌سازد. تمام کسانی که در غیر مکتب قرآن و عترت حرکت می‌کنند، بدون استثنا گرفتار آفت بزرگ آرزوی دروغین و امل بی‌عمل هستند. قرآن کریم در شما تولید آرزوی صادق می‌کند. اگر این آرزو‌ها با عمل گره بخورد و این درخواست‌های قرآنی دستورالعمل قرآنی زندگی تو شود، به نتیجه خواهی رسید؛ وگرنه این آرزو انسان را به جایی نمی‌رساند. 👤 استاد #حاج_علی_اکبری #چهل_دو ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2