امام رضا علیه السلام : مـا بَعَثَ اللّهُ نَـبيّا اِلاّ بِـتَحْرِيمِ الْخَـمْرِ، وَ اَنْ يَـقِرَّلَهُ بِاَنَّ اللّهَ يَـفْعَلُ مـا يَشاءُ. خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نكرد مگر با حرام كردن شراب، و اينكه اقرار داشت كه خدا آنچه را بخواهد انجام مى دهد. (بحارالأنوار، 79 / 134) بخوانیم و بدانیم احادیث را از امام رضا خداوند حرام کرد شراب را در همه دینها شاید داشتند خوبیهای زیادی بعضی افراد توبه کنند خداوند می بخشاید گناهان را نفع از راه غیر حلال برای جامعه پر ضرر با دید وسیعتری نگاه کنید کارهای خود را قطعا دوست ندارند به دیگران ضرری بزنند بهتر است مازاد مال انفاق شود در راه خدا 🍃🌿☘ با ما همراه باشید در👇👇👇 🍃🔸 #صحیفه_عشق 🍃🔸 🍀🌾🔸 @sahyfeyheshgh ☘✨

〰〰〰🌹🍃 استاد قرائتی حفظه الله سوره بقره  «219» يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما وَ يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ‌ از تو درباره شراب و قمار مى‌پرسند، بگو: در آن دو گناهى بزرگ است و منافعى (مادّى) نيز براى مردم دارند. (ولى) گناه آن دو از سود آنها بزرگ‌تر است. (همچنين) از تو مى‌پرسند كه چه انفاق كنند؟ بگو: افزون (بر نياز خود را)، خداوند اينچنين آيات را براى شما روشن مى‌سازد تا شايد انديشه كنيد. 🍃🌹نکته ها : كلمه «اثم» به گفته‌ى راغب در مفردات، به كارى گويند كه انسان را در انجام كارهاى خير كُند و سست كند. سؤال اوّلِ مردم درباره‌ى حكم خمر و ميسر است. كلمه «خمر» به معناى پوشش است و لذا به پارچه‌اى كه زنان سرِ خود را با آن پوشانده و مراعات حجاب مى‌كنند، «خمار» مى‌گويند. از آنجا كه شراب، قدرت تشخيص را از عقل گرفته ودر واقع آن را مى‌پوشاند، به آن «خمر» مى‌گويند. همچنين كلمه‌ى «مَيسر» از «يسر» به معناى آسان است. گويا در قمار، طرفين مى‌خواهند مال همديگر را به آسانى بربايند. اين آيه در پاسخ پرسش آنها مى‌فرمايد: شرابخوارى و قماربازى، گناهان بزرگى هستند، گرچه ممكن است منافعى داشته باشند. چنانكه عده‌اى از راه كشت انگور يا شراب فروشى و گروه‌هايى با داير كردن قمارخانه، ثروتى بدست مى‌آورند. در كتاب‌هاى علمى وتربيتى، آثار وعوارض منفى شراب و قمار به تفصيل بازگو شده است. در اينجا فهرستى از آنچه در تفسيرنمونه در باب زيان‌هاى شراب وقمار آمده است، مى‌آوريم: 1. كوتاه شدن عمر. 2. عوارض منفى در كودكان. مخصوصاً اگر آميزشى در حال مستى صورت گيرد. 3. گسترش فساد اخلاقى وبالا رفتن آمار جنايات از قبيل: سرقت، ضرب وجرح، جرائم جنسى و افزايش خطرات و حوادث رانندگى. از يكى از دانشمندان نقل شده است كه اگر دولت‌ها نيمى از شراب فروشى‌ها را ببندند، ما نيمى از بيمارستان‌ها و تيمارستان‌ها را مى‌بنديم. قمار نيز از جمله عوامل هيجان، بيمارى‌هاى عصبى، سكته‌هاى مغزى و قلبى، بالا رفتن ضربان قلب، بى اشتهايى، و رنگ پريدگى و ... است. همچنان كه بررسى كنندگان، سى درصد آمار جنايات را مرتبط با قمار دانسته‌اند. در ضمن قمار، در شكوفايى اقتصادى نقش تخريبى داشته و نشاط كار مفيد را از بين مى‌برد. در بعضى از كشورهاى غير اسلامى نيز درسال‌هايى قمار را ممنوع و غير قانونى اعلام كرده‌اند. مثلًا انگلستان در سال 1853، شوروى در سال 1854 و آلمان در سال 1873 قمار را ممنوع اعلام كردند. سؤال دوّمِ مردم درباره‌ى انفاق است كه مى‌پرسند چه چيزى را انفاق كنند؟ آيه در جواب مى‌فرمايد: «عفو» را! عفو در لغت علاوه بر گذشت و آمرزش به معناى حدّ وسط، مقدار اضافى، و بهترين قسمت مال آمده است و هر يك از اين معانى نيز با آيه سازگار است و ممكن است مراد از عفو، همه‌ى اين معانى باشد. يعنى اگر خواستيد انفاق كنيد، هم مراعات اعتدال را نموده و همه‌ى اموالتان را يكجا انفاق نكنيد تا خود نيازمند نشويد و هم در موقع انفاق، از بهترين اموال خود بدهيد. چنانكه قرآن در جاى ديگر مى‌فرمايد: «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» به نيكى نمى‌رسيد مگر از آنچه دوست داريد انفاق كنيد. در تفاسير آمده است كه تحريم شراب به صورت تدريجى بوده است. زيرا اعراب، گرفتار شراب بودند و لذا آيات، به تدريج آنها را آماده پذيرش تحريم نمود. ابتدا اين آيه نازل شد: «تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَراً وَ رِزْقاً حَسَناً» از انگور، هم نوشابه‌ى مست كننده و هم رزق نيكو بدست مى‌آيد. يعنى شراب، رزق حسن نيست. بعد اين آيه نازل شد: «فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ» ضرر شراب و قمار براى مردم، بيشتر از منفعت آنهاست. و سپس اين آيه نازل شد: «لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُكارى‌» به هنگام نماز نبايد مست باشيد. و در خاتمه حرمت دائمى و علنى بيان شد؛ «إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ ... رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ» «4» شراب و قمار ... نجس و از اعمال شيطان هستند. 🍃🌹پیام ها : 1- شراب و قمار، هر دو عامل فساد جسم و روح و مايه‌ى غفلت هستند. لذا در قرآن در كنار هم مطرح شده‌اند. «الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ» 2- از انديشه و امنيّت، پاسدارى كنيد. با تحريم شراب، از عقل و فكر، و با تحريم‌ قمار، از آرامش و سلامتى روحى و اقتصادى پاسدارى شده است. «فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ ... وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ» 3- در برخوردها، انصاف داشته باشيد. بدى‌هاى ديگران را در كنار خوبى‌هاى آنها ببينيد. آيه از منافع شراب وقمار چشم نمى‌پوشد وموضوع را به نحوى مطرح مى‌كند كه قدرت تعقّل و تفكّر در انسان زنده شود. «فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُه

ُما أَكْبَرُ» 4- در محرّمات گاهى ممكن است منافعى باشد. «مَنافِعُ لِلنَّاسِ» 5- در جعل قوانين بايد به مسئله اهمّ ومهمّ توجّه كرد. «مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ» 6- احكام الهى بر اساس مصالح و مفاسد است. «إِثْمُهُما أَكْبَرُ» 7- آشنايى با فلسفه احكام، گامى به سوى پذيرش آن است. «إِثْمُهُما أَكْبَرُ» 🍃🌹🇮🇷〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🍃🌿☘ با ما همراه باشید در👇👇👇 🍃🔸 #صحیفه_عشق 🍃🔸 🍀🌾🔸 @sahyfeyheshgh ☘✨

ختم قرآن رمضان قال امیرالمؤمنین علیه السلام : وَ اعلَموا اَنَّ هذَالقُرآنَ هُوَ النّاصِحُ الَّذی لا یَغُشُّ، وَالهادِی الَّذی لایُضِلُّ ، وَالمُحَدِّثُ اَّلذی لایَکذِبُ . بدانید که این قرآن پندآموز است که خیانت نمی کند؛ وهدایت گری است که گمراه نمی سازد ؛ وسخن گویی است که دروغ نمی گوید .                     نهج البلاغه خطبه 176  @khatmghoranramzan ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

امام علی علیه السلام: ریشه قوی شدن دل، توکل بر خداست. #حدیث 🍃🌿☘ با ما همراه باشید در👇👇👇 🍃🔸 #صحیفه_عشق 🍃🔸 🍀🌾🔸 @sahyfeyheshgh ☘✨

امام جواد علیه السلام: خدمت و نعمتی که مورد شکر و سپاس قرار نگیرد همانند خطائی است که غیر قابل بخشش باشد. #حدیث 🍃🌿☘ با ما همراه باشید در👇👇👇 🍃🔸 #صحیفه_عشق 🍃🔸 🍀🌾🔸 @sahyfeyheshgh ☘✨

🍃🌿☘ با ما همراه باشید در👇👇👇 🍃🔸 #صحیفه_عشق 🍃🔸 🍀🌾🔸 @sahyfeyheshgh ☘✨

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: با ترسو مشورت مکن زیرا او راه بیرون آمدن از مشکل را بر تو تنگ می کند. #حدیث 🍃🌿☘ با ما همراه باشید در👇👇👇 🍃🔸 #صحیفه_عشق 🍃🔸 🍀🌾🔸 @sahyfeyheshgh ☘✨

تفسیر نوراثنی عشریروان جاویداطیب البیانبرگزیده تفسیر نمونهسایر تفاسیر تفسیر نور (محسن قرائتی) «2» الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‌ سپاس و ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است. نکته ها «ربّ» به كسى گفته مى‌شود كه هم مالك وصاحب چيزى است و هم در رشد و پرورش آن نقش دارد. خداوند هم صاحب حقيقى عالم است و هم مدبّر و پروردگار آن. پس همه هستى حركت تكاملى دارد و در مسيرى كه خداوند معيّن كرده، هدايت مى‌شود. علاوه بر سوره حمد، چهار سوره‌ى انعام، كهف، سبأ وفاطر نيز با جمله‌ «الْحَمْدُ لِلَّهِ» آغاز گرديده، ولى فقط در سوره حمد بعد از آن‌ «رَبِّ الْعالَمِينَ» آمده است. مفهوم حمد، تركيبى از مفهوم مدح و شكر است. انسان در برابر جمال و كمال و زيبايى، زبان به ستايش و در برابر نعمت و خدمت واحسان ديگران، زبان به تشكّر مى‌گشايد. خداوند متعال به خاطر كمال و جمالش، شايسته‌ى ستايش وبه خاطر احسان‌ها و نعمت‌هايش، لايق شكرگزارى است. «الحمد لله»، بهترين نوع تشكّر از خداوند است. هر كس در هرجا، با هر زبانى، هرگونه ستايشى از هر كمال و زيبايى دارد، در حقيقت سرچشمه‌ى آن را ستايش مى‌كند. البتّه حمد خداوند منافاتى با سپاسگزارى از مخلوق ندارد، به شرط آنكه به امر خداوند و در خط و مسير او باشد. خداوند، پروردگار همه‌ى آفريده‌هاست. «وَ هُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْ‌ءٍ» «1» آنچه در آسمان‌ها و زمين و ميان آنهاست، پروردگارشان اوست. «رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُمَا» «2» حضرت على عليه السلام مى‌فرمايد: «من الجمادات والحيوانات»؛ او پروردگار جاندار و بى‌جان است. «له الخلق والامر تبارك‌الله رب العالمين» هم آفرينش از اوست و هم اداره‌ى آن، و او مربى و «1». انعام، 164. «2». شعراء، 24. جلد 1 - صفحه 27 پرورش دهنده‌ى همه است. «1» مراد از «عالمين» يا فقط انسان‌ها هستند، مانند آيه 70 سوره حجر كه قوم لوط به حضرت لوط گفتند: «أَ وَ لَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعالَمِينَ» آيا ما تو را از ملاقات با مردم نهى نكرديم؟ و يا مراد همه‌ى عوالم هستى است. «عالَم» به معناى مخلوقات و «عالَمين» به معناى تمام مخلوقات نيز استعمال شده است. از اين آيه فهميده مى‌شود كه تمام هستى يك پروردگار دارد و آنچه در جاهليت و در ميان بعضى از ملّت‌ها اعتقاد داشتند كه براى هر نوع از پديده‌ها خدايى است و آن را مدبّر و ربّ النّوع آن مى‌پنداشتند، باطل است. پیام ها 1- همه ستايش‌ها براى اوست. «الْحَمْدُ لِلَّهِ» «2» 2- خداوند در تربيت و رشد هستى اجبارى ندارد. زيرا حمد براى كارهاى غير اجبارى است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ» 3- همه هستى زيباست و تدبير همه هستى نيكوست. زيرا حمد براى زيبايى و نيكويى است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ» 4- دليل ستايش ما، پروردگارى اوست. «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» 5- رابطه‌ى خداوند با مخلوقات، رابطه‌ى دائمى و تنگاتنگ است. «رَبِّ الْعالَمِينَ» (نقاش و بنّا هنر خود را عرضه مى‌كند و مى‌رود، ولى مربّى بايد هر لحظه نظارت داشته باشد.) 6- همه‌ى هستى، تحت تربيت خداوند يكتاست. «رَبِّ الْعالَمِينَ» 7- امكان رشد و تربيت، در همه‌ى موجودات وجود دارد. «رَبِّ الْعالَمِينَ» 8- خداوند هم انسان‌ها را با راهنمايى انبيا تربيت مى‌كند، (تربيت تشريعى) و هم جمادات ونباتات وحيوانات را رشد وپرورش مى‌دهد. (تربيت تكوينى) «1». تفسير نورالثقلين. «2». الف ولام در «الْحَمْدُ» به معناى تمام حمد و جنس ستايش است. جلد 1 - صفحه 28 «رَبِّ الْعالَمِينَ» 9- مؤمنان در آغاز كتاب (قرآن) با نيايش به درگاه خداوند متعال، «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» مى‌گويند و در پايان كار در بهشت نيز، همان شعار را مى‌دهند كه «آخر دعواهم أن الحمدللّه ربّ العالمين» «1» 🍃🌿☘ با ما همراه باشید در👇👇👇 🍃🔸 #صحیفه_عشق 🍃🔸 🍀🌾🔸 @sahyfeyheshgh ☘✨