💢 وضعیت وخیم اقتصادی کشور در دوره #پهلوی به روایت سرمقاله نویس روزنامه «اطلاعات» - #31_تیر_1340 #معیشت_مردم_در_دوره_پهلوی در حال حاضر نه اقتصاد منظمی داریم، نه بودجه متعادلی، نه بازار خوب است و نه اوضاع کارخانجات و موسسات صنعتی؛ همه این عوامل به هم ریخته است؛ وزارتخانه ها و ادارات دولتی آنقدر زیر بار تعهدات مالی رفته اند، آن اندازه قرض گرفته اند که به این زودی ها چاله چوله آن هموار نخواهد شد. بازرگانان و سرمایه داران ما روی افکار دور و دراز ناشی از کمک بانک ها و به دست آوردن اعتبارات کلان، تعهداتی به گردن گرفته اند که امروز صدی بیست آن را هم نمی توانند انجام بدهند؛ خاصه تعهدات ارزی در برابر خرید کارخانجات و برای وارد کردن اجناس آنقدر زیاد است که از حساب به در رفته و کالاهای وارده همچنان در گمرکات روی هم انباشته شده است. ❇️ زندگی بیش از 12 نفر در خانه های 50 متری! امروز از طرف شهردار تهران به بهداری شهرداری دستور داده شد تا اقدامات جدی برای تامین بهداشت در مناطق جنوب و جنوب غربی تهران به‌عمل آورد. گزارشی که از طرف بازرسان بهداری شهرداری به شهردار تسلیم شده حاکی از آن است که در قسمت های دوردست و منتهی الیه شهر تهران، جمعیت انبوهی متمرکز شده و در خانه های 50 متری بیش از دوازده نفر زندگی می کنند. ساکنین این منطقه کوچکترین اطلاعی از وضع شهرنشینی ندارند، تمام کوچه ها و معابر پر از کثافت است و در کوچه ها بر اثر وجود جوی ها و گودال هایی که پر از آب های کثیف متعفن می باشد تنفس مشکل شده است. در این گزارش نوشته اند که کودکان این ناحیه در این نهرهای کثیف آب بازی کرده و بدین وسیله خطر بزرگی از لحاظ بهداشت شهر تهران را تهدید می کند.

🔆شجاعت آیت‌الله کاشانی در مبارزه با بی‌حجابی ✳️به بهانه سال‌گرد پیروزی قیام 30 تیر به رهبری آیت‌الله کاشانی ◀️«امام (رضوان‌الله‌علیه) یک بار به ما گفتند که من هیچ‌کس را به شجاعت مرحوم آقای کاشانی ندیدم، ایشان مدرس را هم دیده بودند، اما درعین‌حال گفتند کاشانی. بعد سه قضیه از مرحوم کاشانی نقل کردند که دو تایش مربوط به همین قضایای مربوط به #پهلوی است و متأسفانه سومی‌اش را من یادم نیست. آن قضیه‌ای که به‌طور مشخص مربوط به قضیه‌ی #حجاب است این است که گفتند خانه‌ی ایشان در پامنار بود، مأمور کلانتری آنجا آمد پیش آقای کاشانی و گفت که مثلاً فرمانده‌مان سلام رساندند و گفتند که شبِ مثلاً سه‌شنبه، شما و خانواده‌تان در فلان مجلس دعوتید -دعوت می‌کردند دیگر که با زنهایشان سربرهنه بیایند؛ حالا آمده بوده از آقای کاشانی دعوت می‌کرده- آقای کاشانی یک تشری به او می‌زند و تندی می‌کند. او می‌گوید که آقا فرمانده گفتند. آقای کاشانی می‌گوید -نزدیک به این تعبیر که- خیلی غلط زیادی کردند فرمانده‌تان! بعد او دستپاچه می‌شود، می‌گوید آقا مقامات بالا این را گفتند. آقای کاشانی باز می‌گوید مقامات بالا -نزدیک به این تعبیر که- خیلی غلط زیادی کردند این حرف را زدند! پا شو برو گم‌شو! می‌آید به رئیس کلانتری می‌گوید. او می‌گوید بابا نزدیک این سید نروید، خطرناک است. غرض، از این جور قضایا هست در مسائل مربوط به حجاب.» (رهبر معظم انقلاب اسلامی ۹۶/۱/۸) ❇️پی‌نوشت: شجاعت ستودنی #آیت‌الله_کاشانی در مبارزه با رواج بی‌عفتی و بی‌حجابی درسی آموختنی برای عموم متدینین به ویژه طلاب و حوزه علمیه است مبارزه‌ای که امروز هم در مقابل برخی جریانات سیاسی غرب‌زده جریان دارد؛ جریاناتی که فرهنگ دینی و ملی حجاب را دست‌مایه شعارهای سیاسی‌شان می‌کنند و تلاش دارند #فرهنگ_بی‌حیایی_غرب را به فرهنگ اصیل ایرانی-اسلامی تحمیل کنند. #حجاب بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم.

🍥: #شبهه⁉️‼️ ویژه #مسلمانان نادان ایرانی سورﻩابراهیم_آیه۴ «وَ مَا اَرْسَلْنَا مِن رَّسُول اِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ» معنی: (ما هیچ پیامبرى را، جز به زبان قومش نفرستادیم) ای مسلمانان ایرانی... آیا محمد هم زبان شما بود؟ با این حساب محمد پیامبر شما نیست و باید زرتشت #پیامبر #ایرانیان باشد. این هم سند از داخل خود #قرآن پاسخ👇👇👇 الف –آیه مبارکه به شرح ذیل است: «وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ بِلِسانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ فَيُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدي مَنْ يَشاءُ وَ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ» (ابراهیم - 4) ترجمه: هيچ پيغمبرى را جز به زبان مردمش نفرستاديم، تا (احكام را) براى آنان بيان كند، و خدا هر كه را بخواهد گمراه، و هر كه را بخواهد هدايت مىنمايد، و او عزيز و حكيم است. معنا و مفهوم آیه این است که هیچ یک از پیامبران را از آسمان نفرستادیم. بلکه از میان مردم و اقوام برانگیختیم و با هیچ یک نیز به زبان جن، یا ملک، یا موجود ناشناخته یا زبان خارجی و ... سخن نگفتیم، بلکه به همان زبان خودش و قومش که از میان آنان برانگیخته شده است سخن گفتیم. حال کجای این آیه نشان می‌دهد که محدوده‌ی رسالت هر نبی فقط همان محدوده‌ای است که با آن زبان سخن می‌گویند؟ به راستی وقتی حضرت موسی (ع) از مصر به فلسطین و بیت‌المقدس و از آنجا به دیار دیگر سفر نمود، زبان همه‌ی آنها یک چیز بود، یا گروهی ابری، گروهی عربی و گروهی به زبان‌های دیگر تکلم می‌کردند؟ ب – اگر می‌خواهند در اثبات ضرورت زرتشتی‌گری ایرانیان به امر الله، رسول الله (ص) و قرآن کریم استناد کنند، پس باید ابتدا به آنها ایمان آورند. یعنی اول اسلام آورند. و سپس به آیاتش استناد کنند. حال کدام دینی امر می‌کند که لطفاً از این دین خارج شوید؟! ج – اگر به الله، رسول‌الله (ص) و قرآن اعتقاد و باور دارند، نمی‌توانند یک آیه را قبول کنند و آیات دیگر را نادیده گرفته یا رد کنند. همان قرآنی که فرمود با هر رسولی به زبان خودش و قومش تکلم می‌شود، فرمود: موسی و عیسی (ع) را برای قوم بنی‌اسرائیل فرستادم، اما حضرت محمد (ص) را برای همه بشریت فرستادم: « وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ كَافَّةً لِلنَّاسِ بَشيراً وَ نَذيراً وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ» (سبأ - 68) ترجمه: و ما تو را يا محمّد (ص) نفرستاديم مگر براى همه مردم جهان، تا آنان را (به پاداش كار نيك) بشارت دهى (و از عذاب كار بد) بترسانى. ولى مردم اكثراً نمىدانند. د – حال برگردیم به مسئله دین زرتشت و ایرانیت. اگر می‌خواهند بر ملیت زرتشت استناد کنند و ملیّت را اولی بر دیانت بشمارند، در ایران انبیای دیگری نیز (مانند دانیال نبی و انبیایی که در تخت فولاد اصفهان مدفون هستند و ...) نیز وجود داشتند، چه ضرورتی دارد که بین این همه نبی، ایرانی‌ها حتماً زرتشتی شوند؟ اگر می‌خواهند به مقوله‌ی زبان استناد کنند، وضع بدتر می‌شود، چرا که زرتشت و کتابش اصلاً فارسی نبوده است. بلکه به زبان «اوستایی‌» مشهور است. زبان فارسی نیز از دوره‌ی هخامنشیان و در میان قوم آریایی رواج داشت که به سنسکریت و زبان اوستایی نیز نزدیکی‌داشت. و ایرانی و زبان فارسی نیز از همان دوران تشکل آریایی‌ها شکل گرفت. زبان اوستایی نیز زبانی بود که فقط در میان قومی در شرق ایران که دقیقاً ثبت نشده در کدام منطقه‌ی آن رایج بوده است. ھ – بنابر این اگر زبان یک پیامبر ملاک باشد، اولاً در همان موقع نیز فقط اهالی یک منطقه از شرق ایران باستان مخاطب زرتشت بودند و به زبان اوستایی تکلم می‌کردند و نه همه‌ی ایران و ایرانی‌ها و ثانیاً بنا بر همین استناد و استدلال، تکلیف فارسی زبانان آن عصر، یا آذری‌زبان‌ها، کرد زبان‌ها، بلوچ زبان‌ها و ... چه می‌شود؟ آیا باید برای آنان نیز پیامبری با زبان خودشان بیاید؟ اگر پاسخ‌شان مثبت است، پس زرتشت متعلّق به همه ایرانی‌ها نبوده است. مگر نمی‌گویند که هر پیامبری مخصوص قومی است که به آن زبان سخن می‌گویند. لذا نه در گذشته [حتّی زمان حیات شخص زرتشت] و نه در طول #تاریخ و نه اکنون، زرتشت دین همه‌ی ایرانی‌ها نبوده و نمی‌توانسته باشد و نیست. و – به رغم تحقیقات گسترده‌، تاریخ پیدایش زرتشت اصلاً مشخص نیست، چه رسد به زبان او و کتابش. برخی قدمت او را حتی شش هزار سال پیش بیان کرده‌اند. اغلب ایران شناسان ده تا یازده قرن قبل از #مسیح را بیان کرده‌اند. ارسطو و اودوکسوس و هرمی پوس نوشته‌اند که زرتشت پنج هزار سال پیش از جنگ تروا می‌زیسته است. منابع دوران رواج زبان #پهلوی، زایش او را سه قرن قبل از اسکندر مقدونی بیان کرده‌اند. در هر حال اصلاً معلوم نیست که چه زمانی و در کجا به دنیا آمده و به چه زبانی تکلّم می‌نموده و با چه خطّی می‌نوشته است؟ #پاسخ_به_شبهه #اسلام #زرتشت

🌴 #تعزیه_خوانی در آیینه تصاویر روایتگری عاشورا ▫️تعزیه یا شبیه‌خوانی یکی از نمایش هایی است که از گذشته در ایران رواج داشته به ویژه از دوره صفویه به این طرف. پوشیدن لباس هایی مانند مجاهدان کربلا و ساخت تابوت ها و همراه کردن کودکانی در نقش اسیران این واقعه در مراسم عزاداری محرم متداول بوده است. این مراسم در دوره قاجار گسترش یافت. ازآنجا که عزاداری برای امام حسین(ع) و یاران بزرگوارشان علاوه بر جنبه مذهبی و اعتقادی، جنبه سیاسی نیز داشت، برای شدت و ضعف در برگزاری این مراسم می‌توان عوامل سیاسی را نیز جست؛ زیرا سوگواری آن حضرت در تحولات و جنبشهای سیاسی تاریخ اسلام تأثیر بسیاری داشته است. نمونه این تأثیرگذاری را در جنگهای ایران و روس در دوره فتحعلی‌شاه می‌توان جست که جهانگیرمیرزا درباره آن چنین نوشته است: چون ماه محرم 1242 داخل شد، برای تعزیه جناب سیدالشهدا (ع) تکایا بسته، علمای اعلام و مجتهدین ذوی‌الاحترام مثل جناب آخوند حاجی ملامحمد نراقی و جناب آخوند ملا محمد دامغانی بعد از ذکر مصیبت حضرت سیدالشهدا، لشکریان منصور را به جهاد ترغیب فرموده، شوری در میان لشکر منصور می‌انداختند و دسته‌دسته و فوج‌فوج لشکریان اسلام از مجلس وعظ برخاسته به خدمت نایب‌السلطنه عباس‌میرزا آمده اظهار شوق و تعهد یورش و بی‌باکی را از کشته شدن و کشتن می‌کردند. 🔹نماد توجه به سوگواری امام حسین(ع) و رواج مراسم شبیه‌خوانی در دوره ناصرالدین‌شاه تکیه دولت بود که به منظور اجرای این مراسم احداث شده بود. توجه به این مراسم مذهبی در دوره یادشده فقط تغییر کمّی آن را در پی نداشت، بلکه باعث تغییر و تحولاتی از نظر اجرایی نیز در آن شد. یکی از تغییرهای تعزیه دوره ناصری این بود که نقش اشقیا و مخالف‌خوانها بیشتر شد؛ حال‌آنکه در تعزیه‌های قدیم، اشقیا و مخالف‌خوانان، نقش و تاثیر اندکی در تعزیه داشتند؛ همچنین از این زمان به بعد، مکالمه‌ها در تعزیه کوتاه‌تر و حرکت و عمل بیشتر شد. «تقابل و توازی نسبی نقش متضاد یا خوب و بد در تعزیه سبب شد بر جنبه‌های درامی و نمایشی تعزیه افزوده شود و تعزیه تا اندازه‌ای از حالت ساده و تراژدیک محض بیرون آید.»3 از ویژگیهای دیگر این دوره برگزاری تعزیه‌خوانیهای مخصوص زنان بود. شبیه‌خوانهای این تعزیه‌ها از زنان، و تماشاگران آن، زنان دربار، خواجه‌سرایان و پسران نابالغ بودند. 🔸 در دوره #پهلوی برگزاری مراسم مذهبی با مخالفتهایی روبه‌رو شد که علت آن را باید در ماهیت انگیزشی و فلسفه این مراسم جست. در این دوره و به‌ویژه در عصر #رضاشاه ، به دلیل فقدان حمایت دولتی و حتی مخالفت با برگزاری تعزیه و نیز تخریب تکیه دولت، جنبه مردمی این مراسم بیشتر شد.