#بخاطر_اسم_مادر_شكنجه_نكردند...! 🌷در اردوگاه الانبار هشت سال از جوانی و سالهای خوب خود را گذراندم. هشت سال در اردوگاهی بودم که در بدو ورودم سید آزادگان مرحوم ابوترابی را از آنجا بردند و من ماندم با دوستان همسنگر خود و چهار بانویی که چند سال از سالهای اسارت خود را در اردوگاه ما گذراندند. 🌷یک روز که در آسايشگاه نشسته بودیم ناگهان صدایی نظرمان را جلب کرد. خوب که گوش دادیم دیدیم صدای آن ۴ بانوی اسیر است که سینه مى زدند و مى گفتند: مهدی جان مهدی جان به جان مادرت زهرا/ امشب امضا کن پیروزی ما را. این صدا را که شنیدیم با همدیگر گفتیم وقتی خانم ها اینقدر جرأت دارند که سینه زنی می کنند چرا ما این کار را نکنیم؟! 🌷همه به پا خاستیم و با صدای بلند شروع به سینه زنی کردیم. چند دقیقه ای نگذشته بود که سربازهای عراقی وارد شدند. چراغ ها را خاموش کردند و شروع به کتک کاری کردند. من که پایم زخمی بود در گوشه ای کز کرده بودم و زیاد کتک نخوردم. بعد از روشن شدن چراغ کسانی که زیاد کتک نخورده بودیم را به داخل حیاط بردند و به دسته های ۱۰ تایی تقسیم کردند و شروع به کابل زدن به کف پاهایمان نمودند. وقتی نوبت به دسته ی ما رسید و شروع کردن به فلک کردن پاهایمان، هر کسی اسم ائمه ای را مى گفت و به او متوسل می شد. من هم که پانزده سال بیشتر نداشتم شروع کردم به مامان جون مامان جون گفتن. 🌷وقتی دیدند من مادر، مادر مى گويم، دست از شکنجه کشیدند و به مترجم گفتند: او چه می گوید؟ مترجم گفت: مادرش را صدا می زند. گفتند: تو چرا اسم ائمه را صدا نمی زنی؟ من هم گفتم: وقتی دیدم همه ۱۲ امام را صدا مى زنند و امامی برای من نماند من هم شروع به مادر، مادر کردم. افسر عراقی که منقلب شده بود گفت: بخاطر مادرت شما را نمى زنيم و تمام ۱۰ نفر گروه ما را به داخل آسایشگاه فرستادند. 🌷گروه ۱۰ تایی که بعد از ما نوبت فلکشان بود خواسته بودند مانند ما از زیر فلک در بروند، یکی از آنها شروع به بابا، بابا گفتن کرده بود که افسر عراقی عصبانی شده بود و بیشتر کتکشان زده بود. بعد از کتک پیش من آمدند و پرسیدند: چرا تو مادر، مادر گفتی کتکت نزند ولی ما پدر، پدر گفتیم بیشتر کتکمان زدند؟! من هم گفتم: مقام مادر آنقدر بلند است که بهشت زیر پایش است. حتما بخاطر مقام بالای مادر ما را نزدند.... راوى: آزاده سرافراز سيد كريم حسنعلى #شهدا_را_ياد_كنيم_با_ذكر_صلوات