🌻🍃🌻🍃🌻🍃🌻 🍃🌻🍃🌻 ∞﷽∞ #رمان_شیفتِ‌شب♡ #Part144 •••••••••∞•🍃🌻🍃•∞•••••••• "دلبرِ علی" نگاهم دنبال سوگند کشیده شد. رفتارهایش عجیب و هول زده بود. سطل ماست را به جای کاسه‌اش سر سفره می‌گذاشت. عجیب به حرکاتش نگاه می‌کردم که آخر با یک بهانهٔ الکی از زیر کار در رفت و وارد اتاقش شد. فکرم درگیر بود، بابا دست هایش را شست و بالای میز نشست‌. _طاهره خانم دستتون درد نکنه چه سفرهٔ رنگینی! مامان طاهره با پایین دامنش دستانش را خشک کرد. _خواهش می‌کنم، چیز قابل داری نیست. حلما جان، میری سوگندم صدا کنی؟ تیله‌هایم روی مامان طاهره نشست. پلک‌هایش را روی هم انداخت. فکر کنم گفت که بروم و از حال سوگند سر در بیاورم. _چشم. لبخندش شکفت؛ چشمانش غرق قدردانی شد. از میز و اعضایش دور شدم و سمت اتاق سوگند رفتم. در اتاقش نیم‌باز بود و خودش بغ کرده سر تخت. تقه‌ای به در زدم و بی‌اجازه وارد شدم. _چی‌شده ملکهٔ شاه پریون ناراحته؟ تیله‌های آبی‌اش لحظه‌ای روی من نشست و بعد برگشت. توی خودش جمع‌تر شد. _هیچی. •••••••••∞•🍃🌻🍃•∞•••••••• #آئینه✍🏻 ❌کپی ممنوع❌ 🌻🍃🌻🍃 🍃🌻🍃🌻🍃🌻