eitaa logo
سلمان رئوفی
5.5هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
329 ویدیو
187 فایل
🔆قال رسول‌الله ص: ان هذا الدين متین 🔆کانال‌سلمان‌رئوفی 🔆مکتب شناسی فقهی، عرفان شیعی ،سیره ائمه ع ،علوم انسانی، فرهنگ و سیاست راه ارتباط @srsr1359 🔆صوت دروس در کانال سروش @salmanraoufi سایت boohoos.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#عرفان_عملی #سلوک 🔆موضوع: نترسیدن از فنا در سلوک معنوی ‌ ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 🔺کانال رسمی حجت الاسلام والمسلمین جعفر ناصری: @nasery_ir @salmanraoofi ‌
معرفی کتاب رهنمای طریق ۱ گفتگوی پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR با استاد برجسته‌ی حوزه‌ی علمیه، آیت الله تحریری مد ظلّه درباره نظرات رهبر انقلاب حفظه الله درباره‌ی کتاب راهنمای طریق آیت الله جاودان دام ظلّه اطلاع پیدا کردیم که شما در سال ۹۶ دیداری با رهبر انقلاب داشته‌اید که ایشان در آن دیدار از کتاب «ره‌نمای طریق» نوشته‌ی آیت‌الله جاودان هم یاد کرده‌اند؛ لطفاً بفرمایید که نظر ایشان درباره‌ی این کتاب چه بود و چه گفتند. آیت الله تحریری: بله، ما خدمت رهبر معظم انقلاب که رسیدیم، ایشان ابتدا درباره‌ی مسائل معنوی صحبت کردند و سپس فرمودند بنده با پدر شما و پدر آقای جاودان از قبل آشنایی نداشتم؛ منتها مقداری بررسی کردم و دیدم این دو بزرگوار از شخصیت‌های اخلاقی و معنوی بوده‌اند. سپس درباره‌ی مسائل مختلف فرمایش‌هایی داشتند و ما برخی مطالب را درباره‌ی مرحوم پدرمان و استادان ایشان و فعالیت‌هایشان عرض کردیم. رهبر انقلاب هم از اینکه مسائل معنوی و تربیتی به‌نوعی در جامعه پخش می‌شود اظهار خوشحالی کردند و اینکه مسائل معنوی به هرگونه در جامعه پخش شود مورد تأیید است؛ از جمله حاج آقای جاودان را مطرح کردند که بحمدالله جوانان با ایشان مرتبط هستند. سپس از این کتاب ایشان تعریف کردند و فرمودند «به‌عنوان مثال کتابی که سؤال و جواب دارد باید زیاد شود. من این کتاب را مطالعه کردم؛ کتاب خوبی است و باید امثال این کتاب در جامعه زیاد بشود.» مقداری به این صورت از این کتاب تعریف کردند و اجمالاً از بابت ارتباطی که حاج آقای جاودان با جوانان دارند و جوانان را جذب کرده‌اند، بسیار خوشحال بودند. نظر ایشان این بود که این مسئله‌ی معنویت باید در جامعه زیاد باشد و مخصوصاً در بین طلاب عزیز باید این‌چنین باشد. آیت‌الله جاودان از جمله استادان مباحث اعتقادی، تاریخی و اخلاقی در تهران هستند؛ سبک تربیتی ایشان که باعث شده بتوانند ارتباط خوبی با جوانان داشته باشند چگونه است؟ بنده حدود ۳۰ سال یا بیشتر است که با ایشان آشنایی دارم. آیت‌الله جاودان ارتباط تنگاتنگی با مرحوم آیت‌الله حق‌شناس داشتند و استفاده‌های معنوی از ایشان بردند. حاج آقای جاودان از یک بیت معنوی بودند و پدرشان هم شخصیتی معنوی بودند و ظاهراً ایشان در سن طفولیت، پدربزرگ خود یعنی مرحوم حاج آقا مرتضای زاهد را هم درک کرده‌اند که نفس بسیار پاک و بلند و مؤثری داشته‌اند. سبک تربیتی ایشان عمدتاً در مرحله‌ی اول، «موعظه» است؛ مانند مرحوم آیت‌الله حق‌شناس. موعظه برای همگان بسیار لازم است و چارچوب آن از بحث‌های کلاسیک اخلاقی، خارج است. موعظه هم مسائل اخلاقی را دارد و هم یک تأثیرگذاری خطابیِ خاصی که عمدتاً از جان برمی‌خیزد و بر جان هم می‌نشیند. ایشان یک ارتباط لطیف و خودمانی با جوانان دارند، درعین‌حال که از مقام علمی خاصی هم برخوردار هستند و در سطوح مختلف حوزه‌ی علمیه تدریس کردند و تا جایی که در ذهن من است، تا شرح لمعه و کتاب‌های اعتقادی را در مدرسه‌ی آیت‌الله مجتهدی تدریس کرده‌اند. علاوه بر این، حاج آقای جاودان با مرحوم علامه عسکری مرتبط بودند و در مسائل تاریخی یک ورود خاصی دارند؛ لذا تحلیل‌هایی که از مسائل تاریخی دارند به‌نوعی با رنگ مسائل اخلاقی و معنوی مخلوط است. از این رو ملاحظه می‌کنیم با این کسالتی هم که الان دارند، درعین‌حال به‌خاطر آن دغدغه‌ی‌ خاصی که در مسائل معنوی دارند، رابطه‌شان را با جوانان قطع نکردند و جلسات ولایی‌شان همچنان تشکیل می‌شود. ایشان یک حالت ولایی خاص و ارتباط ولایی خاصی با اهل‌بیت (علیهم‌السلام) دارند. از دیگر ویژگی‌های ایشان «تعادل» است که هم در زندگی معنوی خودشان و هم در سفارشاتشان، به این تعادل یعنی تعادل در مسائل معنوی اهمیت می‌دهند. ایشان می‌خواهند افراد به‌صورت متعادل تربیت بشوند و افراط و تفریط در مسائل معنوی نداشته باشند. و همچنین افراد را به کسب معارف دینی سفارش می کنند. @salmanraoofi
هدایت شده از سلمان رئوفی
معرفی کتاب رهنمای طریق ۲ این‌ها چیزهایی است که بنده از روش ایشان و گاهی هم در گفتار ایشان به دست آوردم؛ لذا آن تأثیرگذاری خاص را در جامعه دارند. با توجه به کثرت کتاب‌های اخلاقی و گوناگونی آن‌ها، توصیه‌ی شما به جوانان برای بهره بردن از این کتاب‌ها چیست؟ مطالعه یکی از زمینه‌های رشد فکری و روحی و انقلاب درونی است؛ به همین جهت از مسائل لازم برای همگان مخصوصاً جوانان است. در مطالعات دینی، اول باید در جهت تحکیم مسائل اعتقادی کوشید که این یک اصل در تربیت دینی است. بعد از آن باید در مسائل اخلاقی و معنوی تلاش کرد. در مسائل اعتقادی هم باید درجه‌بندی را در نظر داشت، چون کتاب‌های اعتقادی در سطوح مختلف سبک و سنگین نوشته شده‌اند. کتاب‌های سنگین و استدلالی برای هرکسی مفید نیست و گاهی ممکن است شبهه‌انگیز باشد. لذا باید از عالمان وارد مشورت بگیریم که چه کتاب‌های اعتقادی‌ای را مطالعه کنیم. در مسائل اخلاقی و معنوی هم باید به‌صورت رتبه‌بندی به کتاب‌ها توجه کرد. به نظر حقیر باید در مرحله‌ی اول به کتاب‌هایی که مسائل عملی و واجبات و محرمات را به ما آموزش می‌دهند توجه کرد. کتاب‌های اخلاقی مطالب گوناگونی دارند، اما برخی از آن‌ها جنبه‌های موعظه‌ای بیشتری دارد، مثل فرمایش‌های مرحوم آیت‌الله حق‌شناس که منتشر شده و در جنبه‌های موعظه‌ای کتاب بسیار خوبی است. برخی کتاب‌های اخلاقی، جنبه‌ی علمی دارند که در این مجموعه، قلم‌های افراد متفاوت است و هر قلمی به درد هرکسی نمی‌خورد. یک سطح دیگر از کتاب‌های اخلاقی، کتاب‌های عرفانی و تربیتی است که راهکارهای عملی را نشان می‌دهد. این کتاب‌ها هم خوب هستند منتها انسان باید با کارشناس مرتبط باشد و کارشناس، سطح علمی فرد را بشناسد و ببیند که آیا این کتاب برای این فرد مفید است یا مضر. ممکن است کتاب در سطح خود مفید، ولی برای این شخص مضر باشد و اگر او کتاب را مطالعه کند به ضررهای روحی و روانی مبتلا شود. برخی از این کتاب‌ها که متأسفانه در دسترس عموم قرار گرفته، در جلسات مهم خاص عالمان تدریس می‌شود و باید به‌صورت مدیریت‌شده ارائه شوند. یک قسم دیگر از کتاب‌های اخلاقی، شرح حال علما است؛ این کتاب‌ها هم خیلی خوب هستند منتها این‌ها هم باید دسته‌بندی بشوند. شرح حال هر عالمی به درد هرکسی نمی‌خورد. برخی افراد روح لطیفی دارند و وقتی این کتاب‌ها را می‌خوانند، بدون اینکه مشورت بگیرند، می‌خواهند همانند آن عالم رفتار کنند و یک‌باره به ریاضت‌ها و به تبع آن به مشکلات جسمانی برمی‌خورند، حتی گاهی به مشکلات روحی و روانی دچار می‌شوند که قابل جبران هم نیست. گاهی در برخی کتاب‌ها دستور ذکری داده شده است. این دستورها هم ولو اینکه بزرگان ما آن‌ها را نوشته باشند، از جهتی خطرناک است؛ باید به این توجه کنیم که ما در حالی داریم این دستور ذکر را به شکل عمومی عرضه می‌کنیم که بزرگان این کار را نمی‌کردند. بزرگی نامه‌ای به شخص خاصی که شاگردش بوده نوشته و دستور ذکری را به او داده است. ما نمی‌توانیم چون انتشار این دستور، درآمد خوبی دارد، آن را منتشر و عرضه کنیم. لذا به توابع سوء این کار توجه نمی‌شود. بنده با این علم ناقص و تجربه‌ی اندکم، این کار را مضر می‌دانم از جهتی؛ بلکه این کتاب‌ها باید به‌صورت مدیریت‌شده در دسترس عموم قرار گیرند. برای این کار لازم است تا هم خوبی‌های این کتاب‌ها و هم آسیب‌ها را شناسایی کرد تا کسانی که در مسیر معنویت حرکت می‌کنند، به ضدمعنویت برنخورند یا معنویت اشتباه به دست آن‌ها نرسد؛ چراکه الان معنویت سکولار هم داریم. لذا عالمان وارسته مانند آیت‌الله جاودان به‌نوعی سبک عمومی دارند؛ یعنی در معرض عموم قرار می‌گیرند تا افراد، مطالب‌ خوب را از مطالبی که الان در سطح آن‌ها نیست و سردرگمی برایشان ایجاد می‌کند، بشناسند. از این جهت کتاب «ره‌نمای طریق» کتابی نوشته‌شده برای عموم مردم است و مطالب آن آسان بیان شده است. چه بسا رهبر انقلاب نیز چنین نظری دارند که این کتاب‌ها باید همه‌کس‌فهم باشد و مطالب لازم و زندگی‌ساز در آن مطرح شود. گاهی مواقع مسائلی که خیلی مبتلابه نیست مطرح می‌شود درحالی‌که مسائل اولیه‌ی افراد مورد غفلت است و افراد در این زمینه‌ها نادانی دارند. @salmanraoofi
📔کتاب " سیر و سلوک ، طرحی نو در عرفان عملی شیعه " اثر آیت الله شیخ علی رضائی تهرانی كتاب بسیار موفّقی است. 🔆ایشان از تلامذه ی اولیه ی عارف بزرگ مرحوم آیت الله علامه حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی (ره) هستند و مورد وثوق می باشند. 🔆ایشان در ابتدای كتاب آورده اند : «تقدیم به استادم؛ عارف كامل سیّدالطائفتین حضرت علّامه آیت الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی قدّس سرّه» 🔆اگر کسی از ما دغدغه سیر و سلوک دارد و هوای کمال ، بهتر است که قبل از هر قدمی مقصدی را که جویای آنیم بشناسیم، خودمان و توانمندی هایمان را در نظر بگیریم، از رفتگان این راه آدرس هایی بپرسیم و سپس راهی شویم. 🔆همینطور در بخش چند تذكر آورده اند : « در تمام این كتاب ، مقصودم از استاد ، بدون پسوند، فقیه عارف، حضرت علامه آیت الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی است. من ایشان را انسان كامل می دانستم و مدت پانزده سال به ایشان ارادت می ورزیدم. زندگی نامه ی ایشان در كتاب های آیت نور و نورمجرد آمده است. این كتاب در یک پیش گفتار و چهار بخش كه شامل بیست و دو فصل می باشد تدوین شده است كه بدین ترتیب می باشند: 🔆پیش گفتار: خاستگاه عرفان بیدارسازی فطرت آدمی حكمت تفاوت ادیان خاستگاه عرفان اسلامی توضیح معانی واژه عرفان عرفان نظری عرفان عملی تفاوتهای عرفان نظری بافلسفه تفاوتهای دوشیوه ی تربیتی عرفان عملی واخلاق وحدت شخصی وجود واثبات آن بررسی اجمالی كتب الطریق الی الله، بحرالمعارف، تذكرة المتقین، رساله زاد السالک، رساله لقاءالله ویژگی های كتابی جامع در عرفان عملی 🔆فصل اول : آگاهی های مقدماتی 1. چشم انداز سفر 2. ماهیت سفر 3.ضرورت سفر 4.موانع شروع سفر 5.سفارشهای پیش ازسفر 6 .تعداد سفر 7.مدت سفر فصل دوم : لوازم سفر 8. مسافر سفر 9.همراهان سفر 10.مركب سفر 11.راهنمای سفر 12.زادوتوشه سفر فصل سوم: مقاطع سفر 13.مبدأ سفر 14.منازل سفر 15.مقصدسفر 16.كریوه ها وگردنه های سفر 17.راه میان بر سفر فصل چهارم : آگاهی های تكمیلی 18.راه های انحرافی و مشابه سفر 19.رهزنان سفر 20.آفات سفر 21.سبك بالی درسفر 22.زبان سفر 🔆کتاب" سیر و سلوك ، طرحی نو در عرفان عملی شیعه " اثر آیت الله شیخ علی رضائی تهرانی كتاب بسیار موفّقی است. ایشان از تلامذه ی اولیه ی عارف بزرگ مرحوم آیت الله علامه حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی (ره) هستند و مورد وثوق می باشند. كه هر كدام از این فصول به مطالب متنوع و جذاب مختلفی تقسیم می شوند. 🔆بنده به همه ی دوستان توصیه می كنم كه این كتاب را در اسرع وقت تهیه و مطالعه نمایند. 🔆در بین مطلب گفته شده هم گاهاً تذكراتی توسط مۆلف آورده شده كه جهت روشنگری بیشتر می باشد. 🔆همینطور حكایاتی از عرفای معاصر مثل مرحوم علامه طهرانی و آیت الله انصاری همدانی و ... ذكر شده است. كتاب "سیروسلوک ، طرحی نو در عرفان عملی شیعه " اثر استاد معظّم آیت الله علی رضائی تهرانی توسط انتشارات مۆسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) به چاپ رسیده است. @salmanraoofi
باسمه تعالی اگر افرادی دنبال حقیقت باشند و تعصب کور نداشته باشند وقتی فردی توسط بیت آیت الله العظمی بهجت ره و بیت آیت الله سعادت پرور ره و شاگردان ایشان تایید نشود متوجه می شوند که در انتخاب استاد سلوک اشتباه کرده اند ولی جوانی، خامی و کم سوادی یا تعصب کور و یا دنیاطلبی راه را بر دیدن و قبول حقیقت می بندد نه هر که چهره برافروخت دلبری داند نه هر که آینه سازد سکندری داند نه هر که طرف کُله کنج نهاد و تند نشست کلاه داری و آیین سروری داند 🔻🔻🔻🔻🔻 به گزارش خبرگزاری حوزه به نقل از کانال رسمی آیت الله سعادت پرور، جمعی از طلاب و دانشجویان بدون آنکه نامی از فردی ببرند از دیدگاه های فردی که خود را شاگرد مرحوم آیت الله العظمی بهجت و مرحوم آیت الله سعادت پرور می داند سوال کردند. بیت آن مرحوم نیز در پاسخ نوشت: فرد مزبور مورد تایید نمی باشد و شیوه ایشان با سلوک عرفانی و روش اخلاقی حضرت آیت الله سعادت پرور(پهلوانی تهرانی) در موارد کثیره ‌ای مغایر و مخالف می ‌باشد. خبرگزاری حوزه بر اساس رسالت رسانه ای، متن کامل پرسش و پاسخ مزبور را بدون هر نوع داوری تقدیم  می دارد:  🔻🔻🔻🔻🔻 بسم الله الرحمن الرحیم الهی اعْصِمْنا مِنَ الزَّلَلِ وَ سَدِّدْنا فِي الْقَوْلِ وَ الْعَمَل وَ أَجِرْنَا مِنْ سُوءِ الْفِتَن محضر شریف بیت محترم فقیه عارف مرحوم آیت الله سعادت پرور(پهلوانی تهرانی) قدس سره با عرض سلام و آرزوی توفیقات روز افزون از حضرت احدیت در جهت نشر آثار بیانی و بنانی آن عارف کامل و حراست از شیوه تربیتی مشایخ سلوکی ایشان "قدس الله اسرارهم" که اطمینان بخش‌ترین طریقه برای تهذیب نفس و وصول به مقامات معنوی و دریافت مدال کمال عبودیت می‌باشد و پیرو توصیه ‌ها وهشدارهای جدی عبد صالح الهی، رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ‌ای "مد ظله" خطاب به جوانان‌که: " درسهای اخلاقی را در بین خودتان رائج کنید؛ از اساتید اخلاق و موعظه‌ گرها استفاده کنید؛ البته مواظب باشید در دام عنکبوتهای دنیادار و دکاندار گرفتار نشوید؛ این روزها از این چیزها هم زیاد است: دکاندارهایی که به اسم معنویت، ادعا میکنند که امام دیدیم و …! هیچ واقعیتی هم ندارد. حواستان باشد که اسیر آنها نشوید"چند سالی است که فردی در فضای مجازی و وبنرها و پوسترها‌، خود را شاگرد برجسته‌ی دو فقیه عارف مرحوم آیت الله بهجت و آیت الله سعادت پرور(پهلوانی تهرانی) "قدس سرهما" معرفی می‌کند و به واسطه‌ی چنین ادعا و انتسابی ،عده‌ای از جوانان پاک سرشت را به دور خود جمع نموده و به عنوان شاگرد سلوکی، تحت تربیت خویش قرار داده و با نقل مطالبی در جلسات علنی مبنی بر اینکه حضرات معصومین "علیهم السلام" را می‌بینم ویا پیغامی را از طریق واسطه ‌ای از امام عصر "عجل الله تعالی فرجه" برایتان آورده ‌ام و نظایر اینها ،کرامت محوری و خواب محوری را در بین آنها تقویت نموده است تا جایی که شاگردان فرد مزبور به محض دیدن ایشان در فرودگاه امام خمینی "قدس سره" که از سفر حج برگشته بود یکپارچه شعار سر داده‌اند که : "آنچه که دیدی بگو، آنچه شنیدی بگو "  و ایشان نیز نه تنها این حرکت را رد نکردند، بلکه در همانجا رسما پشت میکروفن قرار گرفتند و به آنها وعده دادند که در جلسه آینده خواهم گفت، و تیم رسانه ای ایشان در کانالهایی که مربوط به ترویج ایشان است چنین حرکتی را که بر خلاف سیره مستمره اولیای اهل معرفت خصوصا حضرت امام خمینی و حضرت علامه طباطبایی قدس سرهما می‌باشد منتشر نمودند. ما علاقه‌مندان به طریق تربیت اخلاقی و سلوکی فقیه عارف،حضرت آیت الله سعادت پرور (پهلوانی تهرانی) قدس سره که همان طریقه توحیدی مشایخشان از جمله حضرت جمال العارفین مرحوم آیت الله میرزا حسینقلی همدانی "قدس الله اسرارهم" می ‌باشد. ازآن بیت معززتقاضا داریم نظرمبارکتان را درباره فرد مزبور که با ادعای پیروی از مرحوم آیت الله سعادت پرور(پهلوانی تهرانی) "قدس سره" به تربیت اخلاقی و سلوکی عده‌‌ای اشتغال دارد مرقوم فرمایید تا سدی باشد در برابر لغزشها و به دام افتادن طلاب و دانشجویانی که عطش معنوی، جانشان را سوخته و به دنبال طریقه‌ای برای راهیابی به چشمه حقیقت می‌باشند.  والسلام علیکم و رحمه الله وبرکاته    جمعی از طلاب ودانشجویان بسمه تعالی علیکم السلام و رحمه الله به استحضار می رساند؛ فرد مزبور مورد تایید نمی باشد و شیوه ایشان با سلوک عرفانی و روش اخلاقی حضرت آیت الله سعادت پرور(پهلوانی تهرانی) "قدس سره" و مشایخ سلوکی معظم له که همواره به جای تکیه بر مغیبات و اظهار کرامات، اتکا بر کتاب و سنت بوده ، هماهنگی نداشته و در موارد کثیره ‌ای مغایر و مخالف می ‌باشد. َ عَصَمَنا َ اللَّه مِنَ الزَّلَلِ.  و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته بیت حضرت آیت الله سعادت پرور (قدس سره) ۱۳۹۷/۹/۲۰ @nedaysaadat 🔰🔰🔰🔰🔰 @salmanraoofi
هدایت شده از سلمان رئوفی
معرفی کتاب رهنمای طریق ۱ گفتگوی پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR با استاد برجسته‌ی حوزه‌ی علمیه، آیت الله تحریری مد ظلّه درباره نظرات رهبر انقلاب حفظه الله درباره‌ی کتاب راهنمای طریق آیت الله جاودان دام ظلّه اطلاع پیدا کردیم که شما در سال ۹۶ دیداری با رهبر انقلاب داشته‌اید که ایشان در آن دیدار از کتاب «ره‌نمای طریق» نوشته‌ی آیت‌الله جاودان هم یاد کرده‌اند؛ لطفاً بفرمایید که نظر ایشان درباره‌ی این کتاب چه بود و چه گفتند. آیت الله تحریری: بله، ما خدمت رهبر معظم انقلاب که رسیدیم، ایشان ابتدا درباره‌ی مسائل معنوی صحبت کردند و سپس فرمودند بنده با پدر شما و پدر آقای جاودان از قبل آشنایی نداشتم؛ منتها مقداری بررسی کردم و دیدم این دو بزرگوار از شخصیت‌های اخلاقی و معنوی بوده‌اند. سپس درباره‌ی مسائل مختلف فرمایش‌هایی داشتند و ما برخی مطالب را درباره‌ی مرحوم پدرمان و استادان ایشان و فعالیت‌هایشان عرض کردیم. رهبر انقلاب هم از اینکه مسائل معنوی و تربیتی به‌نوعی در جامعه پخش می‌شود اظهار خوشحالی کردند و اینکه مسائل معنوی به هرگونه در جامعه پخش شود مورد تأیید است؛ از جمله حاج آقای جاودان را مطرح کردند که بحمدالله جوانان با ایشان مرتبط هستند. سپس از این کتاب ایشان تعریف کردند و فرمودند «به‌عنوان مثال کتابی که سؤال و جواب دارد باید زیاد شود. من این کتاب را مطالعه کردم؛ کتاب خوبی است و باید امثال این کتاب در جامعه زیاد بشود.» مقداری به این صورت از این کتاب تعریف کردند و اجمالاً از بابت ارتباطی که حاج آقای جاودان با جوانان دارند و جوانان را جذب کرده‌اند، بسیار خوشحال بودند. نظر ایشان این بود که این مسئله‌ی معنویت باید در جامعه زیاد باشد و مخصوصاً در بین طلاب عزیز باید این‌چنین باشد. آیت‌الله جاودان از جمله استادان مباحث اعتقادی، تاریخی و اخلاقی در تهران هستند؛ سبک تربیتی ایشان که باعث شده بتوانند ارتباط خوبی با جوانان داشته باشند چگونه است؟ بنده حدود ۳۰ سال یا بیشتر است که با ایشان آشنایی دارم. آیت‌الله جاودان ارتباط تنگاتنگی با مرحوم آیت‌الله حق‌شناس داشتند و استفاده‌های معنوی از ایشان بردند. حاج آقای جاودان از یک بیت معنوی بودند و پدرشان هم شخصیتی معنوی بودند و ظاهراً ایشان در سن طفولیت، پدربزرگ خود یعنی مرحوم حاج آقا مرتضای زاهد را هم درک کرده‌اند که نفس بسیار پاک و بلند و مؤثری داشته‌اند. سبک تربیتی ایشان عمدتاً در مرحله‌ی اول، «موعظه» است؛ مانند مرحوم آیت‌الله حق‌شناس. موعظه برای همگان بسیار لازم است و چارچوب آن از بحث‌های کلاسیک اخلاقی، خارج است. موعظه هم مسائل اخلاقی را دارد و هم یک تأثیرگذاری خطابیِ خاصی که عمدتاً از جان برمی‌خیزد و بر جان هم می‌نشیند. ایشان یک ارتباط لطیف و خودمانی با جوانان دارند، درعین‌حال که از مقام علمی خاصی هم برخوردار هستند و در سطوح مختلف حوزه‌ی علمیه تدریس کردند و تا جایی که در ذهن من است، تا شرح لمعه و کتاب‌های اعتقادی را در مدرسه‌ی آیت‌الله مجتهدی تدریس کرده‌اند. علاوه بر این، حاج آقای جاودان با مرحوم علامه عسکری مرتبط بودند و در مسائل تاریخی یک ورود خاصی دارند؛ لذا تحلیل‌هایی که از مسائل تاریخی دارند به‌نوعی با رنگ مسائل اخلاقی و معنوی مخلوط است. از این رو ملاحظه می‌کنیم با این کسالتی هم که الان دارند، درعین‌حال به‌خاطر آن دغدغه‌ی‌ خاصی که در مسائل معنوی دارند، رابطه‌شان را با جوانان قطع نکردند و جلسات ولایی‌شان همچنان تشکیل می‌شود. ایشان یک حالت ولایی خاص و ارتباط ولایی خاصی با اهل‌بیت (علیهم‌السلام) دارند. از دیگر ویژگی‌های ایشان «تعادل» است که هم در زندگی معنوی خودشان و هم در سفارشاتشان، به این تعادل یعنی تعادل در مسائل معنوی اهمیت می‌دهند. ایشان می‌خواهند افراد به‌صورت متعادل تربیت بشوند و افراط و تفریط در مسائل معنوی نداشته باشند. و همچنین افراد را به کسب معارف دینی سفارش می کنند. @salmanraoofi
هدایت شده از سلمان رئوفی
معرفی کتاب رهنمای طریق ۲ این‌ها چیزهایی است که بنده از روش ایشان و گاهی هم در گفتار ایشان به دست آوردم؛ لذا آن تأثیرگذاری خاص را در جامعه دارند. با توجه به کثرت کتاب‌های اخلاقی و گوناگونی آن‌ها، توصیه‌ی شما به جوانان برای بهره بردن از این کتاب‌ها چیست؟ مطالعه یکی از زمینه‌های رشد فکری و روحی و انقلاب درونی است؛ به همین جهت از مسائل لازم برای همگان مخصوصاً جوانان است. در مطالعات دینی، اول باید در جهت تحکیم مسائل اعتقادی کوشید که این یک اصل در تربیت دینی است. بعد از آن باید در مسائل اخلاقی و معنوی تلاش کرد. در مسائل اعتقادی هم باید درجه‌بندی را در نظر داشت، چون کتاب‌های اعتقادی در سطوح مختلف سبک و سنگین نوشته شده‌اند. کتاب‌های سنگین و استدلالی برای هرکسی مفید نیست و گاهی ممکن است شبهه‌انگیز باشد. لذا باید از عالمان وارد مشورت بگیریم که چه کتاب‌های اعتقادی‌ای را مطالعه کنیم. در مسائل اخلاقی و معنوی هم باید به‌صورت رتبه‌بندی به کتاب‌ها توجه کرد. به نظر حقیر باید در مرحله‌ی اول به کتاب‌هایی که مسائل عملی و واجبات و محرمات را به ما آموزش می‌دهند توجه کرد. کتاب‌های اخلاقی مطالب گوناگونی دارند، اما برخی از آن‌ها جنبه‌های موعظه‌ای بیشتری دارد، مثل فرمایش‌های مرحوم آیت‌الله حق‌شناس که منتشر شده و در جنبه‌های موعظه‌ای کتاب بسیار خوبی است. برخی کتاب‌های اخلاقی، جنبه‌ی علمی دارند که در این مجموعه، قلم‌های افراد متفاوت است و هر قلمی به درد هرکسی نمی‌خورد. یک سطح دیگر از کتاب‌های اخلاقی، کتاب‌های عرفانی و تربیتی است که راهکارهای عملی را نشان می‌دهد. این کتاب‌ها هم خوب هستند منتها انسان باید با کارشناس مرتبط باشد و کارشناس، سطح علمی فرد را بشناسد و ببیند که آیا این کتاب برای این فرد مفید است یا مضر. ممکن است کتاب در سطح خود مفید، ولی برای این شخص مضر باشد و اگر او کتاب را مطالعه کند به ضررهای روحی و روانی مبتلا شود. برخی از این کتاب‌ها که متأسفانه در دسترس عموم قرار گرفته، در جلسات مهم خاص عالمان تدریس می‌شود و باید به‌صورت مدیریت‌شده ارائه شوند. یک قسم دیگر از کتاب‌های اخلاقی، شرح حال علما است؛ این کتاب‌ها هم خیلی خوب هستند منتها این‌ها هم باید دسته‌بندی بشوند. شرح حال هر عالمی به درد هرکسی نمی‌خورد. برخی افراد روح لطیفی دارند و وقتی این کتاب‌ها را می‌خوانند، بدون اینکه مشورت بگیرند، می‌خواهند همانند آن عالم رفتار کنند و یک‌باره به ریاضت‌ها و به تبع آن به مشکلات جسمانی برمی‌خورند، حتی گاهی به مشکلات روحی و روانی دچار می‌شوند که قابل جبران هم نیست. گاهی در برخی کتاب‌ها دستور ذکری داده شده است. این دستورها هم ولو اینکه بزرگان ما آن‌ها را نوشته باشند، از جهتی خطرناک است؛ باید به این توجه کنیم که ما در حالی داریم این دستور ذکر را به شکل عمومی عرضه می‌کنیم که بزرگان این کار را نمی‌کردند. بزرگی نامه‌ای به شخص خاصی که شاگردش بوده نوشته و دستور ذکری را به او داده است. ما نمی‌توانیم چون انتشار این دستور، درآمد خوبی دارد، آن را منتشر و عرضه کنیم. لذا به توابع سوء این کار توجه نمی‌شود. بنده با این علم ناقص و تجربه‌ی اندکم، این کار را مضر می‌دانم از جهتی؛ بلکه این کتاب‌ها باید به‌صورت مدیریت‌شده در دسترس عموم قرار گیرند. برای این کار لازم است تا هم خوبی‌های این کتاب‌ها و هم آسیب‌ها را شناسایی کرد تا کسانی که در مسیر معنویت حرکت می‌کنند، به ضدمعنویت برنخورند یا معنویت اشتباه به دست آن‌ها نرسد؛ چراکه الان معنویت سکولار هم داریم. لذا عالمان وارسته مانند آیت‌الله جاودان به‌نوعی سبک عمومی دارند؛ یعنی در معرض عموم قرار می‌گیرند تا افراد، مطالب‌ خوب را از مطالبی که الان در سطح آن‌ها نیست و سردرگمی برایشان ایجاد می‌کند، بشناسند. از این جهت کتاب «ره‌نمای طریق» کتابی نوشته‌شده برای عموم مردم است و مطالب آن آسان بیان شده است. چه بسا رهبر انقلاب نیز چنین نظری دارند که این کتاب‌ها باید همه‌کس‌فهم باشد و مطالب لازم و زندگی‌ساز در آن مطرح شود. گاهی مواقع مسائلی که خیلی مبتلابه نیست مطرح می‌شود درحالی‌که مسائل اولیه‌ی افراد مورد غفلت است و افراد در این زمینه‌ها نادانی دارند. @salmanraoofi
🔶کارکردها و فواید علم : آیا باید فقط به عرفان عملی پرداخت و نباید به عرفان نظری اهمیت داد؟ یا علم عرفان نظری نیز لازم و مفید است؟ پاسخ: ، اصل، مهم و اساسی است اما هیچ گاه نباید گمان شود که نیازی به عرفان نظری نداریم. کسانی که چنین تصوراتی دارند قطعا در اشتباهند. توضیحش این است: عرفان اسلامی دارای ابعاد گوناگونی است. یکی از آن ابعاد، بُعد معرفتی است که علم عرفان نظری عهده دار تبیین آن است. عارفان اسلامی به برکت سیر و سلوک یا جذبه و هدایت های شریعت، حقایق هستی را شهود نموده و آن را با زبان فنی و علم حصولی ترجمه و تبیین کرده اند. به عبارت آوردن آن حقایق شهود شده، علمی را به نام علم عرفان نظری فرآهم کرده است. علم عرفان نظری، حکمت بر آمده از شهود است و از آن می توان به حکمت عارفانه یا هستی شناسی عرفانی یاد کرد. عرفان نظری فواید و برکات زیادی دارد؛ از جمله: ۱. عرفان نظری، بیانگر نوع نگاه عارف به هستی است. آشنایی و تسلط به این علم، آشنایی با بینش و اندیشه عارف نسبت به خدا، مخلوقات و است. این علم، با روش عقلی و نقلی، مشاهدات نهایی عارفان را توضیح می دهد و کسانی که اهل شهود نیستند می توانند از این طریق، به مشهودات نهایی عارفان درباره هستی، علم حصولی پیدا کنند. ۲. عرفان نظری، از عرفان و مسائل عرفانی دفاع می کند. ۳. عرفان نظری، به فلسفه و کمک شایانی می کند؛ چرا که این سه علم، از جهت قلمرو پژوهش و تبیین، اشتراکاتی دارند. فلسفه، هستی شناسی بر پایه عقل است؛ کلام، مسائل اعتقادی را بحث می کند و هستی شناسی اش بر پایه نقل و عرفان نظری هستی شناسی بر پایه شهود است. ۴. ، قوی ترین و بهترین دستگاه فکری موجود برای تبیین معارف الهی است و بدون عرفان نظری، نمی شود به عمق حکمت متعالیه صدرالمتالهین پی برد. زیرا به فرموده خود صدرالمتالهین، اکثر آرای وی نظر به سخن عارفان دارد و تلاش وی، برهانی کردن سخنان عارفان بوده است. ۵. عرفان نظری، زمینه فهم عمیق و گسترده معارف را فراهم می کند. مباحث مانند توحید ذاتی، صفاتی، افعالی، جمع بین تشبیه و تنزیه، اسماء و حق تعالی، علم خداوند، ، ، و مباحث انسان کامل همچون ضرورت انسان کامل، ، نبوت، رسالت، ، معجزه و کرامت، و جانشینی خداوند، حقیقت محمدی و نسبت انبیا با آن، قرب نوافل و فرایض، و مباحث همچون حقیقت موت، ، ، نفخ صور، ، بهشت، جهنم، و دیگر مباحث همچون ملائکه و انواع آن، عوالم امر حق و آسمانهای هفت گانه و.... در حقیقت، مباحث عرفان نظری، شرح دقیق و جامعی بر و وارد شده در باب معارف و عقاید است و کسی که از این علم بی بهره است، از معارف عمیق آیات و روایات بی بهره می ماند. ۶. علم عرفان نظری، در حل و فصل مسائل علم عرفان عملی، نقش مهمی دارد. علم عرفان عملی برای تبیین اصل فلسفه سلوک و ریاضت، سرّ ترتیب مقامات، تحلیل مراحل نهایی مقامات و منازل همچون فنا و بقاء و ... نیازمند مجموعه ای از مبانی هستی شناختی و انسان شناختی است که به طور گسترده در عرفان نظری، بحث می شود. ۷. عرفان نظری، به خود سلوک و عرفان عملی نیز مفید است. عرفان نظری برای سالک، مانند نقشه راه در توحید است. محور و اساس آموزه های این علم، توحید عرفانی قرآنی است و سالک برای پیمودن طریق سلوک، نیازمند دانستن آن است و با دانستنش، بهتر می تواند در مسیر سلوک، قدم بردارد. ۸. علم عرفان نظری، به عنوان میزان سنجش خطای در و عرفان عملی نیز می تواند مطرح باشد. ، با دانستن عرفان نظری، خطاهای سلوکی، حالات، های خود را می تواند بفهمد. ۹. فایده و کارکرد دیگر عرفان نظری، ارائه پاسخ های عمیق و دقیق به مسائل مورد بحث در کلام و گاهی فلسفه است به طوری که گاهی تنها پاسخ های عرفان نظری می تواند افراد عمیق و خیلی دقیق را قانع کند. ۱۰. علم عرفان نظری می تواند مبنا و ملاکی برای نظریه سیاسی، مسائل اجتماعی و فرهنگی باشد. [ ] از این رو، باید برخی از عزیزان که توانایی و علاقه دارند، بعد از فراهم کردن مقدمات لازم، زیر نظر استاد مسلط، با برنامه مناسب، عرفان نظری بخوانند و متخصص شوند تا جامعه انسانی از این نعمت بزرگ، بی بهره نماند. به لحاظ می‌شود گفت: تحصیل، تحقیق، تدریس و تألیف در زمینه عرفان نظری، واجب کفایی است. استفاده شده از کانال استاد واحد جوان @salmanraoofi