#دشمن_شناسی #غرب_همچنان_وحشی ۲ 🔹قحطی بزرگ در #هند در سال‌های ۱۸۷۶-۱۸۷۸ یکی از ناشناخته‌ترین موارد #نسل‌کشی استعماری بریتانیا است. با تلفات حداقل ۱۰ میلیون نفر، قحطی مساحت ۶۷۰.۰۰۰ کیلومتر مربع را در بر گرفت و ۵۹ میلیون نفر را تحت تأثیر قرار داد. 🔸روایات رایج امروزی اغلب #قحطی را به‌دلیل "رویداد اقلیمی عجیب" و در آن زمان به‌دلیل "واکنش طبیعت به پرورش بیش از حد هندی‌ها" مقصر می‌دانند. هر دوی آنها همدستی امپراتوری #بریتانیا را نادیده می‌گیرند که تحمیل اقتصاد #بازار_آزاد، هند را به شدت متحول کرد. 🔹کارل مارکس این را «تخریب جامعه روستایی خودکفای هند» برای «تجارت آزاد انگلیسی» نامید. میلیون‌ها جریب زمین که به‌طور سنتی برای امرار معاش داخلی استفاده می‌شد برای تولید محصولات صادراتی مانند گندم و پنبه تصرف شد و هندی‌ها را در معرض خطر کمبود مواد غذایی قرار داد. 🔸در روزهای اولِ قحطی، لرد لیتون، نایب‌السلطنه‌ی هند، که به‌طور گسترده گمان می‌رفت از روان‌پریشی و اعتیاد به تریاک رنج می‌برد، هر درخواستی برای کاهش رنج میلیون‌ها نفر را رد کرد و در عوض تمرکز خود را بر آماده شدن برای تاج‌گذاری ملکه ویکتوریا به‌عنوان ملکه هند داشت. 🔹نکته مهم تاجگذاری ملکه ویکتوریا، ضیافتی یک هفته‌ای برای ۶۸۰۰۰ شخصیت برجسته بود که در آن زمان گران‌ترین وعده‌ی غذایی در تاریخ جهان بود. ۱۰۰.۰۰۰ نفر در مدرس و میسور در جریان جشن‌های لیتون از گرسنگی مردند. 👈 ادامه ...👇👇👇

#غرب_همچنان_وحشی ۵۲ #توحش_مدرن ✳️ بزرگترین فاجعه‌ی صنعتی تاریخ ⭕️ به مناسبت سالروز وقوع فاجعه‌ی بوپال 🔹اجساد زیادی در خیابان‌ها انباشته شده است؛ همه حیوانات مرده‌اند! مثل اینکه جنگی رخ داده باشد؛ بیش از ۳۰۰۰ نفر در همان ساعات ابتدایی کشته شده‌اند! ظرفیت بیمارستان‌ها تکمیل شده و انبوه جسدها با هم سوزانده می‌شود. 🔸مردم محلی به حال آنهایی که مرده‌اند، غبطه می‌خورند چون کسانی‌که زنده مانده‌اند با مرگی آهسته و پر درد روبه‌رو خواهند شد. چه اتفاقی افتاده بود؟ 🔹تأسیسِ کارخانه‌ی آفت‌کشِ اتحادیه‌ی کاربید در نزدیکی شهر #بوپال هند کار خود را کرده بود. در ساعات اولیه‌ی ۳ دسامبر ۱۹۸۴، گاز متیل ایزوسیانات از این کارخانه نشت کرد و بیش از ۵۰۰.۰۰۰ نفر از ساکنان شهر را در معرض ۴۵ تن گاز بسیار سمی قرار داد. «وارن ادرسون» مدیرعامل آمریکاییِ کارخانه‌ در همان ساعاتِ ابتداییِ فاجعه، از #هند فرار کرد و به آمریکا بازگشت. 🔸در اوایل دهه ۱۹۸۰ تقاضا برای آفت‌کش‌ها کاهش یافت و مقدار زیادی سمِ بسیار خطرناکِ متیل ایزوسیانات در کاخانه انبار شد. پیش از این بارها نشت جزئی مواد سمی از این کارخانه رخ داده بود اما مسئولان کارخانه اقدامی نکرده بودند. بروز فاجعه در کارخانه بوپال بسیار قابل انتظار بود. 🔹نشت سم باعث مرگ ۷۰۰۰ نفر در عرض چند روز شد. باد گاز را به سمت محله‌های فقیرنشین و شلوغ شهر می‌برد و افراد زیادی را پیاپی به کام مرگ می‌فرستاد. تا امروز بیش از ۲۵.۰۰۰ نفر بر اثر این فاجعه از بین رفته‌اند. آنهایی که زنده مانده‌اند دچار نارسایی‌های ریه، قلب و چشم شده‌اند. زنان بارداری که در معرض این گاز بودند، کودکانی ناقص و بیمار به دنیا آوردند. 🔸شرکت یونیون کاربید یک شرکت چند ملیتی آمریکایی بود که تلاش می‌کرد از عواقب بزرگترین فاجعه‌ی صنعتیِ تاریخ، شانه خالی کند. دولت آمریکا رسما از تحویل دادنِ وارن ادرسون (مدیرعامل کارخانه) به دادگاه جنایی بوپال خودداری کرد. 🔹دولت هند خواستار بیش از ۳ میلیارد دلار خسارت شد اما دادگاه عالیِ هند در سال ۱۹۸۹ حکم به پرداخت فقط ۴۷۰ میلیون دلار به بازماندگان داد و به هر بازمانده فقط ۵۰۰ دلار پرداخت شد. 🔺مواد شیمیاییِ رها شده در کارخانه همچنان به نشت و آلودگیِ آب‌های زیرزمینی ادامه می‌دهد و این تراژدی تلخ را تکرار می‌کند. 🔸🌺🔸-------------- 🖋"سالن مطالعه" با کلی رمان، داستان، مقاله و ... مفید و خواندنی @salonemotalee

🇬🇧⛔️ پاداش چرچیل به قصاب انگلیسی 🔻#استعمار_بریتانیا در سالهای اشغال #هند به شدت وحشت و خفقان ایجاد کرده بود، بطوری که سال‌های متمادی هرگونه تجمع به #کشتار و #قتل‌عام می‌انجامید. یکی از این نمونه‌ها "کشتار باغ جلیان والا" بود. تجمعی که حتی اعتراضی نبود و پیرامون جشن محلی برگزار شده بود. ❗️کیشوار دیسای در کتاب "باغ جلیان والا ۱۹۱۹" می‌نویسد: ‼️در ۱۳ آوریل ۱۹۱۹، حدود ۱۰ هزار مرد، زن و کودک غیرمسلح در باغ جلیان والا برای برگزاری "جشن بهاری بایساخی" جمع شده بودند. ‼«دایر» ژنرال انگلیس، بلافاصله پس از اطلاع از مراسم، با ورود به محل، افراد خود را در تنها گذرگاه باریک باغ قرار داد که توسط ساختمان‌ محصور شده بود. او بدون هیچ هشداری، به ۵۰ سرباز دستور داد تا به داخل تجمع شلیک کنند، و به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه حدود ۱۶۵۰ گلوله در میان جمعیت شلیک کردند.  ‼️بر اساس برآوردهای رسمی، نزدیک به ۴۰۰ غیرنظامی کشته شدند و ۱۲۰۰ نفر دیگر بدون مراقبت پزشکی زخمی رها شدند. 🔻 «دایر»، استدلال می‌کرد که اقدام او برای ایجاد یک "اثر اخلاقی و گسترده" ضروری است. وی می‌افزاید: «اگر گلوله بیشتری داشتم بیشتر به کشتار ادامه می‌دادم!» 🔻وینستون #چرچیل، وزیر جنگ وقت، در یک سخنرانی در مجلس عوام در سال ۱۹۲۰ -  دایر را ستایش کرد و شمشیری به او داد که شعار «ناجی پنجاب» روی آن نوشته شده بود. 📚 کتاب: JALLIANWALA BAGH 1919 👤 نوشته؛ کیشوار دیسای 🌐 https://www.britannica.com/place/India/Jallianwala-Bagh-massacre 🔸🌺🔸-------------- @salonemotalee