#تفکر_ذکر_می_آورد 🔸بهترین و شریفترین ذکر آن است که از متن خود انسان برخیزد.. 🔹وقتی انسان در مقام تفکر قوی بشود که آیات ، انسان را به تفکر در نظام هستی فراخوانی کند 🔹آنگاه سرور من ! این فکر ، ذکر می آورد که بهترین و شریف ترین ذکر آن است که از متن خود انسان برخیزد. 🔸مثلا ممکن است در یک خواب ، حقیقتی را به انسان عطا کردند و دادند که در این صورت باید با استاد سیر و سلوک خود در میان بگذارد و اجازه اش را بگیرد و کار خودش را انجام دهد . اما اینکه همین اول کار برود و از کسی ذکری رو بگیرد و الفاظی را بگوید ، این ، از روی سفره ی دیگران غذا خوردن است و از روی سفره ی خودش لقمه برنمی دارد 🔸وقتی به تفکر بنشیند به تعبیر حضرت آقا در رساله ی شریفِ « نورٌ علی نور » ، فرمودند که فکر ، ذکر می آورد. 🔸یک زمانی به تفکر نشسته است و می بیند یک بخشی از کار عالم او را می گیرد 🔹به عنوان مثال تفکر می کند که این همه اجزای نظام هستی چطور به هم جمع شده اند که نه ابتدای جمع شدن آن ها مشخص است و نه انتهای جمع شدن آنها که تا چه زمانی کنار هم جمع اند مشخص است ، پس این چطور جامعی است که این طور اجزا را به هم جمع کرده است ؟ یک وقت می بیند در این مقام فکر ، اسم شریف جامع او را گرفته است ، بعد می بیند که از درون به تمام سرّش ذکر یَا #جامِع به جانش افتاده است و شعله گرفته است که آمده از این نظام هستی ، یک تکه نور و یکی از اسماءالله را اقتباس کرده است و این اسم الله به جان ایشان افتاده است 🔸 منتها در اینجا فرمایشات پیش می آید . این است که عرض کردیم اینطور نیست که انسان فقط به تفکر بنشیند ، یک وقتی گیرندگی های عجیبی هم پیش می آید ... 📔دروس معرفت نفس 🌿استاد صمدی آملی @samad10001