عباس بن محمدرضا قُمی (۱۲۹۴ق-۱۳۵۹ق) مشهور به شیخ عباس قمی و محدّث قمی عالم شیعه در قرن چهارده هجری قمری است. او محدّث، مورخ و خطیب بود و تحصیلات و کارهای علمی خویش را در سه حوزه قم، مشهد و نجف گذراند و کتابهای پرشماری نگاشت. مفاتیح الجنان، سفینة البحار، نفس المهموم و منتهی الآمال از مشهورترین تألیفات شیخ عباس قمی بهشمار میرود. محدث قمی در سال ۱۳۵۹ق در نجف درگذشت و در حرم علی بن ابیطالب (ع) دفن شد.
مؤلف در مقدمه کتاب، انگیزه اصلی خود از نوشتن منتهی الامال را آن دسته از اخبار و روایاتی دانسته که احیای احادیث ائمه و اولیای الهی و گریه بر مصائب آنان را از بزرگترین عبادات خوانده است. او در این کتاب به دنبال ذکر ولادت، بیان مصائب پیامبر اکرم و همچنین ائمه معصوم است. علاوه بر آن، برخی از فضایل، مناقب و اخلاق معصومین را ذکر کرده، با این هدف که با خواندن و شنیدن این موارد، به ثواب احیای احادیث معصومین برسند و با گریه بر مصائب آنان، درجات مقربین را درک کنند. شیخ عباس قمی، کتاب خود را در کمال ایجاز و اختصار معرفی میکند که در چهارده باب مرتب شده است.
#بزرگان_دین
29.76M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
توصیه به دیدنش میکنم!
برای طلبه ها واجب الدانلود است
🏴 حسینیهٔیکسرباز ؛
عاقبت بستن دستان امیرالمومنین.......☆
یک عمر دست بسته نماز خواندن است....♡
🏴 حسینیهٔیکسرباز ؛
__
در قدیم ، و حتی الان ، وقتی قصد خودشیرینی برای اساتید داشتم ، میگفتم ک:
شما باید جلوه ی رحمانی خدا باشید! اما خب متاسفانه جلوه ی رحمانی نبودند ...
ولی برخی ها جلوه ی رحمانی خدایند. مهربانی که خدا دارد را در قالب بسیار بسیار ریز تر در خودشان جا کرده اند.
احتمال قربِ به خدای بیشتری دارند.
جلوه ی رحمانی خدا باشیم.