🛑زوتوپیا و فلسفه 🔻زوتپیا پویانمایی رهاورد «فلسفه» است در ایستگاه اگزیستانسیالیسم لیبرال... 👇ادامه در پست بعد👇 ✍️ علی اصغر اسلامی تنها #انیمیشن #رسانه #سواد_رسانه 🆔 @savad_rasaneh

🛑زوتوپیا و فلسفه 🔻زوتپیا پویانمایی رهاورد «فلسفه» است در ایستگاه اگزیستانسیالیسم لیبرال. مرور اجمالی تاریخ فلسفه از مهد پیدایشش تا کنون این موضوع را به روشنی آشکار می کند که در تعریف فلسفه، انسان «حیوان» است. از ارسطو گرفته تا هابز، کانت و نیچه از داروین تا فروید، وبر و مارکس و...، همه بر یک اصل لایتغیر پای می‌فشرند که «انسان حیوان است». 🔻انسان حیوانی است ناطق، ضاحک، مدنی الطبع، غیرقابل‌اعتماد، شگفت‌انگیز، معناساز، استدلال‌گر و … . همه‌ی این واژگان تنها صفات تمایز بخش انسان به‌عنوان «حیوان» را تعیین می‌کنند. 🔻در اندیشه‌ی فلسفه غرب انسان همان حیوان است و تنها در صفت با سایر حیوانات متفاوت است. همان‌طور که درنده‌خویی یکی از صفات گرگ و کفتار است ناطق بودن نیز یکی از صفات انسان است. در جهان‌بینی بشرغربی انسان و گرگ از حیث حیوانیت خود مساوی‌اند تنها تفاوت میان آن‌ها در صفاتشان نهفته است. همان‌گونه که حیوانات هر یک از صفات مختلفی برخوردارند. 🔻بر خلاف فلسفه، در حکمت است که انسان نه حیوان؛ بلکه «حی» تعریف می شود، حکمت است که انسان را «حی متاله» معرفی می کند. در حکمت است که حتی ارزش بدن انسان هم فراتر از طبیعت است. «أما انَّ أَبْدانَكُمْ لَيْسَ لَها ثَمَنٌ الّا الجَنَّةَ، فَلا تَبيعوها بِغَيْرِها». ♦️فلسفه، دوستداری حیوان ناطق است به سوفیا، جویایی اوست از آرخه ها، جویش اوست از امر ایمننت. اما حکمت گمشده «حی متاله» است عطای الهی است به او و خیر کثیر. هم «حی متاله یعنی انسان امین»، جوینده حکمت است در و از همه جا« الْحِكْمَةُ ضالَّةُ المُؤْمِنِ»، و هم حکمت جوینده او « خُذِ الحِكمَةَ أنّى كانتْ ؛ فإنَّ الحِكمَةَ تَكونُ في صَدْرِ المُنافِقِ فتَلَجْلَجُ في صَدرِهِ حتّى تَخْرُجَ ، فتَسْكُنَ إلى صَواحِبِها في صَدرِ المؤمنِ». دختران در بیان حکمت می توانند حجت و الگو برای همه باشند حتی منجی 👈قال العسکری(علیه السلام) : «نحن حجج اللّه على خلقه، و جدّتنا فاطمة حجة اللّه علينا» قال المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف): «اِنَّ لی فی ابنة رسولِ الله اُسوةٌ حَسَنَةٌ» ای کاش ... ✍️ علی اصغر اسلامی تنها #انیمیشن #رسانه #سواد_رسانه 🆔 @savad_rasaneh

#اختصاصی 3️⃣ تیزر پارت سوم 💢 محفل نقد و بررسی مستند«برای یک زندگی معمولی» ⬅️ انتشار پارت سوم تا ساعاتی دیگر #جهاد_تبیین #مستند #رسانه #سوادرسانه 🆔 @savad_rasaneh

📢 بشنوید 🔶🔹 توافق ایران و‌عربستان، از منظری دیگر 💢 چرا عربستان برای توافق اقدام کرد؟ 💢 آیا ریاض، تلاویو بعدی است؟ ✍️مهندس شکوهیان‌راد #رسانه #سواد_رسانه 🆔 @savad_rasaneh

‌ 📛در سال ۱۴۰۱ کدام چهره‌ها را از دست دادیم؟ البته هنوز سال ۱۴۰۱ تموم نشده‌... #جنگ_روایتها #جنگ_شناختی #جنگ_ترکیبی #رسانه #سواد_رسانه 🆔 @savad_rasaneh

#اختصاصی 3️⃣پارت سوم 💢 محفل نقد و بررسی مستند«برای یک زندگی معمولی» 👈با حضور: 👤استاد علی قهرمانی _ پژوهشگر رسانه 👤حسین شمقدری _ مستندساز 👤مهدی موسوی _ مجری ⬅️ جهت دیدن فیلم کامل نشست 👈 اینجا کلیک کنید #جهاد_تبیین #مستند #رسانه #سوادرسانه 🆔 @savad_rasaneh

♦️ تصویر زنده‌ی تکریم زن در ایدئولوژی انقلاب اسلامی 📌 «حرکتی نادر در مراسم عمامه‌گذاری طلاب یکی از حوزه‌های علمیه کشور تحسین همه‌گان را در پی داشت. به پیشنهاد امام جمعه‌ی رامسر دونفر از مادران طلاب حوزه‌ی علمیه المهدی برای مراسم عمامه‌گذاری دعوت شدند و خودشان پسرهایشان را معمم کردند.» 📂 ادامه یادداشت 🔻 پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|

♦️ تصویر زنده‌ی تکریم زن در ایدئولوژی انقلاب اسلامی 📌 «حرکتی نادر در مراسم عمامه‌گذاری طلاب یکی از حوزه‌های علمیه کشور تحسین همه‌گان را در پی داشت. به پیشنهاد امام جمعه‌ی رامسر دونفر از مادران طلاب حوزه‌ی علمیه المهدی برای مراسم عمامه‌گذاری دعوت شدند و خودشان پسرهایشان را معمم کردند.» ▪️این اتفاق نادر و خلاقانه درحالی به وقوع پیوست که طی روال مرسوم معمم‌شدن طلاب به دست علمای قدیمی و بزرگ حوزه‌های علمیه انجام می‌شد. امام خمینی(ره) عظمت زن را معادل کلام‌الله مجید عنوان می‌کردند و این معادل‌سازی را به واسطه‌ی انسان‌سازی مقام زن عنوان کرده بودند، همان‌گونه که قرآن انسان‌ساز است. رهبر معظم انقلاب نیز بارها تاکید بر گرامی داشت مقام زن در جایگاه مادری، در خانه و خانواده تاکید داشتند و بوسیدن دست مادر توسط فرزند را نماد این تکریم عنوان کرده بودند. ▪️حقیقت این است که حرکت‌های این چنینی مولفه‌ی قدرتمندی زن در ابعاد اجتماعی، خانوادگی و فردی را طبق آموزه‌های اسلام و انقلاب اسلامی که در همسویی با فطرت زنانه است تقویت می‌کند. مولفه‌ی قدرت زنانه این روزها با کارکترهای خشونت، کبر، سنگدلی، بی‌رحم بودن و دوری از خوی زنانگی عجین گشته‌اند و به واسطه‌ی تولیدات رسانه‌ای در جهان منتشر شده‌اند، سنخیتی با فطرت و خوی انسانی ندارند اما با این حال دختران نوجوان زیادی را به سوی خود جلب نموده‌اند، دخترانی که در عنفوان هویت‌سازی و تثبیت آن برای خود هستند! علت آن است که هر انسانی میل به قدرتمند بودن دارد اما بروز و ظهور این مولفه در عصر حاضر به واسطه‌ی غولهای رسانه‌ای در زنان به صورت طرد زنانگی و تبدیل به موجود خشن و سنگدل بازنمایی می‌شود. نیازمند بازخوانی اصالت قدرت زنانه که در تطابق با فطرت انسانی و گوهر وجودی زن است می‌باشیم، حرکت‌های جدیدی چون مراسم عمامه‌گذاری در رامسر نمونه‌ای از حرکت‌هایی است که این نیاز را پاسخ می‌گوید. #تحلیل_یک_خبر 🔻 پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐|@asrezanan_ir|

#اختصاصی 🛑نشنوید، نبینید، نگویید 🔻تیتری که از همشهری چشمم را گرفت. 🔻رسانه‌ها نمی‌خواهند ما صدایی جز صدای آنان بشنویم و چیزی را جز از دریچه لنز آنان نبینیم تا فقط حرفی که آنان میزنند بزنیم. ❓راستی اگر نمی‌شنیدیم یا نمی‌دیدم و در گیر این همه بازی رسانه ها نبودیم زندگی بهتری نداشتیم؟ ❓اگر هرچه را که می‌شنویم و می‌بینیم، نمی‌گفتیم این همه اختلاف در میان مردم نبود؟ ❌تیتر همشهری تلنگریست برای افرادی که زمان دیدن نمی‌بینند و زمان شنیدن نمی‌شنوند و زمان گفتن نمی‌گویند. 💢این گزینش درست کی دیدن و کی شنیدن و کی گفتن و عکس آن یعنی کی ندیدن و کی نشنیدن و کی نگفتن به نظر مرتبه ایست که امیرمومنان علی (ع) در نهج البلاغه در توصیف "اهل ذکر" می فرماید: ✅یرَوْنَ مَا لا یَرَی النّاسُ وَ یَسْمَعُونَ ما لا یَسْمَعُونَ؛ ⬅️اهل ذکر مطالبی را می بینند که مردم نمی بینند و چیزهایی را می شنوند که مردم آنها را نمی شنوند. ✍️مصطفی گودرزی #رسانه #سوادرسانه 🆔 @savad_rasaneh

🛑در اسکار ۲۰۲۳ خبری نیست 🔻امسال با اسکاری طرفیم که نمی‌شود مثل سال‌های اخیر یا حتی دهه‌های پیش از آن، یک تم واضح را در عمده فیلم‌ها دید. یک سال فیلم‌ها پر هستند از شورش علیه سرمایه‌داری یا ترس از فاشیسم. 🔻سالی دیگر تجاوز و تعرض به زن‌های شاغل توسط مردان قدرتمند و این تم کلی کارهاست. 🔻یک سال فیلم‌ها پر از موضوعات مرتبط با سیاه‌پوستان است و سال دیگر همجنسگرایان. این موضوعات گاهی با هم ترکیب می‌شود و اکثر اوقات همه‌شان در فیلم‌های متعدد حضور دارند اما در آن سال به‌خصوص، یکی پررنگ‌تر می‌شود و به پس‌زمینه می‌آید. ♦️یعنی هالیوود خودش را مدافع تنوع نژادی معرفی می‌کند اما تنوع تمدنی را پس می‌زند یا حتی با آن می‌ستیزد. مرد و زن چینی، عرب، هندی و پاکستانی یا آفریقایی، وقتی بخواهند آمریکایی شوند و تمدن غرب را دوست داشته باشند از نژادشان صرف‌نظر می‌شود اما به شرطی که از فرهنگ قومی و بومی‌شان عبور کنند. ❌حالا امسال نمی‌شود هیچ‌کدام از این تم‌ها را به شکل پررنگ در فیلم‌ها دید. حتی فیلمی که راجع‌به یک زن همجنسگرا ساخته شده، به ماجرای تعرض به زن‌های دیگر و سوءاستفاده از جایگاه ویژه‌ای که دارد، پرداخته است. 🔻موضوعات فیلم‌ها عمدتا پراکنده‌اند و احتیاط از سر و روی آکادمی می‌بارد. آخرین فیلم پارک چان ووک، کارگردان بسیار مشهور کره‌جنوبی که در جشنواره کن هم برنده نخل طلای بهترین کارگردانی شده بود، حتی به فهرست نامزدهای اسکار راه پیدا نکرد؛ فیلمی که در محوریت قصه آن یک دختر چینی مهاجرت‌کرده به کره قرار داشت و معانی ضمنی و نمادینی داشت که به مذاق اهالی آکادمی خوش نمی‌آمد. ♦️درعوض برنده نخل طلای بهترین فیلم جشنواره کن که یک فیلمساز سوئدی بود و اثرش را به زبان انگلیسی جلوی دوربین برد، در اسکار امسال صاحب عناوین مهمی از جمله نامزدی بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه اورجینال شد. این فیلم با نام «مثلث غم» به یک نزاع تمدنی می‌پردازد. ♦️به‌طور کل امسال با یک اسکار تازه‌نام طرف هستیم. ✍️میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار متن کامل👈اینجا #سینما #اسکار #سوادرسانه 🆔 @savad_rasaneh

. 🔅 می‌ترسیدم عاقبت به خیر نشوم؛ همین بداخلاق شده بودم. و بدقلق. دست خودم نبود. اینکه مادرم در معرض این بی‌حوصلگی‌ها و نق‌زدن‌هایم بود نگرانم می‌کرد. می ترسیدم عاقبت به خیر نشوم. همین. 👇یادداشتی از مرحوم #مسعود_دیانی را در پیام بعدی بخوانید👇👇

✔️ می‌ترسیدم عاقب به خیر نشوم؛ همین ✍️ مرحوم مسعود دیانی، مجری برنامه سوره، دین‌پژوه و شاعر چهارشنبه یکم تیر ۱۴۰۱ رفتم خانه‌ی کتاب. بعد از یازده‌روز. با عصا و سر و صورت بی‌مو. آفتاب وحشی و ترافیک وجودم را به آشوب کشیدند. از آقای میرزایی -راننده‌ی خانه- خواستم برایم آب بخرد. قرص ضد تهوع خوردم. افاقه نکرد. مارگزیده به خانه رسیدم. بچه‌ها از هیبت جدیدم تعریف کردند که خوب شده. می‌دانستم و می‌دانستیم برای خوش‌آمد من دروغ می‌گویند. راست این بود که نگهبان های دو ساختمان، دیگر مرا نمی‌شناختند. مانع ورودم شدند. معرفی هم کردم نشناختند. فقط راهم دادند. بی‌تشریفات سابق. آقای اراضی آمد. که بخش شعر معاونت را دست بگیرد. قبل از بیمار شدنم به تفصیل حرف زده بودیم. خواستم مروری کنم. صدایم بریده و بی‌جوهر بود. به وصیت‌های پیرمردها شبیه شد انگار. تا یک ماندم. درد مثل جنینی در رحم مادر به لگد زدن افتاده بود. خواستم برگردم خانه. در پارکینگ از آقای ناصرزاده فهمیدم آقا رضا امیرخانی به دیدارم آمده. دوست داشتم برگردم به دفتر. توان برگشتن نداشتم. در همان پارکینگ چند کلمه‌ای حرف زدیم. امیدم داد و خندیدیم. حیف شد. تمام مدت چشم‌هایم سیاهی می‌رفتند و سرگیجه داشتم. سوزن پرگار سرگیجه‌ام بند کوله‌ی آقا رضا بود. پوسیده بود و پاره. آقا رضا نارفیقی نکرده بود. روی شانه‌اش نگهش داشته بود و به خاطر پوسیدگی اعتمادش را از او نگرفته بود. شکنجه‌ی برگشت بدتر از رفت بود. هر تکان خوردنی در شهر برایم حکم کابوس داشت. در خانه ناهار خوردم و خوابیدم. از درد وحشتناک بیدار شدم. اثر مسکن‌ها که می‌رفت درد وحشتناک، مبهم و گمی در تمام بدنم شروع می‌شدند. نزدیک غروب به زحمت نماز ظهر و عصر خواندم. عصا برای ایستادنم افاقه نمی‌کرد. دست دیگرم را به کالسکه‌ی آیه می‌گرفتم. بی‌دلیل گریه‌ام گرفته بود. نماز که تمام شد روی فرش ولو شدم. حالم کمی بهتر بود. پدرم آمد روی صندلی بالای سرم نشست. دو روز بود به ایران برگشته بودند. از بس من جان نداشتم چندان حرف نزده بودیم. دیوان حافظ آورد. حمد خواند. صلوات فرستاد. و گفت نیتش این است که جناب حافظ در این شرایط با من حرف بزند. به مقتضای حالم. بسم‌الله. مادرم فالم را نپسندید. به نظرش تلخ آمده بود. چندبار خواست صدای پدرم را ببرد. که ادامه ندهد. نگذاشتم. گفتم پدر بخواند: «گر از این منزل ویران به سوی خانه روم/ دگر آن جا که روم عاقل و فرزانه روم» دوستش داشتم. مادرم نه. خودم دوست‌تر داشتم یک غزل قبل‌تر بیاید اصلا. به وقتش می‌آمد. بداخلاق شده بودم. و بدقلق. دست خودم نبود. اینکه مادرم در معرض این بی‌حوصلگی‌ها و نق‌زدن‌هایم بود نگرانم می‌کرد. می ترسیدم عاقبت به خیر نشوم. همین. #مسعود_دیانی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN