چی قشنگ تر از این که با نواختن قطعه ای به یادت بیفتن ؟

☆•°*~

جای خالی اون دونفر ، ایده ها ، سوسیس بندری ، دوربین هایی از عهد پارینه سنگی ، مدرسه قدیمی و رز های تیره تر از همیشه اش ، کلاس سابق و گچ های همچنان خورد شده اش، سلیقه "انبه" ، "نارنگی" بی اعصاب ، گربه همیشگی ، ‌کتابداری که بعد مدت ها درصد رو مخ بودنش تغییری نکرده بود ، 'قفس' های دلنشین پر از کتاب ، باد سرد ،نگاه های متفاوتمون ، مسجد تاریک و ترسناک و ، "پونزده! باید شیرینی بدی" امروز و ساختن.

عجب روزی