#قصه_ی_کربلا....  🏴🏴🏴 #قسمت_سی_و_پنجم ♦️جون ابن حُوَی♦️ سیه چرده ی سپید بخت کربلا؛ اهل سودان و مسیحی بود. فضل بن عباس بن عبدالمطلب او را به غلامی گرفته بود. حضرت امیرالمومنین علیه السلام او را از ابن عباس خرید و به ابوذر بخشید. درست معلوم نیست که او کِی و نزد چه کسی مسلمان شد. بعد از ابوذر، جون به مدینه آمد و غلامی امام علی و سپس امام حسن و امام حسین را مدال افتخار خود کرد. در کربلا شمشیر تیز می‌کرد و روز عاشورا به پای امام افتاد تا اذن میدان بگیرد: "... از شما جدا نمی‌شوم تا خون سیاه من با خون شما درآمیزد..." می‌گویند جانانه جنگید و بسیار کشت، که ناگاه شمشیر بر چشمش زدند، بر زمین که افتاد با شمشیر و نیزه به جانش افتادند... امام بر بالینش آمد... بعد از سه روز یا ۱۰ روز پیکرش را یافتند... بوی بهشت می‌داد... ♦️یزید(زيد) بن ثبیت(ثبیط) قیسی♦️ اهل بصره بود، از نزدیکی‌های مکه امام را همراهی کرد. بعد از شهادت دو پسرش، عبدالله و عبیدالله، خود به میدان رفت و به شهادت رسید. (#قسمت_نهم) ♦️یزید بن زیاد کندی♦️ اصالتاً اهل یمن بود در کوفه زندگی می‌کرد، همانجا که حر راه بر امام بست، او به امام پیوست. می‌گویند جلو آمد، بر زانو نشست، کمان کشید و صد تیر انداخت. سپس شمشیر کشید و رجز خواند و....شهید شد. ♦️عبدالله و عبدالرحمن غفاری♦️ دو برادر اهل کوفه که پدرشان یار امیرالمومنین و خودشان یاور امام حسین علیه السلام بودند. اوایل محرم به امام پیوستند. امام آنها را در آغوش کشید و شهادت نامه شان امضا شد. ادامه دارد... ‌‌🏴ســـراج بانوان البــــــرز ┏━━ °•🥀•°━━┓ @seraj_alborz ┗━━ °•🥀•°━━┛