#بوقت_کتاب 📚 پست شماره 17 جنگ تحمیلی بی هیچ دستاوردی برای متجاوزان بعثی در تابستان ۱۳۶۷ به پایان رسید و احساس من، به عنوان مادر شهید، سرشار از سربلندی و افتخار بود. بیشتر هفته ها به بهشت زهرا میرفتم و سر مزار محمد می نشستم و به عکس بالای ،مزار، که معصومانه نگاهم می کرد، خیره میشدم گاهی با او درد دل می کردم. وقتی به خانه بر می گشتم انتظار میکشیدم هفته دیگری برسد و به زیارت او بروم. صبح چهاردهم خرداد خبر غیر منتظره ای از رادیو و تلویزیون پخش شد: «حال امام خوب نیست. برای شفای ایشان دعا کنید. با شنیدن این خبر، با آقا به مسجد رفتیم و دعای توسل خواندیم. با چشمانی اشکبار و قلبی امیدوار به خانه برگشتم. آقا همان جا ماند و تا صبح خواب به چشمانم نیامد. آقا بعد از نماز جماعت صبح برگشت و دیدم چشمانش از گریه سرخ شده و دنبال پیراهن سیاهش میگردد. دلم ریخت تلویزیون را روشن کردم. هر سه شبکه فقط قرآن پخش میکردند. آقا سرش را توی زانو گرفت و یک گوشه نشست. ساعت هفت صبح اولین خبر را گوینده آقای حیاتی با صدایی لرزان و بغض آلود، گفت: «روح بلند پیشوای مسلمانان و رهبر مسلمین جهان به ملکوت اعلی پیوست..... #مسافر_سرزمین_آفتاب ‌‌☔️ســـراج بانوان البــــــرز ┏━━ °•❄️•°━━┓ @seraj_alborz ┗━━ °•❄️•°━━┛