یه چیز بگم... حتما نباید دیگران خوشحالت کنند 😵‍💫 خودت برای تولد خودت جشن بگیر 🎊🪄 برای خودت کادو بخر 🎁🎈 خودت را دوست داشته باش❤️ روز تولدت را خوشحال باش حتی اگر همه یادشون بره که تولدت هست . تو پیام بده اعلام کن که امروز تولدمه 😍 مثل من که اعلام کردم😂 👏👏👏👏👏

و اما #مسابقه ای که وعده داده بودیم ....

یک بنر براتون میفرستم پایین تر داخل کانال بنر تبلیغ کانالمون هست اینو باید از کانال بفرستین برای ده نفر از گروه ها و شخصی دوستانتون دعوتشون کنید کانالمون و اسکرین شات بفرستین برای ادمین @admin7aaseman

مهلت ارسال تا سه شنبه میلاد اقاجانمون امام علی علیه السلام هست و به پنج نفر از برندگان در هفته بعدش اول بهمن قرعه کشی میشه هدیه کارت شارژ به شماره تماسشون داده میشه 💳

🍀﷽🍀 📣خبرخبر📣 دهه هشتادیــــــا🦋 دهه نودیـــــــــــا🦋 📺🎞 دنبال انیمیشن وکارتون آموزنده دینی و ایرانی هستی 😍 ⁉️ 📖📿دوست داری مفاهیم دینی وقرآن و احکام رو یاد بگیری⁉️ 🏓🎣✂️میخوای بازی های جذاب کنی، کاردستی بسازی و نقاشی های خوشگل بکشی اما بلد نیستی⁉️ 💌🗂دنبال مطالب سواد رسانه و ساخت استیکر و ...هستی⁉️ 🏃🏻‍♀️پس سریع تو کانال ما عضو شو تا همه اینا رو یاد بگیـــــــری✌🏻 و از کلی مطالب خوب و مفید دیگه استفاده کن😎 🟢اینجا تست هوش رمان و مسابقه و کلی مطالب انگیزشی هم داریم....😍 🥰🥰🥰 مربیان مادر پدر ها برای شما هم جذابه حمایتمون کنید و کانال را به دیگران معرفی کنید 🙏👇👇 eitaa.com/joinchat/918552624Ce34538a3dc

👆👆👆👆

══━━━⊱✿⊰﷽ ⊱✿⊰━━━══ •¦[📙💠⃟❅]¦• 🔶گردان قاطرچی ها 🔹داوود امیریان ◾️قسمت22 یوسف‌که‌از‌حرف‌های‌آقاابراهیم‌گیج‌شده‌بود،‌پرسید:‌«نمی‌شه‌با‌هلی‌کوپتر‌مهمات‌و‌غذا‌براشون‌ببرید؟»‌ -می‌شه،‌اما‌نه‌همیشه.‌ ً مثلا‌شب‌ها‌که‌ ً اصلا‌امکانش‌نبود‌و‌در‌طول‌روز‌هم‌اون‌قدر‌سربازهای‌دشمن‌و‌نیرو‌های‌ما‌نزدیک‌هم‌بودن‌که‌این‌کار‌ خطرناک‌تر‌می‌شد.‌سربازهای‌دشمن‌حتي‌می‌تونستن‌با‌سلاح‌سبک‌به‌طرف‌هلی‌کوپترها‌تیراندازی‌کنن‌و‌جلوی‌این‌کاررو‌بگیرن.‌چایی‌تو‌بخور! یوسف‌دوباره‌چایی‌اش‌را‌مزه‌مزه‌کرد‌و‌پرسید:‌«حالا‌وظیفه‌گردان‌یا‌یگان‌جدید‌چیه؟‌منظورم‌اینه‌که‌قراره‌نیروهاش‌عملیاتی‌و‌خط‌شکن‌باشن‌یا‌برای‌تثبیت‌منطقه‌نبرد‌و‌حمایت‌از‌گردان‌های‌دیگه‌عمل‌کنن؟» ناگهان‌‌سیدعلی‌چنان‌خند‌ه‌ای‌کرد‌که‌یوسف‌از‌جا‌پرید.‌اول‌فکر‌کرد‌سیدعلی‌دچار‌حمله‌ی‌عصبی‌و‌هیستیریک‌شده‌که‌آن‌طور‌می‌لرزد‌و‌قه‌قه‌می‌خندد‌و‌اشک‌می‌ریزد!‌سیدعلی‌چنان‌می‌لرزید‌و‌پیچ‌و‌تاب‌می‌خورد‌که‌کم‌مانده‌بود‌از‌حال‌برود.‌عزتی‌هم‌دستش‌را‌گرفته‌بود‌جلوی‌دهانش‌و‌سرخ‌شده‌بودانگار‌از‌قصد‌می‌خواست‌خودش‌را‌خفه‌کند.‌مراد‌در‌گوشه‌اتاق‌به‌سجده‌افتاده‌بود‌و‌با‌مشت‌به‌زمین‌می‌کوبید‌و‌جیغ‌می‌زد.‌فضای‌اتاق‌پر‌تنش‌شده‌بود.‌به‌غیر‌از‌یوسف‌و‌آقاابراهیم‌بقیه‌یا‌می‌خندیدند‌و‌یا‌به‌زحمت‌جلوی‌خنده‌شان‌را‌گرفته‌بودند.‌با‌اشاره‌آقاابراهیم،‌مراد‌لرزان‌جلو‌آمد.‌زیر‌بغل‌سیدعلی‌را‌گرفت‌و‌به‌زحمت‌او‌را‌بلند‌کرد‌و‌بیرون‌برد.‌خودش‌ هم‌حال‌درست‌و‌میزانی‌نداشت.‌آقاابراهیم‌یک‌سرفه‌بلند‌کرد‌و‌به‌دیگران‌چشم‌ ّ غره‌رفت.‌خنده‌ها‌خاموش‌شد‌و‌همه‌سعی‌کردند‌دیگر‌نخندند؛‌گرچه‌ یکی‌دو‌نفر‌هنوز‌سرخ‌شده‌و‌اشک‌ریزان‌به‌زحمت‌خود‌را‌نگه‌داشته‌بودند.‌ آقاابراهیم‌به‌یوسف‌که‌به‌شدت‌جا‌خورده‌بود‌و‌هاج‌و‌واج‌نگاهشان‌می‌کرد،‌گفت:‌«خیلی‌ها‌آرزو‌دارن‌با‌نیرو‌های‌این‌گردان‌کار‌کنند،‌از‌بس‌که‌همه‌آرام‌و‌سر‌به‌زیر‌هستن!‌آب‌و‌غذاشون‌که‌به‌موقع‌برسه‌ ً اصلا‌هیچ‌دردسر‌و‌مزاحمتی‌درست‌نمی‌کنند.‌همگی‌مطیع‌و‌گوش‌به‌فرمان‌هستند.‌ یعنی‌خصلت‌و‌آفرینش‌شان‌این‌طوریه.‌فقط‌و‌فقط‌باید‌رگ‌خوابشون‌رو‌پیدا‌کنی‌و‌راه‌و‌ ِ چاه‌کار‌کردن‌با‌اونا‌رو‌یاد‌بگیری.‌در‌ضمن‌نباید‌زیاد‌سر‌به‌ سرشون‌بذاری.‌ ‌همون‌قد‌که‌آروم‌هستن،‌وقت‌عصبانیت‌و‌ناراحتی‌از‌این‌رو‌به‌اون‌رو‌می‌شن»!یوسف‌باور‌نمی‌کرد.‌آقاابراهیم‌را‌می‌شناخت‌و‌می‌دانست‌که‌ ً اصلا‌اهل‌ توهین‌و‌شوخی‌ناجور‌و‌سربه‌سر‌گذاشتن‌دیگران‌نیست.‌انسانی‌جدی‌و‌باوقار،‌که‌از‌برگ‌گل‌نازک‌تر‌به‌هیچ‌کس‌نمی‌گفت؛‌اما‌حالا‌آقاابراهیم‌چنان‌عاشقانه‌و‌جدی‌داشت‌از‌نیرو‌های‌جدید‌گردان‌تعریف‌و‌تمجید‌می‌کرد‌که‌هرکس‌دیگر‌هم‌به‌جای‌یوسف‌بود،‌خیالاتی‌می‌شد‌که‌آقاابراهیم‌می‌خواهد‌سربه‌سرش‌بگذارد.‌ در‌این‌بین‌بقیه‌با‌توصیف‌هاي‌آقاابراهیم‌از‌نیرو‌های‌گردان‌جدید،‌دوباره‌به‌غش‌و‌ریسه‌افتاده‌بودند‌و‌بی‌صدا‌می‌خندیدند‌و‌اشک‌می‌ریختند.‌ یوسف‌تصمیم‌گرفت‌به‌آقاابراهیم‌اعتماد‌کند‌و‌توجهی‌به‌دیگران‌نکند.‌پرسید:‌«آقاابراهیم‌،‌این‌نیروها‌آموزش‌دیده‌اند‌یا‌نه،‌واقعیتش‌خودتون‌که‌ بهتر‌می‌دونید‌سروکله‌زدن‌با‌نیرو‌هایی‌که‌بدون‌آموزش‌جبهه‌می‌آن‌چه‌مکافاتی‌داره؟» آقاابراهیم‌من‌ومن‌کنان‌گفت:‌«آموزش،‌آموزش..‌آهان..‌اون‌آموزشی‌که‌تو‌درباره‌اش‌فکر‌می‌کنی‌نه،‌اما‌بعضی‌از‌اون‌ها‌قدیمی‌هستن‌یا‌از‌ نیرو‌های‌قدیمی‌لشکرن،‌درست؟‌مثل‌خودمون»! عزتی‌چنان‌جیغ‌و‌ناله‌ای‌کرد‌که‌یوسف‌وحشت‌کرد.‌این‌بار‌آقاابراهیم‌هم‌به‌خنده‌افتاده‌بود.‌سیدعلی‌که‌تازه‌برگشته‌بود،‌به‌سر‌خود‌می‌کوبید‌و‌ مراد‌هم‌با‌سر‌به‌دیوار‌می‌کوبید.‌چنان‌صحنه‌اي‌شده‌بود‌که‌یوسف‌مطمئن‌شد‌او‌را‌سرکار‌گذاشته‌و‌آوردند‌آن‌جا‌تا‌دستش‌بیندازند‌و‌به‌او‌بخندند.‌ خشمگین‌و‌عصبانی‌فریاد‌زد:‌«این‌جا‌چه‌خبره؟‌مگه‌دارم‌جوک‌می‌گم‌این‌طور‌می‌خندید.‌دستت‌درد‌نکنه‌آقاابراهیم.‌منو‌کشوندی‌این‌جا‌جلوی‌اینا‌مسخره‌ام‌کنی؟» آقاابراهیم‌برعکس‌دیگران‌به‌سرعت‌خنده‌اش‌را‌خورد.‌دست‌یوسف‌را‌گرفت‌و‌گفت:‌«شرمنده‌یوسف‌جان،‌خیلی‌ببخشید‌نتونستم‌خودمو‌نگه‌دارم.‌ ً اصلا‌چه‌طوره‌با‌هم‌بریم‌نیروهات‌رو‌نشونت‌بدم؟‌آره،‌بهتره،‌بریم‌تو‌راه‌صحبت‌می‌کنیم». ادامه دارد ⏪ #رمان📖 ✨𝐉𝐨𝐢𝐧↴ ╭━═━⊰🍃🌸🍃⊱━═━╮ 💖@setaresho7💖 •✾💫اینجا ستاره شو 💫✾• ╰━═━⊰🍃🌸🍃⊱━═━╯ ══❀━━━━☆◇☆━━━━❀══