♡🌟♡ ســــــــــلام بہ لب هایی کہ همیشہ خندونن😍👋 بہ چشم هایی کہ همیشه مھربونن 😌 بہ زبون هایی کہ همیشه خوش اخلاقن😘 چطــــــــــورید فرشتہ ها؟ حال و احوال بہ ڪامہ؟ دمـــــاغا چــــــــــاقہ؟ اگہ سرحال نیستی باید یہ حرکت بزنی و حال خودت رو خوب کنے😎💪 چوݩ ما بنده مسئولے هستیم❤️ یہ مامان همہ چے تموم یه دختر نمونه یه پسر خوش تیپ و خوش اخلاق رفتار و اخلاق و حس و حالش روی بقیہ خیـــــلی اثرگذاره🍃 پس باید حواسش جمع باشه کہ خدایی نکرده حال بقیه رو خراب نکنه😉 اخه شما از روح خدایی روح خدا کہ همنشیݩ ناخوشےهانمیشہ♥️ ماشالله به مامانےکہ حواسش به ریز به ریز زندگیشہ 😎💪 حال خوب خودش که هیچی حواسش با حال خوب بقیه خانواده هم هست ..👌 موافقے کہ امروز پرانرژے باشیم؟ اخہ امروز عید بزرگیه و مدیریت خونه با ماست 😍 پس ماخیــــــــــــــــــــلی مهمیم 🍃 #یہ‌لبـــــخندبزن #زندگےخیلی‌کوتاهه #مھربون‌باشےقشنگ‌ترمےگذره #اللهــم_بارک_لمولانـا_یا_صاحـب_الزمــان ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯‌

مولودی های دهه وحدت 💐گنبد خضراتو برم... 🎙کربلایی محمدحسین حدادیان #هفته_وحدت #میلاد_پیامبر_اکرم #صیقل_روح ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯‌

خیلی زحمت کشیدی 😂 ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯‌

نوبت رسید به نتایج #مسابقه نوجوانان طرح های قرانی که در اردوی تفریحی باغ بودند 🥰😍😍 امیر حسین فروغی 🌸🌸 محمدجواد مروجی 🌸🌸 محمد حسین کشاورز 🌸🌸 محمدطاها کردگاری 🌸🌸 از بین کسانی که جواب هاشون یا ناقص بود یا یکی را اشتباه جواب داده بودند به مناسبت این عید قرعه کشی کردیم چهار نفر را که اسامی شون عبارتند از پوریا زبان دان 🌸 نجمه عادلی 🌸 فاطمه امینی 🌸 علی محرابی 🌸 دوستانی که اسامی شون اعلام شده به ادمین شماره موبایل اعتباری بدهند و هدیه کارت شارژ دریافت کنند 💯توجه داشته باشین شماره کارت ندین حتما شماره موبایل ✌️ ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯‌

استقامت؛ کلید رد شدن از سختی‌هاست، خورشید بالاخره در میاد، نترس🔆 #استوری ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯‌

🌹شب های جمعه حال گدا فرق می کند🌹

کربلایم ببری یا نبری حرفی نیست! تو نگیر از منِ بیچاره حسین گفتن را .. #دلیل_زندگی

🌹صلی الله علیک یا ابا عبدالله🌹

ابوذری در زمان خودش بود... 🔹️در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب، منزلمان نزدیک منزل مرحوم آیت‌الله طالقانی بود. با بچه‌های محله هر وقت ایشان را می‌دیدیم، دورش حلقه می‌زدیم و درود بر طالقانی‌ می‌گفتیم و دست می‌کرد جیبش، اسم هر کس را می‌پرسید و به بچه‌ها شکلات می‌داد... 🔹️این خاطره شیرین در خاطرم ماند تا وقتی طلبه شدم و تبلیع می‌رفتم، همیشه در جیبم شکلات داشتم و از بچه‌ها اسمشان را می‌پرسیدم و تشویقشان می‌کردم و شکلات می‌گرفتند... 🔹️۱۹ شهریورماه ۱۳۵۸، سالروز وفات آيت‌الله مجاهد، سیدمحمود طالقانی، نخستین امام جمعه تهران گرامی باد. #رفیق_خدایی ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯‌

═━━━⊱✿⊰﷽ ⊱✿⊰━━━══ •¦[📙💠⃟❅]¦• 🔶گردان قاطرچی ها 🔹داوود امیریان ◾️قسمت77 مصطفی‌افسار‌چپول‌را‌کشید.‌ چپول‌قاطر‌گیج‌و‌حیرانی‌بود.‌ مطیع‌و‌آرام‌پشت‌سر‌مصطفی‌روی‌پل‌ قدم‌گذاشت.‌کربلایی‌زیر‌لب‌ذکر‌میگفت‌ و‌رنگ‌به‌چهره‌نداشت.‌تندتند‌لب‌تکان‌میداد‌و‌به‌اطراف‌فوت‌میکرد.‌ حسین‌و‌علی‌ناخواسته‌دست‌هم‌را‌گرفته‌ و‌فشار‌میدادند‌و‌با‌چشم‌هاي‌از‌حدقه‌درآمده،‌به‌مصطفی‌و‌چپول‌خیره‌بودند. مصطفی‌افسار‌چپول‌را‌کشید‌و‌به‌آرامی‌از‌روی‌پل‌گذشتند.‌چند‌بار‌الوارها‌زیر‌پای‌چپول‌ چرق‌چرق‌کردند‌و‌پل‌کمی‌تاب‌برداشت؛‌اما‌اتفاق‌خاصی‌نیفتاد‌و‌آن‌دو‌به‌سلامت‌به‌آن‌طرف‌رسیدند.‌ سیاوش‌و‌بقیه‌خوش‌حالی‌کردند.‌ مصطفی‌لبخندزنان‌دست‌هایش‌را‌به‌ دو‌طرف‌باز‌کرد‌و‌بعد‌دست‌راستش‌را‌روی‌ سینه‌گذاشته‌و‌تعظیم‌کرد‌و‌فریاد‌زد:‌ «دیدید؟‌هیچ‌اتفاقی‌نیفتاد.‌اصلاً‌نترسید.‌ فقط‌زیر‌پاتون‌رو‌نگاه‌نکنید.‌بسم‌الله».‌ کربلایی‌افسار‌آذرخش‌را‌کشید.‌ سیاوش‌گفت:‌«منم‌می‌رم».‌ و‌پشت‌سر‌آذرخش‌راه‌افتاد.‌ دانیال‌گفت:‌«منم‌می‌آم!»‌ علی‌هشدار‌داد:‌«با‌هم‌نرید.‌پل‌طاقت‌ سنگینی‌شماهارو‌نمی‌آره.‌خطرناکه!»‌ اما‌سیاوش‌و‌دانیال‌توجهی‌به‌او‌نکردند.‌ کربلایی‌به‌وسط‌پل‌رسید.‌ سیاوش‌و‌کوسه‌ي‌جنوب‌و‌بعدش‌ دانیال‌و‌رخش‌پشت‌سرش‌بودند.‌ سیاوش‌و‌دانیال‌برای‌آن‌که‌چشمشان‌ به‌دره‌نیفتد‌و‌سرشان‌گیج‌نرود،‌ به‌آسمان‌آبی‌نگاه‌میکردند.‌ کربلایی‌لنگان‌لنگان‌افسار‌آذرخش‌را‌ مي‌کشید.‌ صورت‌آذرخش‌بر‌اثر‌کشیده‌شدن‌ افسار‌به‌پایین‌برگشت.‌ دره‌عمیق‌را‌دید‌و‌بعد‌صیهه‌ای‌عجیب‌ و‌بلند‌کشید!‌در‌چند‌لحظه‌ي‌کوتاه‌چند‌اتفاق‌ وحشتناک‌پشت‌سر‌هم‌نازل‌شد.‌ آذرخش‌پس‌از‌صیهه‌ي‌بلند‌و‌ناجورش‌ چشم‌هایش‌به‌طرف‌کاسه‌سر‌برگشت‌ و‌به‌پهلو‌افتاد.‌ بدن‌سنگینش‌به‌طناب‌هایی‌که‌به‌عنوان‌ دیواره‌پل‌استفاده‌میشد،‌گیر‌کرد‌و‌پل‌معلق‌ تاب‌برداشت.‌ کربلایی‌و‌سیاوش‌و‌دانیال‌از‌روی‌غریزه‌ به‌طناب‌دیواره‌چنگ‌انداختند.‌ رخش‌و‌کوسه‌ي‌جنوب‌هم‌به‌سرعت‌ روی‌الوارها‌نشستند.‌ علی‌و‌حسین،‌با‌آخرین‌نفس‌جیغ‌می‌زدند‌ و‌سیاوش‌و‌دانیال‌هم‌آن‌ها‌را‌همراهی‌ میکردند.‌ پل‌معلق‌تاب‌بیشتری‌برداشت.‌ به‌راست‌می‌رفت‌و‌سنگین‌می‌شد‌ و‌پایین‌می‌آمد‌و‌به‌طرف‌چپ‌لنگر‌ برمی‌داشت.‌مصطفی‌هم‌آ‌نطرف‌پل،‌ دستش‌را‌دور‌دهان‌گرد‌کرده‌بود‌و‌جیغ‌ می‌زد‌و‌آن‌ها‌را‌راهنمایی‌میکرد!‌ در‌یکی‌از‌تکان‌ها‌و‌تاب‌برداشتنها،‌ آذرخش‌مرحوم‌از‌میان‌رشته‌طناب‌دیواره‌ سر‌خورد‌و‌به‌همراه‌بار‌پر‌و‌باارزشش‌سقوط‌کرد‌به‌ته‌دره. حالا‌کربلایی‌و‌سیاوش‌و‌دانیال‌نیمخیز‌ از‌طناب‌وسطی‌دیواره‌گرفته‌و‌از‌ته‌دل‌جیغ‌ می‌زدند‌و‌خدا‌را‌صدا‌می‌زدند!‌شدت‌تاب‌برداشتن‌پل‌معلق‌بیش‌تر‌شد.‌ کربلایی‌کمی‌حواسش‌سرجا‌آمده‌بود‌فریاد‌زد:‌«تکون‌نخورید،‌تکون‌نخورید!» اما‌مگر‌میشد؟‌اگر‌سیاوش‌و‌دانیال‌تکان‌نمیخوردند،‌ پل‌تاب‌برداشته‌آن‌ها‌را‌میبرد‌و‌میآورد!‌ مصطفی‌فریاد‌زد:‌ «آروم‌و‌یواش‌بشینید‌و‌از‌طناب‌بگیرید.‌ زود‌باشید!»‌سیاوش‌و‌دانیال‌و‌کربلایی‌ با‌پا‌های‌لرزان‌آرام‌آرام‌کز‌کردند‌و‌نشستند.‌ کم‌کم‌پل‌آرام‌گرفت‌و‌از‌تاب‌خوردن‌ایستاد.‌ سیاوش‌صورتش‌را‌در‌بازو‌ پنهان‌کرده‌و‌زارزار‌گریه‌میکرد.‌ دانیال‌هم‌خجالت‌را‌کنار‌گذاشته‌و‌گریه‌می‌کرد.‌مصطفی‌خیس‌عرق‌از‌اضطراب‌با‌صدای‌آرام‌گفت:‌«خیلی‌خوبه،‌حالا‌آروم‌آروم‌چهار‌دست‌و‌پا‌بیایید.‌اصلاً‌به‌پایین‌نگاه‌نکنید.‌ آهان،‌همین‌طوری‌خوبه!» کربلایی‌مثل‌گربه‌چهار‌دست‌و‌پا‌روی‌کف‌ دست‌و‌کنده‌ي‌زانوانش‌جلو‌رفت.‌ سیاوش‌هم‌حرکت‌کرد.‌ کوسه‌ي‌جنوب‌خواست‌بلند‌شود‌که‌دوباره‌ پل‌تکان‌خورد.‌سیاوش‌به‌سرعت‌افسار‌کوسه‌ي‌جنوب‌را‌کشید‌و‌او‌به‌حالت‌نشسته‌ باقی‌ماند.‌سیاوش‌با‌چشم‌هاي‌بسته،‌ چهار‌دست‌و‌پا‌سرعت‌گرفت.‌ هنوز‌کربلایی‌به‌آخر‌پل‌نرسیده‌بود‌که‌سیاوش‌به‌سرعت‌به‌او‌رسید‌و‌فرق‌سرش‌به‌پشت‌کربلایی‌اصابت‌کرد.‌ هر‌دو‌روی‌زمین‌سنگلاخی‌ولو‌شدند.‌ دانیال‌هم‌چهار‌دست‌و‌پا‌از‌راه‌رسید.‌ همین‌که‌از‌کنار‌سیاوش‌و‌کربلایی‌عبور‌کرد،‌ از‌حال‌رفت.‌مصطفی‌با‌قدم‌های‌محتاط‌و‌نرم‌رفت‌روی‌پل،‌افسار‌کوسه‌ي‌جنوب‌را‌گرفت‌ و‌کشید.‌کوسه‌ي‌جنوب‌روی‌پا‌هایش‌بلند‌شد.‌مصطفی‌گفت:‌«هُش،‌آفرین‌قاطر‌باوفا.‌ آروم‌بیا.‌آفرین!» مصطفي‌افسار‌کوسه‌ي‌جنوب‌را‌کشید‌ و‌او‌جلو‌رفت.‌رخش‌هم‌بلند‌شد‌ و‌پشت‌سر‌کوسه‌ي‌جنوب‌راه‌افتاد.‌ صحیح‌و‌سالم‌به‌آن‌طرف‌پل‌رسیدند.‌ علی‌و‌حسین‌که‌تا‌آن‌لحظه‌همدیگر‌را‌ بغل‌کرده‌و‌از‌نفس‌افتاده‌بودند،‌ همدیگر‌را‌رها‌کردند‌و‌روی‌زمین‌ولو‌شدند.‌ مصطفی‌ضعف‌کرده‌بود.‌ کربلایی‌به‌سجده‌رفت‌و‌زمین‌را‌بوسید.‌ حسین‌که‌گریه‌اش‌گرفته‌بود،‌فریاد‌زد:‌ «پس‌ما‌چی؟»مصطفی‌گفت:‌ «صبر‌کنید،‌الان‌می‌آم‌پیشتون!»‌ ادامه دارد... #رمان #داستان ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯‌

#وارث امام زمان ظهور کرد.. 👈بفرست برای رفیق جونی‌ها😍 ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯‌