عشق بریز تو زندگے نوࢪ بپاش توے لحظه هات با کارهای قشنگت ... تو مےتونے دنیا رو تغییر بدی بایه حرکت خوب بایه حرکت درست با یه قدم خدایی #دادیم‌بہ‌حکاک‌عقیق‌دل‌وگفتیم #حک‌کن‌به‌عقیق‌دل‌ماحضرت‌زهرا ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯

♥️ #صیقل_روح #فاطمیه #دلیل_زندگی هم تکیه گاهی هم پشت و پناهی زندگیمو میگردونی با گوشه نگاهی 🎤 حاج امیر_کرمانشاهی ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯

══━━━⊱✿⊰﷽ ⊱✿⊰━━━══ •¦[📙💠⃟❅]¦• 🔶گردان قاطرچی ها 🔹داوود امیریان ◾️قسمت85 در‌جلسه‌مهم‌فرمانده‌هان‌گردان‌ها‌که‌بسیار‌مخفی‌و‌دور‌از‌چشم‌دیگران‌در‌محلی‌ پرت‌و‌تحت‌حفاظت‌بی‌عیب‌و‌نقص‌انجام‌ شد،‌یوسف‌و‌فرمانده‌هان‌دیگر‌از‌چند‌و‌چون‌ عملیات‌باخبر‌شدند.‌ عملیات‌درست‌در‌شب‌پس‌از‌سال‌نو‌انجام‌ می‌شد.‌ده‌ساعت‌پس‌از‌سال‌تحویل‌که‌ ساعت‌سه‌بعدازظهر‌بود.‌ طبق‌صلاحدید‌آقاابراهیم‌و‌معاونانش‌ قرار‌شد‌یوسف‌در‌سنگر‌فرماندهی،‌کنار‌ بی‌سیم‌های‌مرکزی‌بماند‌و‌نیرو‌هایش‌ با‌قاطرها‌در‌گردان‌های‌عملیاتی‌پخش‌شوند‌ تا‌مهمات‌و‌سلاح‌های‌سنگین‌و‌آذوقه‌را‌تا‌ بالای‌ارتفاعات‌حمل‌کنند.‌ یوسف‌اول‌با‌این‌طرح‌مخالفت‌کرد.‌ دوست‌نداشت‌در‌جای‌امن‌و‌بیخطر‌بماند‌ و‌نیرو‌هایش‌بدون‌او‌زیر‌آتش‌دشمن‌بروند،‌ اما‌چار‌ه‌ای‌نبود.‌بدن‌زخمی‌و‌پر‌از‌ترکشش‌ اجازه‌نمی‌داد‌تحرک‌زیادی‌داشته‌باشد. ‌آقاابراهیم‌نقشه‌ی‌منطقه‌را‌پهن‌و‌به‌ فرماند‌ه‌ها‌نشان‌داد‌که‌حمله‌را‌از‌کجا‌ شروع‌کنند‌و‌تا‌کجا‌پیشروی‌و‌در‌کدام‌نقطه‌ برای‌دفاع‌و‌پدافند‌توقف‌کنند.‌ یوسف‌دل‌توي‌دلش‌نبود.‌ تصمیمش‌را‌گرفت‌و‌به‌طرف‌مقر‌گردان‌رفت.‌ □ □□ آسمان‌صاف‌و‌یکدست‌آبی‌بود.‌ فقط‌روی‌قله‌ی‌کوه‌ها‌ابر‌های‌سفید‌و‌تیره‌ دیده‌می‌شدند.‌پرنده‌ها‌هیجان‌زده‌از‌آمدن‌ بهار،‌با‌هم‌در‌آسمان‌پرواز‌میکردند‌و‌قیقاج‌ می‌رفتند.‌زمین‌کم‌کم‌زنده‌می‌شد.‌ سبزه‌ها‌درحال‌روئیدن‌بودند‌و‌درختچه‌های‌ وحشی‌و‌درختان‌نزدیک‌حصار‌به‌گُل‌ نشسته‌بودند.‌زمین‌هنوز‌خیس‌و‌کمی‌ چسبناک‌بود.‌کربلایی‌داشت‌با‌قابلمه‌هایی‌ که‌روی‌اجاق،‌چسبیده‌به‌دیوار‌ساختمان‌بود‌ورمی‌رفت.‌بوی‌اشتهاآور‌غذا‌شکم‌گرسنه‌شان‌را‌به‌قار‌و‌قور‌انداخته‌بود.‌ سیاوش‌و‌دانیال‌با‌ظرف‌میوه‌های‌تازه‌شسته‌از‌راه‌رسیدند.‌سیب‌و‌پرتقال‌و‌خیار‌تازه‌را‌که‌ برق‌می‌زدند‌مرتب‌در‌یک‌دیس‌چیدند.‌ اکبر‌در‌حال‌چیدن‌و‌مرتب‌کردن‌سفره‌هفت‌ سین‌بود.‌علی‌داشت‌قرآن‌می‌خواند‌و‌حسین‌ رفته‌بود‌به‌قاطرها‌سر‌بزند.‌ یوسف‌گفت:‌«بفرمایید‌بشینید‌دور‌سفره».‌ سفره‌را‌کنار‌هفت‌سین‌پهن‌کردند.‌ کرامت‌خندید‌و‌گفت:‌«اکبر‌خیلی‌باسلیقه‌ هستی،‌چه‌قدر‌قشنگ‌درستش‌کردی!»‌ اکبر‌لبخند‌زد.‌کربلایی‌لنگ‌لنگان‌با‌دو‌دیس‌ پلو‌در‌دست‌آمد.‌یوسف‌دیس‌پلو‌را‌وسط‌ سفره‌گذاشت‌و‌بعد‌کربلایی‌بشقاب‌های‌ خورش‌قرمه‌سبزی‌و‌مرغ‌سرخ‌کرده‌را‌آورد.‌ زیر‌سقف‌آسمان‌گفتند‌و‌خندیدند‌و‌غذایشان‌را‌با‌لذت‌خوردند.‌یوسف‌به‌ساعتش‌نگاه‌کرد‌ و‌گفت:‌«بچه‌ها‌بجنبید‌وقتِ‌سال‌تحویله».‌ سریع‌سفره‌را‌جمع‌کردند‌و‌ظرف‌ها‌را‌شستند.‌ بعد‌همگی‌دور‌سفره‌هفت‌سین‌نشستند.‌ سیاوش‌گفت:‌«آقایوسف‌پس‌قاطرها‌چی؟»‌ یوسف‌گفت:‌«نکنه‌میخواهی‌او‌ن‌ها‌هم‌ بیان‌کنارمون‌سر‌سفره‌ي‌هفت‌سین‌بشینن؟»‌همه‌خندیدند.سیاوش‌خنده‌کنان‌گفت:‌ «سر‌سفره‌که‌نه‌اما‌نزدیکمون‌باشن‌باصفاتره».‌ رفتند‌و‌قاطرها‌را‌در‌حصار‌رها‌کردند.‌ سفره‌هفت‌سین‌را‌هم‌کنار‌حصار‌بردند.‌‌ مش‌برزو‌صدای‌رادیو‌کوچکی‌را‌که‌کنار‌آیینه‌ و‌قرآن‌بود‌زیاد‌کرد.‌گوینده‌با‌شور‌و‌هیجان‌ هر‌چند‌لحظه‌نزدیکی‌سال‌نو‌را‌مژده‌میداد.‌ یوسف‌گفت:‌«برای‌سلامتی‌خودتون‌و‌ ‌خانواده‌هاتون‌دعا‌کنید.‌ دعا‌کنید‌عملیاتی‌که‌در‌پیشه‌موفق‌باشه‌ و‌خون‌از‌دماغ‌کسی‌نریزه.‌ دعا‌کنید‌همه‌سلامت‌پیش‌خانواد‌ه‌هامون‌ برگردیم.‌برای‌همه‌دعا‌کنید».‌ همه‌سر‌پایین‌انداخته‌بودند‌و‌زیر‌لب‌دعا‌ میکردند.‌حتی‌سیاوش‌و‌دانیال‌هم‌جوگیر‌ شده‌و‌برای‌اولین‌بار‌آرام‌و‌متین‌سر‌جای‌ خود‌نشسته‌و‌به‌قول‌‌مش‌برزو‌آتش‌‌ نمیسوزاندند‌و‌دسته‌گل‌آب‌نمیدادند.‌ صدای‌شلیک‌توپ‌سال‌نو‌از‌رادیو‌بلند‌شد‌ و‌بعد‌موسیقی‌نوروزی‌و‌نقاره‌بارگاه‌ امام‌رضا(ع) پخش‌شد.‌ از‌سوی‌اردوگاه‌صدای‌رگبار‌گلوله‌های‌ ضد‌هوایی‌بلند‌شد.‌ یوسف‌‌به‌سرعت‌خیسی‌چشمانش‌را‌گرفت.‌ کرامت‌دست‌هایش‌را‌روی‌صورت‌گرفته‌و‌ شانه‌هایش‌تکان‌میخورد.‌ سیاوش‌به‌سختی‌جلوی‌‌گریه‌اش‌را‌گرفته‌بود.‌دوست‌نداشت‌دیگران‌گریه‌اش‌را‌ببینند؛‌اما‌وقتی‌دید‌دانیال‌گریه‌میکند،‌او‌هم‌به‌گریه‌ افتاد.‌اما‌چنان‌آه‌و‌ناله‌و‌هق‌هقی‌راه‌انداخت‌ که‌دیگران‌به‌جای‌متأثر‌شدن،‌از‌دیدن‌گریه‌‌ی عجیب‌سیاوش‌به‌خنده‌افتادند.‌سیاوش‌ ‌گریه‌کنان‌اعتراض‌کرد:‌ «چیه‌چرا‌می‌خندید؟‌من‌‌نمیخواستم‌گریه‌کنم،‌دانیال‌گریه‌کرد‌ منم‌گریه‌ام‌گرفت!»‌و‌شدیدتر‌گریه‌کرد.‌ کربلایی‌پدرانه‌دست‌به‌سر‌یوسف‌کشید‌و‌ گفت: ‌«عیب‌نداره‌‌باباجان.‌منم‌با‌این‌که‌سن‌و‌سالی‌ازم‌گذشته،‌همیشه‌موقع‌سال‌تحویل‌ گریه‌ام‌می‌گیره».‌ دانیال‌سخت‌گریه‌کرد‌و‌گفت: ‌ «من‌گریه‌ام‌از‌اینه‌که‌می‌ترسم‌بعد‌از‌عملیات‌ نتونیم‌دوباره‌اینطوری‌دور‌هم‌جمع‌بشیم!»‌ دانیال‌انگار‌حرف‌دل‌همه‌را‌زد.‌ همه‌به‌گریه‌افتادند.‌چند‌لحظه‌بعد‌یوسف‌ اشک‌هایش‌را‌پاک‌کرد‌و‌اعتراض‌کنان‌گفت:‌ «خُب‌دیگه،‌گریه‌بسه.‌عیدتون‌مبارک!»‌ ادامه دارد... #داستان #رمان ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯‌

#سلام_امام_زمانم¦ ✋🏻🫀 ❜❜↲ سلام بابای عالم... سلام صاحب عزای مادر... سلام یوسفِ زهرا...🥺❛❛ ‹ 🕊›↝ #امام_زمان #وارث ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯

🔉 نماهنگ تکیه گاه ای پناه بی پناهی هامون تکیه گاه امروز و فردامون مرهم مقدس زخم هامون یا صاحب الزمان ادرکنا 🎙 #سید_امیر_حسینی ✳️ #وارث #️⃣ #مناجات_با_امام_زمان_عج #️⃣ #جمعه_های_انتظار ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯

🤔 #تست_هوش 🧠 اون چیه 🧠 از ادویه جات است 🧠 چهار حرف دارد 🧠 دو حرف اولش حیوان است 🧠 و دو حرف دوم از اعضای بدن است . ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯

صبح است جانا! شوری به پا کن⚡️ #والپیپر #تصویر_زمینه ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯

🌿بودن بعضی آدم‌ها ردّی روی دنیا میذاره که هیچ‌وقت پاک نمیشه! #من_و_دوستام ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯‌

توی امتحان های خدا، نه خبری از سالن امتحان‌ و برگه و این جور دنگ و فنگ‌هاست📖📋📁 نه کسی بهمون خبر میده که قراره از چی و از کجا امتحان گرفته بشه! 🖍📝 👀باید خودمون شیش دنگ حواسمون رو جمع کنیم؛ چون یه جورایی هر لحظه توی امتحانیم⚠️ #تلنگرانه ╭┅───☆•°💙°•☆───┅╮ 🦋 @setaresho7 🦋 ╰┅───☆•°💙°•☆───┅╯‌