#فاطمیه #فدکیه 🔺 مشاهده‌ی نعمت‌های بی‌شمار خدای متعال؛ الحمدلله علی ما انعم و له الشکر علی ما الهم ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه می‌فرمودند: عصر و غروب جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم ده مرتبه: اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی التماس دعا @seyedololama

🌹 برنامه‌ریزی صحیح جهت اصلاح نفس 🔺 این که یک طلبه خیال کند که با چند سال درس خواندن، دیگر با مردم عادی اجتماع فرق می‌کند، این‌طور نیست. آن بقایای اخلاق و صفات مدرسه و دبیرستان و دانشگاه و بازار و ادارات همراه ما هست. برای پاک کردن، یک قدری زحمت می‌خواهد. در روایات دستوراتی داده شده که این زحمات را کاهش بدهد. یکی از این دستورات حدیث نبوی* (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است که می‌فرمایند: هر انسان عاقلی باید برای روزش برنامه‌ریزی کند. یک مقدار وقت برای مناجات و درد دل با پروردگارش در نظر بگیرد، که این قاعدتاً یا قبل از نماز صبح است یا بعد از آن. چون بهترین اوقات، آن زمان است. یک مقدار هم حساب گذشته‌اش را، روز و هفته‌ی گذشته‌اش را بکشد که چه کردم؟ آیا این تعهدات را عمل کردم یا نه؟ رفت وآمدهایی را که داشته، همه را به خاطر بیاورد و یکی‌یکی بررسی کند. حرف‌هایی که زده، درس‌هایی که خوانده، درس‌هایی که داده، این‌ها را بازبینی کند، ببیند کجایش عیب داشته، استغفار کند. یکی هم این است که با دوستانی که می‌توانند به او در دینش یاری برسانند تماس بگیرد. این خیلی مهم است. ۸۹٫۲٫۲۱ _____ * «روی عن امیرالمؤمنین علیه‌السلام عن النبی صلی الله علیه وآله أنه قال: ینبغی للعاقل إذا کان عاقلاً أن یکون له أربع ساعات من النهار: ساعة یناجی فیها ربه، و ساعة یحاسب فیها نفسه، و ساعة یأتی أهل العلم الذین ینصرونه فی أمر دینه و ینصحونه، و ساعة یخلی بین نفسه و لذتها من امر الدنیا فیما یحلُّ و یحمد»؛ (بحار الانوار/ج۱/ص۱۳۱) ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

‍ ☄ نقدی شنیدنی از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی در مورد عنوان کتاب "خلوت نشین" که به مناسبت نکوداشت ایشان منتشر شد👇 بسمه تعالی شرح حال _ .. سید ابراهیم خسروشاهی عفی عنه 🌷 عنوان: خلوت نشین- این عنوان گرچه درباره بعضی افراد و در بعضی موارد و اوقات ممکن است حاکی از یک فضیلت یا یک تمرین سلوکی و دستوری از ناحیه اساتید اخلاق باشد ولی درباره این ناچیز تنها حاکی از یک حسن ظن از ناحیه برادر آقای مردی است. زیرا گمنامی بنده در حوزه علمیه قم به خاطر هجرت بوده که پس از رحلت مرحوم آیت الله العظمی بروجردی برایم پیش آمد و نزد بسیاری از افراد محترم حوزه به ناشناسی یا فراموشی انجامید. در هر حال با توسل به جملاتی از دعای شریف کمیل درخواست عفو از مقام اقدس الهی دارم. یارب لاتعاجلنی بالعقوبة على ما عملته فی خلواتی من سوء فعلی و اسائتی و دوام تفریطی و جهالتی و كثرة شهواتی و غفلتی بارالها یا ستار و یا غفار لا تجعلنی من الواعظین الذین اشار الیهم العارف الشیرازی بقوله: واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند چون بخلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند ✅مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama

📆 پیرامون خدمات مرحوم آیت الله سید عبدالحسین #شرف‌الدین عاملی؛ (۸ جمادی الثانی سال ۱۳۷۷ق) 🔺 تقریباً می‌شود گفت که مرحوم سید شرف‌الدین اول مبلغ و مجاهد زمان ما بود. 🔹مرحوم سید شرف‌الدین از علمای بزرگ ما بودند که در حدود ۵۰-۶۰ سال پیش فوت کردند. ایشان در لبنان از مراجع بزرگوار بود. ایشان رساله‌ای نوشت به نام ابوهریره که از کتب تاریخ خود مسلمین وضع این را روشن کند که ای برادران ما -که در خود اسلام با هم برادریم- باید همگی مطالب علمی را به طور دقیق بررسی کنیم. یکی از مطالب علمی این است که وضع صحابه چگونه بود؟ کدام راست‌گو بوده؟ کدام دروغ‌گو بوده؟ حرف کدام را می‌شود قبول کرد؟ کدام را قبول نکرد؟ اینها جزء دین است. ایشان این کار را کرد و کتابی به نام همین ابوهریره نوشته و به قدری مؤثر شده که برخی علمای شام و جاهای دیگر شیعه شدند؛ وقتی دیدند همچین آدمی مرجع حدیثی آن‌ها بوده و خجالت کشیدند و خود آن علما هم کتابی بر ردّ همین ابوهریره نوشتند. 🔸 مرحوم آسید شرف‌الدین لبنانی که ناظر به اختلافات شیعه و سنی بود، ایشان به مصر رفتند و با رئیس الازهر آن وقت که شیخ سلیم نام داشت، قرار گذاشتند که این مطالب را با سؤال و جواب مطرح کنند که تسنن چه می‌گوید و تشیع چه می‌گوید. بدون این‌که به هم پرخاشی داشته باشند فقط با قلم و استدلال. نتیجه‌ی کار وی کتاب المراجعات شد که باید ان‌شاءالله همگی داشته باشند و بعضی کتاب‌های دیگر هم ایشان نوشت که همگی مفید بود. 🔻 بعضی‌ها هستند نه کتاب نوشته‌اند، نه معروف‌اند و نه کسی آن‌ها را می‌شناسد. اما خدا به آن‌ها فهم و شعور داده، نور ولایت داده. آن‌ها کسانی هستند که یک دوره الغدیر آیت الله امینی را زیرورو کرده‌اند. یک دوره کتاب‌های سید شرف‌الدین موسوی را زیرورو کرده‌اند، با این کتاب‌ها آشنایند و مشکلات را می‌توانند حل کنند. ۹۳٫۱۰٫۲ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🌷سالگرد شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی و همرزمان با وفایشان، بر عموم مردم ایران تسلیت باد. @seyedololama

🔺 علت فراموش شدن نام خدا آن کسی که می‌خواهد از بستر بلند شود یا مادری که می‌خواهد به بچه‌اش شیر بدهد یا می‌خواهد به او لباس بپوشاند یا انسانی که می‌خواهد لباس بپوشد، یا میخواهد غذا بخورد یا میخواهد تنفس بکند- فرقی نمی‌کند- همۀ اینها با «بسم الله» است، منتها فراموش شده، به خاطرِ فراگیری. مثلاً وقتی یک بچه ماهی را در دریا می‌اندازند که غذا بخورد، خب این زندگی‌ش با آب است ولی خبر از آب ندارد، فراموشیِ طبیعی دارد. امّا بشر، کودکانه خود را به نفهمی و نادانی زده و درکِ خود را به چیزهای کوچک متوجه کرده و از چیز بزرگ غافل شده. اگر به یک کودکی شمع‌های رنگارنگی بدهند تا مشغول روشن کردن این‌ها بشود، خورشید را فراموش می‌کند که الآن حاضر است و اینجا را روشن کرده و دیگر شمع لازم ندارد! امّا او بچه است و این چیزها را نمی‌داند و سرگرم به این چیزهای رنگارنگ است که به او داده‌اند تا مشغولش کنند. بشر هم این طوری شده که از چنین مقام فوقِ عظمت و فوقِ تصور که بر همه جا احاطه دارد، غافل شده. آن وقت انبیای عظام با بیداری‌ای که خدا به آن‌ها داده مبعوث می‌شوند که این‌ها و ما را که خواب هستیم، تکان بدهند. ابتدای تکان دادنشان «بسم الله» است. ولی وقتی «بسم الله» به صورت عادی درآمد، مثل برنامه‌های تلویزیون که هر کاری و هر صحبتی بخواهند بکنند، یک به نام خدایی هم می‌‌گویند، امّا این به نام خدا از روی عادت است، واقعی نیست و معنایی ندارد. وقتی به نام خدا گفته شود باید رنگ‌ها و قلب‌ها و حالات تغییر بکند، «واذکرونی اَذکرکم»، به یاد خدا باشد به طوری که خدا نیز حضور خودش را به او بیشتر نشان بدهد و خدا هم او را یاد بکند. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 استعمار و معارف اسلامی 🔸 معانی معارف اسلامی از وقتی که معرفت و شناخت به دست فرهنگ استعماری و عوامل او یعنی خاندان منحوس پهلوی افتاد، کوچک و عادی شد و دین به صورت مراسمی درآمد و زندگیِ برگرفته از دستورات و دیکته‌های خارجی اصالت پیدا کرد. شیئیّت و هویّت اشیاء به اوست. وقتی که آخرین سوره‌‌ی مبارکه‌ی قرآن یعنی «قُل اَعوذُ بِرَبِّ النّاس» و اولین سوره‌ی مبارکه‌ی یعنی فاتحة‌الکتاب با «بِسمِ الله» شروع می‌شود، این برای عرب جاهلی چه برنامه‌ای درست می‌کند؟ آن‌ها به خاطر اینکه باقی مانده‌ی امتِ انبیاء و از دودمانِ حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) بودند که عده‌ای از نسل حضرت اسماعیل و عده‌ای از اسحاق. این‌گونه زیاد و تشکیل قبایل داده بودند، خدا را قبول داشتند و نام شریف و مقدس «الله» را می‌بردند، اما «رَحمن» و «رَحیم» چی؟ «رحمن» و «رحیم» مربوط به ربوبیت خداست یعنی خدایی که همه‌چیز از اوست. ♦️ «بِسمِ الله الرَّحمن الرَّحیم» را صفاتِ مافوق تصورِ او تشکیل می‌دهد و اشاره دارد به اینکه هم گوینده و هم شنونده باید خواب‌شان پاره شود و از غفلت بیرون بیایند و خود، مجلس، رفقا، اشیاء و روح و جسم خود و دیگران را، ماهیان دریای رحمت قرار بدهند و این را بفهمند که حالا که ما این‌جا نشسته‌ایم و این هوایی که وجود دارد و کار می‌کند و بنده حرف می‌زنم و شما می‌شنوید اگر مدت کوتاهی قطع بشود، همه‌ی ما می‌افتیم روی زمین، اما هیچ ملتفت او نیستیم. حواس ما هم به او نیست، با او حرف می‌زنیم، می‌شنویم ولی حواس ما متوجه او نیست، تازه این، یکی از رحمت‌های ناچیز خداست. قلب ما الآن دارد کار می‌کند که ما نفس می‌کشیم، اما ملتفت او نیستیم که این چرا کار می‌کند. مثلاً ساعت، چون یک وسیله‌ایست که پیچ و مهره‌ی داخلش دارد کار می‌کند، پس عقربه‌های آن به حرکت می‌افتد. ما با چی داریم حرکت می‌کنیم، قلب ما کار می‌کند، قلب ما به چی کار می‌کند؟ فکر می‌کنیم به حساب جان داریم، خب، جانِ ما چیست که ما جان داریم؟ روح ما چیست که ما روح داریم؟ عقل ما چیست که ما عقل داریم؟ فهم ما چیست که ما داریم حرف می‌زنیم؟ همه‌ی این‌ها هست اما به هیج کدامش توجه نداریم. این است که «بسم الله» یک بیدارباش است نه یک به نام خدای ساده! بنابراین «بِسمِ الله» تنظیم کننده‌ی و موجب برنامه‌ریزی زندگی است و چون منکری ندارد از این جهت به نام او گفته می‌شود. اگر خدایِ جهان بخواهد مورد انکار قرار بگیرد همه‌چیز باید از بین برود، زیرا چیز بودن و شیئیت و هویّت اشیاء هر لحظه با خداست. 🔹 پس «بِسمِ الله الرَّحمن الرَّحیم» عرشی می‌شود ولی ما الآن در فرشیم و از عرش جدا افتاده‌ایم. از این جهت نماز، معراج است و سوره فاتحه گنجیست معنوی. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama