🔺 تأملی در دعای #ابوحمزه صادره از امام #سجاد صلوات‌الله‌علیه (۱) 🔹 جمله‌ی اول این دعای مبارک این است که: «إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ...»؛ این درخواست از چه کسی صادر شده؟ و از چه حلقوم و کامی بیرون آمده و از چه قلبی این #مناجات سر زده؟ این را تا اندازه‌ای باید #توجه کرد. گوینده‌ای که جمله اول این #دعا، -یعنی "إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ" را در نیمه‌ی #شب که می‌خواهد با خدا صحبت کند، ابتدای عرایضش قرارداده- شخصی است که در تمام عمرش آن مقدار فشار و #ریاضت و آسیب که به افکارش، به قلبش، به سرتاپای وجودش، به خانواده‌اش رسیده ﻛﻪ هیچ #انبیاء و #اولیائی این‌طور مبتلا نبودند!. او #بنده‌ای است از بندگان خدا که در مقام تشکر طوری تشکر کرده، کأنه سلطنت #سلیمان‌ها در اختیار اوست و در مقام #عبادت و شب زنده‌داری‌ها طوری عبادت کرده که هیچ‌کس تحمل او را ندارد!. و در مقام #روزه، روزه‌ای گرفته با وضعی که هیچ‌کس به فکرش نمی‌رسد که این‌طور روزه بتواند بگیرد!. درباره روزه‌ی آن حضرت وارد شده که دستور می‌داد گوسفند یا گوسفندانی را ذبح می کردند و در محل پخت و پز و آشپزخانه می‌پختند، وقتی که بخار آن بلند می‌شد و بوی غذای مطبوع می‌پیچید، خودش می‌آمد و در حالی‌که روزه بود، سرکشی می‌کرد و شاید با دست مبارکش این‌ها را به همسایگان و کسانی که از غذا برایشان می‌بردند، تقسیم می کرد، به طوری‌که خودش برای افطارش با چیز دیگر (با نان جویی یا چیز دیگری) #افطار می‌کرد!. آن‌وقت چنین #معصومی با چنین مقامی با تحمل چنین مسائلی این عرایض را شروع کرده: «إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ»! این از کجا ناشی می‌شود؟ چه مسئله‌ای است؟ اﺩاﻣﻪ ﺩاﺭﺩ... ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 تأملی در دعای #ابوحمزه صادره از امام #سجاد صلوات‌الله‌علیه 🔹 جمله‌ی اول این دعای مبارک این است که: «إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ...»؛ این درخواست از چه کسی صادر شده؟ و از چه حلقوم و کامی بیرون آمده و از چه قلبی این #مناجات سر زده؟ این را تا اندازه‌ای باید #توجه کرد. گوینده‌ای که جمله اول این #دعا، -یعنی "إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ" را در نیمه‌ی #شب که می‌خواهد با خدا صحبت کند، ابتدای عرایضش قرارداده- شخصی است که در تمام عمرش آن مقدار فشار و #ریاضت و آسیب که به افکارش، به قلبش، به سرتاپای وجودش، به خانواده‌اش رسیده ﻛﻪ هیچ #انبیاء و #اولیائی این‌طور مبتلا نبودند!. او #بنده‌ای است از بندگان خدا که در مقام تشکر طوری تشکر کرده، کأنه سلطنت #سلیمان‌ها در اختیار اوست و در مقام #عبادت و شب زنده‌داری‌ها طوری عبادت کرده که هیچ‌کس تحمل او را ندارد!. و در مقام #روزه، روزه‌ای گرفته با وضعی که هیچ‌کس به فکرش نمی‌رسد که این‌طور روزه بتواند بگیرد!. درباره روزه‌ی آن حضرت وارد شده که دستور می‌داد گوسفند یا گوسفندانی را ذبح می کردند و در محل پخت و پز و آشپزخانه می‌پختند، وقتی که بخار آن بلند می‌شد و بوی غذای مطبوع می‌پیچید، خودش می‌آمد و در حالی‌که روزه بود، سرکشی می‌کرد و شاید با دست مبارکش این‌ها را به همسایگان و کسانی که از غذا برایشان می‌بردند، تقسیم می کرد، به طوری‌که خودش برای افطارش با چیز دیگر (با نان جویی یا چیز دیگری) #افطار می‌کرد!. آن‌وقت چنین #معصومی با چنین مقامی با تحمل چنین مسائلی این عرایض را شروع کرده: «إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ»! این از کجا ناشی می‌شود؟ چه مسئله‌ای است؟ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama