بسم الله الرحمن الرحیم دروغگويي مي‌ميرد و به قیامت مي‌رود. در آنجا مقابل دروازه‌هاي بهشت مي‌ايستد. ديوار بزرگي مي‌بيند که ساعت‌هاي مختلفي روي آن قرار گرفته بود. از يکي از فرشتگان مي پرسد: اين ساعت ها براي چه اينجا قرار گرفته اند؟ فرشته پاسخ مي‌دهد: اين ساعت‌ها، ساعت‌هاي دروغ سنج هستند. هر شخص يک ساعت دروغ سنج دارد و هر بار که آن شخص يک دروغ بگويد عقربه‌ي ساعت يک درجه جلوتر مي‌رود. مرد گفت: چه جالب آن ساعت کيه؟! فرشته پاسخ داد: برای فلانی است، او حتي يک دروغ هم نگفته، و ساعتش اصلاً حرکت نکرده است. گفت: خب آن ساعت کيه؟ فرشته پاسخ داد: ساعت فلان رئيس جمهور است که عقربه‌اش بارها و بارها تکان خورد! گفت: راستي ساعت من کجاست؟ فرشته پاسخ داد: آن در اتاق کار سرپرست فرشتگان است و از آن به عنوان پنکه سقفي استفاده مي‌کنند. هر شخصی در هر سن و سال و موقعیتی که دارد همیشه تلاش می‌کند از تنبیه و توبیخ فرار کند؛ البته این دروغ‌ها همیشه خیلی بزرگ و اساسی نیستند. قدیم‌ها تا کسی مجبور نبود، دروغ نمی‌گفت. مگر جایی که جان یا آبروی کسی وسط بود. اما الان تا کسی مجبور نباشه، راست نمی‌گه. یک بزرگی می‌فرمود: ما در ساده ترین صحبت های روزانه‌مون هم دروغ می‌گیم. مثلاً مادر می‌خواد صبح بچه‌اش را از خواب بیدار کند، می‌گوید: پاشو لِنگ ظهر شده. یا میخواهد برای نماز صبح بیدار کند، دو دقیقه بیشتر نیست که اذان گفته‌اند، می‌گوید پاشو آفتاب زده. امام سجادعلیه‌السلام در این رابطه می‌فرمایند: اِتَّقُوا اَلْكَذِبَ اَلصَّغِيرَ مِنْهُ وَ اَلْكَبِيرَ فِي كُلِّ جِدٍّ وَ هَزْلٍ فَإِنَّ اَلرَّجُلَ إِذَا كَذَبَ فِي اَلصَّغِيرِ اِجْتَرَى عَلَى اَلْكَبِيرِ؛ از دروغ كوچك و بزرگش، جدّى و شوخي بپرهيزيد، زيرا انسان هرگاه در چيز كوچك دروغ بگويد، به گفتن دروغ بزرگ نيز جرئت پيدا مى‌كند. این اشاره به یک واقعیت مهم تربیتی و اخلاقی است. خصلت‌ها در انسان به مرور و بر اثر تکرار، نهادینه می‌شوند و قوّت می‌گیرند و ریشه دار می‌شوند. مثل: تخم مرغ دزد، شتر دزد می‌شود. دروغ با ايمان ناسازگار هست و ضعف و نابودي آن را به دنبال دارد. حسن ابن محبوب مي‌گويد: از حضرت صادق علیه‌السلام پرسيدم: يَكُونُ اَلْمُؤْمِنُ بَخِيلاً؟ قَالَ: نَعَمْ. آيا ممكن است مومن بخيل باشد؟ فرمود: بله. قُلْتُ: فَيَكُونُ جَبَاناً؟ قَالَ: نَعَمْ. آيا ممكن است ترسو باشد؟ فرمود بله. قُلْتُ: فَيَكُونُ كَذَّاباً؟ قَالَ: لاَ وَ لاَ خَائِناً. ثُمَّ قَالَ: يُجْبَلُ اَلْمُؤْمِنُ عَلَى كُلِّ طَبِيعَةٍ، إِلاَّ اَلْخِيَانَةَ وَ اَلْكَذِبَ. آيا ممكن است دروغگو باشد؟ فرمود: نه، مومن داراي هر سرشتي مي‌شود، جز دروغ و خيانت. بنابراین بندگان مخلص و با ایمان نباید به این راحتی اسیر وسوسه‌های شیطان شده و ذهن و روح خودشان را با این صفت عجین کنند. دروغ مادر همه فسادها و سرچشمه دیگر گناهان است. دروغ در ردیف شرک به خداوند متعال قرار می‌گیرد؛ لذا به‌واسطه این مهم تمامی انبیاء الهی دروغ را مذمت شمردند و اجازه بیان سخنان کذب را ندادند. حال باید یک جدول در یک دفترچه درست کنیم و هر موقع حواسمان نبود و دروغی گفتیم، یک علامت در جدول بزنیم. و با خود قرار تنبیه بگذاریم، که مثلاً در قبال هر یک دروغ در روز، 5 هزارتومان در صندوق صدقات بیاندازم. و اگر این علامت ها کمتر و کمتر شد، خود را تشویق کنیم. همسر شهید والا مقام، فارس خالوندی می‌گفت: در مدت چهار سالی که با همسرم زندگی کردم، حتی یکبار هم نشد که زبانش به دروغی آلوده شود. ✍🏻حسین ابراهیمی #منبر_اخلاقی #منبر_کوتاه @sh_hosein