تفکر مایه آرامش:
(نمی دانم بهار را خواهم دید)
آه ای خزان پر رنگ و فام
به خود چهها دیدهای شهنام
خستهای و صبور ماندهای
در خود فرو رفته، در عبور ماندهای
بی تاب لحظه های خوش انتظار
لاله گونی در مسیر ای بیقرار
رنگ هایت به خون آغشته شد
چه آلاله هایی که پژمرده شد
غم وغصه ز رنگت دور باد
به سرزمین قدس صدها سرور باد
دل ها غمین است در این سرزمین
پی فریاد رسی هستیم در زمین
نمی دانم بهار را خواهم دید
آن مه گل عذار را خواهم دید
#ساره_ثریا_کریمی
🟩 عضو کانال
💠💠💠💠💠💠
در محفل ما شعر سخن می گوید
👇👇👇
@shaeranehayemahkhaky