💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_دوم #قسمت_صد_و_سوم سینی چای را که مقابل پدر گرفتم، بدون آنکه رشته #کلامش را لحظه ای از دست بدهد، یک #فنجان برداشت و همچنان به تعریف پُر شور و هیجانش برای عبدالله ادامه میداد: "میگفت تا الآن بیست درصد برج #تکمیل شده و تا یه سال دیگه آماده میشه." سپس چشمان گود رفته اش از شادی #درخشید و با لحنی پیروزمندانه ادامه داد: "هر سال این موقع باید با کارگر و انباردار و بازاری سر و کله میزدم که #چندرغاز سود بکنم یا نکنم! حالا امسال هنوز #هیچی نشده کلی سود کردم و پولم چند برابر شده! میگفت وقتی برج تکمیل شه، سرمایه ام ده برابر میشه! میگفت الآن پول تو #قطر ریخته، فقط باید زرنگ باشی و #عُرضه داشته باشی جمع کنی!" و در مقابل سکوت #سنگین من و عبدالله، سری جنباند و با صدایی گرفته گفت: "خدا بیامرزه #مادرتون رو! بیخودی چقدر حرص میخورد. حالا کجاس که ببینه چه معامله پُر سودی کردم!" از اینکه با این حالت از #مادر یاد کرد، دلم شکست و دیدم که ابروان عبدالله هم در هم کشیده شد و در جواب #سرمستی پدر که از معامله پرمنفعتش حسابی سر کیف آمده بود، چیزی نگفت. فنجانهای خالی را جمع کردم و به #آشپزخانه رفتم که بیش از این حوصله شنیدن حرفهای #پدر را نداشتم. چهل روز از رفتن مادر گذشته بود و هر چند من و عبدالله همچنان #غمگین و مصیبت زده بودیم، ولی پدر مثل اینکه هرگز مادرم در زندگی اش نبوده باشد، هر روز سرِ حالتر از روز گذشته به #خانه می آمد. فنجانها را شستم و به بهانه #استراحت به اتاقم رفتم که بعد از روزها نگاهم در آیینه به صورت افسرده ام افتاد. هنوز سیاهی پای #چشمانم از بین نرفته و رنگ غم از صفحه صورتم پاک نشده بود که #اندوه از دست دادن مادر به این سادگی ها از دلم رفتنی نبود... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊