نگاه و رفتارش به من به عنوان همسرش خاص بود. یادم نمی‌آید حتی به حالت دستوری با من صحبت کرده باشد. با این که به‌خاطر فعالیت‌های گسترده فرهنگی‌اش خیلی خانه نبود، به‌شدت به او وابسته بودم. این وابستگی روز به روز هم بیش‌تر می‌شد. همین حس را هم حجت نسبت به من داشت. در طول ۱۵ سال زندگی مشترک‌مان، بیش‌تر ایام نوروز و مناسبت‌های مذهبی را خانه نبود. گاهی ۴۰ روز خانه نمی‌آمد، اما وقتی برمی‌گشت تمام نبودنش را جبران می‌کرد. همیشه می‌گفت: اگر شما نبودی، من نمی‌توانستم کارهایم را انجام بدهم. آن‌قدر قدرشناس بود که من را هم در ثواب کارهایش شریک می‌کرد. #روایت_همسر_شهید #شهید_حجت_اسدی @shahid_hajasghar_pashapoor🌹🕊