🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹 بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 آیه ۲۸ سوره اعراف 🌸 وَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً قَالُواْ وَجَدْنَا عَلَيْهَآ ءَابَآءَنَا وَاللَّهُ أَمَرَنَا بِهَا قُلْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَآءِ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ 🍀 ترجمه: و هرگاه كار زشتى كنند، گویند: ما پدران خود را بر این كار یافتیم و خداوند ما را به آن دستور داده است. بگو: همانا خداوند هرگز به كارهاى زشت فرمان نمى‏ دهد. آیا چیزى را كه نمى‏ دانید به خدا نسبت مى‏ دهید؟ 🌷 #إِذَا_فعلوا: هر گاه انجام دهند 🌷 #فَاحِشَة: به گناهی گفته می شود که زشتی آن روشن باشد 🌷 #قَالُوا: گویند 🌷‌ #وَجَدْنَا: یافتیم 🌷 #عَلَيْهَا: بر آن 🌷 #ءابَآءَنَا: پدرانمان 🌷 #أَمَرَنَا: دستور داده است 🌷 #قُل: بگو 🌷 #لَا_يَأْمُرُ: فرمان نمی دهد 🌷 #فحشَآء: کارهاس زشت 🌷 #مَا_لَا_تَعْلَمُونَ: آنچه را که نمی دانید 🌸 این آیه در #مکه نازل شده است. در اين آيه اشاره به يكى از وسوسه‌ هاى مهمّ شيطانى مى ‌كند كه بر زبان جمعى از انسان هاى شيطان صفت نيز جارى مى‌ شود و آن اين كه: «وَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً قالُوا وَجَدْنا عَلَيْها آباءَنا وَ اللّهُ أَمَرَنا بِها: و هر گاه کار زشتی کنند، گویند: ما پدران خود را بر این کار یافتیم و خداوند ما را به آن دستور داده است» 🌸 جالب اين كه #قرآن در پاسخ آنها اعتنايى به دليل اوّل يعنى پيروى كوركورانه از نياكان نمى ‌كند؛ و تنها به پاسخ دليل دوّم قناعت كرده، مى‌ فرمايد: «قُلْ إِنَّ اللّهَ لا يَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ: بگو: همانا #خداوند هرگز به کارهای زشت فرمان نمی دهد» سپس با اين جمله آيه ختم مى ‌شود كه: «أَ تَقُولُونَ عَلَى اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ: آیا چیزی را که نمی دانید به خدا نسبت می دهید؟ منظور از «فاحِشَةً» در اينجا هر گونه كار زشت و قبيحى است كه مسأله «طواف عريان» و «پيروى از پيشوايان ظلم و ستم» از مصاديق روشن آن محسوب مى ‌گردد. 🔹 پيام های آیه ۲۸ سوره اعراف 🔹 ✅ توجیه #گناه، بزرگ‏تر از خود گناه و نشانه‏ ى سلطه و نفوذ شیطان است. ✅ پایبندى به روش زشت و غلط نیاكان و بدعت در #دین، نشانه ولایت شیطان و عدم ایمان است. ✅ فساد و زشتى بعضى اعمال، روشن و فطرى است. ✅ گاهى انحرافات #انسان، به نسل‏ هاى بعدى منتقل مى‏ شود و منحرفان، بار گناه نسل‏ هاى آینده را نیز به دوش مى‏ كشند. ✅ روش گذشتگان، همیشه ارزشمند نیست و تقلید نابجا از پیشینیان ممنوع است. ✅ #خداوند در هیچ زمانى به زشتى فرمان نمى‏ دهد. 🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹