یه عزیزی بودن میگفتن: هروقت چشمتون👀 به عکس یه شهید میخوره... یه صلوات واسش بفرستید🌿 این صلواتا شاید اینجا دیده نشه.. امّا روز محشر دستتون رو میگیره میاین و میبینین اون شهید شده شفیعتون♥️ #شهیدانہ

هروقت می‌خواست برای جوونا یادگاری بنویسه ، می‌نوشت : مَن کان لِلّه کانَ اللهُ لَه - هرکه با خدا باشد ، خدا با اوست ‌. رسم عاشق نیست ، با یک دل ، دو دلبر داشتن ! - شهید‌محمدابراهیم‌همت

نام کتاب: خودسازی به سبک شهدا قسمت ۴۶ صفحه ۱

اصن فقط حسین فقط حسین! اولِ عشق و تَهِ معرفت حسین...❤️

💫🔸 #چادری ها بخوانند ....👇 💫اینکه فکر کنیم #چادر سر کردیم ..و دیگه تموم شد هر کاری خواستیم انجام بدیم....این نیست .. 🥀 اگه چادر می پوشی و عمدا زیر ان #مانتوها با رنگ جیغ می پوشی که از دور کاملا نمایان است....رنگی که موجب جلب توجه نامحرم است ... 🥀 اگه #چادر می پوشی و ارایش می کنی ... 🥀 اگر چادر می پوشی و با #هرنامحرم بگو وبخند می کنی ( ان روایات #مزمت_شوخی با نامحرم را بخونید که نوشته اند به خاطر یک شوخی درقیامت هزار سال .... . 🥀 اگه چادر می پوشی و #زیورالات پیدا است ... 🥀اگه چادر می پوشی و زیر ان لباس مناسب نمی پوشی و لو چند دقیقه که نامحرم می اید دم درب خونه و تمام بدن تو پیدا است به خاطر یک خرید .... 🥀 اگه چادر می پوشی و ساعت ها با #نامحرم حرف ( غیر ضروری ) می زنی و در دل می کنی..و پبش خودت می گه که من که مشکل ندارم و چادری هستم.... 🥀اگه چادری هستی و با #نازوعشوه حرف می زنی و صدات کشدار است... 🥀 اگه چادری هستی و مدام #زل می زنی به تیپ های مردونه خیابان و برانداز می کنی .... ✅✅خیلی خوبه #چادری هستی ولی حالا که این #ارثیه حضرت زهرا سلام الله را پوشیدی در تمام حالات و رفتار عفاف را رعایت کن....و الگوی چادری ها باش... #من_حجاب_را_دوست_دارم #عفاف #حجاب

آنان که به من بدی کردند ، مرا هشیار کردند ! آنان که از من انتقاد کردند ، به من راه و رسم زندگی آموختند . آنان که به من بی‌اعتنایی کردند ؛‌ به من صبروتحمل آموختند . آنان که به من خوبی کردند ، به من مهر و وفا و دوستی آموختند . . پس خدایا به همه‌ی آنانی که باعث ‌تعالی دنیوی و اخروی من شدند ، خیر و نیکی‌ ِدنیا و آخرت عطا بفرما :) - شهیدمصطفی‌چمران ؛

💠#خاطرات_شهدا💠 بعدِ دوماه، اومد خونه؛ بعد از سلام و احوالپرسی گفت: بیست روز مرخصی گرفتم که دیوار خونه رو درست کنم. روز اول آجر ریخت، روز بعد هم دور تا دور دیوار حیاط را خراب کرد که یکی از بچه‌های سپاه آمد دنبالش. رفت بیرون و زود اومد. گفت: کار مهمی پیش اومده، باید برم. خونسرد گفتم: خب عیبی نداره؛ برو، ولی زود برگرد. صداش مهربانتر شد، گفت: توی شهر کارم ندارن. میخوام برم جبهه. حسابی ناراحت شدم. گفتم: شما میخوای منو با چند تا بچه‌ی قد و نیم قد، توی این خونه‌ی بی‌درو پیکر بذاری و بری؟! حداقل همون دیوار درب و داغون خودش رو خراب نمیکردی. خندید و گفت: بهت قول میدم که حتی یک گربه روی پشت‌بام این خونه نیاد. نگاه کن، من از همون اول بچگی و از همون اول جوانی که تو روستا بودم، هیچوقت نه روی پشت‌بام کسی رفتم، نه از دیوار کسی بالا رفتم، نه به زن و ناموس کسی نگاه کردم. الآن هم میگم که تو اگه با سر و روی باز هم بخوای بری بیرون، اصلاً کسی طرفت نگاه نمیکنه، خیالت هم راحت باشه که هیچ جنبنده‌ای تو این خونه مزاحم شما نمیشه، چون من مزاحم کسی نشدم؛ هیچ ناراحت نباش. حرفهاش مثل آب بود روی آتش. وقتی ساکش را بست، اندازه سر سوزن هم نگرانی نداشتم.   راوی: همسر سردار شهید عبدالحسین برونسی ولادت: ۱۳۲۱ شهادت: ۱۳۶۳/۱۲/۲۳ شادی روحش صلوات اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج