#خاطرات_شهدا سیدمحمد با قرآن و صندلی از اتاقش اومد. صندلی را گذاشت کنار در، رفت رو صندلی ایستاد. قرآن را بالا نگه داشت.📖 گفت: باباجون، از زیر قرآن رد شو.آقا رضا قرآن رابوسید و رد شد. سید محمد گفت: باباجون، دوباره... آقا رضا برگشت، قرآن بوس کردو دوباره رد شد. شب از نیمه گذشته بود. من و سید محمد پایین نرفتیم. آقا رضا از پله ها پایین می رفت. من و سید محمد کاسه آب را پشت پاش ریختیم.🍃 صدایش از تو راه پله میومد؛ میگفت: مواظب خودتون باشید، خداحافظ......✨ سریع دویدیم پشت پنجره. می خواستیم تا آخرین لحظه ببینیمش.🍃 📸 رفقای آقا رضا تو کوچه بودن. آقا رضا که اومد پیششون، شروع کردن به عکس گرفتن؛ جا به جا میشدن و عکس میگرفتن. من و سید محمدم از طبقه دوم ساختمان، شاهد این صحنه ها بودیم. خیلی برام عجیب و همچنین تلخ بود. تو ذهنم هزار فکر و خیال میومد. «نکنه این آخرین عکسها باشه، نکنه این آخرین باری باشه که خنده های آقا رضا را میبینم. نکنه این آخرین دیدارمون باشه.........»💔 آقا رضا سرش را بالا آورد و دستش را تکان داد و گفت: خداحافظ..... سوار ماشین شدن و رفتن....🍃 بعد 33 روز شهید شد... آخرین دیدارمون شد ساعت یک بامداد 15 فروردین سال 1395... درست، شب تولدم... شب تولدم رفت و با خودش تمام خوشی ها و لذت های دنیایم را برد...🥀 نقل از همسر مدافع حرم #شهید_سیدرضا_طاهر یادشهداباصلوات اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج