#شرور_از_ماست ■□از حق متعال جز خیر و نیکی نیاید و شرور از ماست. ((ما اصابک من حسنه فمن الله و مااصابک من سیئه فمن نفسک.)) معنی آیه نه این است که انسان در معاصی به حول و قوت و قدرت خود انجام میدهد که خداوند را از سلطان و اقتدارش بیرون ببرد و دیگری را در ملک او فاعل مستقل بداند، که (( قل کل من عندالله)). ■□ در بیان این نکته ی باریک به تمثیلی اکتفا می کنیم : خورشید به دیوار می تابد، دیوار روشن می شود و می گوید من روشنم،چون خورشید به او تابید سایه دار شد و می گوید سایه دارم. ■□نور دیوار اگر چه به دیوار انتساب دارد که می گوییم دیوار روشن است، در حقیقت نور و روشنایی از آن خورشید است. ■□این حسنه است که ((ما اصابک من حسنه فمن الله)) که اولا و بالذات نور از آنِ خورشید است و ثانیا و بالعرض به دیوار انتساب دارد. ولی سایه ی دیوار بالعکس، که #خورشید سایه ندارد و بالذات #سایه نداد و سایه از آنِ دیوار است. ■□هرچند اگر خورشید بر دیوار نمی تابید ، دیوار سایه نمی داد. خورشید اولا و بالذات به دیوار سایه نداده است بلکه نور به دیوار داده است و سایه از دیوار پدید آمده است. آن سایه #سیئه است (( و ما اصابک من سیئه فمن نفسک)). پیدایش شرور را در خلق این چنین بدان که از #خیر_محض_جز_نیکویی_نیاید. (( قل اعوذ برب الفلق * من شر ما خلق )) . منبع : #نامه_ها_و_برنامه_ها @shakhehtoba

✍امام على عليه السلام: به خدا سوگند، هرگز ملتى در زندگىِ مرفّه و پر نعمتى نبوده اند و نعمت و رفاه از آنان زائل نشده است، مگر به سبب گناهانى كه مرتكب شده اند، چرا كه خداوند به بندگانش ظلم نمى كند. اگر مردم به هنگامى كه بلاها و سختى ها بر آنان فرود مى آمد و نعمت ها از دستشان مى رفت، با نيت هاى خوب و دلى مشتاق به پروردگارشان پناه مى بردند، بى گمان هر از دست رفته اى به آنان باز مى گشت و هر فاسدى اصلاح مى شد. 📚نهج البلاغه، از خطبه 178 🌹کانال شاخه طوبی 🌹 @shakhehtoba

تفاوت در باطن بیش از تفاوت در ظاهر است چنانچہ در قرآن ڪریم آمده است: وللاخرة اڪبر درجات و اڪبر تفضیلا اگر ظاهر را آفتي رسد جمال و زیبایي ظاهر از انسان مي رود، اگر خوے هاے ناپسند در باطن نشیند سیرت انسان را ڪہ همان حقیقت انسان است بہ صورتهاے بسیار زشت در مي آورد و با همان صورت ها ڪہ هیئات اعمال او است محشور است و خودش اعمال خودش است و اعمال او خود او است همہ جا دوش بدوشند مڪافات و عمل. #نامه_ها_و_برنامه_ها علامه حسن زاده ی آملی @shakhehtoba

نماز نامه ايست كه به عزيزي نوآموز نوشته ام؛ نماز ستون دين و بهترين برنامه آدم ساز است، نماز گذار با خدايش به راز و نياز است ، و بافرشتگان كارخانه هستي همنشين و دمساز است ، و با بندگان خوب خدا که پيامبران و مرد و زن رستگار و درستكارند در راستي و درستي و پاكي انباز است ، سرانجام انسان هر دو سرا سرافراز است، چه اينكه وارسته در انجام و آغاز است. آري.. آنكه از نماز روي برگرداند داستان بي چاره گي و بدبختي او دراز است... #نامه_ها_و_برنامه_ها #حضرت_علامه_حسنزاده_آملی @shakhehtoba

#نامه_ای_به_یک_دوست: دوستم بداند كه بدن يكى از نعمتهاى بزرگ الهى است بايد قدر اين نعمت را دانست مبادا بر اثر كفران چنين متاع گرانبها به رايگان از دست برود. بدن وسيله ترقّى و تعالى روان است، به مثل چون مركبى است كه روان بدان به وصول مقصد نائل میگردد، كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا. و بداند كه سرمايه سعادت ادب مع اللّه است كه همواره مراقبت تام داشتن و در حضور حق بسر بردن است وگرنه همان است كه جناب خواجه حافظ فرمود: جز قلب تيره هيچ نشد حاصل و هنوز باطل در اين خيال كه اكسير میكنند برادرم خلوت شب را بخصوص در وقت سحر از دست ندهد وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً. قرآن عهد اللّه است، عهد خدا را فراموش نكند. برادرم خويشتن را باشد و پا در كفش اين و آن نكند وگرنه جهان با اين فراخى بر وى تنگ میشود. دوستم بداند كه كثرت عمل ملاك تقرّب نيست بلكه تعقّل و تفكّر میبايد. و بداند كه از آنسوى بخل و امساك نيست تا ندهند بلكه از اينجانب كوتاهى است كه نمیگيرند لذا تعبيرات الهى را میبينى كه از آنسوى میفرمايد: « يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ » و از اين سوى میفرمايد : « نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ.» برادرم مواظب باشد كه بی طهارت نباشد و بداند كه با حالت جنابت خوابيدن كراهت دارد، و هر وقت كه وضو گرفت تا برايش مقدور است دو ركعت نماز بخواند و از خداى متعال قرب و حضور طلب كند كه مستجاب است و میتواند كه اين دو ركعت هاى بعد از وضوها را بجاى نوافل يوميه قرار دهد. اكثر مردم بی دردند و بايد هم باشند كه : «كَلَّا بَلْ رانَ عَلى قُلُوبِهِمْ ما كانُوا يَكْسِبُونَ، أَكْثَرُهُمْ لا يَعْقِلُونَ*، وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ*، وَ لا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شاكِرِينَ»، با دردمندان باش اگرچه كم اند و بايد هم كم باشند : « وَ قَلِيلٌ ما هُمْ وَ قَلِيلٌ مِنْ عِبادِيَ الشَّكُورُ » « وَ جاءَ رَجُلٌ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ». برادرم وقت چندان نمانده است ابدت را درياب به قول جناب خواجه حافظ: صد ملك دل به نيم نظر میتوان خريد خوبان در اين معامله تقصير میكنند دوست من نخست ذكر انس آورد و سپس انس موجب ذكر میشود: با سوره مباركه اخلاص كه نسبت رب است بيشتر مأنوس باش. سوره با قدر قدر به ولايت راهنمايى میكند. سوره يس قلب قرآن است، آيه نور، نور میدهد، آيه سخره رفع وساوس نفسانى میكند و هفتاد بار آن در كافى منصوص است و آن از إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي تا قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ «55 اعراف» است. دوستم كتب اللّه له الرحمه بينديشد كه اگر كسى به دست خود چشمهايش را كور كرده است و به فرض در اين نشئه ابدى باشد در ظلمت نابينايى چه حالتى برايش خواهد بود، آنكه در اينجا چشم دلش را به اتّباع شهوات نفسانى كور كرده است و ابدى كه در پيش دارد و آنهم از صفات رذيله خود و آتش هاى درونى خود در عذاب باشد و از كرده هاى خود در جهنّم بسر ببرد چگونه خواهد بود " #نامه_ها_و_برنامه_ها #حضرت_علامه_حسن_زاده_آملی " @shakhehtoba

تسلیم بودن به مشیت الهی روايتی از امام نهم عليه السلام نقل شده است كه مى فرمايند: در قيامت، بلا ديده ها و رنج كشيده ها مقاماتى دارند عالى و ارجمند. اينها كسانى هستند كه تسليم مشيت حق تعالى بوده اند و صبر داشته اند. اينها كسانى هستند كه مى گويند: عاشقم بر لطف و بر قهرش به جد اى عجب! من عاشق اين هر دو ضد در بلايم مى چشم لذات او مات اويم ، مات اويم ، مات او يا به قول شاعر ديگر: هر كه در اين بزم مقرب تر است جام بلا بيشترش مى دهند. منبع: فضایل و سیره چهارده معصوم در اثار علامه حسن زاده @shakhehtoba

علم ادب  در روايت از حضرت امام جواد عليه السلام مرورى است كه فرمود: از ميان دو مرد كه در دين و فضايل برابر باشند برتر نزد خداوند آن است كه در علم ادب ماهرتر باشد. راوى گفت : فدايت شوم فضل اديب را نزد مردم دانستم كه در مجالس و مجامع او را گرامى دارند، اما نزد خداى تعالى چگونه ؟ فرمود: چون اديب قرآن را چنان كه نازل شده است مى خواند و دعا را هم لحن نمى آورد و غلط نمى خواند و دعاى ملحون سوى خداوند تعالى بالا نرود. منبع:هزار و یک کلمه @shakhehtoba