شمیم فقاهت
کفایه۳ ش۱
#کفایه3ش1
بسم الله الرحمن الرحیم
مقدمه
تعریف مطلق: لفظی که دلالت بر معنایی دارد که آن معنا در جنس خود شایع است.
اشکال
عدم مانع: شامل الفاظ عموم بدلی مانند من و ما و ای استفهامیه می شود.
عدم جامعیت: اسم جنس که از مصادیق مطلق است در افراد خود شایع است نه اینکه در جنسی شایع باشد. اسم جنس اسم حقیقت است که خود همان جنس است و تصویر ظرف و مظروف نداریم در حالیکه در تعریف مطلق مظروف است و ظرف آن جنس است.
نکته
این تعاریف شرح اسمی است و بررسی این اشکال و جواب سودی ندارد عمده در مقام بررسی مصادیق مطلق مانند اسم جنس و اموری که مناسب مقام است مانند معرف به لام جنس می باشد.
بررسی مصادیق مطلق
1. اسم جنس
اسامی کلیات( ازجواهر و اعراض و عرضیات) که موضوع له ان طبیعت مهمله است.
جوهر: وجودش در خارج مستقل است.
اعراض: وجودش به یک موضوع است مانند سفیدی.
عرضیات: در خارج وجود ندارد حال یا منشا انتزاع ان خارج است مانند فوقیت. و یا هم مانند مالکیت صرف اعتبار است.
احتمالات در معنای موضوع له اسم جنس
الف. طبیعت مهمله انسان که لابشرط مقسمی است.
ب. ماهیت انسان بشرط سریان که بشرط شی می باشد. حیوان ناطق به شرط شمول داشتن.
ج. ماهیت بشرط لا از سریان
حیوان ناطق بشرط شمول نداشتن.
د. ماهیت لابشرط از سریان وعدم سریان
لحاظ قید اهمال در معنای موضوع له انسان.
بررسی احتمالات فوق
احتمال ج: مخالف اطلاق است زیرا سریان و شمول ندارد.
احتمال ب: چون قید سریان دارد قابل حمل نیست در حالی که حمل بر افراد می شود. در هذا انسان این فرد خارجی سریان و شمول ندارد.
احتمال د: کلی ذهنی است که قابل تطبیق بر فرد خارجی نیست. قید اهمال موجب ذهنی شدن معنا شده است و بر فرد خارجی قابل صدق نیست.
الحمدلله رب العالمین
@shamim_fegahat