#عرفه
به که واگذارم می کنی؟
به سوی که می فرستی ام؟
به سوی آشنایان و نزدیکان، تا از من ببرند و روی برگردانند؟
یا به سوی غریبان و غریبه گان تا گره در ابرو بیافکنند و مرا از خویش برانند؟
یا به سوی آنان که ضعف مرا می خواهند و خواری ام را طلب می کنند؟
من به سوی دیگران دست دراز کنم؟
در حالی که خدای من تویی و تویی کارساز و زمامدار من.
ای توشه و توان سختی هایم!
@shamimemalakut
#عرفه
تو کهف منی!
تو مامن منی!
وقتی که راه ها و مذهب ها با همه ی فراخی شان مرا به عجز می کشانند و زمین با همه ی وسعتش بر من تنگی می کند و ...
اگرنبود رحمت تو بی تردید من از هلاک شدگان بودم.
و اگر نبود محبت تو بی شک سقوط و نابودی تنها پیشروی من می شد.
ای زنده!
ای معنای حیات! زمانی که هیچ زنده ای در وجود نبوده است.
ای آنکه ،با خوبی و احسانش خود را به من نشان داد،
و من با بدی ها و عصیانم در مقابلش ظاهر شدم!
@shamimemalakut
#عرفه
ای آنکه،
در بیماری خواندمش و شفایم داد،
در جهل خواندمش و شناخت عنایتم کرد،
در تنهایی صدایش کردم و جمعیتم بخشید،
در غربت طلبیدمش و به وطن بازم گرداند،
در فقر خواستمش و غنایم بخشید،
من آنم که بدی کردم ... من آنم که گناه کردم،
من آنم که به بدی همت گماشتم،
من آنم که در جهالت غوطه ور شدم،
من آنم که غفلت کردم،
من آنم که پیمان بستم و شکستم!
@shamimemalakut
#عرفه
معبود من!
اینک من پیش روی توام و در میان دستهای تو.
آقای من!
بال گسترده و پر شکسته و خوار و دلتنگ و حقیر!
نه عذری دارم که بیاورم، نه توانی که یاری بطلبم ، نه ریسمانی که بدان بیاویزم و نه دلیل و برهانی که بدان متوسل شوم!
چه می‌توانم بکنم؟ وقتی که این کوله بار زشتی و گناه با من است ؟!
انکار؟!
چگونه و از کجا ممکن است و چه نفعی دارد وقتی که همه‌ی اعضا و جوارحم به آنچه کرده‌ام گواهی می‌دهند؟
@shamimemalakut
#عرفه
خدای من!
تو چقدر به من نزدیکی با این همه فاصله‌ای که من از تو گرفته‌ام.
تو که اینقدر دلسوز منی!
خدایا تو کی نبودی که بودنت دلیل بخواهد؟
تو کی غایب بوده‌ای که حضورت نشانه بخواهد؟
تو کی پنهان بوده‌ای که ظهورت محتاج آیه باشد؟
کور باد چشمی که تو را ناظر خویش نبیند.
کور باد نگاهی که دیده‌بانی نگاه تو را درنیابد.
بسته باد پنجره‌ای که رو به آفتاب ظهور تو گشوده نشود.
و زیانکار باد سودای بنده‌ای که از عشق تو نصیب ندارد.
@shamimemalakut
روز عرفه را قدر بدانید.
از ظهر عرفه تا غروب عرفه
ساعات مهمّی است..؛
لحظه‌لحظه‌ی این ساعات
مثل اکسیر، مثل کیمیا
حائز اهمّیّت است..
#عرفه
#عرفه
انسان عادی که در رابطه با جامعه زندگی می‌کند، تعصب دارد، حیثیت دارد، آبرو دارد و رابطه با افراد، به او یک وضع خاص و یک موقعیت خاص و یک مسئولیت خاص می‌بخشد. این عامل باعث محافظه‌کاری او می‌شود، باعث می‌شود خودش را حفظ کند، حيثيتش را حفظ كند، وجهه‌اش را حفظ كند، توقع ديگران را حفظ كند.
تمام حیات او با مردم و در مردم خلاصه می شود، بگونه ای که اگر مردم او را رها کنند، چیزی از او باقی نمی ماند! دیگر تمام شده است!
اما گاهی تکامل روح انسان به جایی می‌رسد که از سطح این روزمرگی‌ها و جاذبه‌هایی که انسان‌های معمولی را در برمی‌گیرد و مشغول می‌کند و لذت به آنها می‌دهد، اوج می‌گیرد. به میزانی که انسان از سطح معمولی اوج بگیرد، به« خلوت» می‌رسد.
بزرگترین عامل تنهایی، خودآگاهی است.
انسان به میزانی که به خودش توجه می‌کند و یک آگاهی وجودی و درونی می‌یابد، رابطه‌های بیرونی‌اش کم می‌شود و به میزانی که اشتغال ذهنی و درونی پیدا می‌کند و درون‌گرا می‌شود، بیرون‌گرایی‌اش کم می‌شود و به میزانی که رابطه ماورایی پیدا می‌کند، رابطه‌های روزمره‌اش کم می‌شود، اینها عواملی‌اند که یک انسان متعالی را به تنهایی و تأمل در خویش می‌کشانند.
امروز روز تنهایی و خلوت است!
ما زمینی ها تعیین نکردیم که امروز روز تنهایی باشد، آسمانی ها این قرار را گذاشته اند!
آنها از ما بهتر می دانند که حقیقت چیست!
غارت زده آن نیست که پول و دارایی اش را برده اند، غارت زده ماییم که در این وانفسای زندگی و فضای مجازی مجال یک ساعت خلوت با خدا را نداریم!
@shamimemalakut
حجاج از عرفات و منا بازگشتند، پاک و آمرزیده.
زائران از کربلا برگشتند، بخشیده و عنایت شده.
باز من ماندم با باری از گناه و سوالی بی جواب، آیا خدا من را بخشید؟!
#طرید
#عرفه
@shamimemalakut