‌(اَلسَّلٰامُ عَلَیْكَ یٰا اَبٰاعَبْدِاللّٰهِ الْحُسَیْن) #شاهکار_خلقت ای فخر آفرینش ارض و سما حسین! ای بحر عقل و بینش بی منتها حسین! ای شاهکار خلقت دادار لایزال! ای پاسدار دین رسول خدا حسین! سرلوحه‌ی مشیت و دیباچه‌ی وجود اسطوره‌ی حقیقت و راز بقا ، حسین پور علی و سبط نبی ، خاتم رسل نور دوچشم فاطمه ـ خیرالنّسا حسین زآن پیش‌تر که بهر شهادت صلا دهند با عشق و شوق مرگ بگفت الصّلا حسین تا دین حق بماند و حق باشد استوار بگذاشت پا به معرکه‌ی کربلا حسین بیعت نکرد با ستم و کفر، چون نخواست قامت به زیر بار مذلّت ، دوتا حسین با عشق دوست، عشق جهان پشت سر نهاد الّا طریق حق همه جا گفت : لا ، حسین در هر بلا بگفت به امر خدا : بلی... چون دیده بود مکتب قالوابلیٰ ، حسین از کفر و جور و کین یزید ستم شعار از حج گذشت و رفت سوی نینوا حسین بیداد خصم تا به جهان ، بر مَلا کند ترک صفا و مروه نمود از صفا حسین با حالتی پریش ، ز جمع خسان برید باری سوا شد از همه‌ی ماسَوا حسین از خود گذشت و همسر و اولاد و اهل‌بیت الحق که بود مظهر جود و سخا حسین عباس ، ساقی حرم و اکبر جوان... هم طفل شیرخواره نمودی فدا حسین اصحاب با وفا چو "بُریر" و "حبیب" پیر جمعی ز دست داد ، درآن ماجرا ، حسین در امتحان پُرخطر جنگ عقل و عشق شد قهرمان فاتح صبر و رضا حسین رفت از قفای قاتل خود سرجدا چو بود از تیغ وی ، شهید ذبیح القضا ، حسین شمر لعین ز شرم گنه می‌گریخت چون می‌دید : رأس خود ننماید رها ، حسین آه از دمی که زینب غمدیده ـ خواهرت فریاد می‌زد از غم داغ تو : یا حسین! آه از دمی که آتش ظلم یزید سوخت بعد از تو خیمه‌‌های حریم تو را حسین! آه از دمی که عترت و ناموس مصطفیٰ می‌دید : در اسارت قوم دغا ، حسین آه از دمی که بی‌کفن و غسل شد به خاک در دشت کربلا ، شه گلگون قبا ، حسین یک تن نبود تا که بپرسد از آن گروه آیا نبود نور دل مصطفا ، حسین ؟! آیا حسین ، زاده‌ی شیر خدا نبود آیا نبود "خامس آل عبا" حسین ؟ لعن ابد ، بوَد به یزید و متابعین اندر شهادت شهِ فُلک هدیٰ ، حسین ذات و صفات حق ز تو گردیده آشکار زین منزلت توراست خدا خونبها حسین! "ثاراللَّهی" و هست خدایت ، ولیّ ِ دم آری خداست بهر تو صاحب عزا حسین نامردمان که از خط عشقت جدا شدند گشتند از خدای تو گویا جدا ، حسین! خورشیدسان ، فروغ سپهر برین شود هر کو به قدر ذرّه دلش هست با حسین مشمول لطف توست چو بیگانه نیست شک شامل شود عطای تو بر آشنا ، حسین! امروز اگر ز عشق تو فریاد می‌کشیم فردا برس ز مهر ، به فریاد ما ، حسین! تاریک شد ز ظلمت دل طبع (شمس قم) کن از فروغ مِهر ، دلم پر ضیا ، حسین! شادروان سید علیرضا شمس قمی https://eitaa.com/shamseqomi